Μάθε, Ζαρντίμ μου, γράμματα!!

Όταν ο «παραγιός» του βάζει τα γυαλιά, ο «δάσκαλος» έχει πια τις απαντήσεις που έψαχνε την Παρασκευή. Γράφει ο Δημοσθένης Καρμοίρης για τον αναγεννημένο Ολυμπιακό.
Αν ο Λεονάρντο Ζαρντίμ εξακολουθεί να καταλαμβάνεται από τις απορίες που έγραψε στον πίνακα του Ρέντη, με το ερώτημα: «τι γυρεύουν από μας, αφού νικάμε;», επιβεβαιώνοντας τον κοινό «ερυθρόλευκο νου» ότι… η σκούφια του, δε μπορεί, πρέπει να… κρατάει από Κάτανετς, να είναι εν ολίγοις αλλού για αλλού απέναντι στον τίτλο του προπονητή του Ολυμπιακού, πήρε τις απαντήσεις του στον αγώνα με τον ΠΑΣ.
Ο «παραγιός» Αντώνης έδειξε στο «δάσκαλο Ζήτα» πολλά από τα στοιχεία που διέπουν τις δυνατότητες της ομάδας με αυτό το ποιοτικό ρόστερ και, ταυτόχρονα τις βασικές αρχές της πατροπαράδοτης νοοτροπίας αυτού του συλλόγου, οι οποίες στηρίζονται στο τρίπτυχο: Επιθετικότητα-Θέαμα-Νίκες.
Ο πρώην τεχνικός των πρωταθλητών πήρε από το Νικοπολίδη - και τους ίδιους ποδοσφαιριστές που είχε κι εκείνος στη διάθεση του, με κάποιους από αυτούς που δεν εμπιστευόταν να βρίσκονται στην 11άδα (Ντιακιτέ) ή να μπαίνουν αλλαγή (Φετφατζίδης) ή και να αγωνίζονται στη φυσική τους θέση (Μασάντο) – απαντήσεις για το λόγο που του ‘βγαλε το «διαζύγιο» η διοίκηση και δικαιώνεται για την απόφαση της με το πρώτο κιόλας δείγμα γραφής στη νέα φετινή σελίδα!
Εναντίον του ΠΑΣ Γιάννινα, που ναι μεν ακολούθησε την προσφιλή τακτική όλων των αντιπάλων των Πειραιωτών που πατάνε Καραϊσκάκη, παίζοντας με μαζική άμυνα και συνήθως και τους 10 να βρίσκονται πίσω από τη σέντρα, ωστόσο είχε προσανατολισμούς στο γήπεδο και τόλμη και κάποια… γοητεία στην ανάπτυξή του θυμίζοντας μόνο τις αρετές του Αστέρα Τρίπολης από τους υπόλοιπους φιλοξενούμενους του Ολυμπιακού φέτος, οι ερυθρόλευκοι παρουσιάστηκαν (με μια λέξη) α-ν-α-γ-ε-ν-ν-η-μ-έ-ν-ο-ι.
Ο Ζαρντίμ θα «έμαθε» ότι γίνεται και να κερδίζεις, αλλά και:
1. Να παίζεις φουλ επίθεση, με… αχρείαστο τον δεύτερο κόφτη στο κέντρο (ο Μανιάτης αγωνίστηκε αμυντικό χαφ και ο Μοντέστο έμεινε στον πάγκο), τρεις κλασικούς κυνηγούς, που μετατρέπονται σε 5 (Πίνο, Αμπντούν, Τζερμπούρ + Μασάντο, Γκρέκο σε ελεύθερο ρόλο από τον άξονα) όταν στριμώχνεις τον αντίπαλο στην καυτή σου έδρα.
2. Να έχεις στον πάγκο τους 4 από τους 7 αναπληρωματικούς με επιθετικογενή ταυτότητα.
3. Να εξισορροπείται η ανάπτυξη σου από τα άκρα, δίνοντας βαρύτητα και στη δεξιά πτέρυγα, για να μη γέρνεις μονόπαντα με Χολέβα και Αμπντούν μόνο (Ντιακιτέ και Πίνο «ανάστησαν» το δεξί άκρο).
4. Να ασκείς πρεσάρισμα μέχρι εξάντλησης του αντιπάλου μέχρι και το τελευταίο λεπτό, συντηρώντας αμείωτη τη διάθεση, την ορμητικότητα, την όρεξη των παικτών σου ώσπου να πάνε στα αποδυτήρια για ντους!
5. Να βγάζουν, επιτέλους, αυτοματισμούς οι τεχνίτες ποδοσφαιριστές σαν τον Ιμπαγάσα, τον Πίνο, τον Μασάντο, τον Γκρέκο, τον Τζεμπούρ, τον Αμπντούν, το Χολέβα… Θέλεις κι άλλους;
6. Να μετράς 11 κόρνερ, καμιά 50αριά γεμίσματα, 16 τελικές με τουλάχιστον τις μισές από αυτές «καθαρές» φάσεις για γκολ, περίπου 70% κατοχή μπάλας και να παίρνεις τη νίκη, αλλά και το χ-ε-ι-ρ-ο-κ-ρ-ό-τ-η-μ-α του κοινού.
7. Να ντουμπλάρεις Ιμπαγάσα με Μασάντο στον άξονα. Μαζί οι δυο τους. Ναι, χωράνε για να μην χαντακώνεις τον Πορτογάλο στα άκρα, στην επανορθωτική γραμμή, λες και είναι καμιά «εξτρεμάρα» με σπινταρίσματα και απρόβλεπτες, ανατρεπτικές διεισδύσεις.
8. Να καταφέρνεις να παρουσιάζεις ένα σύνολο στο οποίο και να ψάξεις δεν θα βρεις παίκτη αρνητικό.
9. Και βέβαια να αποχωρεί ο λαός σου από το γήπεδο και ύστερα από αρκετό καιρό να σε αποθεώνει. Όχι να απογοητεύεται για το ειστήριο που πλήρωσε και το κρύο που έφαγε. Να φεύγει χορτάτος.
Ναι, Λεονάρντο Ζαρντίμ. Είδες που γίνονται όλα αυτά μαζί;
Υ.Γ.: Το μόνο «σημάδι Ζαρντίμ» στον σημερινό Ολυμπιακό ήταν το πρώτο γκολ που προήλθε από τα αγαπημένα στημένα του Πορτογάλου. Τίποτα άλλο. Μα τίποτα όμως.

πηγή: sportdog.gr