Σιγά κύριε Σαμαρά, φοβηθήκαμε!!

Δεν αναφέρομαι στον Πρωθυπουργό, αλλά στον Γιώργο Σαμαρά, τον διεθνή επιθετικό που μετά τον αγώνα με τη Λετονία κι αφού… σκότωσε το θηρίο, επιτέθηκε σε όλους τους δημοσιογράφους!Γράφει ο Δήμος Μπουλούκος.

Είπε ότι δέχεται την αρνητική κριτική κι αυτός κι οι υπόλοιποι διεθνείς, αλλά δεν ανέχεται τους άσχημους χαρακτηρισμούς λέγοντας: «Εάν έχετε άσχημους χαρακτηρισμούς για παίχτες, τότε θα μας βρείτε απέναντι σας.»
Δεν προσδιόρισε ακριβώς το «θα μας βρείτε απέναντι», αλλά τώρα που το σκέφτομαι λέτε να φοβηθούμε; Θα μας δείρουν; Θα μας πυροβολήσουν; ‘Η θα σταματήσουν (το πιο πιθανό) να μας μιλάνε; Μάλλον το τελευταίο, αλλά αυτό ποιους θα βλάψει, τους δημοσιογράφους ή τους ίδιους…
Δυστυχώς για τον Γιώργο Σαμαρά, όπως και για άλλους διεθνείς, έχει μπλέξει πολλά πράγματα στο παρορμητικό μυαλό του και επηρεασμένος από τον… μετρ των αποδυτηρίων βγήκε μπροστά!
Για να ξεκαθαρίσω τα πράγματα – και να μην μιλάμε θεωρητικά – ο Σαμαράς αναφέρθηκε σε δημοσίευμα αθλητικής εφημερίδας με σχόλια αρθρογράφου που όντως χρησιμοποίησε άκρως απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, τον οποίο με κανέναν τρόπο δεν θέλω να υπερασπιστώ.
Ο Σαμαράς, όμως, αντί να βγει και να κατηγορήσει συγκεκριμένα πράγματα και να πει ονόματα, έριξε τη λάσπη στον ανεμιστήρα για να τους πιάσει όλους. «Θα μας βρείτε απέναντι». Ποιους κατηγορεί λοιπόν; Τη συντριπτική πλειοψηφία του Τύπου που πλέκει συνεχώς το εγκώμιο της Εθνικής ομάδας, γιατί από το 2004 είναι μέσα σε όλες τις κορυφαίες διοργανώσεις. Τον κόσμο που παρότι η Εθνική εδώ και χρόνια δεν παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο, στέκεται συνεχώς στο πλευρό της. Τον τηλεοπτικό σταθμό που μεταδίδει τους αγώνες, ο οποίος ακόμα και στις πιο άσχημες εμφανίσεις της Ελλάδας, δεν έχει αρθρώσει κουβέντα εις βάρος των διεθνών, σεβόμενος την προσπάθεια τους.
Το λάθος του Σαμαρά, πέρα από το «θα μας βρείτε απέναντι» ήταν το timing της δήλωσης του, μετά δηλαδή από ένα απαράδεκτο πρώτο ημίχρονο με το Λιχτενστάιν και ένα μετριότατο δεύτερο ημίχρονο με τη Λετονία. Ο κόσμος έχει μάτια και βλέπει κι όταν δεν μπορείς να επιβληθείς των ερασιτεχνών του Λιχτενστάιν δεν σου φταίνε ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε ο Τύπος, αλλά ο ίδιος ο εαυτός σου…
Γι αυτό που δεν φταίει ο σπουδαίος επιθετικός της Σέλτικ (και το γράφω με κάθε ειλικρίνεια) είναι η… κληρονομιά που παρέλαβε στην Εθνική ομάδα, για τη στάση τους απέναντι στους δημοσιογράφους. Μετά το 2004 όποιος τολμούσε να πει κάτι διαφορετικό, έμπαινε στη black list. Αν το προχωρούσε περισσότερο και ασκούσε κριτική, ήταν κομμένος από κάθε είδηση και δήλωση, έμενε στο περιθώριο και άντε μετά να βρει τρόπο να σταθεί στα πόδια του…
Δυστυχώς για τα… υπολείμματα εκείνης της εποχής που ακόμα παίζουν μπάλα, οι καιροί έχουν αλλάξει. Κριτική και με οξύτατους χαρακτηρισμούς ασκείται ακόμα και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή τον Πρωθυπουργό. Ο Αντώνης Σαμαράς για παράδειγμα, έχει ακούσει χίλια μύρια και φυσικά πιο σοβαρά απ’ ότι οι διεθνείς (υπηρέτη των ξένων συμφερόντων, δοσίλογο, άχρηστο και άλλα πολλά) αλλά ποτέ δεν είπε σε κάποιον ότι θα τον… βρει απέναντι. Προχθές συνδικαλιστής είπε στον Φώφη Γενημματά να πεθάνεις από καρκίνο, την ίδια ώρα που η ίδια δίνει τη μάχη με την επάρατη νόσο και φυσικά έχει χάσει τον πατέρα της, αλλά προς τιμήν της δεν αντέδρασε!
Για να φτάσουμε, όμως, στην ουσία, είναι αυτό που ισχύει παντού στον κόσμο κα φυσικά η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση. Η Εθνική ομάδα δεν είναι δικαίωμα αλλά υποχρέωση των διεθνών. Εκεί δεν παίζουν για τον εαυτό τους, αλλά για τη χώρα τους και απλώς έχουν το ρόλο πρεσβευτών. Είναι η βιτρίνα ενός γενικότερου συνόλου και δεν είναι η ομάδα μαγαζάκι τους, ούτε ιδιοκτησία τους, αλλά εθνική υπερηφάνεια όλων των Ελλήνων, που φυσικά έχουν λόγο για αυτήν!
Οποιος δεν μπορεί, ούτε απειλεί, ούτε κατηγορεί. Απλώς αποχωρεί… Πάντως η Εθνική ομάδα, δεν είναι κανενός μαγαζάκι…

Πηγή: gazzetta.gr