Ο Ηρακλής Αντύπας γράφει στο blog του στο gazzetta για την
πληγωμένη περηφάνια των φίλων του Ολυμπιακού και καλεί την διοίκηση να
αναρωτηθεί γιατί ο κόσμος αντέδρασε έτσι!
Όταν πριν το παιχνίδι γράφαμε ότι ακόμα και με τα τωρινά δεδομένα,
παραμένει ντέρμπι, οι περισσότεροι δεν συμφωνούσατε. Οι Παναθηναϊκοί
ξεκαθάριζαν με την φράση – καραμέλα «δεν ασχολούμαι», αλλά τώρα,
προφανώς θα θυμηθούν και πάλι το ποδόσφαιρο. Στην δικιά μου πλευρά, στην
πλειοψηφία τους, περίμεναν μια άνετη νίκη με εντυπωσιακό σκορ, για να
κλείσει με τον καλύτερο τρόπο η χρονιά. Εν τέλει το ματς ήταν ντέρμπι
και θα παραμένει ντέρμπι, όσο υπάρχουν αυτές οι δύο ομάδες.Για αυτά που συνέβησαν στο Καραϊσκάκη θα μπορούσαμε να γράψουμε βιβλίο. Θα ξεκινήσουμε, με το status μου στο Facebook, λίγο αλλαγμένο, μιας και εμπεριέχει… κακές λέξεις. «Μόνο εμείς (οι Ολυμπιακοί) μπορούμε να τα κάνουμε… ταναπού στο ιστορικό 40ο πρωτάθλημα και συνάμα στο πιο εύκολο. Για αυτό ο Ολυμπιακός είναι ιδέα. Για αυτό ο Ολυμπιακός ήταν, είναι και θα είναι τρόπος ζωής. Για αυτό ο Ολυμπιακός είναι η ατελείωτη καψούρα. Και στην καψούρα δεν υπολογίζεις τίποτα...».
Παλιά λέγανε ότι το Καραϊσκάκη ρίχνει κυβερνήσεις. Μπορεί το αγαπημένο μου τσιμέντο να μην υπάρχει πια και πλέον στην ίδια θέση να βρίσκεται ένα σύγχρονο γήπεδο, αλλά όσο χρόνια και αν περάσουν οι αγνοί φίλαθλοι του Ολυμπιακού δεν αλλάζουν. Θέλουν να βλέπουν μπάλα, θέλουν να βλέπουν γκολ, θέλουν να αποδεικνύουν την ανωτερότητά τους στο γήπεδο και κόντρα σε όλους και σε όλα.
Γαύρος εστί περήφανος και ο οι φίλοι του Ολυμπιακού ναι μεν γουστάρουν το τέταρτο αστέρι, αλλά δεν το γιόρτασαν όπως θα ήθελαν. Σε ένα πρωτάθλημα της πλάκας, στο οποίο δεν υπήρχε δεύτερος, όχι για να κοντράρει, αλλά έστω να κοιτάξει στα μάτια τους πειραιώτες, νίκη σε ντέρμπι δεν ήρθε. Κάτι που πληγώνει την περηφάνια των φίλων της μεγαλύτερης ομάδας.
Ο κόσμος ήθελε μια μεγάλη νίκη επί του Παναθηναϊκού και δεν τον νοιάζει, εάν είναι τρεις ή 103 βαθμούς πίσω. Ο Παναθηναϊκός είναι πάντα Παναθηναϊκός και αυτές οι νίκες μετράνε διπλά (εδώ οι «πράσινοι» πανηγυρίζουν που πήραν αποτέλεσμα – θα μπορούσαν και τη νίκη – σε μια αγωνιστική που έμειναν εκτός Ευρώπης…).
Ο κόσμος ήθελε να δει καλό ποδόσφαιρο και με τρεις παίκτες στον άξονα που δεν μπορούν να κατεβάσουν μπάλα και να δημιουργήσουν, αυτό δεν γίνεται. Για αυτό ο κόσμος ζήτησε επιτακτικά να μπει ο 37χρονος Ιμπαγάσα, ο μόνος που μπορεί να βγάλει μια κάθετη πάσα. Ο κόσμος ζήτησε τον Κάνιο, γιατί βαρέθηκε να βλέπει σέντρες (η επισήμανση του σπίκερ στο 50’ λεπτό, ότι αυτή είναι η 31η σέντρα του Ολυμπιακού θα μείνει στην ιστορία…).
Πρέπει να αναφέρουμε, ότι ο Παναθηναϊκός έμεινε 37 βαθμούς πίσω, γιατί έχει παίκτες περιορισμένων δυνατοτήτων, που δεν μπορούν να διασπάσουν κλειστές άμυνες. Όταν έχουν χώρο κάτι κάνουν με τον Σισοκό ή τον Μαυρία (στο ντέρμπι του ΟΑΚΑ).
Οπότε ο τρόπος παιχνιδιού των «πράσινων» ήταν γνωστός, αλλά δυστυχώς ο Ολυμπιακός προσπάθησε να διασπάσει την άμυνα των φιλοξενούμενων, χωρίς δημιουργικά χαφ και το βάρος έπεσε στα πλάγια.
Ο Παπάζογλου έβγαλε τόσες σέντρες, όσες έχει βγάλει σε όλη του την καριέρα, με συνέπεια να κουραστεί και να μην μπορεί να προλάβει τον Φιγκερόα στη φάση του 0-1. Οι Πειραιώτες απέφυγαν την ήττα, λόγω μιας καλής ενέργειας (και της μοναδικής) του Τζιμπούρ και το τελείωμα του Κώστα Μήτρογλου.
Πάμε τώρα και στο κομμάτι των αποδοκιμασιών το οποίο κάνει… τζιζ. Ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι αδέκαστος κριτής και πιστεύουν ότι κάποιοι παίκτες που ανήκουν στο ρόστερ της ομάδας, δεν κάνουν για τον Ολυμπιακό . Η καψούρα (που λέγαμε και προηγουμένως) με την ομάδα δεν μετριέται, έστω και αν στις μέρες μας κάποιοι καλοθελητές έχουν εφεύρει το Ολυμπιακόμετρο και προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι πιο Ολυμπιακοί από τους άλλους (για ευνόητους φυσικά λόγους).
Στην καψούρα, θολώνεις, δεν ελέγχεσαι, κάνεις τραβηγμένα πράγματα. Φυσικά και όπως έγραψε στην ανακοίνωσή της η ΠΑΕ Ολυμπιακός, κανείς φίλος της ομάδας δεν ονειρεύεται την… Ολυμπιακή συμμαχία και χαίρεται που δεν έχει προβλήματα στο διοικητικό κομμάτι και λυμένα τέτοιου είδους προβλήματα. Ωστόσο, κατά την ταπεινή μου άποψη, η λύση δεν είναι η απειλή με το τι μπορεί να γίνει, το τι μπορεί να συμβεί. Η λύση είναι άλλη.
Πρέπει οι διοικούντες να αναρωτηθούν, γιατί ο κόσμος (μερίδα του κόσμου) έφτασε στο σημείο να αποδοκιμάσει τον πρόεδρο των τριών πρωταθλημάτων σε ισάριθμα χρόνια.
Και έναν πρόεδρο που δεν ήρθε φυτευτός, που δεν είναι υπάλληλος, όπως συμβαίνει στις άλλες ΠΑΕ, αλλά έβαλε πολλά λεφτά από την τσέπη του για να γίνει αφεντικό στην αγαπημένη του ομάδα. Για ποιον λόγο, ο κόσμος αντιδρά και δεν αναγνωρίζει ούτε την ιδιαίτερα σημαντική οικονομική εξυγίανση της ΠΑΕ…Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου