Κλήρωση με ταξίδια ότι να ναι, από τα ελεύθερα ντουμάνια της Ολλανδίας, στην εμπόλεμη ζώνη του Ισραήλ – που λέει ο λόγος – και τους σατανιστές του Καζακστάν δίπλα στις πύλες της κολάσεως. Να δούμε και που θα καταλήξουμε.
Η ουσία των πραγμάτων είναι πως οι ομάδες είναι στα μέτρα του σοβαρού ΠΑΟΚ και όχι του ασόβαρου. Γιατί η ομάς έχει δύο πρόσωπα και δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό.
Η ομάς έχει δύο πρόσωπα γιατί έχει και η διοίκηση. Αναρωτιούνται όλοι τι έγινε με Τζαβέλλα. Ότι γινόταν και τις προηγούμενες φορές και απλά τη γλιτώναμε τη ξευτίλα.
Γίνεται μια διαπραγμάτευση των ανθρώπων του αγωνιστικού με τον κάθε μάνατζερ ή παίκτη. Έρχονται εδώ να μιλήσουν και βλέπουν στο χαρτί άλλα από αυτά που συμφώνησαν. Οι παρεμβάσεις του οικονομικού τμήματος στις διαπραγματεύσεις – της κ.κ. Γκοντζάρεβα και του κ.κ. Μαυροφρύδη – είναι σχεδόν πάντα άκομψες. Να πέσει το ποσοστό του μάνατζερ, αλλά πάρει λιγότερα ο παίκτης, γενικά μία τάση να υπάρχει αλλαγή των προφορικών συμφωνιών που έφεραν τον παίκτη στη Θεσσαλονίκη.
Τους πέρασε μία, τους πέρασε δύο, τους πέρασε τρεις, στον Τζαβέλλα δεν πέρασε όμως.
Από την άλλη βέβαια, η κάθε εταιρία – έτσι το βλέπουν – έχει δικαίωμα να κρίνει μέσα από το οικονομικό της τμήμα το αν πρέπει να γίνει μία κίνηση ή όχι. Μπορεί δηλαδή οι κ.κ. Γκοντζάρεβα και κ.κ. Μαυροφρύδης να έκριναν πως δεν αξίζει να δοθούν 1,5εκατ. ευρώ μεικτά για αριστερό μπακ. Και αυτό το καταλαβαίνω, αλλά η τελική ανάγνωση του θέματος φέρνει τον ΠΑΟΚ να ξεφτιλίζεται και έναν Έλληνα διεθνή να προσπαθεί να καλύψει τον εαυτό του μιλώντας απαξιωτικά –δικαιολογημένα – για την ΠΑΕ.
Θα αναλύσω τι συνέβη με τις μεταγραφές τη Δευτέρα, το πολύ Τρίτη, για να καταλάβετε και εσείς τι ακριβώς συμβαίνει. Θα πρέπει βέβαια να έχω καθαρό μυαλό και να τους πιάσω έναν – έναν όλους, μην αδικήσω κανέναν. Μα όλους.
Έχουν τρεις μέρες μπροστά τους. Έχουν τρεις ολόκληρες μέρες για να βρούνε έναν αριστερό μπακ, έναν κεντρικό χαφ ή δεύτερο φορ και έναν στόπερ. Υπομονή υπάρχει μέχρι τη Δευτέρα, μετά στερεύει.
Και δεν στερεύει γιατί ξαφνικά αισθάνομαι νεόπλουτος και θεωρώ πως είναι υποχρέωση του μεγαλομετόχου να πληρώνει. Στερεύει γιατί ο ίδιος ζητά πρωτάθλημα και με τον τρόπο που στήθηκε η ομάδα αυτό δεν προκύπτει από πουθενά.
Γενικά τα μεγάλα λόγια είναι αυτά που κουράζουν συνήθως όταν δεν συνοδεύονται από πράξεις. Είδα πράξεις στην πρόσληψη Στέφενς, είδα και στην απόκτηση Στοχ. Δεν είδα πουθενά αλλού. Όπως και όλοι σας πιστεύω.
Πάμε στην περίπτωση Νίνη. Ο ΠΑΟΚ πάει να τον αποκτήσει και το ερώτημα είναι για να βοηθήσει τον ΠΑΟΚ ή ο ΠΑΟΚ αυτόν;
Είναι άδικο για το παιδί πρώτα απ όλα, να μπει σε μία διαδικασία σύγκρισης με αυτόν που και καλά θα παίρναμε για επιτελικό. Πάνε να φορτώσουν κάτι που νομίζω ότι τον αδικεί.
Καλός παίκτης είναι, στα κάτω του, αν δεν υπήρχαν και άλλες τέτοιες περιπτώσεις παικτών θα ήμουν πολύ θετικός, αλλά καταντήσαμε ακαδημία ποδοσφαιριστών που έκαναν κακές επιλογές ή ήταν άτυχοι. Περισσότερο σαν κέντρο αποκατάστασης είμαστε.
Ο Βίτορ έναν χρόνο εκτός, τον επαναφέρουμε εμείς, ο Νέσιντ δύο χρόνια εκτός του επαναφέρουμε εμείς, ο Σπυρόπουλος έξι μήνες εκτός του επαναφέρουμε εμείς, ο Ολίσε έξι μήνες εκτός τον επαναφέραμε εμείς απλά δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε την απαραίτητη μεταμόσχευση εγκεφάλου. Ο Λούκας έξι μήνες εκτός του επαναφέρουμε εμείς.
Σε αυτούς θα προσθέσω και τον Σκόνδρα που χρειάζεται ένα στάδιο προσαρμογής και εν τέλει οι σταθερές που αποκτήθηκαν ήταν ο μέτριος Λόπεθ, ο Στοχ και ο Τζιόλης.
Με λίγα λόγια, είναι ξεκάθαρο πως δεν υπάρχει ακόμη το διαθέσιμο χρήμα για να χτυπήσουμε τον Ολυμπιακό και υπάρχει ο κίνδυνος η ομάδα να σκάσει σαν καρπούζι αν οι επιλογές ρίσκου δεν ανταποκριθούν σε βάθος χρόνου.Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου