Για τον ΑΡΗ ο σχολιασμός και η
κριτική στο έμψυχο δυναμικό του είναι στην ουσία μία κατάσταση που
σχεδόν πάντα συνοδεύει την ενδεκάδα των παικτών με την είσοδό τους στον
αγωνιστικό χώρο του Κλ. Βικελίδης.
Η… αρρώστια υπήρχε για παικταράδες του μακρινού παρελθόντος και κριτική ακόμα και σε ιερά τέρατα της κιτρινόμαυρης οικογένειας. Έχουν απαξιωθεί εντός γηπέδου και… κριθεί παίκτες όπως ο Κούης, ο Φοιρός, ο Αλεξιάδης, ο Σκόμποε, ο Μπαλλής, ο Σπυρίδων, ο Σεμερτζίδης, ο Ζίνδρος, ο Χρηστίδης, ο Γκουιντάρ και πολλοί. Άκουγαν πολλά, τους κυνηγούσαν στα αποδυτήρια, τους έβγαλαν στημένους στο μπαράζ του Βόλου.
Πλέον οι ίδιοι που τους ξεφώνιζαν, τους χαρακτηρίζουν ιερά τέρατα και όσοι τους κυνηγούσαν αναπολούν τις ποδοσφαιρικές στιγμές του τότε και προτρέπουν τους παίκτες του σήμερα να αγωνιστούν με λίγο από την ψυχή του Αλεξιάδη, την μαεστρία και τα χτυπήματα φάουλ του Κούη και τον τσαμπουκά του Ρίνγκο!
Τα προηγούμενα χρόνια από το 2007 ως το 2011 αν και αποδεδειγμένα ο ΑΡΗΣ του Μπάγεβιτς και ο ΑΡΗΣ του Κούπερ ήταν ότι καλύτερο τα τελευταία 40 χρόνια, η γκρίνια, η μίρλα και η εκ του ασφαλούς κριτική δεν έλειψε. Μάλιστα κορυφώθηκε μετά τους χαμένους τελικούς και στις δυο περιπτώσεις.
Όταν το… υλικό του αγωνιστικού μπάτζετ των 8-10 εκ ευρώ τυγχάνει τέτοιας κριτικής, αντιλαμβάνεται ο καθένας τι μπορεί να συμβεί με το ρόστερ του 1,3 εκ ευρώ που έχει φέτος ο ΑΡΗΣ.
Και το ρόστερ του φετινού ΑΡΗ δεν το βλέπει πλέον ο πατέρας μου (σας) για να το συγκρίνει με τον Κούη και τον Αλεξιάδη. Δεν βάζει τον Ίμπε απέναντι στον Σκόμποε για τις επιλογές των ξένων παικτών. Είναι ο ίδιος θεατής που πριν 4-5 χρόνια απαξίωνε παίκτες όπως ο Αμπρέου, ο Κόκε, ο Χαβίτο, ο Ναφτί, ο Νέτο, ο Ίβιτς, ο Ρουίζ, ο Μπομπαντίγια, ο Τζόνσον και τώρα καλείται να… συμβιβαστεί με το φετινό υλικό;
Καταρχήν εννοείται ότι δεν πρέπει να συμβιβαστεί με βάση το τι σημαίνει ΑΡΗΣ. Δεν πρέπει να συμβιβαστεί και σε καμία των περιπτώσεων να λέει και ευχαριστώ σε όσους έφεραν την ομάδα σε αυτό το σημείο και με το μπάτζετ στο 1,3 εκ ευρώ.
Εννοείται ότι άπαντες στον σύλλογο οφείλουμε να δούμε την φετινή σεζόν ως μεταβατική και στα πλαίσια της εξυγίανσης μέσω του άρθρου 99. Πρέπει όμως να την δούμε και με ρεαλιστική ματιά… επιβίωσης.
Τα λάθη του καλοκαιριού έγιναν και δεν αλλάζουν. Ο διοίκηση απέτυχε παταγωδώς στην επιλογή των προσώπων που έκαναν τις επιλογές των παικτών. Και όπως μας έδειξαν πέρσι ομάδες όπως τα Γιάννενα, που με απαγόρευση μεταγραφών βγήκαν στην Ευρώπη ή φέτος αρκετές μικρομεσαίες ομάδες, αν κάνεις σωστές επιλογές παικτών ακόμα και με μικρό μπάτζετ μπορείς να πετύχεις.
Ο ΑΡΗΣ δεν είχε δεξί μπακ, ο Ψυχογιός δεν υπολογίζονταν από τον Χατζηνικολάου και ο Μούτας έκλεισε για 2 χρόνια μάλιστα τον Ίμπε!!! Ο ΑΡΗΣ δεν είχε στόπερ και η επιλογή της ομάδας ήταν να φύγει ο Παπαζαχαρίας για να έρθει ο Καρασαλίδης. Ο ΑΡΗΣ δεν είχε αμυντικά χαφ και η επιλογή της ομάδας ήταν να μην ανανεώσει τους Κοέλιο, Παπαστεριανό για να έρθουν οι Έλσνερ, Παπαδόπουλος. Ευτυχώς βέβαια που ο Μιλίνκοβιτς έβγαλε άκρη με τον Σλοβένο και έχει αποκτήσει η ομάδα μία λύση στα στόπερ, από εκεί που δεν το περίμενε.
Σε κάθε περίπτωση όμως και παρά τα δεδομένα προβλήματα, αστοχίες και λάθη, το ρόστερ του ΑΡΗ, αυτό είναι δεν αλλάζει. Αυτοί είναι οι παίκτες που αποτελούν το ρόστερ και σε κάθε περίπτωση σίγουρα ανάμεσά τους υπάρχουν και παίκτες με δυνατότητες πολύ μεγαλύτερες από την θέση που έχουν αυτή την στιγμή την ομάδα.
Η επιλογή της ολοκληρωτικής απαξίωσης, των… μπούλων, του να βγάζουμε κάθε βδομάδα στημένο τον παίκτη που έχει κακή απόδοση και παράλληλα να μπλέκουμε κάθε λογής σενάρια σε κάθε περίπτωση δεν βοηθάει. Το εύκολο είναι να τους διώξουμε όλους, αλλά φέτος δεν υπάρχει η επιλογή του να φέρουμε άλλους τόσους. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι με το ζόρι θα τους κρατάει ο Μιλίνκοβιτς και θα τους βλέπει να περπατάνε. Κάποιος θα την πληρώσει για να… ξυπνήσουν οι υπόλοιποι.
Μπορεί να αποτελεί μία διέξοδο για τον δικαιολογημένα σκασμένο κόσμο το…ξεφωνητό, αλλά σίγουρα δεν θα βελτιώσει την αγωνιστική παρουσία του Πουλίδο ή του Αγκάνθο ή όποιου άλλου ποδοσφαιριστή.
Τουλάχιστον μέχρι τις μεταγραφές του Ιανουαρίου και για να είμαστε ειλικρινείς επί της ουσίας ως το καλοκαίρι σε ένα ποσοστό 90% με αυτούς τους παίκτες θα πορευτεί ο ΑΡΗΣ. Αν με το καλό έρθει ένας επενδυτής και αλλάξουν τα δεδομένα ή πετύχει ο σύλλογος να αρθεί έστω και μερικώς το μέτρο για τις μεταγραφές, θα κάνουμε μία άλλη συζήτηση και το θέμα θα τεθεί σε άλλες βάσεις.
Ως τότε, είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να στηριχθούν οι ποδοσφαιριστές και το αγωνιστικό τμήμα της ομάδας, γιατί μόνο αυτό μπορεί να βγάλει την ομάδα από το αδιέξοδο. Όσο δύσκολο και αν είναι για ένα πολύ απαιτητικό κοινό που… ξεφώνιζε τον… γέρο Ρονάλντο να ζήσει με τον Κύργια ή τον Πουλίδο ή θεωρούσε άμπαλο τον Αράνο, αλλά πρέπει να συμβιβαστεί με τον Τσουμάνη ή τον ενοχλούσε ο ξενύχτης Νέτο, αλλά πρέπει να δώσει κουράγιο στον Ψυχογιό, ή τον πείραζε ο χαρακτήρας του Ναφτί, αλλά πρέπει να ανεχτεί την μέχρι τώρα αγωνιστική παρουσία του Τριανταφυλλάκου ή του Παπαδόπουλου στα αμυντικά χαφ.
Σε κάθε περίπτωση όσα δίκια και αν έχει, όσο δικαιολογημένα μπουχτισμένος, σκασμένος και απογοητευμένος μπορεί να νιώθει για μία ακόμα φορά πρέπει να αποτελέσει το στήριγμα σε όλους τους παραπάνω γιατί αυτή μπορεί τελικά να είναι η καθοριστική διαφορά… σωτηρίας για τον σύλλογο. Και δεν αναφέρομαι σε αγωνιστικό επίπεδο, αλλά σε οικονομικό- εμπορικό, αίγλης, ενίσχυσης.
Όπως έλεγε και η διαφήμιση αυτούς έχουμε, αυτούς πρέπει να εμπιστευτούμε, αναμένοντας επενδυτές, βουνά, αμερικάνους, και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις να κάνουν την διαφορά. Ως τότε ναι στην κριτική, ναι στην επισήμανση των λαθών, όχι όμως στην απαξίωση και την μίρλα, που μόνο στην διάλυση μπορεί να οδηγήσει…
ΥΓ1 Η στήριξη στους παίκτες και τον προπονητή δεν συνεπάγεται κλειστά στόματα σε ότι στραβό υπάρχει σε διοικητικό επίπεδο. Τα καμπανάκια εκεί και η επισήμανση των λαθών μπορούν να αποφέρουν θετικές επιρροές στο αγωνιστικό τμήμα, όταν πραγματοποιούνται με καλή προαίρεση και με πραγματικό στόχο να αποφευχθούν ανορθογραφίες και στραβοπεταλιές. Πόσο μάλλον όταν αυτές μέχρι τώρα έχουν στοιχίσει ουσιαστικά στην διαμόρφωση της βαθμολογικής θέσης της ομάδας σε συνδυασμό με τα διαιτητικά εγκλήματα…
Η… αρρώστια υπήρχε για παικταράδες του μακρινού παρελθόντος και κριτική ακόμα και σε ιερά τέρατα της κιτρινόμαυρης οικογένειας. Έχουν απαξιωθεί εντός γηπέδου και… κριθεί παίκτες όπως ο Κούης, ο Φοιρός, ο Αλεξιάδης, ο Σκόμποε, ο Μπαλλής, ο Σπυρίδων, ο Σεμερτζίδης, ο Ζίνδρος, ο Χρηστίδης, ο Γκουιντάρ και πολλοί. Άκουγαν πολλά, τους κυνηγούσαν στα αποδυτήρια, τους έβγαλαν στημένους στο μπαράζ του Βόλου.
Πλέον οι ίδιοι που τους ξεφώνιζαν, τους χαρακτηρίζουν ιερά τέρατα και όσοι τους κυνηγούσαν αναπολούν τις ποδοσφαιρικές στιγμές του τότε και προτρέπουν τους παίκτες του σήμερα να αγωνιστούν με λίγο από την ψυχή του Αλεξιάδη, την μαεστρία και τα χτυπήματα φάουλ του Κούη και τον τσαμπουκά του Ρίνγκο!
Τα προηγούμενα χρόνια από το 2007 ως το 2011 αν και αποδεδειγμένα ο ΑΡΗΣ του Μπάγεβιτς και ο ΑΡΗΣ του Κούπερ ήταν ότι καλύτερο τα τελευταία 40 χρόνια, η γκρίνια, η μίρλα και η εκ του ασφαλούς κριτική δεν έλειψε. Μάλιστα κορυφώθηκε μετά τους χαμένους τελικούς και στις δυο περιπτώσεις.
Όταν το… υλικό του αγωνιστικού μπάτζετ των 8-10 εκ ευρώ τυγχάνει τέτοιας κριτικής, αντιλαμβάνεται ο καθένας τι μπορεί να συμβεί με το ρόστερ του 1,3 εκ ευρώ που έχει φέτος ο ΑΡΗΣ.
Και το ρόστερ του φετινού ΑΡΗ δεν το βλέπει πλέον ο πατέρας μου (σας) για να το συγκρίνει με τον Κούη και τον Αλεξιάδη. Δεν βάζει τον Ίμπε απέναντι στον Σκόμποε για τις επιλογές των ξένων παικτών. Είναι ο ίδιος θεατής που πριν 4-5 χρόνια απαξίωνε παίκτες όπως ο Αμπρέου, ο Κόκε, ο Χαβίτο, ο Ναφτί, ο Νέτο, ο Ίβιτς, ο Ρουίζ, ο Μπομπαντίγια, ο Τζόνσον και τώρα καλείται να… συμβιβαστεί με το φετινό υλικό;
Καταρχήν εννοείται ότι δεν πρέπει να συμβιβαστεί με βάση το τι σημαίνει ΑΡΗΣ. Δεν πρέπει να συμβιβαστεί και σε καμία των περιπτώσεων να λέει και ευχαριστώ σε όσους έφεραν την ομάδα σε αυτό το σημείο και με το μπάτζετ στο 1,3 εκ ευρώ.
Εννοείται ότι άπαντες στον σύλλογο οφείλουμε να δούμε την φετινή σεζόν ως μεταβατική και στα πλαίσια της εξυγίανσης μέσω του άρθρου 99. Πρέπει όμως να την δούμε και με ρεαλιστική ματιά… επιβίωσης.
Τα λάθη του καλοκαιριού έγιναν και δεν αλλάζουν. Ο διοίκηση απέτυχε παταγωδώς στην επιλογή των προσώπων που έκαναν τις επιλογές των παικτών. Και όπως μας έδειξαν πέρσι ομάδες όπως τα Γιάννενα, που με απαγόρευση μεταγραφών βγήκαν στην Ευρώπη ή φέτος αρκετές μικρομεσαίες ομάδες, αν κάνεις σωστές επιλογές παικτών ακόμα και με μικρό μπάτζετ μπορείς να πετύχεις.
Ο ΑΡΗΣ δεν είχε δεξί μπακ, ο Ψυχογιός δεν υπολογίζονταν από τον Χατζηνικολάου και ο Μούτας έκλεισε για 2 χρόνια μάλιστα τον Ίμπε!!! Ο ΑΡΗΣ δεν είχε στόπερ και η επιλογή της ομάδας ήταν να φύγει ο Παπαζαχαρίας για να έρθει ο Καρασαλίδης. Ο ΑΡΗΣ δεν είχε αμυντικά χαφ και η επιλογή της ομάδας ήταν να μην ανανεώσει τους Κοέλιο, Παπαστεριανό για να έρθουν οι Έλσνερ, Παπαδόπουλος. Ευτυχώς βέβαια που ο Μιλίνκοβιτς έβγαλε άκρη με τον Σλοβένο και έχει αποκτήσει η ομάδα μία λύση στα στόπερ, από εκεί που δεν το περίμενε.
Σε κάθε περίπτωση όμως και παρά τα δεδομένα προβλήματα, αστοχίες και λάθη, το ρόστερ του ΑΡΗ, αυτό είναι δεν αλλάζει. Αυτοί είναι οι παίκτες που αποτελούν το ρόστερ και σε κάθε περίπτωση σίγουρα ανάμεσά τους υπάρχουν και παίκτες με δυνατότητες πολύ μεγαλύτερες από την θέση που έχουν αυτή την στιγμή την ομάδα.
Η επιλογή της ολοκληρωτικής απαξίωσης, των… μπούλων, του να βγάζουμε κάθε βδομάδα στημένο τον παίκτη που έχει κακή απόδοση και παράλληλα να μπλέκουμε κάθε λογής σενάρια σε κάθε περίπτωση δεν βοηθάει. Το εύκολο είναι να τους διώξουμε όλους, αλλά φέτος δεν υπάρχει η επιλογή του να φέρουμε άλλους τόσους. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι με το ζόρι θα τους κρατάει ο Μιλίνκοβιτς και θα τους βλέπει να περπατάνε. Κάποιος θα την πληρώσει για να… ξυπνήσουν οι υπόλοιποι.
Μπορεί να αποτελεί μία διέξοδο για τον δικαιολογημένα σκασμένο κόσμο το…ξεφωνητό, αλλά σίγουρα δεν θα βελτιώσει την αγωνιστική παρουσία του Πουλίδο ή του Αγκάνθο ή όποιου άλλου ποδοσφαιριστή.
Τουλάχιστον μέχρι τις μεταγραφές του Ιανουαρίου και για να είμαστε ειλικρινείς επί της ουσίας ως το καλοκαίρι σε ένα ποσοστό 90% με αυτούς τους παίκτες θα πορευτεί ο ΑΡΗΣ. Αν με το καλό έρθει ένας επενδυτής και αλλάξουν τα δεδομένα ή πετύχει ο σύλλογος να αρθεί έστω και μερικώς το μέτρο για τις μεταγραφές, θα κάνουμε μία άλλη συζήτηση και το θέμα θα τεθεί σε άλλες βάσεις.
Ως τότε, είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να στηριχθούν οι ποδοσφαιριστές και το αγωνιστικό τμήμα της ομάδας, γιατί μόνο αυτό μπορεί να βγάλει την ομάδα από το αδιέξοδο. Όσο δύσκολο και αν είναι για ένα πολύ απαιτητικό κοινό που… ξεφώνιζε τον… γέρο Ρονάλντο να ζήσει με τον Κύργια ή τον Πουλίδο ή θεωρούσε άμπαλο τον Αράνο, αλλά πρέπει να συμβιβαστεί με τον Τσουμάνη ή τον ενοχλούσε ο ξενύχτης Νέτο, αλλά πρέπει να δώσει κουράγιο στον Ψυχογιό, ή τον πείραζε ο χαρακτήρας του Ναφτί, αλλά πρέπει να ανεχτεί την μέχρι τώρα αγωνιστική παρουσία του Τριανταφυλλάκου ή του Παπαδόπουλου στα αμυντικά χαφ.
Σε κάθε περίπτωση όσα δίκια και αν έχει, όσο δικαιολογημένα μπουχτισμένος, σκασμένος και απογοητευμένος μπορεί να νιώθει για μία ακόμα φορά πρέπει να αποτελέσει το στήριγμα σε όλους τους παραπάνω γιατί αυτή μπορεί τελικά να είναι η καθοριστική διαφορά… σωτηρίας για τον σύλλογο. Και δεν αναφέρομαι σε αγωνιστικό επίπεδο, αλλά σε οικονομικό- εμπορικό, αίγλης, ενίσχυσης.
Όπως έλεγε και η διαφήμιση αυτούς έχουμε, αυτούς πρέπει να εμπιστευτούμε, αναμένοντας επενδυτές, βουνά, αμερικάνους, και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις να κάνουν την διαφορά. Ως τότε ναι στην κριτική, ναι στην επισήμανση των λαθών, όχι όμως στην απαξίωση και την μίρλα, που μόνο στην διάλυση μπορεί να οδηγήσει…
ΥΓ1 Η στήριξη στους παίκτες και τον προπονητή δεν συνεπάγεται κλειστά στόματα σε ότι στραβό υπάρχει σε διοικητικό επίπεδο. Τα καμπανάκια εκεί και η επισήμανση των λαθών μπορούν να αποφέρουν θετικές επιρροές στο αγωνιστικό τμήμα, όταν πραγματοποιούνται με καλή προαίρεση και με πραγματικό στόχο να αποφευχθούν ανορθογραφίες και στραβοπεταλιές. Πόσο μάλλον όταν αυτές μέχρι τώρα έχουν στοιχίσει ουσιαστικά στην διαμόρφωση της βαθμολογικής θέσης της ομάδας σε συνδυασμό με τα διαιτητικά εγκλήματα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου