Ο Καβάνι έφυγε, μα το ποτήρι είναι μισογεμάτο. Μάλιστα ίσως να είναι και πιο γεμάτο από πριν αποχωρήσει από το «Σαν Πάολο». Ο λόγος δεν είναι άλλος από τα 64 εκατ. ευρώ που έκανε ταμείο ο Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις που τρία χρόνια νωρίτερα τον είχε αγοράσει με λιγότερο από το 1/3 αυτών των χρημάτων (17 εκατ.). «Πολύ ωραία. Τώρα έχουμε 124 εκατ. για μεταγραφές, μιας και εγώ θα έβαζα ούτως ή άλλως 60!» είπε με... κάμποσο ύφος ενδεικτικά ο ιδιότροπος κινηματογραφικός παραγωγός που παρά τις παραξενιές του, τούτη τη φορά είχε όλα τα δίκια του κόσμου να είναι χαρούμενος.
Ναι, χαρούμενος. Επιτέλους οι Παρτενοπέι έχουν μπροστά τους μίαν πρώτης τάξεως ευκαιρία να... ψηλώσουν. Ακόμα και σε επίπεδο διεκδίκησης τίτλου. Οσο τεράστιος και αν ήταν ο Καβάνι, η ομάδα είχε σημαντικά αγωνιστικά κενά. Αυτά λοιπόν μπορούν να καλυφτούν. Οχι να μπαλωθούν ή να μακιγιαριστούν, όπως θα γινόταν πριν την πώληση του αρχισκόρερ, αλλά να... ραφτούν με τον πλέον ιδανικό τρόπο. Τούτο το έργο λοιπόν παραδόθηκε στα χέρια του Ράφα Μπενίτεθ. Αυτό είναι βέβαια κάπως επίφοβο, μιας και ο Ισπανός κόουτς όσα σημαντικά και αν έχει πετύχει, παραμένει αμφιλεγόμενος.
Σίγουρα τα 124 εκατ. ως νούμερο ήταν μία υπερβολή. Επίσης σίγουρα όμως υπάρχουν αρκετά φράγκα που όμως θα πρέπει να ξοδευτούν σωστά. Το ξεκίνημα δεν ήταν και το ιδανικό και άφησε υπόνοιες σπατάλης. 10 χαρτιά για τον αξιόλογο Χοσέ Καγιεχόν και 12 ακόμα για τον καλό Ραούλ Αλμπιόλ φαίνονται πολλά... ως και μία μικρή υπερβολή. Η αξία τους στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο είναι αναμφίβολα μικρότερη. Αμφότεροι προορίζονται για βασικοί. Την ποιοτική διαφορά δεν είναι σε θέση να την κάνουν αν και είναι σίγουρα σε θέση να δέσουν το σύνολο που στήνει ο Ράφα.
Ποιο θα είναι όμως αυτό; Τι σχέση θα έχει με το πρόσφατο παρελθόν του Βάλτερ Ματσάρι; Ο νυν κόουτς της Ιντερ έπαιζε κάτι σαν 3-4-3 ή 3-5-2. Εξαρτάται που πιστεύει ο καθένας ότι κινούταν ο πιο ελεύθερος παίκτης του, ο Χάμσικ, ο οποίος ενίοτε μπέρδευε τον κόσμο και κοσμάκη, καθώς γινόταν από επιτελικός, δεύτερος επιθετικός έως αριστερός εξτρέμ. Η τριάδα στην άμυνα ήταν οι Καμπανιάρο, Καναβάρο, Γκαμπερίνι. Οι Μάτζιο (δεξιά) και Ζουνίγκα (αριστερά) είχαν δική τους όλη την πλευρά, με τους Ινλέρ, Μπεχράμι (Τζεμαϊλί) να εναλλάσσονται ενδιάμεσα ως «εξαρο-οκτάρια». Μπροστά ο Καβάνι ήταν πάντα η αιχμή και ο Πάντεφ μία ο πλαϊνός του και άλλοτε ο δεξιός εξτρέμ.
Ενδεικτική παράταξη με Ματσάρι
Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Ο Ράφα παραμένει λάτρης του 4-3-3 ή του 4-1-4-1, τα οποία σε πιο πρόσφατη εκτέλεση τους τα είδαμε στην Τσέλσι. Στο κέντρο της άμυνας λογικά θα βρεθούν οι Καναβάρο, Ραούλ Αλμπιόλ, το οποίο μου φαίνεται αρκετά αργό δίδυμο. Οι Μάτζιο, Ζούνιγκα (ή Αρμέρο) είναι πάλι πολύ επιθετικοί πλάγιοι μπακ για να παίξουν ταυτόχρονα σε άμυνα τεσσάρων, χωρίς δηλαδή την κάλυψη των τριών σέντερ μπακ που είχαν πριν. Ινλέρ, Μπεχράμι είναι πολύ καλοί παίκτες και σούπερ τρεχαντήρια, αλλά η αλήθεια είναι πως χρειάζεται κάποιος deep-lying playmaker που θα βλέπει γήπεδο.
Ενδεικτικό στήσιμο Ράφα στην Τσέλσι
Μπροστά τους η τριάδα (στο 4-2-3-1 πάντα) θα είναι λογικά οι Χάμσικ (αριστερά ή στη μέση), Καγιεχόν (δεξιά με αλλαγή τον Ινσίνιε) και Πάντεφ ή Αρμέρο (αριστερά) αναλόγως τον αντίπαλο (Πάντεφ για φουλ επίθεση, Αρμέρο σε πιο ισορροπημένη 11άδα). Στην κορυφή σίγουρα θα αποκτηθεί κάποιος. Τώρα εάν θα είναι ο Ιγουαΐν ή ο Λεάντρο Νταμιάο (πιο βαρύς φορ), αυτό θα εξαρτηθεί από τις εκάστοτε διαπραγματεύσεις. Το τελευταίο κομμάτι είναι αλήθεια πως απασχολεί περισσότερο τον κόσμο. Εύλογο το ερώτημα ποιος θα αντικαταστήσει τον Καβάνι. Ωστόσο, αμφότεροι οι διεκδικητές του χρίσματος είναι πολύ καλοί επιθετικοί. Το μεγάλο θέμα δεν είναι αυτό όσο παράδοξο και αν ακούγεται.
Το πιο σημαντικό κομμάτι είναι το πόσοι και ποιοι άλλοι θα αποκτηθούν, ώστε να γίνουν σωστά οι ποιοτικές αναβαθμίσεις στις άλλες θέσεις. Ολα τα παραπάνω τα έγραψα (αν και μάλλον το πήγα μέσω Λαμίας) για να καταλήξω στο εξής συμπέρασμα: Εάν η Νάπολι θέλει να εξελιχτεί και να βγει κερδισμένη από αυτή την τεράστια πώληση, χρειάζεται οπωσδήποτε έναν γρήγορο σέντερ μπακ, έναν πλάγιο μπακ (κυρίως για δεξιά) που να έχει το μυαλό του -και- στην άμυνα και έναν μέσο που να είναι περισσότερο «holding midfielder» και να κάνει παιχνίδι από πίσω με μεγαλύτερη ευκολία από τους δύο «ντεμέκ» Ελβετούς.
Εάν εντοπιστούν και γίνουν κάποιες από αυτές τις κινήσεις και πάνω απ' όλα βγουν επιτυχημένες και στο γήπεδο, τότε οι Ναπολιτάνοι θα ξεπεράσουν γρηγορότερα απ' όσο φαντάζονταν την απώλεια του ποδοσφαιρικού έρωτα τους και θα πάνε για άλλα μεγαλύτερα πράγματα σε Ιταλία και Ευρώπη. Φυσικά στην πράξη δεν θα είναι τόσο εύκολα όσα περιγράφουμε, αλλά αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθηθεί. Τα φράγκα υπάρχουν και εδώ είναι η ευκαιρία...
ΥΓ. Υπάρχει και το θέμα του τερματοφύλακα. Ο Μόργκαν Ντε Σάνκτις μεγάλωσε (36) και μάλλον οδεύει προς Ρόμα. Ο Ράφαελ που αποκτήθηκε (4 εκατ.) από τη Σάντος, συνοδεύεται από εξαιρετικές συστάσεις. Εάν τους κάτσει ο 23χρονος Βραζιλιάνος, οι Νότιοι θα εκτοξευτούν. Πάντως κουβέντα σοβαρή γίνεται και με τον Ζούλιο Σέζαρ!
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου