27ο Ευρωμπάσκετ
(24-29 Ιουνίου 1991, Ρώμη/Ιταλία)
Στο βάθρο: 1. Γιουγκοσλαβία, 2. Ιταλία, 3. Ισπανία. Η Ελλάδα πέμπτη με 3 νίκες-2 ήττες
Σε πείσμα της μικρής -όπως και στο Ζάγκρεμπ- διάρκειας του και της πολύ φυσιολογικής εξέλιξης του (με την αναμενόμενη κυριαρχία της πανίσχυρης και ακαταμάχητης Γιουγκοσλαβίας) το Ευρωμπάσκετ του 1991 έμεινε στην Ιστορία για λόγους οι οποίοι αποκαλύφθηκαν αργότερα!
Ο θρίαμβος των «πλάβι», που μάλιστα αγωνίστηκαν χωρίς τον Ντράζεν Πέτροβιτς και τον Στόγιαν Βράνκοβιτς, ενώ μεσούντος του Τουρνουά απώλεσαν τον φυγάδα Γιούρι Ζντοβτς, υπήρξε το «κύκνειο άσμα» μιας μεγάλης δυναστείας, που δεν θα επανεμφανιζόταν ποτέ και πουθενά. Η Γιουγκοσλαβία ζούσε στην περιδίνηση του εμφυλίους σπαραγμού και του διαμελισμού, ενώ έναν χρόνο αργότερα οι Σέρβοι δέχτηκαν το πιο μεγάλο κτύπημα με την τριετή καραντίνα στην οποία τους εξανάγκασε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών.
Το 27ο Ευρωμπάσκετ υπήρξε ιστορικό για άλλους δύο λόγους: Πρώτον, διεξήχθη για πρώτη φορά μετά από 32 χρόνια, ερήμην των (δευτεραθλητών κόσμου την προηγούμενη χρονιά στο Μπουένος Αϊρες) Σοβιετικών, οι οποίοι αποκλείστηκαν στην προκριματική φάση τερματίζοντας πίσω από τη Γαλλία και την Τσεχοσλοβακία. Δεύτερον, απέβη ο άδοξος και ανάξιος επίλογος της λαμπρής και ένδοξης καριέρας του Νίκου Γκάλη στην Εθνική, με την οποία «έγραψε» 168 συμμετοχές και 5.129 πόντους.
Στον τελικό οι Γιουγκοσλάβοι νίκησαν με 88-73 τους οικοδεσπότες Ιταλούς, οι οποίοι στην πρεμιέρα κόντρα στην ελληνική ομάδα είχαν γλιτώσει από του Χάρου τα δόντια. Με ένα τρίποντο με ταμπλό του (βασικού σμολ φόργουορντ, ελλείψει Χριστοδούλου και Γαλακτερού) Δημήτρη Παπαδόπουλου στην εκπνοή του πρώτου ημιχρόνου η εθνική προηγήθηκε με 45-31, αλλά στη συνέχεια χαντακώθηκε από τα σφυρίγματα του ανεκδιήγητου Ρώσου διαιτητή Μιχαήλ Νταβίντοφ και από την ελλιπή προετοιμασία της, η οποία περισσότερο από το γήπεδο έγινε στο γραφείο της Υπουργού Πολιτισμού Φάνης Πάλλη Πετραλιά! Εκείνη την εποχή ψηφιζόταν ο νέος νόμος για τον αθλητισμό και οι μπασκετμπολίστες, μέσω του ΠΣΑΚ, διεκδικούσαν την ικανοποίηση των αιτημάτων τους χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης την Εθνική ομάδα.
Η αποχή των διεθνών από τις προπονήσεις είχε ως αποτέλεσμα την έλλειψη φυσικής κατάστασης και δυνάμεων, χώρια η κακή ψυχολογία και η περιρρέουσα δυσάρεστη ατμόσφαιρα. Τόσο στην πρεμιέρα με την Ιταλία (όπου το 45-31 κατέληξε σε 72-82), όσο και στον μοιραίο αγώνα με την Τσεχοσλοβακία (στον οποίο από το +20 ισοφαρίστηκε σε 105-105 και ηττήθηκε στην παράταση με 123-113) έμεινε από δυνάμεις, δεν είχε αναπνοές και κοινώς έσκασε, καταλαμβάνοντας εντέλει την πέμπτη θέση με τρεις νίκες και δύο ήττες, ενώ οι Γάλλοι βγήκαν πέμπτοι με μία νίκη σε πέντε ματς!
Οι πέντε αλησμόνητες "εικόνες" μου:
- Ολα τα ΄χε η Μαριορή της Εθνικής, ο «άγνωστος-Χι» της έλειπε! Σαν να μην έφταναν η πλημμελέστατη προετοιμασία και οι απουσίες των τραυματιών Φάνη Χριστοδούλου και Νάσου Γαλακτερού, μας προέκυψε και ο απίθανος Γιαν Σβόμποντα που ήταν όχι μονάχα εκτός scouting, αλλά και εκτός... σχεδίου πόλεως κι έδεσε το γλυκό ή μάλλον το αλμυρό! Λίγες μέρες πριν από την έναρξη του Ευρωμπάσκετ η πάλαι ποτέ κραταιά Τσεχολοβακία, στον πάγκο της οποίας βρισκόταν ο πρώην προπονητής του Φιλίππου Θεσσαλονίκης, Πάβελ Πέτερα, απώλεσε, λόγω τραυματισμού τον κορυφαίο παίκτη της, Οτο Ματίτσκι. Ο (συνεργάτης του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου) Λάκης Τσάβας είχε παρακολουθήσει τους Τσεχοσλοβάκους, παρόντος του Ματίτσκι σε ένα τουρνουά προετοιμασίας και όταν κλήθηκε ο Σβόμποντα ουδείς ασχολήθηκε με την περίπτωση του. Δεν απείχε από τη λογική αυτή η «αδιαφορία», διότι πόσο καλός παίκτης, διάβολε, θα μπορούσε να είναι κάποιος που δεν είχε καν επιλεγεί στη δωδεκάδα; Ελα όμως που ο Σβόμποντα σεληνιάστηκε εκείνο το μοιραίο βράδυ και στην κυριολεξία δεν γνώριζε η αριστερά του τι ποιούσε η δεξιά του! Στη λήξη του αγώνα ο ξανθομάλλης φόργουορντ μας άφησε όχι μονάχα την carte visite του, αλλά και τα ίχνη ενός ειδεχθούς εγκλήματος καθώς πέτυχε 32 πόντους, έχοντας 13 στα 13 δίποντα!
- Βεβαίως για να ηττηθεί η Ελλάδα από την Τσεχοσλοβακία χρειάστηκε να συνωμοτήσουν εναντίον της όλες οι δυνάμεις του Σύμπαντος και να συντελεστούν απανωτές όλες «οι συγκυρίες και οι συμπτώσεις των συμπτωματικών συμπτώσεων», που έλεγε κάποτε και ο Στιβ Γιατζόγλου. Στο ημίχρονο η ελληνική ομάδα προηγήθηκε με διαφορά είκοσι πόντων, αλλά πέραν του αφιονισμένου Σβόμποντα, η εθνική έπαθε την κασκαρίκα διότι εφησύχασε και συνάμα ο Κιουμουρτζόγλου απέσυρε τους βασικούς ώστε να ξεκουραστούν, λόγω της ελλιπούς προετοιμασίας. Πέραν τούτου έχασε κιόλας τον ρυθμό της, λόγω της διακοπής του αγώνα για να βραβευθεί ο Γκάλης από τη FIBA, επειδή ξεπέρασε τον Μίκι Μπέρκοβιτς και αναρριχήθηκε στην κορυφή των σκόρερς στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων!
- Πιστοί στη αποφθεγματική λατινική έκφραση «panem et circenses" (άρτον και θεάματα) που ελέχθη από τον ποιητή Γιουβενάλη και λειτουργούσε ως στάση ζωής στην αρχαία Ρώμη, οι οικοδεσπότες διοργάνωσαν ένα πλουσιοπάροχο και χλιδάτο Ευρωμπάσκετ. Κάθε μέρα σε μια τέντα που είχε στηθεί στον περιβάλλοντα χώρο του «PalaEur» προσέφεραν εντελώς δωρεάν πλουσιοπάροχα γεύματα και δείπνα στους δημοσιογράφους και στους επισήμους σε μια ατμόσφαιρα που παρέπεμπε ευθέως σε «dolce vita»! Εκεί, λοιπόν, είχε πιάσει μόνιμο στασίδι ο τότε νεόκοπος προπονητής του Ολυμπιακού, Γιάννης Ιωαννίδης και (όπως έλεγε πάλι ο Στιβ) «μαζεύονταν .όλοι γύρω του και τον άκουγαν σαν να είναι ο Βούδας»! Ο Ολυμπιακός είχε ήδη κλείσει τον (παρόντα με τους «πλάβι» στο Ευρωμπάσκετ) Ζάερκο Πάσπαλι) και οι Ελληνες εκπρόσωποι των ΜΜΕ πολιορκούσαν τον «Ξανθό» για να μάθουν ποιον άλλον ξένο θα έπαιρνε. Εκεί, λοιπόν, μεταξύ τυρού και αχλαδίου, ο Ιωαννίδης έδινε το καθιερωμένο ρεσιτάλ επίδειξης μπασκετικών γνώσεων και κατά την προσφιλή συνήθεια του, «δολοφονούσε» τα ονόματα των ξένων παικτών: ο Ντανίλοβιτς γινόταν... ...Χαλίλοβιτς, ο Σρετένοβιτς...Σκρετόνοβιτς και ο Ζντοβτς, Ζντοκ!
- Κι εκεί που τα 'χαμε χύμα με την ήττα από την Τσεχοσλοβακία και τον εξοστρακισμό από την τετράδα, μας ήρθαν και τσουβαλάτα με τα γούρια και τα... παγούρια. Μια ιταλική εφημερίδα αποκάλυψε ότι οι υπάλληλοι του γηπέδου έμειναν με ανοικτό το στόμα, όταν μπήκαν στα αποδυτήρια της Εθνικής για να καθαρίσουν και μεταξύ άλλων βρήκαν ένα σωρό από σκελίδες με σκόρδα! Προφανώς τα κουβάλησε και τε έβαλε εκεί (για προφανείς λόγους) κάποιο μέλος της αποστολής που τελούσε υπό δεισιδαιμονική κατάληψη, αλλά ποτέ και κανείς δεν έμαθε την ταυτότητα του...
-Καθώς τα τύμπανα του εμφυλίου πολέμου είχαν ήδη αρχίσει να ηχούν καθ' άπασαν την γιουγκοσλαβικήν επικράτειαν που (ήταν φανερό πλέον πως) έπνεε τα λοίσθια και στοίχειωνε το όνειρο του Τίτο, στη Ρώμη παίχτηκε το «trailer» του αλληλοσπαραγμού και του διαμελισμού της χώρας. Το περιστατικό που προανήγγειλε τα επερχόμενα δεινά ήταν η «απόδραση» του Γιούρι Ζντόβτς ο οποίος, εκών άκων υπάκουσε, στη διαταγή της υπηρεσιακής κυβέρνησης των Σλοβένων, που αποσκίρτησαν πρώτοι απ' όλους. Το πρωί της τρίτης αγωνιστικής το «ξανθό σκυλί» αφού εκμυστηρεύθηκε με δάκρυα στα μάτια τη δραματική εντολή που είχε λάβει στον συγκάτοικο του στο δωμάτιο, Ζάρκο Πάσπαλι, ενημέρωσε τον Ντούσαν Ιβκοβιτς και τον πρόεδρο της γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας και άρχισε να ετοιμάζει τις αποσκευές του. Ο μετέπειτα παίκτης του Ηρακλή (του οποίου διετέλεσε και προπονητής) και του Πανιωνίου παρακολούθησε από την τηλεόραση του δωματίου του τον αγώνα με τη Βουλγαρία και τα χαράματα επιβιβάστηκε σε ένα αυτοκίνητο μαζί με τους συμπατριώτες του δημοσιογράφους και επέστρεψαν οδικώς στη Λιουμπλιάνα, καθώς ήδη είχε αρχίσει να δέχεται απειλές. Ο επίλογος αυτής της δραματικής ιστορίας γράφτηκε μετά από 15 χρόνια: το καλοκαίρι του 2006, στον αποχαιρετιστήριο αγώνα του, στον οποίο οι άλλοτε συμπαίκτες του στην Εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας κουβάλησαν στη Λιουμπλιάνα και του χάρισαν το χρυσό μετάλλιο, που δεν είχε φορέσει στο λαιμό του το βράδυ της 29ης Ιουνίου του 1991!
(24-29 Ιουνίου 1991, Ρώμη/Ιταλία)
Στο βάθρο: 1. Γιουγκοσλαβία, 2. Ιταλία, 3. Ισπανία. Η Ελλάδα πέμπτη με 3 νίκες-2 ήττες
Σε πείσμα της μικρής -όπως και στο Ζάγκρεμπ- διάρκειας του και της πολύ φυσιολογικής εξέλιξης του (με την αναμενόμενη κυριαρχία της πανίσχυρης και ακαταμάχητης Γιουγκοσλαβίας) το Ευρωμπάσκετ του 1991 έμεινε στην Ιστορία για λόγους οι οποίοι αποκαλύφθηκαν αργότερα!
Ο θρίαμβος των «πλάβι», που μάλιστα αγωνίστηκαν χωρίς τον Ντράζεν Πέτροβιτς και τον Στόγιαν Βράνκοβιτς, ενώ μεσούντος του Τουρνουά απώλεσαν τον φυγάδα Γιούρι Ζντοβτς, υπήρξε το «κύκνειο άσμα» μιας μεγάλης δυναστείας, που δεν θα επανεμφανιζόταν ποτέ και πουθενά. Η Γιουγκοσλαβία ζούσε στην περιδίνηση του εμφυλίους σπαραγμού και του διαμελισμού, ενώ έναν χρόνο αργότερα οι Σέρβοι δέχτηκαν το πιο μεγάλο κτύπημα με την τριετή καραντίνα στην οποία τους εξανάγκασε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών.
Το 27ο Ευρωμπάσκετ υπήρξε ιστορικό για άλλους δύο λόγους: Πρώτον, διεξήχθη για πρώτη φορά μετά από 32 χρόνια, ερήμην των (δευτεραθλητών κόσμου την προηγούμενη χρονιά στο Μπουένος Αϊρες) Σοβιετικών, οι οποίοι αποκλείστηκαν στην προκριματική φάση τερματίζοντας πίσω από τη Γαλλία και την Τσεχοσλοβακία. Δεύτερον, απέβη ο άδοξος και ανάξιος επίλογος της λαμπρής και ένδοξης καριέρας του Νίκου Γκάλη στην Εθνική, με την οποία «έγραψε» 168 συμμετοχές και 5.129 πόντους.
Στον τελικό οι Γιουγκοσλάβοι νίκησαν με 88-73 τους οικοδεσπότες Ιταλούς, οι οποίοι στην πρεμιέρα κόντρα στην ελληνική ομάδα είχαν γλιτώσει από του Χάρου τα δόντια. Με ένα τρίποντο με ταμπλό του (βασικού σμολ φόργουορντ, ελλείψει Χριστοδούλου και Γαλακτερού) Δημήτρη Παπαδόπουλου στην εκπνοή του πρώτου ημιχρόνου η εθνική προηγήθηκε με 45-31, αλλά στη συνέχεια χαντακώθηκε από τα σφυρίγματα του ανεκδιήγητου Ρώσου διαιτητή Μιχαήλ Νταβίντοφ και από την ελλιπή προετοιμασία της, η οποία περισσότερο από το γήπεδο έγινε στο γραφείο της Υπουργού Πολιτισμού Φάνης Πάλλη Πετραλιά! Εκείνη την εποχή ψηφιζόταν ο νέος νόμος για τον αθλητισμό και οι μπασκετμπολίστες, μέσω του ΠΣΑΚ, διεκδικούσαν την ικανοποίηση των αιτημάτων τους χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης την Εθνική ομάδα.
Η αποχή των διεθνών από τις προπονήσεις είχε ως αποτέλεσμα την έλλειψη φυσικής κατάστασης και δυνάμεων, χώρια η κακή ψυχολογία και η περιρρέουσα δυσάρεστη ατμόσφαιρα. Τόσο στην πρεμιέρα με την Ιταλία (όπου το 45-31 κατέληξε σε 72-82), όσο και στον μοιραίο αγώνα με την Τσεχοσλοβακία (στον οποίο από το +20 ισοφαρίστηκε σε 105-105 και ηττήθηκε στην παράταση με 123-113) έμεινε από δυνάμεις, δεν είχε αναπνοές και κοινώς έσκασε, καταλαμβάνοντας εντέλει την πέμπτη θέση με τρεις νίκες και δύο ήττες, ενώ οι Γάλλοι βγήκαν πέμπτοι με μία νίκη σε πέντε ματς!
Οι πέντε αλησμόνητες "εικόνες" μου:
- Ολα τα ΄χε η Μαριορή της Εθνικής, ο «άγνωστος-Χι» της έλειπε! Σαν να μην έφταναν η πλημμελέστατη προετοιμασία και οι απουσίες των τραυματιών Φάνη Χριστοδούλου και Νάσου Γαλακτερού, μας προέκυψε και ο απίθανος Γιαν Σβόμποντα που ήταν όχι μονάχα εκτός scouting, αλλά και εκτός... σχεδίου πόλεως κι έδεσε το γλυκό ή μάλλον το αλμυρό! Λίγες μέρες πριν από την έναρξη του Ευρωμπάσκετ η πάλαι ποτέ κραταιά Τσεχολοβακία, στον πάγκο της οποίας βρισκόταν ο πρώην προπονητής του Φιλίππου Θεσσαλονίκης, Πάβελ Πέτερα, απώλεσε, λόγω τραυματισμού τον κορυφαίο παίκτη της, Οτο Ματίτσκι. Ο (συνεργάτης του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου) Λάκης Τσάβας είχε παρακολουθήσει τους Τσεχοσλοβάκους, παρόντος του Ματίτσκι σε ένα τουρνουά προετοιμασίας και όταν κλήθηκε ο Σβόμποντα ουδείς ασχολήθηκε με την περίπτωση του. Δεν απείχε από τη λογική αυτή η «αδιαφορία», διότι πόσο καλός παίκτης, διάβολε, θα μπορούσε να είναι κάποιος που δεν είχε καν επιλεγεί στη δωδεκάδα; Ελα όμως που ο Σβόμποντα σεληνιάστηκε εκείνο το μοιραίο βράδυ και στην κυριολεξία δεν γνώριζε η αριστερά του τι ποιούσε η δεξιά του! Στη λήξη του αγώνα ο ξανθομάλλης φόργουορντ μας άφησε όχι μονάχα την carte visite του, αλλά και τα ίχνη ενός ειδεχθούς εγκλήματος καθώς πέτυχε 32 πόντους, έχοντας 13 στα 13 δίποντα!
- Βεβαίως για να ηττηθεί η Ελλάδα από την Τσεχοσλοβακία χρειάστηκε να συνωμοτήσουν εναντίον της όλες οι δυνάμεις του Σύμπαντος και να συντελεστούν απανωτές όλες «οι συγκυρίες και οι συμπτώσεις των συμπτωματικών συμπτώσεων», που έλεγε κάποτε και ο Στιβ Γιατζόγλου. Στο ημίχρονο η ελληνική ομάδα προηγήθηκε με διαφορά είκοσι πόντων, αλλά πέραν του αφιονισμένου Σβόμποντα, η εθνική έπαθε την κασκαρίκα διότι εφησύχασε και συνάμα ο Κιουμουρτζόγλου απέσυρε τους βασικούς ώστε να ξεκουραστούν, λόγω της ελλιπούς προετοιμασίας. Πέραν τούτου έχασε κιόλας τον ρυθμό της, λόγω της διακοπής του αγώνα για να βραβευθεί ο Γκάλης από τη FIBA, επειδή ξεπέρασε τον Μίκι Μπέρκοβιτς και αναρριχήθηκε στην κορυφή των σκόρερς στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων!
- Πιστοί στη αποφθεγματική λατινική έκφραση «panem et circenses" (άρτον και θεάματα) που ελέχθη από τον ποιητή Γιουβενάλη και λειτουργούσε ως στάση ζωής στην αρχαία Ρώμη, οι οικοδεσπότες διοργάνωσαν ένα πλουσιοπάροχο και χλιδάτο Ευρωμπάσκετ. Κάθε μέρα σε μια τέντα που είχε στηθεί στον περιβάλλοντα χώρο του «PalaEur» προσέφεραν εντελώς δωρεάν πλουσιοπάροχα γεύματα και δείπνα στους δημοσιογράφους και στους επισήμους σε μια ατμόσφαιρα που παρέπεμπε ευθέως σε «dolce vita»! Εκεί, λοιπόν, είχε πιάσει μόνιμο στασίδι ο τότε νεόκοπος προπονητής του Ολυμπιακού, Γιάννης Ιωαννίδης και (όπως έλεγε πάλι ο Στιβ) «μαζεύονταν .όλοι γύρω του και τον άκουγαν σαν να είναι ο Βούδας»! Ο Ολυμπιακός είχε ήδη κλείσει τον (παρόντα με τους «πλάβι» στο Ευρωμπάσκετ) Ζάερκο Πάσπαλι) και οι Ελληνες εκπρόσωποι των ΜΜΕ πολιορκούσαν τον «Ξανθό» για να μάθουν ποιον άλλον ξένο θα έπαιρνε. Εκεί, λοιπόν, μεταξύ τυρού και αχλαδίου, ο Ιωαννίδης έδινε το καθιερωμένο ρεσιτάλ επίδειξης μπασκετικών γνώσεων και κατά την προσφιλή συνήθεια του, «δολοφονούσε» τα ονόματα των ξένων παικτών: ο Ντανίλοβιτς γινόταν... ...Χαλίλοβιτς, ο Σρετένοβιτς...Σκρετόνοβιτς και ο Ζντοβτς, Ζντοκ!
- Κι εκεί που τα 'χαμε χύμα με την ήττα από την Τσεχοσλοβακία και τον εξοστρακισμό από την τετράδα, μας ήρθαν και τσουβαλάτα με τα γούρια και τα... παγούρια. Μια ιταλική εφημερίδα αποκάλυψε ότι οι υπάλληλοι του γηπέδου έμειναν με ανοικτό το στόμα, όταν μπήκαν στα αποδυτήρια της Εθνικής για να καθαρίσουν και μεταξύ άλλων βρήκαν ένα σωρό από σκελίδες με σκόρδα! Προφανώς τα κουβάλησε και τε έβαλε εκεί (για προφανείς λόγους) κάποιο μέλος της αποστολής που τελούσε υπό δεισιδαιμονική κατάληψη, αλλά ποτέ και κανείς δεν έμαθε την ταυτότητα του...
-Καθώς τα τύμπανα του εμφυλίου πολέμου είχαν ήδη αρχίσει να ηχούν καθ' άπασαν την γιουγκοσλαβικήν επικράτειαν που (ήταν φανερό πλέον πως) έπνεε τα λοίσθια και στοίχειωνε το όνειρο του Τίτο, στη Ρώμη παίχτηκε το «trailer» του αλληλοσπαραγμού και του διαμελισμού της χώρας. Το περιστατικό που προανήγγειλε τα επερχόμενα δεινά ήταν η «απόδραση» του Γιούρι Ζντόβτς ο οποίος, εκών άκων υπάκουσε, στη διαταγή της υπηρεσιακής κυβέρνησης των Σλοβένων, που αποσκίρτησαν πρώτοι απ' όλους. Το πρωί της τρίτης αγωνιστικής το «ξανθό σκυλί» αφού εκμυστηρεύθηκε με δάκρυα στα μάτια τη δραματική εντολή που είχε λάβει στον συγκάτοικο του στο δωμάτιο, Ζάρκο Πάσπαλι, ενημέρωσε τον Ντούσαν Ιβκοβιτς και τον πρόεδρο της γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας και άρχισε να ετοιμάζει τις αποσκευές του. Ο μετέπειτα παίκτης του Ηρακλή (του οποίου διετέλεσε και προπονητής) και του Πανιωνίου παρακολούθησε από την τηλεόραση του δωματίου του τον αγώνα με τη Βουλγαρία και τα χαράματα επιβιβάστηκε σε ένα αυτοκίνητο μαζί με τους συμπατριώτες του δημοσιογράφους και επέστρεψαν οδικώς στη Λιουμπλιάνα, καθώς ήδη είχε αρχίσει να δέχεται απειλές. Ο επίλογος αυτής της δραματικής ιστορίας γράφτηκε μετά από 15 χρόνια: το καλοκαίρι του 2006, στον αποχαιρετιστήριο αγώνα του, στον οποίο οι άλλοτε συμπαίκτες του στην Εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας κουβάλησαν στη Λιουμπλιάνα και του χάρισαν το χρυσό μετάλλιο, που δεν είχε φορέσει στο λαιμό του το βράδυ της 29ης Ιουνίου του 1991!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου