«Σας γ@μ@ω ρε…»

Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για την ατάκα που τον ενόχλησε, που πίστεψε ότι χάλασε το πλάνο και τη στιγμή, αλλά στην ουσία ήταν η έκφραση της εκδίκησης του αληθινού ποδοσφαίρου…

Πριν από περίπου τρεις εβδομάδες σας είχα διηγηθεί το υπέροχο απόγευμα που είχα περάσει στην Τρίπολη στο πρώτο ματς του Κυπέλλου ανάμεσα στον Αστέρα Τρίπολης και τον ΑΟ Χανιά. Για εκείνο το υπέροχο 0-0 που μου έφερε ξανά εικόνες από το αληθινό ποδόσφαιρο και τους ήρωες της μιας βραδιάς.

 

Μάλιστα, θυμόμουν, ότι είχα «κλείσει» εκείνο το κείμενο με την φράση. «Σε περίπου ένα μήνα όταν θα γίνουν οι ρεβάνς λέω να πάω στα Χανιά για την μετάδοση της ρεβάνς από τον ΟΤΕ TV ή μήπως να πάω στην Λιβαδειά, εκεί όπου θα μάθω τις ωραίες, μικρές, αληθινές ιστορίες του Αστέρα Μαγούλας, στην δική τους μεγάλη βραδιά…».

 

Σχεδόν υποσυνείδητα, χωρίς καλά καλά να το έχω επεξεργαστεί στο μυαλό μου, ζήτησα αυτή τη φορά να πάω στη Λιβαδειά για το ματς του Λεβαδειακού με τον Αστέρα Μαγούλας. Αναχώρησα την Τετάρτη το πρωί και ενώ λίγες ώρες νωρίτερα (Τρίτη βράδυ στις 23.00) είχα περιγράψει για τον ΟΤΕ TV το Θέλτα – Μπαρτσελόνα.

«Τι χαοτική απόσταση…» σκεφτόμουν στο σύντομο ταξίδι προς την Λιβαδειά. Οντως τέτοια ήταν, αλλά ξέρετε κάτι, χάρηκα πολύ περισσότερο το Λεβαδειακός – Αστέρας Μαγούλας, από το Θέλτα – Μπαρτσελόνα.

 

Κάνοντας ένα σχετικά σύντομο ρεπορτάζ για τον Αστέρα Μαγούλας, είχα διαπιστώσει ότι στην Λειβαδιά πήγαν χωρίς προπόνηση τις τελευταίες δύο ημέρες, επειδή δεν είχαν γήπεδο για να προπονηθούν! Δύο, τρεις από τους καλούς παίκτες της ομάδας απουσίαζαν και η ψυχολογία ήταν στο ναδίρ μετά τις τέσσερις συνεχόμενες ήττες στο πρωτάθλημα.

 

Στο ρόστερ του Αστέρα «συναντούσες» μερικά γνωστά, αλλά ξεχασμένα ονόματα ποδοσφαιριστών που δεν έκαναν ποτέ την καριέρα που υπόσχονταν και το ποδόσφαιρο τους έχει στείλει στην άγονη γραμμή της Μαγούλας.

Όπως για παράδειγμα ο Ευθύμης Κοτίτσας ο οποίος όταν έπαιζε δεξί μπακ στον Ιωνικό στην Σούπερ Λίγκα, κάποιοι μιλούσαν ακόμη και για τον νέο Γιούρκα Σεϊταρίδη. Η ακόμη καλύτερα ο Αλέξανδρος Κασμερίδης, ο πρώην τερματοφύλακας του ΟΦΗ που δεν έκανε ποτέ καριέρα τελικά στους Κρητικούς και βρέθηκε στην Μαγούλα να τον προπονεί ο Αντώνης Πριόνας που έχει ως μεγάλο παράσημο της καριέρας του, ότι ανέβασε τον Ηρακλή Ψαχνών από την Γ’ Εθνική στην Β’.

Προφανώς και δεν αναφέρω τίποτα από όλα αυτά με υποτιμητική διάθεση, απλά προσπαθώ να δώσω όσο πιο ρεαλιστική εικόνα των όσων σκεφτόμουν στην… αναζήτηση των πληροφοριών για τις ανάγκες της μετάδοσης του ματς.

 

Στο ρόστερ ξεχώριζες και ορισμένες παλιές «καραβάνες» όπως ο Δημητριάδης που χρόνια τώρα σκοράρει στις μικρές κατηγορίες, ή ο Σάκης Γκόγκας, αλλά και ένα σωρό νέα παιδιά που τώρα ξεκινούν την καριέρα τους. Ακόμη και ποδοσφαιριστής που έμαθε το ποδόσφαιρο στις ακαδημίες της Ντόρτμουντ βρέθηκε ανάμεσα στους παίκτες του Αστέρα. Ο Σωτήρης Στρατάκης, ο οποίος με τις δύο δικές του σέντρες έκρινε το ματς και την πρόκριση…

Εκεί στο άδειο γήπεδο της Λιβαδειάς γράφτηκε η πιο μεγάλη στιγμή της ιστορίας του Αστέρα Μαγούλας και αυτής της παρέας των ποδοσφαιριστών. Σχεδόν από το πουθενά και παρουσία το πολύ 100 ανθρώπων (με τεχνικούς και δημοσιογράφους μέσα) μία μοναδική ποδοσφαιρική στιγμή μαγείας.

 

Ο Λεβαδειακός την ήθελε την πρόκριση και το έδειξε. Ο Καραγεωργίου έβαλε στην αρχική ενδεκάδα ότι είχε και δεν είχε. Επρεπε να ανατρέψει το 2-1 με το οποίο είχε χάσει στο πρώτο ματς. Ο Ορτέγκα στο πρώτο ημίχρονο το 1-0 και ο Ροτζέριο με το ξεκίνημα του δευτέρου το 2-0! Ως εδώ ήταν τα «ψωμιά» του Αστέρα Μαγούλας υποθέσαμε σχεδόν όλοι όσοι ήμασταν στο γήπεδο.

 

Το 3-0 δεν ήρθε ποτέ όμως παρά τις ευκαιρίες που έκανε ο Λεβαδειακός. Ο Πριόνας έριξε στο ματς τον Σωτήρη Στρατάκη, αυτόν από τις ακαδημίες της Ντόρτμουντ …

Μπήκε ο Σωτήρης στο ματς και λίγο πριν το φινάλε έκανε την γλυκιά σέντρα για το κεφάλι του στόπερ Νόνη που είχε ξεμείνει από το κόρνερ, ψηλά στην περιοχή του Λεβαδειακού. «Γκολ» φώναξα και σχεδόν το χάρηκα… Όχι γιατί το άξιζε με βάση την απόδοση του ο Αστέρας, αλλά γιατί ποτέ δεν τα παράτησε και γιατί το… παραμύθι τελικά μπορεί να είχε καλό φινάλε…

 

Δεν πρόλαβαν όμως να το χαρούν στη Μαγούλα, στα καφενεία της οποίας, είμαι βέβαιος ότι θα έβλεπαν το ματς. Ο Μπούστο, ένας κοντούλης και τεχνίτης Αργεντίνος μέσος που είχε μπει αλλαγή για τον Λεβαδειακό τρία - τέσσερα λεπτά αργότερα, έβαλε ένα υπέροχο γκολ (87’) έκανε το 3-1 και η φράση που μου ήρθε αμέσως στο μυαλό ήταν «σχόλασε ο γάμος…».

 

Λάθος εκτίμηση. Τρίτο και τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Μία τελευταία ζαριά από τους παίκτες του Αστέρα Μαγούλας. Μια γιόμα και ότι γίνει. 'Εγινε: ένα κόρνερ. Ο Στρατάκης έτρεξε να το εκτελέσει. «Περίμενεεε…» ακούστηκε μία κραυγή. Ο Βιδιάνος Ρούσος που έκανε το ρεπορτάζ αγωνιστικού χώρου λέει στον αέρα. «Ανεβαίνει και ο τερματοφύλακας του Αστέρα για το κόρνερ, για αυτή την τελευταία φάση…». Ο σκηνοθέτης «καρφώνει» την κάμερα επάνω του. «Εδώ βλέπετε τον Αλέξανδρο Κασμερίδη που τρέχει προς την περιοχή του Λεβαδειακού» περιγράφω εγώ.

 

Ο Στρατάκης εκτελεί το κόρνερ, ο Κασμερίδης πηδάει πιο ψηλά από όλους, παίρνει την κεφαλιά και… «Γκοοολ, το έβαλε ο Κασμερίδης, ο τερματοφύλακας του Αστέρα Μαγούλας, απίστευτο…» φωνάζω και γυρίζω στο μόνιτορ που έχω μπροστά μου για να δω το ριπλέι και τα κοντινά πλάνα από τους πανηγυρισμούς…

 

Ο Κασμερίδης τρέχει σαν χαμένος και από πίσω όλοι οι παίκτες του Αστέρα Μαγούλας να τον κυνηγούν. Ο Αλέξανδρος κατευθύνεται προς την μία από τις δύο κερκίδες του γηπέδου στην οποία δεν υπάρχει ούτε ένας (κυριολεκτικά) θεατής. Μόνο τα δύο τρίποδα κι' οι κάμερες είναι εκεί… «Σας γ@μ@ω...» φωνάζει και στο πλάνο φαίνεται πεντακάθαρα στα χείλη του η φράση. Το επαναλαμβάνει «Σας γ@μ@ω ρε…». Το πλάνο σχεδόν με ενοχλεί. Είμαι έτοιμος να σχολιάσω αυτήν την ενόχλησή μου στον αέρα, αλλά δεν το κάνω. Σκέφτομαι μόνο από μέσα μου. «Γιατί ρε αγόρι μου χαλάς αυτή τη στιγμή. Γιατί χαλάς αυτό το υπέροχο στιγμιότυπο με μία τόσο χυδαία βρισιά; Ποιος σε πείραξε, σε ποιόν το λες, τι σε έκανε, αυτή τη στιγμή της μεγάλης χαράς, να λες αυτή τη φράση;».

 

Είχε παίξει λέει παλιότερα στον Λεβαδειακό... Σιγά το πράγμα λέω εγώ.

Είχε σχεδόν νυχτώσει όταν έφυγα από το γήπεδο της Λειβαδιάς, γεμάτος ικανοποίηση και συναισθήματα για αυτό που είχα ζήσει. Μοναδικές στιγμές αληθινού ποδοσφαίρου. Γύρισα στο σπίτι αργά το βράδυ. Εκανα μία βόλτα στα μεγάλα αθλητικά site. Πρώτα από το δικό μας, το gazzetta...

 

Kάπου χωμένη μαζί με τις άλλες δύο εκπλήξεις της Τετάρτης στο Κύπελλο η είδηση του Αστέρα Μαγούλας. Σωστά, ποιος θα κάνει κλικ στον Αστέρα Μαγούλας και τον Κασμερίδη. Σε όλα τα site το ίδιο σκηνικό. Πρώτη είδηση το «χορτάστικό» 5-3 του Ολυμπιακού, τα τρία γκολ του Κριστιάνο Ρονάλντο, οι ανακοινώσεις του ντέρμπι και άλλα διάφορα…

Σκέφτομαι, αν υπάρχει περίπτωση να γίνει σε κάποια εφημερίδα πρώτο θέμα, ή έστω μεγάλο χτύπημα στην πρώτη σελίδα ο Αστέρας Μαγούλας, ο Κασμερίδης και η μεγάλη στιγμή τους, η δική τους βραδιά. Δεν δίνω ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο. «Δεν πουλάει, ποιος να ασχοληθεί με τον Αστέρα Μαγούλας…».

 

Σκέφτομαι το ανάλογο περιστατικό στην Αγγλία. Σήμερα θα ήταν πρώτο θέμα σε όλες τις εφημερίδες και πρώτο θέμα συζήτησης παντού. Τηλεοπτικά συνεργεία θα ήταν την επόμενη το πρωί στην προπόνηση, ο Κασμερίδης θα είχε βαρεθεί να δίνει συνεντεύξεις και η ιστορία της μικρής και άσημης ομάδας που πέτυχε αυτόν τον άθλο θα είχε γίνει γνωστή σε κάθε γωνιά της Αγγλίας.

 

Εδώ όμως τίποτα. Μία απλή αναφορά, σαν να συμβαίνει κάθε μέρα, σαν να είναι ένα απλό περιστατικό, σαν να μην είναι ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ, του φετινού Κυπέλλου.

 

Και ξαφνικά έρχεται ξανά μπροστά στα μάτια μου το πλάνο του Κασμερίδη που τρέχει προς τις άδειες κερκίδες και φωνάζει: «Σας γ@μ@ω...».

Τότε ήταν που κατάλαβα γιατί το φώναζε και σε ποιους απευθύνονταν. Μάλλον σε όλους ΕΜΑΣ που ξεχάσαμε να αξιολογούμε τι είναι ποδόσφαιρο και το μετράμε μόνο σε κλικ και πωλήσεις φύλων. Σε όλους εμάς που πιστέψαμε ότι το ποδόσφαιρο είναι οι ανακοινώσεις πριν το ντέρμπι, τα μέτρα ασφαλείας, οι συνεδριάσεις της Λίγκας και όχι αυτό που έκανε ο Αστέρας Μαγούλας και κυρίως ο τρόπος που το έκανε...

 

Αλλά, για μία στιγμή… Αν αυτό το κείμενο που μόλις διάβασες είχε τίτλο: «Ο απίστευτος θρίαμβος του Αστέρα Μαγούλας» ή «Η μαγική στιγμή του Κασμερίδη» θα το είχες διαβάσει; Απάντησε με το χέρι στην καρδιά. Θα το είχες διαβάσει, αν δεν είχε τίτλο «Σας γ@μ@ω... ρε».

 

Ναι ΕΜΕΙΣ έχουμε την ευθύνη που το αληθινό ποδόσφαιρο και οι μεγάλες στιγμές του, περνούν στα ψιλά, αλλά ΕΣΕΙΣ που έχετε την δύναμη, μας αφήνετε να το κάνουμε. Να σας το κάνουμε…

Πηγή: gazzetta.gr