Εμείς που έχουμε μια...
συμπαθητία (όπως έλεγε κάποτε ο Ντούντα) προς τους Πέισερς δεν θα
συγχωρήσουμε ποτέ τον Βόγκελ, διότι στα τελευταία έντεκα δευτερόλεπτα
της παράτασης άφησε στον πάγκο τον Ρόι Χίμπερτ. Αλλά, όντας σε κατάσταση
αμόκ από τις αλλεπάλληλες παρατάσεις που βλέπω, οφείλω να ομολογήσω και
το εξής: όλοι εμείς οι μερακλήδες του μπάσκετ νιώθουμε πολύ όμορφα για
τη συγκυρία του μπάσκετ που δεν τελειώνει ποτέ!
Ήρθαν όντως όλες οι παρατάσεις μαζεμένες: η αρχή έγινε από το Περιστέρι (Περιστέρι-Ηλυσιακός), το γαϊτανάκι συνεχίστηκε στη Νέα Σμύρνη (Πανιώνιος-Αρης), πέρασε στο Σαν Αντόνιο (Σπερς-Γκρίζλις) και αυτή η συναρπαστική τετραλογία ολοκληρώθηκε στο Μαϊάμι (Χιτ-Πέισερς). Τρία θρίλερ, που απέδειξαν για άλλη μια φορά αυτό που έχει πει από πολλών ετών ο (παρών ως σχολιαστής χθες το βράδυ στο Μαϊάμι Τσαρλς Μπάρκλεϊ ότι δηλαδή "δεν υπάρχει τίποτε πιο συγκλονιστικό στα σπορ από το τελευταίο λεπτό ενός αγώνα μπάσκετ"!
Απλώς προς επίρρωσιν τούτου, η ταπεινότης μου θα τροποποιούσε το τσιτάτο ως εξής: "Δεν υπάρχει τίποτε πιο συγκλονιστικό στα σπορ, από το τελευταίο λεπτό της παράτασης ενός αγώνα μπάσκετ"!
Ως γνωστόν, το μπάσκετ και κάθε σπορ είναι ένα παιχνίδι λαθών, αλλιώς όλοι οι αγώνες θα έληγαν 0-0! Το ξαναγράφω αυτό (σε συνέχεια εκ του προηγουμένου, βλέπε Πανιώνιος-Αρης) διότι ολόκληρη η Αμερική έχει πέσει πάνω στον Βόγκελ και θέλει να τον φάει επειδή άφησε στον πάγκο τον Χίμπερτ , μια τακτική επιλογή που θεωρήθηκε ως η αιτία της ήττας για τους Πέισερς: εκτιμάται πανταχόθεν, πως ήταν σαν να προκαλούσε η Ιντιάνα τον Λεμπρόν να διειδύσει, να σκοράρει και να νικήσει!
Σε τέτοιες περιπτώσεις εγώ είμαι πάντοτε με τον προπονητή: ο Βόγκελ ξέρει καλύτερα από τον καθένα για ποιον λόγο απέσυρε τον βασικό σέντερ των Πέισερς, άλλωστε το είπε κιόλας ο άνθρωπος: δεν ήθελε να δώσει χώρο και χρόνο στον Κρις Μπος να τραβήξει προς τα έξω τον Χίμπερτ, να τον κτυπήσει σε ταχύτητα και ευελιξία και να του(ς) κάνει τη ζημιά!
Εντέλει τη ζημιά την έκανε και μάλιστα δυο φορές, ο usual suspect: η επιλογή του Βόγκελ αποδείχθηκε άστοχη και κόστισε στην υπέροχη ομάδα αυτού του έξοχου προπονητή μια ήττα, που ίσως αποβεί μοιραία στην εξέλιξη της σειράς. Οι Πέισερς δεν είναι το φαβορί, αλλά εάν πετύχαιναν το break τότε προφανώς θα εξασφάλιζαν μια μεγαλύτερη μακροημέρευση από αυτήν που τους πιστώνουν.
Εγώ πάντως, όχι ως συμπαθών αυτή την ομάδα, αλλά ως τακτικότατος παρατηρητής της, διαφωνώ καθέτως με την άποψη που διατυμπανιζόταν χθες το βράδυ από τους ειδήμονες του ΕSPN ότι οι Χιτ θα τελειώσουν τη σειρά στα πέντε ματς...
Όντας υπέρ των αουτσάιντερ , τολμώ να εκτεθώ, γράφοντας ότι και οι Γκρίζλις που βρίσκονται ήδη στο 0-2 δεν θα παραδοθούν τόσο εύκολα, άλλωστε το Μέμφις ήδη πέρασε δύο γύρους με μειονέκτημα έδρας κι ενώ με τους Κλίπερς βρέθηκε στο 0-2 και με τους Θάντερ στο 0-1.
Το Μαϊάμι είναι το... Μαϊάμι με ό,τι αυτό συνεπάγεται: ασφαλώς ο κορυφαίος μπασκετικός θίασος του πλανήτη. Οι Πέισερς είναι μια πιο... γήινη κατάσταση, αλλά θαρρώ πως αποτελούν ένα μοντέλο για κάθε ομάδα. Ένα πιλοτικό πρόγραμμα για το πώς μια ομάδα, που έχασε τον σούπερ σταρ της (Γκρέιντζερ) κατάφερε να αναδειχθεί πιο δυνατή, χρησιμοποιώντας ως αντίβαρα το ελιξίριο της άμυνας, την ομαδικότητα, τον πλουραλισμό, την ισορροπία, τον αλτρουϊσμό και τη σκληράδα της.
Τoυς λείπει βεβαίως η εμπειρία κι αυτό είναι ένα ζήτημα: ο 43χρονος Σπόελστρα ήταν παρών (ως βοηθός και ως πρώτος προπονητής) και στα δυο πρωταθλήματα των Χιτ, ενώ ο κατά τρία χρόνια νεαρότερος Βόγκελ κοουτσάρει για πρώτη φορά σε τελικούς περιφέρειας. Όλοι μαζί οι Χιτ έχουν να επιδείξουν 194 τελικούς περιφερειών, ενώ στην αντίπερα όχθη ο μόνος που έχει μυρωδιά από αυτή τη διαδικασία είναι ο Γάλλος αναπληρωματικός σέντερ Ιαν Μαχίνμι με 71 όλα κι όλα δευτερόλεπτα παρουσίας στους προπέρσινους τελικούς της Δύσης των Μάβερκς με την Οκλαχόμα Σίτι.
Σιγά τα ωά!
Κι όμως αυτοί οι ελλειμματικοί σε εμπειρίες, παραστάσεις, εικόνες και ώρες πτήσεως σε τελικούς, Πέισερς νίκησαν τους Χιτ δυόμισι φορές σε τέσσερα εφετινά ματς: δυο στην κανονική περίοδο και... μισό σήμερα το πρωί
Δυστυχώς το μισό δεν πιάνεται, εδώ δεν είναι σαν το σχολείο, όπου ο μισός βαθμός πήγαινε πάντοτε υπέρ του μαθητή! Εστω όμως και σε αυτή την μισή ή ολόκληρη κατάσταση, ο πρώτος τελικός της Ανατολής θα διαιωνίζεται ως ένα από τα συγκλονιστικότερα θρίλερ σε αυτό το ανώτατο επίπεδο: πέρα από τα διπλά ανδραγαθήματα του Πολ Τζορτζ και του Λεμπρόν Τζέιμς, πρέπει επίσης να ληφθεί υπ' όψιν ότι ο αγώνας επιφύλαξε 18 ισοπαλίες και 19 αλλαγές προβαδίσματος!
Τον Βόγκελ, απ' ό,τι διαβάζω, τον έχουν στήσει στο εκτελεστικό απόσπασμα για την επιλογή του: ο ίδιος ωστόσο ανέλυσε το σκεπτικό του και εμένα ως δημοσιογράφο αυτό θα μου ήταν αρκετό. Βεβαίως εδώ υπάρχει ένας αντίλογος: όπως συμβαίνει με κάθε ομάδα που έχει να αντιμετωπίσει έναν σούπερ σταρ και εάν το πεπρωμένο της γράφει ότι θα ηττηθεί, θα προτιμούσε να χάσει από οποιονδήποτε άλλον και όχι από τον σεσημασμένο. Αποσύροντας τον Χίμπερτ, για τον οποίο ο Λεμπρόν προετοιμαζόταν μια εβδομάδα, φάνηκε να σκάβει τον λάκκο του, αλλά πάλι αυτός είναι ο προπονητής, αυτός αποφασίζει, αυτός αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεων και των παραλείψεων του...
Πράγματι ο Λεμπρόν προετοιμαζόταν για να αντιμετωπίσει και να νικήσει τον Χίμπερτ: ως παίκτης ο οποίος καθημερινά δουλεύει σκληρά για να γίνει καλύτερος, ως τελειομανής, ως τύπος που- όπως έχει πει ο Σπόελστρα- επαναφευρίσκει καθημερινά τον εαυτό του και ως άριστος μελετητής του παιχνιδιού, ο "King James" όλη την εβδομάδα ανάλωνε ένα μέρος της καθημερινής προπόνησης του στα επιτόπια και στα κυμαινόμενα άλματα ώστε να μπορεί να διασπάσει την ούτως ή άλλως σκληρή άμυνα των Πέισερς και να αντεπεξέλθει σε μια πιθανή εναέρια αναμέτρηση με τον σέντερ της Ιντιάνα!
Απλώς στα δυο λει απ που του έδωσε η άμυνα των Πέισερς στα τελευταία έντεκα δευτερόλεπτα της παράτασης αυτή η σοφιστικέ προπόνηση πήγε στράφι, διότι ο Χίμπερτ έλαμπε δια της απουσίας του από τη ρακέτα και από την πεντάδα της Ιντιάνα.
Ανακεφαλαιώνοντας, (τονίζω πως) εμείς οι φίλα προσκείμενοι στους Πέισερς αναγνωρίζουμε το σπουδαίο έργο του Βόγκελ και δεν σπεύδουμε, βρε αδερφέ, να τον ρίξουμε στην πυρά για την άστοχη επιλογή του. Η Ιντιάνα μπορεί να μην αποκόμισε από τον πρώτο τελικό τη νίκη και το break, αλλά πλειοδότησε σαφώς στις εντυπώσεις και απόψε το βράδυ που θα ξαναβρεθούν ενώπιος ενωπίω, θα ξέρει ότι το θηρίο δεν είναι άτρωτο. ..
Ήρθαν όντως όλες οι παρατάσεις μαζεμένες: η αρχή έγινε από το Περιστέρι (Περιστέρι-Ηλυσιακός), το γαϊτανάκι συνεχίστηκε στη Νέα Σμύρνη (Πανιώνιος-Αρης), πέρασε στο Σαν Αντόνιο (Σπερς-Γκρίζλις) και αυτή η συναρπαστική τετραλογία ολοκληρώθηκε στο Μαϊάμι (Χιτ-Πέισερς). Τρία θρίλερ, που απέδειξαν για άλλη μια φορά αυτό που έχει πει από πολλών ετών ο (παρών ως σχολιαστής χθες το βράδυ στο Μαϊάμι Τσαρλς Μπάρκλεϊ ότι δηλαδή "δεν υπάρχει τίποτε πιο συγκλονιστικό στα σπορ από το τελευταίο λεπτό ενός αγώνα μπάσκετ"!
Απλώς προς επίρρωσιν τούτου, η ταπεινότης μου θα τροποποιούσε το τσιτάτο ως εξής: "Δεν υπάρχει τίποτε πιο συγκλονιστικό στα σπορ, από το τελευταίο λεπτό της παράτασης ενός αγώνα μπάσκετ"!
Ως γνωστόν, το μπάσκετ και κάθε σπορ είναι ένα παιχνίδι λαθών, αλλιώς όλοι οι αγώνες θα έληγαν 0-0! Το ξαναγράφω αυτό (σε συνέχεια εκ του προηγουμένου, βλέπε Πανιώνιος-Αρης) διότι ολόκληρη η Αμερική έχει πέσει πάνω στον Βόγκελ και θέλει να τον φάει επειδή άφησε στον πάγκο τον Χίμπερτ , μια τακτική επιλογή που θεωρήθηκε ως η αιτία της ήττας για τους Πέισερς: εκτιμάται πανταχόθεν, πως ήταν σαν να προκαλούσε η Ιντιάνα τον Λεμπρόν να διειδύσει, να σκοράρει και να νικήσει!
Σε τέτοιες περιπτώσεις εγώ είμαι πάντοτε με τον προπονητή: ο Βόγκελ ξέρει καλύτερα από τον καθένα για ποιον λόγο απέσυρε τον βασικό σέντερ των Πέισερς, άλλωστε το είπε κιόλας ο άνθρωπος: δεν ήθελε να δώσει χώρο και χρόνο στον Κρις Μπος να τραβήξει προς τα έξω τον Χίμπερτ, να τον κτυπήσει σε ταχύτητα και ευελιξία και να του(ς) κάνει τη ζημιά!
Εντέλει τη ζημιά την έκανε και μάλιστα δυο φορές, ο usual suspect: η επιλογή του Βόγκελ αποδείχθηκε άστοχη και κόστισε στην υπέροχη ομάδα αυτού του έξοχου προπονητή μια ήττα, που ίσως αποβεί μοιραία στην εξέλιξη της σειράς. Οι Πέισερς δεν είναι το φαβορί, αλλά εάν πετύχαιναν το break τότε προφανώς θα εξασφάλιζαν μια μεγαλύτερη μακροημέρευση από αυτήν που τους πιστώνουν.
Εγώ πάντως, όχι ως συμπαθών αυτή την ομάδα, αλλά ως τακτικότατος παρατηρητής της, διαφωνώ καθέτως με την άποψη που διατυμπανιζόταν χθες το βράδυ από τους ειδήμονες του ΕSPN ότι οι Χιτ θα τελειώσουν τη σειρά στα πέντε ματς...
Όντας υπέρ των αουτσάιντερ , τολμώ να εκτεθώ, γράφοντας ότι και οι Γκρίζλις που βρίσκονται ήδη στο 0-2 δεν θα παραδοθούν τόσο εύκολα, άλλωστε το Μέμφις ήδη πέρασε δύο γύρους με μειονέκτημα έδρας κι ενώ με τους Κλίπερς βρέθηκε στο 0-2 και με τους Θάντερ στο 0-1.
Το Μαϊάμι είναι το... Μαϊάμι με ό,τι αυτό συνεπάγεται: ασφαλώς ο κορυφαίος μπασκετικός θίασος του πλανήτη. Οι Πέισερς είναι μια πιο... γήινη κατάσταση, αλλά θαρρώ πως αποτελούν ένα μοντέλο για κάθε ομάδα. Ένα πιλοτικό πρόγραμμα για το πώς μια ομάδα, που έχασε τον σούπερ σταρ της (Γκρέιντζερ) κατάφερε να αναδειχθεί πιο δυνατή, χρησιμοποιώντας ως αντίβαρα το ελιξίριο της άμυνας, την ομαδικότητα, τον πλουραλισμό, την ισορροπία, τον αλτρουϊσμό και τη σκληράδα της.
Τoυς λείπει βεβαίως η εμπειρία κι αυτό είναι ένα ζήτημα: ο 43χρονος Σπόελστρα ήταν παρών (ως βοηθός και ως πρώτος προπονητής) και στα δυο πρωταθλήματα των Χιτ, ενώ ο κατά τρία χρόνια νεαρότερος Βόγκελ κοουτσάρει για πρώτη φορά σε τελικούς περιφέρειας. Όλοι μαζί οι Χιτ έχουν να επιδείξουν 194 τελικούς περιφερειών, ενώ στην αντίπερα όχθη ο μόνος που έχει μυρωδιά από αυτή τη διαδικασία είναι ο Γάλλος αναπληρωματικός σέντερ Ιαν Μαχίνμι με 71 όλα κι όλα δευτερόλεπτα παρουσίας στους προπέρσινους τελικούς της Δύσης των Μάβερκς με την Οκλαχόμα Σίτι.
Σιγά τα ωά!
Κι όμως αυτοί οι ελλειμματικοί σε εμπειρίες, παραστάσεις, εικόνες και ώρες πτήσεως σε τελικούς, Πέισερς νίκησαν τους Χιτ δυόμισι φορές σε τέσσερα εφετινά ματς: δυο στην κανονική περίοδο και... μισό σήμερα το πρωί
Δυστυχώς το μισό δεν πιάνεται, εδώ δεν είναι σαν το σχολείο, όπου ο μισός βαθμός πήγαινε πάντοτε υπέρ του μαθητή! Εστω όμως και σε αυτή την μισή ή ολόκληρη κατάσταση, ο πρώτος τελικός της Ανατολής θα διαιωνίζεται ως ένα από τα συγκλονιστικότερα θρίλερ σε αυτό το ανώτατο επίπεδο: πέρα από τα διπλά ανδραγαθήματα του Πολ Τζορτζ και του Λεμπρόν Τζέιμς, πρέπει επίσης να ληφθεί υπ' όψιν ότι ο αγώνας επιφύλαξε 18 ισοπαλίες και 19 αλλαγές προβαδίσματος!
Τον Βόγκελ, απ' ό,τι διαβάζω, τον έχουν στήσει στο εκτελεστικό απόσπασμα για την επιλογή του: ο ίδιος ωστόσο ανέλυσε το σκεπτικό του και εμένα ως δημοσιογράφο αυτό θα μου ήταν αρκετό. Βεβαίως εδώ υπάρχει ένας αντίλογος: όπως συμβαίνει με κάθε ομάδα που έχει να αντιμετωπίσει έναν σούπερ σταρ και εάν το πεπρωμένο της γράφει ότι θα ηττηθεί, θα προτιμούσε να χάσει από οποιονδήποτε άλλον και όχι από τον σεσημασμένο. Αποσύροντας τον Χίμπερτ, για τον οποίο ο Λεμπρόν προετοιμαζόταν μια εβδομάδα, φάνηκε να σκάβει τον λάκκο του, αλλά πάλι αυτός είναι ο προπονητής, αυτός αποφασίζει, αυτός αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεων και των παραλείψεων του...
Πράγματι ο Λεμπρόν προετοιμαζόταν για να αντιμετωπίσει και να νικήσει τον Χίμπερτ: ως παίκτης ο οποίος καθημερινά δουλεύει σκληρά για να γίνει καλύτερος, ως τελειομανής, ως τύπος που- όπως έχει πει ο Σπόελστρα- επαναφευρίσκει καθημερινά τον εαυτό του και ως άριστος μελετητής του παιχνιδιού, ο "King James" όλη την εβδομάδα ανάλωνε ένα μέρος της καθημερινής προπόνησης του στα επιτόπια και στα κυμαινόμενα άλματα ώστε να μπορεί να διασπάσει την ούτως ή άλλως σκληρή άμυνα των Πέισερς και να αντεπεξέλθει σε μια πιθανή εναέρια αναμέτρηση με τον σέντερ της Ιντιάνα!
Απλώς στα δυο λει απ που του έδωσε η άμυνα των Πέισερς στα τελευταία έντεκα δευτερόλεπτα της παράτασης αυτή η σοφιστικέ προπόνηση πήγε στράφι, διότι ο Χίμπερτ έλαμπε δια της απουσίας του από τη ρακέτα και από την πεντάδα της Ιντιάνα.
Ανακεφαλαιώνοντας, (τονίζω πως) εμείς οι φίλα προσκείμενοι στους Πέισερς αναγνωρίζουμε το σπουδαίο έργο του Βόγκελ και δεν σπεύδουμε, βρε αδερφέ, να τον ρίξουμε στην πυρά για την άστοχη επιλογή του. Η Ιντιάνα μπορεί να μην αποκόμισε από τον πρώτο τελικό τη νίκη και το break, αλλά πλειοδότησε σαφώς στις εντυπώσεις και απόψε το βράδυ που θα ξαναβρεθούν ενώπιος ενωπίω, θα ξέρει ότι το θηρίο δεν είναι άτρωτο. ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου