Θα πει κανείς: τι συγκρίνουμε τώρα… Σαφώς, όμως αυτή δεν παύει να είναι για μας η σκληρή πραγματικότητα, που μετά το Σαββατόβραδο ξημέρωσε Κυριακή με πλέϊ-οφ πρωταθλήματος και σασπένς από ταινία Χίτσκοκ στην παλιά μας αγαπημένη και γνωστή σε όλους μας ως Β’ Εθνική κατηγορία.
Αφού καλωσορίσουμε τον ιστορικό Απόλλωνα Σμύρνης στη Σούπερ Λίγκα όπως και τον Εργοτέλη που δίδαξε ήθος, την Καλλονή που έγραψε ιστορία κάνοντας ως γνήσια… Μυτιληνιά, παστούς τους αντιπάλους της, θα αναφέρουμε τα θετικά του πρωταθλήματος. Με τις προσθαφαιρέσεις που έγιναν ο «γολγοθάς» μετατράπηκε εντέλει σε ένα από τα πιο συναρπαστικά και δύσκολα πρωταθλήματα. Το ποιοί θα ανέβαιναν, ποιοι θα έπαιρναν μέρος στα μπαράζ κλπ κρίθηκε στο νήμα. Ως εκεί, η γεύση στον ουρανίσκο μας έμοιαζε με γεύμα από σεφ με πολλά αστέρια.
Η άλλη πραγματικότητα είναι το πρωτάθλημα με τις πολλές ομάδες, τις αλλαγές και τα όσα διαδραματίσθηκαν στους χθεσινούς «τελικούς». Με ανακοινώσεις… «μνημεία» για μπράβους με τηλεφωνήματα, αντεγκλήσεις, «ντου» σε Ηρακλή και Καλλονή από οπαδούς, καθυστερήσεις σε γήπεδα, που προφανώς είχαν και στόχο να τελειώσουν άλλα παιχνίδια. Η δε καθημερινότητα στη Β’ Εθνική εκτός από παίκτες απλήρωτους σε κάποιες ομάδες, είχε ρεκόρ αλλαγής προπονητών, σκληρές συνθήκες εργασίας, πολλά παιχνίδια, καχυποψία. Στοιχεία που συνθέτουν τη μίζερη πραγματικότητα ενός ελληνικού πρωταθλήματος και το οποίο στην ουσία αποτελεί και ένας κακόπιστος οδηγός για τη συνέχεια. Όταν συμβαίνουν διάφορα τέτοια περιστατικά σε μικρότερες κατηγορίες, γιατί να περιμένουμε να αλλάξουν νοοτροπία και συμπεριφορά οι οπαδοί τους ή οι παράγοντες που οξύνουν το πρόβλημα, συμμετέχοντας στη Σούπερ Λίγκα; Η οποία ούτως ή άλλως έχει δείξει ότι δεν μπορεί να βρει ίαση στα δικά της νοσήματα;
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου