Στο ίδιο διάστημα πέρυσι, η ομάδα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον είχε σημειώσει ήδη πέντε ανατροπές και μάλιστα κόντρα σε πιο δυνατούς αντιπάλους. Αξια αναφοράς ήταν αυτή στο «Ανφιλντ» κόντρα στη Λίβερπουλ. Ωστόσο αυτά ίσως να ήταν μόνο αριθμοί αν η φετινή ομάδα του Ντέιβιντ Μόγιες, έπειθε οπαδούς και αντιπάλους.
Τόσο το γύρισμα επί της Σάντερλαντ με τα τέρματα του Γιανουζάι όσο και το τελευταίο επί της Στόουκ, δεν συνοδεύτηκαν από πίεση στον αντίπαλο. Από το «πνίξιμο» το οποίο τα τελευταία χρόνια η ομάδα σε έκανε να νιώθεις πως το γκολ ήταν θέμα χρόνου. Τα πρόσωπα δεν έχουν αλλάξει, απώλειες δεν υπήρχαν στο μεταγραφικό παζάρι, άρα ο soft χαρακτήρας μάλλον είναι έργο ψυχολογίας και Μόγιες.
Οι παίκτες της Γιουνάιτεντ δεν βγάζουν στο χορτάρι δυναμική προηγούμενων ετών. Λες και τα προηγούμενα χρόνια δούλευαν επαναπαυμένοι ότι το άστρο του Φέργκιουσον θα τους οδηγούσε στην επιτυχία. Λες και τώρα πρέπει να παρουσιαστούν καλύτεροι από τους αντιπάλους αλλά νιώθουν κατώτεροι πριν καν ξεκινήσει το ματς.
Το κακό των πρώτων αγωνιστικών είναι ότι πλέον καμία ομάδα που μπαίνει στο γήπεδο για να αντιμετωπίσει την πρωταθλήτρια Αγγλίας δεν νιώθει χαμένη από χέρι. Με τις μεγάλες προσωπικότητες πλην του Ρούνεϊ να μην μπορούν να πιάσουν ρυθμό, η ομάδα του Μόγιες μοιάζει χαμένη από χέρι όσον αφορά το φετινό τίτλο. Πριν από κάθε θάνατο όμως υπάρχει μια μικρή περίοδος λάμψης. Κάθε βαριά άρρωστος αντιδρά πριν ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής του. Το ερώτημα από εδώ και πέρα δεν είναι αν ο Μόγιες μπορεί να φτιάξει μια νέα ομάδα στην επόμενη ζωή της Γιουνάιτεντ γιατί αυτό θα συμβεί από την επόμενη σεζόν και αν. Το ερώτημα είναι αν μπορεί από αυτό το σύνολο να πάρει μια τελευταία αντίδραση πριν δύσει στο τέλος της σεζόν 2013-2014, η αυτοκρατορία που δημιούργησε ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
Πηγή: england365.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου