Το θέμα είναι και το επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά, το πώς βλέπουν συνολικά στον Παναθηναϊκό την προσπάθεια που ξεκίνησαν φέτος.
Αν όλοι βολεύονται με …επί μέρους εξηγήσεις και …επικοινωνιακά τεχνάσματα, καμιά αντίρρηση. Να το παίξουμε όλοι μαζί έτσι το παιχνιδάκι, να μην έχουμε και προβλήματα ή κόντρες τζάμπα μεταξύ μας.
Το θέμα είναι και ήταν ένα από την αρχή.
Το ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να ξεκαθαρίσει μέσα του, στην ομάδα και τον κόσμο του, τι ακριβώς θέλει και πώς προσπαθεί να το πετύχει στην φετινή σεζόν.
Έγραφα στο προηγούμενο άρθρο μου, ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να συνηθίσει ότι έτσι θα είναι κάθε αγωνιστική.
Παρεξηγήθηκαν είναι η αλήθεια κάποιοι φίλοι αλλά και οι γνωστοί "φίλοι".
Αυτή είναι όμως η πικρή αλήθεια.
Και δεν είναι σωστό να φορτώνουμε την ομάδα κάθε φορά, με αίτια και …ασήμαντες αφορμές ή εύκολα θύματα, για κάθε αποτυχία.
Είναι άδικο αυτό και δεν βγάζει και πουθενά.
Το ότι ο Παναθηναϊκός έφτασε συνολικά σαν οργανισμός σε ένα σημείο, που ακόμα και παιχνίδια με τη Βέροια θα εξαρτιούνται από μια φάση ή ένα λάθος σφύριγμα, είναι πλέον γεγονός.
Είναι η πραγματικότητα που δεν μπορείς να κάνεις ότι δεν τη βλέπεις.
Και ξαναλέω, πως αν πιάσουμε τώρα την κουβέντα, γιατί και πώς έφτασε σ΄ αυτό το σημείο, δεν θα βρούμε ποτέ άκρη.
Σημασία έχει η πραγματικότητα και το τώρα.
Γιατί αν θέλετε να μιλήσουμε και καθαρά ποδοσφαιρικά επί της ουσίας, δεν διέφερε και πολύ ο Παναθηναϊκός στο παιχνίδι με τη Βέροια, απ΄ ότι στα προηγούμενα με Παναιτωλικό και Πανιώνιο.
Κι αυτό θα μπορούσε να το κερδίσει και άνετα μάλιστα κι αυτό θα μπορούσε να το χάσει με την ίδια ευκολία.
Τα χαρακτηριστικά του σαν ομάδα, είναι πια λίγο-πολύ φανερά.
Δεν είχαν τεράστια σκαμπανεβάσματα οι αποδόσεις του, είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο, στα τρία πρώτα παιχνίδια του πρωταθλήματος.
Κι αυτός είναι από μια πλευρά θετικό, καθώς δείχνει αν μη τι άλλο, μια σταθερότητα που κερδίζεται πια σε ένα ορισμένο επίπεδο, αλλά απ΄ την άλλη είναι και ενδεικτικό της συνολικής δυναμικότητας της ομάδας.
Θα είναι λάθος αν αυτή την ομάδα και αυτά τα παιδιά, τα αντιμετωπίζουμε σαν "απαιτήσεις" με τον Παναθηναϊκό που ο καθένας είχε στο μυαλό του, όπως κι αν τον είχε για όποιους λόγους και αν τον είχε.
Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, που θα πρέπει από τη μια να το συνηθίσει ο κόσμος της ομάδας και από την άλλη να το καταλάβει η ίδια η ομάδα, μπας και απελευθερωθεί κάποια στιγμή από ένα ρόλο που ούτε της ταιριάζει, ούτε μπορεί να ανταποκριθεί.
Το ότι της φόρτωσαν αυτόν τον ρόλο, ελπίζοντας ή ποντάροντας πως αν …κάτσει και πετύχει, ίσως μπορέσουμε να καταπιούμε και να προσπεράσουμε όλα τα υπόλοιπα τεράστια προβλήματα που έχει ο Παναθηναϊκός σαν σύλλογος συνολικά μπροστά του, είναι άλλη κουβέντα και άλλου παπά ευαγγέλιο.
Την ομάδα όμως αυτή καθ΄ αυτή, αυτή η …ανάθεση του συγκεκριμένου ρόλου, ούτε της ταιριάζει, ούτε τη βοηθάει και αδικεί την όποια προσπάθεια κάνει.
Το λέω αυτό και επιμένω, γιατί έχει ιδιαίτερη σημασία και είναι καθοριστικό για τη συνέχεια της χρονιάς.
Ο Παναθηναϊκός έχει αυτή τη στιγμή την ευτυχή συγκυρία της διακοπής του πρωταθλήματος, με το ρόστερ του πια συμπληρωμένο, χωρίς διεθνείς που θα ήταν εμπόδιο στο να δουλέψει και όλα τα σχετικά.
Ας αφήσουν λοιπόν την ομάδα ήσυχη αυτό το δεκαπενθήμερο.
Να δουλέψει και να σταθμίσει τις δυνατότητές της, να καθορίσει τα μεγέθη της και να βρει έτσι ΑΠΟ ΜΟΝΗ της τον ρόλο και τις απαιτήσεις που πρέπει να έχει η ίδια από τον εαυτό της και όλοι οι υπόλοιποι απ΄ αυτήν, εν όψει της συνέχειας της χρονιάς.
Αλλιώτικα και αν όλος ο περίγυρός της επιμείνει στις ίδιες τακτικές, τότε κι επειδή είναι της μόδας πια η έκφραση, θα πάει τζάμπα και το …μάθημα από το παιχνίδι με τη Βέροια.Πηγή: sportdog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου