Tα μάθατε τα νέα; Το ντόπινγκ
ξανάγινε της μόδας. Δύο Ελληνες αθλητές του υγρού στίβου και μία Κύπρια
του ξηρού πέθαναν από ντόπες, ενώ μία ελληνική ομάδα μπάσκετ κατέκτησε
το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα χάρη στις φυσούνες.
Το λέει και ο Χίος στο μακελειό του. Το λέει και ο νέος μεσσίας Αλέξης. Το λένε και οι ανώνυμοι παντογνώστες του διαδικτύου. Το λένε και οι πονηροί κονδυλοφόροι που ξέρουν τα πάντα, μολονότι δεν ξέρουν την τύφλα τους. Το λένε και εκείνοι που θά'πρεπε να προσέχουν περισσότερο τι λένε...
Εμπρός λοιπόν, να διαταχθεί εισαγγελική έρευνα, για τον θάνατο του Ανδρέα Κιλιγκαρίδη και του Στρατή Αλεξίδη. Η λευχαιμία τους οφείλεται στα φάρμακα. Τα αποθήκευαν στις βάρκες τους. Η Μαριάννα Ζαχαριάδη στρίμωχνε στα κοντάρια της τα αναβολικά που προκάλεσαν το λέμφωμα Χότζκινς.
Ο δε Ολυμπιακός του μπάσκετ, ε, καλά, κρυψώνες να δουν τα μάτια σας. Ο Σπανούλης έκρυβε στεροειδή μέσα στα γένια του, ο Παπανικολάου πίσω από τα αυτιά του, ο Πρίντεζης κάτω από τη φράντζα του, ο Χάινς τα έδενε πάνω στο πουλί του, ενώ ο Άντιτς χτυπούσε τις ενέσεις πάνω στα τατουάζ του. Γι'αυτό και θα πάθουν αύριο όλοι τους τον εξαποδώ. Ο Μάντζαρης κατέστρεψε τους χιαστούς του από το πολύ φαρμάκι. Ο Λο ακόμα τρέχει στην τουαλέτα για κακά. Το σοφό σχέδιο χάρη στο οποίο κατακτήθηκε η Ευρώπη, ο Μπαρτζώκας το σκαρφίστηκε ταϊζοντας το μπλοκάκι του με αμφεταμίνες.
********
Ειλικρινά, απορώ. Οχι με εκείνους που καταπίνουν αμάσητο τον ωκεανό της κακοήθειας και της βλακείας, αλλά με όσους εθελοτυφλούν μπροστά στα υπόλοιπα εξώφθαλμα κρούσματα ντοπαρισμένης δόξας, τα τελευταία 20 χρόνια:
* Παρίσι, 1996: Μόνο ντοπαρισμένος θα μπορούσε να κάνει κρούσμα και σάλτο σαν αυτό του Βράνκοβιτς, μετά από 40 λεπτά υπερπροσπάθειας.
* Ρώμη, 1997: Ο άχρηστος Ρίβερς ξαφνικά αναστήθηκε και έγινε πύραυλος.
* Θεσσαλονίκη, 2000: Ο Κάτας κατέβασε του κόσμου τα χάπια για να σκοτώσει την ομάδα της καρδιάς του.
* Μπολώνια, 2002: Ο Κουτλουάι σταμάτησε τον Τζινόμπιλι και ο Λάζαρος ήταν MVP του τελικού.
* Αθήνα, 2007: Ο Παναθηναϊκός των 70-75 πόντων έγραψε σχεδόν 100 απέναντι στην πυρηνοκίνητη ΤΣΣΚΑ.
* Βερολίνο, 2009: Η ντόπα του α' ημιχρόνου στέρεψε νωρίς και κόντεψε να γίνει μπούμερανγκ.
* Βαρκελώνη, 2011: Διακρίθηκε μέχρι και ο Σάτο.
* Κωνσταντινούπολη, 2012: Μόλις είχε φτάσει η πρώτη από τις 12 μηνιαίες παρτίδες στο λιμάνι.
Μισό λεπτό, έχει κι άλλα:
* Αθήνα, 1987: Τεσσερισήμισυ Ελληνες παίκτες κατέκτησαν την Ευρώπη και κατάπιαν την αρκούδα.
* Ζάγκρεμπ, 1989: Οι ίδιοι τεσσερισήμισυ Ελληνες παίκτες κατέκτησαν την Ευρώπη (πλην των ύποπτων "πλάβι") και ξανακατάπιαν την αρκούδα.
* Βελιγράδι, 2005: Ο δημοσιοσχετίστας Ζήσης πρώτος σκόρερ της Εθνικής ομάδας, αποκλείεται να είναι φσυιολογικό.
* Σαϊτάμα, 2006: Εδώ δεν χρειάζονται λόγια, νικήσαμε ακόμα και τις ντόπες του ΝΒΑ.
Να μη μιλήσουμε και για το Euro 2004, όπου υπάρχουν και χειροπιαστές αποδείξεις με το ντόπινγκ του αρχηγού Ζαγοράκη, ε; Τις απαθανάτισε ο Γκαγκάτσης στην αυτοβιογραφία του, για να θυμούνται οι παλαιοί και να διδάσκονται οι νεώτεροι: "Ακόμα κι αν η ΟΥΕΦΑ αποφάσιζε να τον αποκλείσει, δεν θα τον αφήναμε να γίνει ρεζίλι. Θα ανακοινώναμε ότι έπαθε θλάση και θα τον αφήναμε έξω". Το πολύ πολύ να το μάθαινε ο Χίος ή, ξέρω γω, ο Γκιόλιας.
**********
Αλήθεια, το μάθατε το μαντάτο; Σαν να μη μας έφταναν το makeleio, το tromaktiko και οι υπόλοιπες σελίδες της απύθμενης νεοελληνικής ανοησίας, επιστρέφει στο προσκήνιο και το ορίτζιναλ troktiko. Εις μνήμην, λέει, του αξέχαστου Σωκράτη Γκιόλια, που πλέον εμφανίζεται, μετά θάνατον, ως ιδρυτής του σάιτ.
Οσο ζούσε, βέβαια, αρνιόταν κάθε ανάμιξη, με αποτέλεσμα να μένουν αναπάντητα τα ανώνυμα λιβελλογραφήματα και οι απίστευτες συκοφαντίες που εκτοξεύονταν καθημερινά -και ατιμώρητα- μέσα από τα σαγόνια του τρωκτικού. Αμέτρητοι φάκελοι δικογραφίας έμειναν κλειδωμένοι σε γραφεία -όπως το δικό μου- αφού ήταν αδύνατο να ταυτοποιηθεί ο προσεκτικός ανήρ με την ιστοσελίδα του. Πουθενά δεν υπήρχε το όνομα του "κατά νόμον υπεύθυνου".
Ο Σωκράτης Γκιόλιας δολοφονήθηκε άνανδρα από άγνωστους -και ασύλληπτους- φονιάδες που του έστησαν ενέδρα μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Τρομοκρατική οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη. Αυτομάτως, ο θανών έγινε μάρτυρας της δημοσιογραφίας, έστω αυτής της ιδιόμορφης παραδημοσιογραφίας που άνθισε μέσα στην ασυδοσία του διαδικτύου.
Τρία χρόνια μετά τον τραγικό του θάνατο, εξίσου ανώνυμοι γραφιάδες ανέλαβαν να συνεχίσουν το έργο του. Ελπίζω να μη γίνουν και οι ίδιοι υπέρμαχοι του ντόπινγκ.
Οσο ζούσε ο μακαρίτης, το troktiko ήταν φλογερός -αν και αυτόκλητος- υπερασπιστής του Κεντέρη (με τον οποίο ήταν κουμπάρος), της Θάνου, του Τζέκου, της Χαλκιά, και των υπόλοιπων ατιμασμένων του ελληνικού στίβου. Aυτών που είτε πιάστηκαν επ'αυτοφώρω είτε τιμωρήθηκαν επειδή πηδούσαν μάντρες και μηχανάκια.
Οι ολίγοι δημοσιογράφοι που τόλμησαν να αντισταθούν με τα κείμενά τους στη λαίλαπα της ντόπας αλλά και στην ανεξέλεγκτη κραιπάλη του 2004 έγιναν κόκκινο πανί μέσα από το "δημοφιλέστατο" σάιτ, λοιδορήθηκαν, καθυβρίστηκαν, συκοφαντήθηκαν. Το ντόπινγκ ήταν, και τότε, της μόδας. Τουλάχιστον αυτός ο Χίος γράφει με το ονοματεπώνυμό του. Τώρα πια ξέρουμε ότι είχαν ονοματεπώνυμο (σβησμένο) τα δημοσιεύματα του τρωκτικού. Μας το σφύριξαν οι συνεχιστές.
**********
Η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού πέρασε από δεκάδες ελέγχους, όπως και η αντίστοιχη του Παναθηναϊκού, ιδίως στην Ευρώπη, ιδίως αιφνιδιαστικούς, ιδίως από τη WADA. Tο πόρισμα ήταν αρνητικό, όχι μόνο τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και φέτος. Δεν πρόκειται βέβαια να ανεβούν στα πρωτοσέλιδα τα αποτελέσματά τους, αν δεν βγάλουν λαυράκι. Ενα γελοίο δημοσίευμα έριξε βαριά σκιά πάνω από το μπάσκετ (με αδιάσειστα στοιχεία του τύπου "εμείς εδώ κάνουμε ρεπορτάζ, πιστέψτε μας") και το μπάσκετ αρνήθηκε να τη διώξει. Φοβάμαι ότι θα το πληρώσει.
Υπέπεσαν σε βαρύ ολίσθημα τα αφεντικά του Παναθηναϊκού, όταν έσπευσαν με μισόλογα -και με κατευθυνόμενα δημοσίευματα- να υιοθετήσουν τη μπαρούφα του Χίου. Κατά πάσα βεβαιότητα, θα το βρουν μπροστά τους, στο όχι μακρυνό μέλλον. Σε πρώτη ευκαιρία, θα εκτοξεύσει και η απέναντι πλευρά λάσπη και σανό για τα ένθεν κακείθεν πρόβατα.
Δεν είναι δα δύσκολο: "Είδατε πώς πηδούσαν στους τελικούς ο Λάσμε και ο Γκιστ, Ιούνιο μήνα; Βιταμινούλες, βιταμινούλες; Χε χε, εμείς εδώ κάνουμε ρεπορτάζ". Οταν κατουράς κόντρα στη βροχή, θα γίνεις κι εσύ μούσκεμα. Η ιπτάμενη λάσπη κολλάει παντού.
*******
Καλπάζουσα καχυποψία, καλπάζουσα φαντασία, καλπάζουσα λευχαιμία. Οι αποστάσεις είναι μικρές. Το κανόε-καγιάκ και η κωπηλασία έγιναν, αίφνης, "το ίδιο άθλημα", μολονότι δεν ανήκουν καν στην ίδια Ομοσπονδία. Ο Ολυμπιονίκης με τον παλαίμαχο μπήκαν στο ίδιο τσουβάλι, για να στηρίξουν το σενάριο.
Λευχαιμία και λέμφωμα, το ίδιο πράγμα, από "Λ" αρχίζουν και τα δύο. Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι δεν προκαλούν καρκίνους του αίματος τα αναβολικά και οι αυξητικές ορμόνες, αλλά προφανώς είναι βαλτοί, για να μη χάσουν το μπαγιόκο. Αυτοί δεν είναι που μας ψεκάζουν;
Το ντόπινγκ μπορεί να προκαλέσει ορμονικές διαταραχές, καρδιαγγειακές παθήσεις, ταχυπαλμίες, εγκεφαλικά επεισόδια, κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, σεξουαλική ανικανότητα, προβλήματα στην ανάπτυξη, ασθένειες του ήπατος, αρθρίτιδα, αϋπνίες, όγκους ακόμη, αλλά σπανίως λευχαιμίες (και μάλιστα σε αυτό το επίπεδο). Συχνά, μάλιστα, τα στεροειδή χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία τέτοιων ασθενειών. Δεν θα αφήσουμε την αλήθεια να μας χαλάσει ένα ωραίο τρομολαγνικό παραμύθι.
Ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης, η Μαριάννα Ζαχαριάδη και ο Στρατής Αλεξίδης έσβησαν σε παγερά νοσοκομεία του εξωτερικού, μακριά από τους δικούς τους ανθρώπους. Οσο ζούσαν, δεν έδωσαν αφορμές για λοξά βλέμματα ούτε για καχύποπτα σχόλια. Το λιγότερο που τους οφείλουμε είναι σεβασμός στη μνήμη τους και στον πόνο των οικογενειών τους.
Εάν αποδειχθεί -που πολύ αμφιβάλλω- ότι η ασθένειά τους ήταν παρενέργεια κάποιου άγνωστου ακόμη και στους διώκτες του ντόπινγκ φαρμάκου, τότε και μόνο τότε θα έχουμε δικαίωμα να ρίξουμε το άψυχο κορμί τους στην πυρά.
Το λέει και ο Χίος στο μακελειό του. Το λέει και ο νέος μεσσίας Αλέξης. Το λένε και οι ανώνυμοι παντογνώστες του διαδικτύου. Το λένε και οι πονηροί κονδυλοφόροι που ξέρουν τα πάντα, μολονότι δεν ξέρουν την τύφλα τους. Το λένε και εκείνοι που θά'πρεπε να προσέχουν περισσότερο τι λένε...
Εμπρός λοιπόν, να διαταχθεί εισαγγελική έρευνα, για τον θάνατο του Ανδρέα Κιλιγκαρίδη και του Στρατή Αλεξίδη. Η λευχαιμία τους οφείλεται στα φάρμακα. Τα αποθήκευαν στις βάρκες τους. Η Μαριάννα Ζαχαριάδη στρίμωχνε στα κοντάρια της τα αναβολικά που προκάλεσαν το λέμφωμα Χότζκινς.
Ο δε Ολυμπιακός του μπάσκετ, ε, καλά, κρυψώνες να δουν τα μάτια σας. Ο Σπανούλης έκρυβε στεροειδή μέσα στα γένια του, ο Παπανικολάου πίσω από τα αυτιά του, ο Πρίντεζης κάτω από τη φράντζα του, ο Χάινς τα έδενε πάνω στο πουλί του, ενώ ο Άντιτς χτυπούσε τις ενέσεις πάνω στα τατουάζ του. Γι'αυτό και θα πάθουν αύριο όλοι τους τον εξαποδώ. Ο Μάντζαρης κατέστρεψε τους χιαστούς του από το πολύ φαρμάκι. Ο Λο ακόμα τρέχει στην τουαλέτα για κακά. Το σοφό σχέδιο χάρη στο οποίο κατακτήθηκε η Ευρώπη, ο Μπαρτζώκας το σκαρφίστηκε ταϊζοντας το μπλοκάκι του με αμφεταμίνες.
********
Ειλικρινά, απορώ. Οχι με εκείνους που καταπίνουν αμάσητο τον ωκεανό της κακοήθειας και της βλακείας, αλλά με όσους εθελοτυφλούν μπροστά στα υπόλοιπα εξώφθαλμα κρούσματα ντοπαρισμένης δόξας, τα τελευταία 20 χρόνια:
* Παρίσι, 1996: Μόνο ντοπαρισμένος θα μπορούσε να κάνει κρούσμα και σάλτο σαν αυτό του Βράνκοβιτς, μετά από 40 λεπτά υπερπροσπάθειας.
* Ρώμη, 1997: Ο άχρηστος Ρίβερς ξαφνικά αναστήθηκε και έγινε πύραυλος.
* Θεσσαλονίκη, 2000: Ο Κάτας κατέβασε του κόσμου τα χάπια για να σκοτώσει την ομάδα της καρδιάς του.
* Μπολώνια, 2002: Ο Κουτλουάι σταμάτησε τον Τζινόμπιλι και ο Λάζαρος ήταν MVP του τελικού.
* Αθήνα, 2007: Ο Παναθηναϊκός των 70-75 πόντων έγραψε σχεδόν 100 απέναντι στην πυρηνοκίνητη ΤΣΣΚΑ.
* Βερολίνο, 2009: Η ντόπα του α' ημιχρόνου στέρεψε νωρίς και κόντεψε να γίνει μπούμερανγκ.
* Βαρκελώνη, 2011: Διακρίθηκε μέχρι και ο Σάτο.
* Κωνσταντινούπολη, 2012: Μόλις είχε φτάσει η πρώτη από τις 12 μηνιαίες παρτίδες στο λιμάνι.
Μισό λεπτό, έχει κι άλλα:
* Αθήνα, 1987: Τεσσερισήμισυ Ελληνες παίκτες κατέκτησαν την Ευρώπη και κατάπιαν την αρκούδα.
* Ζάγκρεμπ, 1989: Οι ίδιοι τεσσερισήμισυ Ελληνες παίκτες κατέκτησαν την Ευρώπη (πλην των ύποπτων "πλάβι") και ξανακατάπιαν την αρκούδα.
* Βελιγράδι, 2005: Ο δημοσιοσχετίστας Ζήσης πρώτος σκόρερ της Εθνικής ομάδας, αποκλείεται να είναι φσυιολογικό.
* Σαϊτάμα, 2006: Εδώ δεν χρειάζονται λόγια, νικήσαμε ακόμα και τις ντόπες του ΝΒΑ.
Να μη μιλήσουμε και για το Euro 2004, όπου υπάρχουν και χειροπιαστές αποδείξεις με το ντόπινγκ του αρχηγού Ζαγοράκη, ε; Τις απαθανάτισε ο Γκαγκάτσης στην αυτοβιογραφία του, για να θυμούνται οι παλαιοί και να διδάσκονται οι νεώτεροι: "Ακόμα κι αν η ΟΥΕΦΑ αποφάσιζε να τον αποκλείσει, δεν θα τον αφήναμε να γίνει ρεζίλι. Θα ανακοινώναμε ότι έπαθε θλάση και θα τον αφήναμε έξω". Το πολύ πολύ να το μάθαινε ο Χίος ή, ξέρω γω, ο Γκιόλιας.
**********
Αλήθεια, το μάθατε το μαντάτο; Σαν να μη μας έφταναν το makeleio, το tromaktiko και οι υπόλοιπες σελίδες της απύθμενης νεοελληνικής ανοησίας, επιστρέφει στο προσκήνιο και το ορίτζιναλ troktiko. Εις μνήμην, λέει, του αξέχαστου Σωκράτη Γκιόλια, που πλέον εμφανίζεται, μετά θάνατον, ως ιδρυτής του σάιτ.
Οσο ζούσε, βέβαια, αρνιόταν κάθε ανάμιξη, με αποτέλεσμα να μένουν αναπάντητα τα ανώνυμα λιβελλογραφήματα και οι απίστευτες συκοφαντίες που εκτοξεύονταν καθημερινά -και ατιμώρητα- μέσα από τα σαγόνια του τρωκτικού. Αμέτρητοι φάκελοι δικογραφίας έμειναν κλειδωμένοι σε γραφεία -όπως το δικό μου- αφού ήταν αδύνατο να ταυτοποιηθεί ο προσεκτικός ανήρ με την ιστοσελίδα του. Πουθενά δεν υπήρχε το όνομα του "κατά νόμον υπεύθυνου".
Ο Σωκράτης Γκιόλιας δολοφονήθηκε άνανδρα από άγνωστους -και ασύλληπτους- φονιάδες που του έστησαν ενέδρα μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Τρομοκρατική οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη. Αυτομάτως, ο θανών έγινε μάρτυρας της δημοσιογραφίας, έστω αυτής της ιδιόμορφης παραδημοσιογραφίας που άνθισε μέσα στην ασυδοσία του διαδικτύου.
Τρία χρόνια μετά τον τραγικό του θάνατο, εξίσου ανώνυμοι γραφιάδες ανέλαβαν να συνεχίσουν το έργο του. Ελπίζω να μη γίνουν και οι ίδιοι υπέρμαχοι του ντόπινγκ.
Οσο ζούσε ο μακαρίτης, το troktiko ήταν φλογερός -αν και αυτόκλητος- υπερασπιστής του Κεντέρη (με τον οποίο ήταν κουμπάρος), της Θάνου, του Τζέκου, της Χαλκιά, και των υπόλοιπων ατιμασμένων του ελληνικού στίβου. Aυτών που είτε πιάστηκαν επ'αυτοφώρω είτε τιμωρήθηκαν επειδή πηδούσαν μάντρες και μηχανάκια.
Οι ολίγοι δημοσιογράφοι που τόλμησαν να αντισταθούν με τα κείμενά τους στη λαίλαπα της ντόπας αλλά και στην ανεξέλεγκτη κραιπάλη του 2004 έγιναν κόκκινο πανί μέσα από το "δημοφιλέστατο" σάιτ, λοιδορήθηκαν, καθυβρίστηκαν, συκοφαντήθηκαν. Το ντόπινγκ ήταν, και τότε, της μόδας. Τουλάχιστον αυτός ο Χίος γράφει με το ονοματεπώνυμό του. Τώρα πια ξέρουμε ότι είχαν ονοματεπώνυμο (σβησμένο) τα δημοσιεύματα του τρωκτικού. Μας το σφύριξαν οι συνεχιστές.
**********
Η ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού πέρασε από δεκάδες ελέγχους, όπως και η αντίστοιχη του Παναθηναϊκού, ιδίως στην Ευρώπη, ιδίως αιφνιδιαστικούς, ιδίως από τη WADA. Tο πόρισμα ήταν αρνητικό, όχι μόνο τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και φέτος. Δεν πρόκειται βέβαια να ανεβούν στα πρωτοσέλιδα τα αποτελέσματά τους, αν δεν βγάλουν λαυράκι. Ενα γελοίο δημοσίευμα έριξε βαριά σκιά πάνω από το μπάσκετ (με αδιάσειστα στοιχεία του τύπου "εμείς εδώ κάνουμε ρεπορτάζ, πιστέψτε μας") και το μπάσκετ αρνήθηκε να τη διώξει. Φοβάμαι ότι θα το πληρώσει.
Υπέπεσαν σε βαρύ ολίσθημα τα αφεντικά του Παναθηναϊκού, όταν έσπευσαν με μισόλογα -και με κατευθυνόμενα δημοσίευματα- να υιοθετήσουν τη μπαρούφα του Χίου. Κατά πάσα βεβαιότητα, θα το βρουν μπροστά τους, στο όχι μακρυνό μέλλον. Σε πρώτη ευκαιρία, θα εκτοξεύσει και η απέναντι πλευρά λάσπη και σανό για τα ένθεν κακείθεν πρόβατα.
Δεν είναι δα δύσκολο: "Είδατε πώς πηδούσαν στους τελικούς ο Λάσμε και ο Γκιστ, Ιούνιο μήνα; Βιταμινούλες, βιταμινούλες; Χε χε, εμείς εδώ κάνουμε ρεπορτάζ". Οταν κατουράς κόντρα στη βροχή, θα γίνεις κι εσύ μούσκεμα. Η ιπτάμενη λάσπη κολλάει παντού.
*******
Καλπάζουσα καχυποψία, καλπάζουσα φαντασία, καλπάζουσα λευχαιμία. Οι αποστάσεις είναι μικρές. Το κανόε-καγιάκ και η κωπηλασία έγιναν, αίφνης, "το ίδιο άθλημα", μολονότι δεν ανήκουν καν στην ίδια Ομοσπονδία. Ο Ολυμπιονίκης με τον παλαίμαχο μπήκαν στο ίδιο τσουβάλι, για να στηρίξουν το σενάριο.
Λευχαιμία και λέμφωμα, το ίδιο πράγμα, από "Λ" αρχίζουν και τα δύο. Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι δεν προκαλούν καρκίνους του αίματος τα αναβολικά και οι αυξητικές ορμόνες, αλλά προφανώς είναι βαλτοί, για να μη χάσουν το μπαγιόκο. Αυτοί δεν είναι που μας ψεκάζουν;
Το ντόπινγκ μπορεί να προκαλέσει ορμονικές διαταραχές, καρδιαγγειακές παθήσεις, ταχυπαλμίες, εγκεφαλικά επεισόδια, κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, σεξουαλική ανικανότητα, προβλήματα στην ανάπτυξη, ασθένειες του ήπατος, αρθρίτιδα, αϋπνίες, όγκους ακόμη, αλλά σπανίως λευχαιμίες (και μάλιστα σε αυτό το επίπεδο). Συχνά, μάλιστα, τα στεροειδή χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία τέτοιων ασθενειών. Δεν θα αφήσουμε την αλήθεια να μας χαλάσει ένα ωραίο τρομολαγνικό παραμύθι.
Ο Ανδρέας Κιλιγκαρίδης, η Μαριάννα Ζαχαριάδη και ο Στρατής Αλεξίδης έσβησαν σε παγερά νοσοκομεία του εξωτερικού, μακριά από τους δικούς τους ανθρώπους. Οσο ζούσαν, δεν έδωσαν αφορμές για λοξά βλέμματα ούτε για καχύποπτα σχόλια. Το λιγότερο που τους οφείλουμε είναι σεβασμός στη μνήμη τους και στον πόνο των οικογενειών τους.
Εάν αποδειχθεί -που πολύ αμφιβάλλω- ότι η ασθένειά τους ήταν παρενέργεια κάποιου άγνωστου ακόμη και στους διώκτες του ντόπινγκ φαρμάκου, τότε και μόνο τότε θα έχουμε δικαίωμα να ρίξουμε το άψυχο κορμί τους στην πυρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου