Ο κόουτς Νικοπολίδης...!!

Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει στο backstage για τον δύσκολο δρόμο που επέλεξε ο προπονητής του Ολυμπιακού, δρόμος που είναι αρεστός στην κερκίδα, αλλά επικίνδυνος για τον ίδιο...

Δύο πράγματα επέλεξε να κάνει ο Αντώνης Νικοπολίδης στην πρεμιέρα του στον πάγκο του Ολυμπιακού. Το ένα να αφαιρέσει ένα από τα δύο αμυντικά χαφ της ομάδας (ο Μοντέστο έμεινε στον πάγκο), το δεύτερο να περάσει τον Μασάντο στον άξονα και να παίξει με δύο καθαρόαιμα εξτρέμ, τον Αμπτνούν και τον Πίνο.

 

Σας θυμίζει κάτι; Φυσικά. Τον τρόπο επιλογής παιχνιδιού του Ερνέστο Βαλβέρδε. Από αυτόν έχει επηρεαστεί ο Νικοπολίδης, αυτόν θεωρεί τον καλύτερο προπονητή που είχε στην καριέρα του, δίπλα σε αυτόν ήθελε να ξεκινήσει την προπονητική ως βοηθός του.

Κάτι τέτοιο δεν συνέβη, μιας και ο Ερνέστο έφυγε, αλλά ο Νικοπολίδης τώρα που κάθισε στον πάγκο, αυτό θα δοκιμάσει να παίξει. Το δύσκολο, το απαιτητικό ποδόσφαιρο με την κατοχή μπάλας και την πίεση ψηλά.

Ας πούμε ότι στο ελληνικό πρωτάθλημα, αυτό δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολο να το κάνει. Για την ακρίβεια δεν είναι και πολύ μεγάλος ο κίνδυνος, παρά το γεγονός ότι οι πολύ καλές ομάδες στην κόντρα όπως ο ΠΑΣ θα του φτιάξουν φάσεις (κάτι που άλλωστε συνέβη).

Στην Ευρώπη όμως και κόντρα σε ομάδες όπως η Λεβάντε αυτή η επιλογή μπορεί να αποδειχτεί, πιο δύσκολη από όσο φαίνεται σήμερα.

Βεβαίως είναι αλήθεια ότι ο Ολυμπιακός σήμερα πατάει πιο καλά αμυντικά από όσο στην αρχή της σεζόν και πριν οι Μανωλάς – Κοντρέρας δέσουν ως κεντρικό δίδυμο. Οσο κι' αν έδεσαν όμως ακόμη απέχουν πολύ από το Μέλμπεργκ – Αβράαμ που πέρυσι προσέφερε όλη την ασφάλεια και ηρεμία στην ομάδα και να πιέσει και να τρέξει και να κρατήσει μπάλα στα πόδια της χωρίς να φοβάται τι θα συμβεί όταν κάποια στιγμή θα γίνει το λάθος από τα χαφ.

 

Ενα δεύτερο ζήτημα είναι αν ο Μανιάτης που πέρυσι επί Βαλβέρδε ήταν ο ιδανικός box to box μέσος (μόνο το γκολ του έλειπε) φέτος θα μπορέσει να μετατραπεί σε ένα deep lying playmaker που θα φτιάχνει όλο το παιχνίδι από πίσω και θα προσφέρει στον Ολυμπιακό εκείνη την ηρεμία στην κυκλοφορία της μπάλας που προσέφερε ο Ορμπάιθ.

 

Αυτά είναι τα δύο πρώτα μεγάλα στοιχήματα για τον Νικοπολίδη. Αν τα κερδίσει ο Ολυμπιακός θα θυμίσει ξανά πολύ εκείνον του Βαλβέρδε. Το άλλο κομμάτι του παζλ που λείπει είναι ο Μιραλάς, αλλά ο Βέλγος δεν ήταν καθοριστικός στο σύστημα και στην λειτουργία του Ολυμπιακού ως σύνολο, ήταν καθοριστικός ως μονάδα και έδινε την έξτρα κλάση στον Ολυμπιακό. Αλλου είδους η δική του απώλεια (λιγότερο πρόβλημα για τον κόουτς) και άλλου είδους η απουσία των Μέλμπεργκ - Αβράαμ (αυτός επιστρέφει, αλλά είναι ένα θέμα με ποιον θα ταιριάξει και πόσο χρόνο θα χρειαστούν να δέσουν ως δίδυμο, αφού ποτέ δεν έχει παίξει ούτε με τον Μανωλά ούτε με τον Κοντρέρας) ή αυτή του Ορμπάιθ.

 

Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο για την πρώτη του παρουσία του Νικοπολίδη στους πάγκους, είναι υπερβολικό για την πρώτη ημέρα. Ο νέος κόουτς, όσο μείνει κι' αν θα μείνει ως το τέλος της σεζόν ή ακόμη και την επόμενη, στον πάγκο της ομάδας επέλεξε τον δύσκολο δρόμο. Αυτό σημαίνει ότι θα πέσει και σε... λακούβες, αν τον αφήσουν να συνεχίσει ίσως και να τα καταφέρει, αν στην πρώτη λακούβα που θα πέσει, αλλάξουν οδηγό, είναι θέμα της διοίκησης.

 

Υ.Γ. Δεν θα ήθελα να σχολιάσω πολλά για την απομάκρυνση του Ζαρντίμ. Καταλαβαίνω ότι έγινε για αγωνιστικούς λόγους και για αυτούς μπορεί να κριθεί και σωστή και απαραίτητη. Μόνο που το λάθος δεν το έκανε ο Ζαρντίμ αλλά ο Ολυμπιακός που τον επέλεξε, ο οποίος είναι έτοιμος να επιλέξει ξανά λάθος (με τον Μίτσελ)... Από την άλλη για το όνομα του συλλόγου στο εξωτερικό και την απήχηση που έχει στον (έξω) κόσμο του ποδοσφαίρου ήταν μία ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ επιλογή.
Το πρώτο πράγμα που θα ρωτήσει ο όποιος σοβαρός προπονητής προσεγγίσει ο Ολυμπιακός είναι “γιατί διώξατε τον προηγούμενο;” και όταν ακούσει την απάντηση “ναι, μπορεί να τα κέρδιζε όλα, αλλά δεν παίζαμε καλή μπάλα...” μάλλον θα τρομάξει. “Μέσα σε έξι μήνες με πάνω από 10 νέους παίκτες – μεταγραφές θέλατε να τα κερδίζετε όλα τα ματς και να παίζετε και μπαλάρα και για αυτόν τον διώξατε;” θα είναι εκτός εξαιρετικού απρόοπτου το σχόλιο που θα κάνει και θα το σκεφτεί διπλά να πει το ναι...

πηγή: gazzetta.gr