Δεν είναι στραβός ο γιαλός. Στραβά αρμενίζει ο Άρης. Οι δύο ήττες από δύο νεοφώτιστους στο ξεκίνημα της σεζόν, και η δεύτερη μάλιστα μέσα στο «Βικελίδης», καταδεικνύουν ότι κάτι δεν πάει καλά...
Και δεν το καταδεικνύουν μόνο οι δύο ήττες, αλλά και η συνολική εικόνα που έβγαλε ο Άρης στα πρώτα 180 λεπτά του πρωταθλήματος. Για να μην το κουράζουμε πολύ, γιατί δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να πούμε και πολλά, δε θυμίζει ομάδα. Απλά πράγματα. Αυτός ο Άρης που βλέπουμε φέτος είναι μία συνέχεια του περσινού Άρη, μόνο που φέτος οι δικαιολογίες και τα ελαφρυντικά είναι λιγότερα. Η ομάδα είχε όλο το χρόνο για να προετοιμαστεί, καιρός για να γίνουν οι μεταγραφές υπήρχε, αλλά αυτό το πράγμα που παρουσιάζει ο Άρης δεν είναι ομάδα.
Ναι, χρειάζεται υπομονή. Ναι, λείπει ο Αγκάνθο, ναι η ομάδα «στήθηκε» κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες (περιορισμός μεταγραφών κ.λπ), ναι δεν χρειάζεται πανικός, ναι δεν χρειάζεται γκρίνια, ναι πρέπει να δώσουμε στην ομάδα μία εύλογη πίστωση χρόνου. Δεν διαφωνεί κανείς με όλα αυτά.
Υπάρχει όμως και αντίλογος σ΄ αυτά. Θα υπήρχε μεγαλύτερη ανοχή από τον κόσμο προς την ομάδα αν …έβλεπε κάτι που να τον έπειθε ότι βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Δεν συμβαίνει όμως αυτό. Ο Άρης έχασε από δύο νεοφώτιστους και δεν παρουσίασε καμία εξέλιξη σε σχέση με πέρσι, παρότι το ρόστερ του είναι καλύτερο.
Φυσικά υπάρχουν ευθύνες γι’ αυτό. Δηλαδή, είναι καλύτερος ο Ελσνερ από τον Παπαστεριανό; Ή από τον Κοέλιο; Ή από τον Οικονομόπουλο; Ο Ιμπεχ πότε θα είναι έτοιμος; Ο Άρης απαγορευόταν να κάνει λάθος στις επιλογές των 3 παικτών άνω των 24 ετών, αλλά αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι έχουν γίνει λάθη στις 2 από τις 3 επιλογές που δικαιούταν! Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; Είναι ξεκάθαρο ότι ο τεχνικός διευθυντής κ. Μούτας χρεώνεται τις περισσότερες ευθύνες στο κομμάτι του σκάουτινγκ.
Μερίδα του κόσμου αντέδρασε μετά την ήττα από την Καλλονή. Αναμενόμενο ήταν. Δεν είμαι της λογικής να αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι ο προπονητής. Είδαμε τι έγινε πέρυσι. Από την άλλη, ο Χατζηνικολάου γνώριζε εξ αρχής ότι θα λειτουργεί υπό πίεση. Τον ήξερε και τον ξέρει τον Άρη σαν την παλάμη του. Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες. Μόνο που η πίεση φέτος είναι μεγαλύτερη για τον προπονητή του Άρη, επειδή ο κόσμος τρόμαξε μ’ αυτό που πέρασε πέρυσι. Δεν έχει διάθεση να κάνει πάλι …απεριόριστη υπομονή, φοβούμενος μη βιώσει ξανά τα ίδια. Φέτος είναι πιο ανυπόμονος κι έχει κι αυτός τα δίκια του.
Ο Χατζηνικολάου πρέπει να βρει τρόπο να το «γυρίσει». Άμεσα. Ο Άρης ήθελε από 4 έως 6 βαθμούς στα ματς με Απόλλωνα Σμύρνης και Καλλονή και πήρε …0. Δεν είναι εύκολο, αλλά ο Χατζηνικολάου πρέπει να διατηρήσει καθαρή τη σκέψη του. Γιατί, στο β’ ημίχρονο χθες σαν να παρασύρθηκε από την πρεμούρα της κερκίδας…
Όσο για τη διοίκηση, καλείται νωρίς νωρίς να διαχειριστεί μία δύσκολη κατάσταση. Αποφάσεις εν θερμώ δεν είναι σώφρον να πάρει, όμως με μία δύο παρεμβάσεις μπορεί να συμβάλει στην αναστροφή του κλίματος. Σε πρώτη φάση. Ξέρει ο Ηλιάδης…
Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου