Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Πόσο εύκολο είναι να γίνουμε Ρουμάνοι στο ποδόσφαιρο!

Ο Βασίλης Σαμπράκος θυμάται την προφητεία του Γκιόργκι Χάτζι προ 15ετίας, και ανατριχιάζει με τις ομοιότητες ανάμεσα στην ρουμάνικη ποδοσφαιρική ιστορία του '98 και την ελληνική ιστορία του 2013.
Δεκαπέντε χρόνια πίσω, όταν η αποστολή της Εθνικής Ρουμανίας ετοιμαζόταν για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας, ο Γκιόργκι Χάτζι έλεγε στους συμπατριώτες του ότι όχι απλώς θα έπρεπε να είναι ευχαριστημένοι και χαρούμενοι με τη συμμετοχή, δηλαδή ότι όχι απλώς θα έπρεπε να τους φαίνεται αρκετό που η Ρουμανία ταξίδευε στην τελική φάση του Μουντιάλ, αλλά και κάτι παραπάνω: “κανονικά θα έπρεπε να μας φτιάξετε αγάλματα. Ναι, μη γελάτε, σε μερικά χρόνια η Εθνική ομάδα θα χαθεί”. Η Ρουμανία ζούσε τον καιρό εκείνο με την ψευδαίσθηση ότι έχει φτιάξει εθνικό ποδόσφαιρο μεγάλου κυβισμού. Η αντίληψή της για το ποδοσφαιρικό μέγεθός της ήταν πολύ επηρεασμένη από την μυθική πορεία της Εθνικής στο Μουντιάλ του '94 μέχρι τα προημιτελικά. Τόσο επηρεασμένη, που των Ρουμάνων τους φάνηκε περίπου αποτυχημένη η πορεία της Εθνικής μέχρι τους 16 στο Μουντιάλ του '98. Ηταν τέτοια η απαξίωση που ακολούθησε, κι ήταν τόσο κακοφτιαγμένο το εθνικό ποδόσφαιρο των Ρουμάνων, που η δήλωση του Χάτζι αποδείχθηκε προφητική. Δεκαπέντε χρόνια τώρα οι Ρουμάνοι σημειώνουν μόνο απουσίες από το Μουντιάλ. Κι είναι τώρα η πρώτη φορά που έχουν φτιάξει, με κόπο, μια ομάδα που μοιάζει της προκοπής και διεκδικεί μέσω των μπαράζ την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο.
Τα ίδια μυαλά με τους Ρουμάνους κουβαλάμε κι εμείς. Από το 2004 κι εδώ ζούμε με την ψευδαίσθηση ότι είμαστε των κυβικών της Ισπανίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Ιταλίας, ότι είμαστε ποδοσφαιρικά φτιαγμένοι από το ίδιο μέταλλο, ότι έχουμε την ίδια οργάνωση, την ίδια ποδοσφαιρική παιδεία, τις ίδιες υποδομές και άρα πρέπει να απαιτούμε να παίζουμε το ίδιο καλή μπάλα, να βάζουμε τον ίδιο αριθμό γκολ, να φτιάχνουμε τον ίδιο αριθμό επιθέσεων, να παρουσιάζουμε το ίδιο ελκυστικό θέαμα με όλους αυτούς. Γι' αυτό και διατρέχουμε τον ίδιο κίνδυνο με αυτόν που είχαν μπροστά τους οι Ρουμάνοι το '98. Γι' αυτό κάλλιστα θα μπορούσε να μιμηθεί ο Γιώργος Καραγκούνης τον Γκιόργκι Χάτζι και να δηλώσει το ίδιο, ότι κανονικά θα έπρεπε να έχουμε κάνει αγάλματα στην ομάδα της τελευταίας 10ετίας, διότι στο μέλλον δεν αποκλείεται η Εθνική ομάδα να χαθεί. Διότι κι εμείς, όπως οι Ρουμάνοι, θα απαξιώσουμε σε χρόνο dt την Εθνική αν τυχόν αποκλειστεί από την ομάδα του Πιτσούρκα και δεν φτάσει στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας.
Οι Ρουμάνοι σήμερα έχουν ποντάρει όλα τους τα λεφτά πάνω στην ομάδα που προσπαθεί να φτιάξει ο Πιτσούρκα με νέους ποδοσφαιριστές, με την ελπίδα της επιστροφής στα Μουντιάλ μετά από 16 χρόνια. Και περιμένουν το αύριο του ποδοσφαίρου από την δουλειά που κάνουν ως ιδιώτες στην ανάπτυξη των υποδομών οι μεγάλοι σταρ της Εθνικής του '94, με πρώτο και καλύτερο τον Χάτζι, που έχουν φτιάξει ιδιωτικές ακαδημίες ποδοσφαίρου.
Οι Ελληνες έχουμε ποντάρει πάνω στο εθνικό σχέδιο που εκπόνησε ο Φερνάντο Σάντος, το οποίο έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται, έστω τόσο καθυστερημένα, με την δημιουργία των εθνικών ομάδων των μικρών ηλικιών. Σκέψου όμως τι θα γίνει αν αποκλειστεί η Ελλάδα από τη Ρουμανία. Ο Πορτογάλος θα φύγει, η Εθνική θα πάει σε αμφίβολα χέρια αφού δεν υπάρχουν χρήματα για λαμπερά ονόματα, το εθνικό σχέδιο θα πάει περίπατο. Κι ο θεός βοηθός. Θα είναι μια ιστορία βγαλμένη από τους εφιάλτες μας. Ιστορία όμοια με τη ζωή της Εθνικής πριν από το 2001. Ιστορία βγαλμένη από την ελληνική ποδοσφαιρική ιστορία της προ Ρεχάγκελ εποχής. Ποδοσφαιρική ιστορία μιας χώρας που δεν εκτίμησε όσο έπρεπε την Εθνική της, δεν την σεβάστηκε όσο της έπρεπε και δεν την μελέτησε επαρκώς ώστε να διδαχθεί από τις επιτυχίες της και να φτιάξει με τα διδάγματα την συνταγή που δημιουργεί προοπτική ανάπτυξης του εθνικού ποδοσφαίρου.

* Παρεμπιπτόντως, ο γιος του Χάτζι, ο Ianis Hagi, είναι – στα 15 του – ο αρχηγός της U16 εθνικής Ρουμανίας. Λέτε να δούμε κλώνο του Μαραντόνα των Βαλκανίων;
Πηγή: gazzetta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: