Ο Τσάρλυ γράφει στο sport-fm.gr για τις κινήσεις του Ολυμπιακού στις πωλήσεις ποδοσφαιριστών.
Ο Μαρινάκης έστω και την ύστατη ώρα εξασφάλισε την υπογραφή του Τζεμπούρ και γλίτωσε από ένα μεγάλο κάζο. Θα ήταν γερό χτύπημα για τον ίδιο, μετά τον αρχηγό του να χάσει χωρίς να πάρει ένα σημαντικό ποσό και τον πρώτο σκόρερ του. Είναι φανερό πάντως πως δεν υπάρχει ξεκάθαρη φιλοσοφία.
Το καλοκαίρι ο Μαρινάκης πούλησε τον Μιραλάς, έχασε τον Μέλμπερκ και τον Ορμπάιθ χωρίς να βρει ισάξιους αντικαταστάτες του. Αν κάτι ενοχλεί είναι πως η φυγή των Μιραλάς, Μέλμπεργκ, Ορμπάιθ συνοδεύτηκε με αλλαγή ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας και επίσης είναι απίστευτο να κινδυνεύεις να χάσεις άμεσα σε λίγες μέρες τον βασικό σέντερ φορ και τον αρχηγό σου χωρίς να βάλεις σημαντικά λεφτά στο ταμείο σου.
Στην Ελλάδα υπήρχαν αρκετά συμπλέγματα τα οποία τα πληρώνουμε την τελευταία διετία. Ένα από αυτά είναι πως είχαμε σαν ταμπού τις πωλήσεις ποδοσφαιριστών. Με τον φόβο των οπαδών οι ιδιοκτήτες ποτέ δεν δημιούργησαν ένα πλάνο που θα τους επέτρεπε να αγοράζουν φθηνά και να πουλάνε ακριβά. Ειδικά για τον Ολυμπιακό που έχει το πλεονέκτημα να συμμετέχει στο Τσάμπιονς Λιγκ αυτή η λογική θα του εξασφάλιζε τη βιωσιμότητά του, αλλά και θα τον έκανε πολύ πιο ελκυστικό σύλλογο για ποδοσφαιριστές και μάνατζερ. Άλλωστε ο ίδιος ο Μαρινάκης όταν ανέλαβε δήλωσε πως στόχος του είναι να δημιουργήσει έναν Ολυμπιακό που δεν θα έχει τον ίδιο ανάγκη.
Με λίγα λόγια η περίπτωση Μιραλάς θα έπρεπε να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Ειδικά για τον Ολυμπιακό που έχει την πολυτέλεια να εμφανίζει τους παίκτες του στην πιο ακριβή βιτρίνα του Τσάμπιονς Λιγκ είναι πολύ εύκολο να προβάλει ποδοσφαιριστές και να ανεβάσει την τιμή τους. Το ζητούμενο είναι να κάνει τους ποδοσφαιριστές να φανούν καλύτεροι απ’ ότι είναι. Αυτό γίνεται μέσα από ένα ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο. Παράδειγμα, ο Ορμπάιθ δεν ήταν μεγάλος παίκτης. Του έλειπαν αρκετά προσόντα, στάθηκε όμως γιατί ο Βαλβέρδε παίζει ένα συγκεκριμένο ποδόσφαιρο και ξέρει πώς να μοιράζει τους ρόλους. Τον έβαλε μπροστά από τα δύο στόπερ μπάστακα και του έδωσε τη δυνατότητα να αξιοποιήσει την καλή στοχεύση στην πάσα από χαμηλά. Το ίδιο και με τον Μαρκάνο. Μιλάμε για ένα βαρύ παιδί που θεωρητικά είναι δύσκολο να βγάλει την πλευρά, τον πάντρεψε όμως τέλεια με τον Χόλεμπας, τον έκανε να λειτουργεί σαν τρίτο στόπερ όταν ο Ολυμπιακός δεχόταν πίεση και η Βιγιαρεάλ τον πούλησε στη Ρούμπιν Καζάν με 5 εκατομμύρια ευρώ.
Μόνο να σκεφτεί κανείς πως η Βιγιαρεάλ πήρε 5εκ ευρώ για τον Μαρκάνο και ο Ολυμπιακός 500 χιλιάρικα χαριστικά για τον Τοροσίδη προκύπτει πως έχει γίνει λανθασμένος χειρισμός. Λεφτά σε κάποιες χώρες ακόμα υπάρχουν και το πεδίο για να πουλήσουν οι Ελληνικές ομάδες σήμερα είναι πιο ανοιχτό από ποτέ. Η εκπληκτική παρουσία του Καραγκούνη στη Φούλαμ άνοιξε για τους μάνατζερ την αγορά της Πρέμιερ Λιγκ ενώ η καλή παρουσία των Ταχτσίδη, Κονέ κρατά ζεστό το ενδιαφέρον από Ιταλία.
Με δεδομένη την οικονομική κρίση είναι δεδομένο πως οι σύλλογοί μας θα αναγκαστούν να πουλήσουν. Το να πουλήσεις όμως είναι τέχνη. Αν πας χωρίς σχέδιο θα πουλήσεις έναν, δύο καλούς ποδοσφαιριστές, αυτό θα στοιχίσει αγωνιστικά στην ομάδα σου και θα κάνεις καιρό να εμφανίσεις ξανά κάτι αξιόλογο. Σημασία έχει να λειτουργείς αυτόματα σαν μηχανή. Το χιλιοειπωμένο δηλαδή παράδειγμα Ντα Κόστα στην Πόρτο. Ξέρεις τι ποδόσφαιρο παίζει η ομάδα σου και τι στοιχεία θες για κάθε θέση. Φροντίζεις πάντα να έχεις ανταγωνιστική την ομάδα σου και μέσα από ένα πειθαρχημένο σύνολο κάνεις τον κάθε ποδοσφαιριστή να φανεί καλύτερος.
Την εποχή που η σεζόν τρέχει εσύ ετοιμάζεις την επόμενη ημέρα. Ξέρεις ποιους ποδοσφαιριστές μπορείς να πουλήσεις και φροντίζεις έγκαιρα να βρεις μέσα από σωστό σκάουτινγκ τον αντικαταστάτη του.
Σημερα ο αντικαταστάτης του Τοροσίδη είναι ένας άτεχνος χωρίς ευελιξία ποδοσφαιριστής. Ο Ντιακιτέ θυμίζω πως επιλέχθηκε ως 6άρι και προέκυψε μπακ. Ενώ αν είχε βρεθεί αντικαταστάτης του Μιραλάς, του Ορμπάιθ και του Μέλμερκ ο Ολυμπιακός δεν θα χρειαζόταν να πάει τη φετινή χρονιά σε αλλαγή ποδοσφαιρικού πλάνου. Ο Ολυμπιακός έχει και ένα μεγάλο αβαντάζ. Έχει τη δυνατότητα στο εγχώριο πρωτάθλημα τους επιθετικογενείς του ποδοσφαιριστές να τους κάνει να είναι πολύ παραγωγικοί. Το γεγονός πως οι καλοί του παίκτες έχουν γεμάτες σε γκολ και ασίστ χρονιές, τους κάνει και πιο δελεαστικούς για τους μάνατζερ.
Το προφανές παράδειγμα είναι ο Μιραλάς. Στα 17 του χρόνια είχε θεωρηθεί ο νέος Σίφο. Τότε έπαιζε στη Λιλ του Πιελ, έδειχνε το ταλέντο του και ήταν σίγουρο πως θα κάνει μεγάλη καριέρα. Στα 21 του πήρε μεταγραφή για τη Σεντ Ετιέν και έμπλεξε με τον Κόμολι. Ο μετέπειτα τεχνικός διευθυντής της Λίβερπουλ έκανε παράξενες δουλειές, γέμισε με ένα σωρό παλτά την ομάδα και ο Μιραλάς έμεινε στάσιμος. Την τελευταία του χρονιά πριν έρθει στον Ολυμπιακό δεν πέτυχε γκολ. Επειδή τον ήξερα καλά τον ποδοσφαιριστή στο site που δούλευα τότε είχα ανεβάσει ένα κείμενο με τίτλο «λαβράκι ο Μιραλάς».
Στη συνέχεια ο Μαρινάκης έφερε τους Ριέρα, Ιμπαγάσα, Φουστέρ, Ουρτάδο, Πάντελιτς και τότε επέμενα πως την καλή μεταγραφή την έκανε ο Κόκαλης με τον Μιραλάς. Θυμάμαι πως όσοι δεν γνώριζαν τον ποδοσφαιριστή στεκόντουσαν στο ότι την τελευταία του χρονιά δεν είχε πετύχει γκολ. Ο Ολυμπιακός και το Ελληνικό πρωτάθλημα του έδωσε αυτήν τη δυνατότητα.
Ένας ποδοσφαιριστής που στο Σαμπιονά είχε πετύχει 13 γκολ σε 6 σαιζόν στην Ελλάδα πέτυχε 14 την πρώτη χρονιά και 20 τη δεύτερη. Το γεγονός αυτό εκτός ότι κάνει πιο ελκυστικό τον ποδοσφαιριστή, τον βελτιώνει και του δίνει αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι του. Σίγουρα στη βελτίωση του Μιραλάς έπαιξε ρόλο και η παρουσία του Βαλβέρδε. Δηλαδή προπονητής που δούλευε καλά στις προπονήσεις και έδινε συγκεκριμένους ρόλους στους παίκτες του.
Με λίγα λόγια οι εποχές που ένας ποδοσφαιριστής έπαιζε σε όλη του τη ζωή σε μια ομάδα και γινόταν σημαία τελείωσαν. Τα σύνορα άνοιξαν και αν έχεις κάτι καλό είναι δεδομένο πως θα το χάσεις. Το παιχνίδι πλέον παίζεται στον τρόπο που θα το χάσεις και αν είσαι σε θέση να έχεις πάντα υλικό προς πώληση και ομάδα ελκυστική για να προσελκύσεις το ενδιαφέρον. Για εμένα ο Μαρινάκης όπως ήρθαν τα πράγματα ήταν αναγκασμένος να κρατήσει τον Τζεμπούρ καθώς κινδύνευε να χάσει ένα περιουσιακό του στοιχειό τσάμπα.
Σήμερα κρατά στα χέρια του δυο θησαυρούς. Έχει κάνει καινούρια συμβόλαια στους Μήτρογλου, Τζεμπούρ. Από τώρα λοιπόν θα πρέπει να φροντίσει να βρει τον τρόπο να πάρει όσο δυνατόν περισσότερα χρήματα από έναν εκ των δυο και να βρει τον νέο ποδοσφαιριστή που με σαφώς λιγότερα χρήματα θα καλύψει το κενό του. Οι εποχές άλλαξαν ο Καραγκούνης με τις εμφανίσεις του άνοιξε την ακριβή αγορά της Πρέμιερ και ο Ολυμπιακός έχει την ευκαιρία να βρει τον χώρο του στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Έχει την ευκαιρία να γίνει ελκυστικός για τους μάνατζερ και για τους νέους ποδοσφαιριστές λειτουργώντας ως σκαλοπάτι για μια να χτίσει ένας ταλαντούχος ποδοσφαιριστής μια μεγάλη καριέρα.
Χαιρετώ
πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου