Το ρόστερ αλλάζει συνεχώς και θα αλλάξει
κι' άλλο. Οι 15 ως τώρα, νέοι παίκτες ήρθαν σταδιακά και ο Μίτσελ ακόμη
κάνει δοκιμές. Αυτή της συνύπαρξης του Σαβιόλα με τον Μήτρογλου θα
έπρεπε είναι αλήθεια να την έχουμε δει νωρίτερα και όχι στο ματς με τον
Ατρόμητο για πρώτη φορά.
Μέχρι και ο ίδιος ο Σαβιόλα το “ζήτησε” αμέσως μετά τη λήξη του ματς με τις δηλώσεις του στη ΝΟVA.
Από την άλλη ο Μίτσελ μας στέλνει και
ορισμένα ξεκάθαρα ζητήματα της λογικής του που δεν απέχει από αυτήν του
ισπανικού μοντέλου, αλλά τα οποία όταν δεν βγαίνουν εμπεριέχουν τεράστιο
ρίσκο.
Πρώτο και σημαντικότερο. Την ώρα που όλη η
“κοινωνία” του Ολυμπιακού “εκτιμά” ότι από την ομάδα λείπει ένα
καθαρόαιμο εξάρι το οποίο πρέπει να μακράρει, τα τρέχει και να κάνει
τάκλιν στην... καρωτίδα, ο Μίτσελ βάζει αμυντικό χαφ στο ματς με τον
Ατρόμητο τον Σάμαρη. Ούτε καν τον Μανιάτη που ήταν στη βασική ενδεκάδα
αλλά τον Σάμαρη.
Ο Μίτσελ θέλει έναν παίκτη λοιπόν μπροστά
από τους τέσσερις της άμυνας που δεν τον νοιάζει ούτε γρήγορος να είναι,
ούτε να μαρκάρει σαν... σκυλί. Τον νοιάζει να είναι καλός τεχνίτης και
να έχει σωστή μεταβίβαση, ότι δηλαδή είναι ο Σάμαρης και ότι ήταν και ο
Φέισα.
Δεύτερον, ο Μίτσελ ακόμη και τον Μπονγκ
που είναι ένα αριστερό μπακ που παίζει και στόπερ τον ανέβαζε (με εντολή
προφανώς) πολύ συχνά πάνω από την σέντρα, όπως φυσικά και τον Σαλίνο.
Αρα τα ακραία μπακ τα θέλει πολύ ψηλά.
Ο Μίτσελ παρά το γεγονός ότι παίζει με
αμυντικό χαφ μπαλαδόρο, επιμένει να παίζει 4-2-3-1, με δεκάρι τον Τσόρι
Ντομίνγκες και όχι 4-3-3 με εσωτερικό μέσο όπως κάνουν συνήθως οι ομάδες
που χρησιμοποιούν τέτοιου είδους αμυντικό χαφ, ώστε οι κεντρικοί μέσοι
να είναι σε πολύ κοντινές αποστάσεις μεταξύ τους.
Ολα αυτά που σχεδιάζει ο Μίτσελ στο χόρτο
έχουν συγκεκριμένα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Τα πλεονεκτήματα,
είναι ότι, όταν, κι' αν αυτός ο τρόπος παιχνιδιού βγει, ο Ολυμπιακός θα
είναι απολαυστικός σε ότι έχει να κάνει με το δημιουργικό κομμάτι. Οπως
ήταν δηλαδή περίπου στο δεύτερο ημίχρονο με τον Ατρόμητο για 20 λεπτά.
Από την άλλη αν τα πάντα δεν λειτουργούν
στην εντέλεια (τα πάντα όμως), υπάρχει ο κίνδυνος ο Ολυμπιακός να
βρίσκεται μονίμως εκτεθειμένος, όπως επίσης συνέβη στο παιχνίδι με τον
Ατρόμητο και στη φάση του γκολ του Ναπολεόνι και σε τρεις τέσσερις ακόμη
περιπτώσεις.
Κι' αν συμβαίνει κόντρα στον Ατρόμητο, φανταστείτε στο Τσάμπιονς Λιγκ;
Κατά τα λοιπά μερικά συμπεράσματα για τους παίκτες.
Ο Σαβιόλα είναι κλάση και το ξέραμε. Το
ότι δείχνει τόσο πολύ ορεξάτος και ικανοποιημένος που παίζει στον
Ολυμπιακό, είναι κάτι που ο Μίτσελ πρέπει να το εκμεταλλευτεί... χθες.
Ο Φουστέρ μας έχει δείξει πολλές φορές πόσο πολύτιμος είναι. Δεν θα είναι εύκολο να μένει εκτός ομάδας.
Ο Μπονγκ έκανε πολύ καλό ντεμπούτο και δείχνει καλός και επιθετικά που θεωρητικά είναι η αδυναμία του.
Το δίδυμο Σιόβα – Μανωλά δεν έχει δέσει.
Ο Τσόρι έπαιξε καλύτερα ως κεντρικός χαφ παρά σαν επιθετικός χαφ.
Ο Μήτρογλου είναι υπερβολικά αγχωμένος για να σκοράρει και αυτό τον επηρεάζει πολύ.
Στο δια ταύτα, ο Ολυμπιακός έχει
δυνατότητες αλλά είναι πολύ δύσκολο να είναι έτοιμος στο πρώτο ματς του
Τσάμπιονς Λιγκ να παίξει αυτό που θέλει ο Μίτσελ και αυτό έχει μεγάλο
ρίσκο...
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου