Ειδικός να κάνω αναλύσεις επί
αναλύσεων για τη Μίλαν δεν είμαι. Το κείμενο που ακολουθεί θα το
χαρακτήριζα περισσότερο βιωματικό, με την έννοια του τι έζησα την
Τετάρτη κατά τη διάρκεια του Μίλαν-Αϊντχόφεν. Κάνοντας το live του
αγώνα, παρατήρησα δύο πράγματα. Το ένα ήταν το πόσο καλός ήταν μετά από
κάμποσο καιρό ο Κέβιν-Πρινς Μπόατενγκ (πέραν των δύο γκολ του). Το
δεύτερο ήταν το πόσο γούσταραν οι φίλοι της ομάδας -που έστελναν σχόλια
στο gazzetta.gr- που ήταν καλός ο Γκανέζος μέσος, ο οποίος τόσο τους
είχε λείψει να κάνει τα... δικά του.
Κανείς από τους οπαδούς των Ροσονέρι δεν έχει ξεχάσει τις δύο πρώτες σεζόν (η δεύτερη μισή εξαιτίας τραυματισμού) του και άπαντες πρόσμεναν την αγωνιστική ανάκαμψη του. Ηταν τόσο σούπερ που σε έφτιαχνε ακόμα και εάν τον έβλεπες ως αντίπαλο. Η τιμή του τότε είχε εκτιναχτεί στα 25 εκατ., νούμερα που παρουσιάστηκαν σε ερωτήσεις της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα. Και ξαφνικά ανοίγεις τον υπολογιστή σου και βλέπεις την ίσως πιο... άκυρη είδηση του καλοκαιριού «Ανακοίνωσε Μπόατενγκ η Σάλκε»! Τι;;; Πλάκα κάνεις!!!
Η παρουσία της Μίλαν στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν μία ανακούφιση για το σύλλογο. Ο Τύπος έφτιαχνε τους οπαδούς πως η πρόκριση θα έφερνε μεταγραφές. Που πονούσε η ομάδα; Η άμυνα και η μεσαία γραμμή ήταν σαφώς πιο αδύναμες από την επίθεση που όσο να το λες με Ελ Σαραουί, Μπαλοτέλι και κάβα τους Ρομπίνιο, Πατσίνι μία χαρά σούπερ θα έβγαζε την χρονιά. Και εκεί λοιπόν που λες τώρα θα κουνηθεί λίγο η αγορά, σκάει η είδηση του Αλεσάντρο Μάτρι. Πέμπτος επιθετικός δηλαδή και πιο πίσω τα κενά να παραμένουν. Λες όμως ξανά δεν πειράζει, μεταγραφή είναι, θα βοηθήσει αν και 11+1 για τον Μάτρι (τον ζήτησε ο Αλέγκρι) με αφήνουν μάλλον δύσπιστο για το λογικό της κίνησης.
Πέμπτη βράδυ οι Μιλανέζοι κάνουν όνειρα τρελά. Ο Κακά κάνει δηλώσεις ότι θέλει να φύγει και ο Αντριάνο Γκαλιάνι αφήνει ανοικτό κάτι περισσότερο από ένα παραθυράκι για την επιστροφή του. Κουτσός, τυφλός, μουγκός, όπως και να 'ναι, είναι ο λατρεμένος για τους Μιλανέζους Κακά και έρχεται εξτρά αισιοδοξία. Ωσπου γίνεται αυτό με τον Μπόατενγκ και χάνεις τη δημοσιογραφική, ποδοσφαιρική, την όποια λογική σου. Πεθαίνεις από ανάγκη για μέσο και πουλάς τον καλύτερο σου; Και μάλιστα για μόλις 11 χαρτιά;
Προφανώς κάτι θα έχεις στο μυαλό σου ως ρελάνς. Γιατί πλέον αυτοί με τα ροσονέρο κασκόλ έχουν ξενερώσει εντελώς και δεν μπορούν να βγάλουν άκρη, με την απογοήτευση να διαδέχεται η μία την άλλη. Τώρα λοιπόν χρειάζεσαι δύο μέσους και ακόμα τόσους αμυντικούς. Μία φορά και για πολλούς καιρούς η πίστη στον Γκαλιάνι ήταν δεδομένη. Ηξερες πως είτε έτσι είτε αλλιώς θα τα έφτιαχνε τα πράγματα. Ελα όμως που ο πανδαμάτωρ χρόνος δεν αφήνει κανέναν ανέγγιχτο. Ρε μπας και στα 69 του... ξεμώρανε και θέλει να τρελάνει και όλους εμάς;
ΥΓ. Ισως βέβαια μεγαλύτερο πλήγμα ακόμα και από την φυγή του Μπόατενγκ να είναι η απουσία της κοπέλας του, Μελίσα Σάτα από τις εξέδρες του Calcio!
Κανείς από τους οπαδούς των Ροσονέρι δεν έχει ξεχάσει τις δύο πρώτες σεζόν (η δεύτερη μισή εξαιτίας τραυματισμού) του και άπαντες πρόσμεναν την αγωνιστική ανάκαμψη του. Ηταν τόσο σούπερ που σε έφτιαχνε ακόμα και εάν τον έβλεπες ως αντίπαλο. Η τιμή του τότε είχε εκτιναχτεί στα 25 εκατ., νούμερα που παρουσιάστηκαν σε ερωτήσεις της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα. Και ξαφνικά ανοίγεις τον υπολογιστή σου και βλέπεις την ίσως πιο... άκυρη είδηση του καλοκαιριού «Ανακοίνωσε Μπόατενγκ η Σάλκε»! Τι;;; Πλάκα κάνεις!!!
Η παρουσία της Μίλαν στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν μία ανακούφιση για το σύλλογο. Ο Τύπος έφτιαχνε τους οπαδούς πως η πρόκριση θα έφερνε μεταγραφές. Που πονούσε η ομάδα; Η άμυνα και η μεσαία γραμμή ήταν σαφώς πιο αδύναμες από την επίθεση που όσο να το λες με Ελ Σαραουί, Μπαλοτέλι και κάβα τους Ρομπίνιο, Πατσίνι μία χαρά σούπερ θα έβγαζε την χρονιά. Και εκεί λοιπόν που λες τώρα θα κουνηθεί λίγο η αγορά, σκάει η είδηση του Αλεσάντρο Μάτρι. Πέμπτος επιθετικός δηλαδή και πιο πίσω τα κενά να παραμένουν. Λες όμως ξανά δεν πειράζει, μεταγραφή είναι, θα βοηθήσει αν και 11+1 για τον Μάτρι (τον ζήτησε ο Αλέγκρι) με αφήνουν μάλλον δύσπιστο για το λογικό της κίνησης.
Πέμπτη βράδυ οι Μιλανέζοι κάνουν όνειρα τρελά. Ο Κακά κάνει δηλώσεις ότι θέλει να φύγει και ο Αντριάνο Γκαλιάνι αφήνει ανοικτό κάτι περισσότερο από ένα παραθυράκι για την επιστροφή του. Κουτσός, τυφλός, μουγκός, όπως και να 'ναι, είναι ο λατρεμένος για τους Μιλανέζους Κακά και έρχεται εξτρά αισιοδοξία. Ωσπου γίνεται αυτό με τον Μπόατενγκ και χάνεις τη δημοσιογραφική, ποδοσφαιρική, την όποια λογική σου. Πεθαίνεις από ανάγκη για μέσο και πουλάς τον καλύτερο σου; Και μάλιστα για μόλις 11 χαρτιά;
Προφανώς κάτι θα έχεις στο μυαλό σου ως ρελάνς. Γιατί πλέον αυτοί με τα ροσονέρο κασκόλ έχουν ξενερώσει εντελώς και δεν μπορούν να βγάλουν άκρη, με την απογοήτευση να διαδέχεται η μία την άλλη. Τώρα λοιπόν χρειάζεσαι δύο μέσους και ακόμα τόσους αμυντικούς. Μία φορά και για πολλούς καιρούς η πίστη στον Γκαλιάνι ήταν δεδομένη. Ηξερες πως είτε έτσι είτε αλλιώς θα τα έφτιαχνε τα πράγματα. Ελα όμως που ο πανδαμάτωρ χρόνος δεν αφήνει κανέναν ανέγγιχτο. Ρε μπας και στα 69 του... ξεμώρανε και θέλει να τρελάνει και όλους εμάς;
ΥΓ. Ισως βέβαια μεγαλύτερο πλήγμα ακόμα και από την φυγή του Μπόατενγκ να είναι η απουσία της κοπέλας του, Μελίσα Σάτα από τις εξέδρες του Calcio!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου