Η συντριβή στο Μιλάνο σημαίνει
πολλά τούτη τη χρονική περίοδο, όμως μπορεί να μην σημαίνει απολύτως
τίποτα στο τέλος του Top 16. Η δεύτερη φάση της Ευρωλίγκα είναι
μαραθώνιος και έχουν γίνει μόνο τα δύο από τα 14 ματς για τον Ολυμπιακό.
Όσο κι αν πονάει η συντριβή των 30 πόντων από την Εμπόριο Αρμάνι, η
ήττα που πραγματικά μπορεί να κοστίσει είναι απέναντι στην Μπαρτσελόνα
στο ΣΕΦ...
Το παιχνίδι της επόμενης εβδομάδας είναι κομβικό και αν δεν έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα, οι πρωταθλητές Ευρώπης θα μπουν από νωρίς σε περιπέτειες.
Κάτι που στην ουσία δεν συμβαίνει τώρα. Αν υπάρχει ομάδα που βρίσκεται σε δυσχερή θέση, είναι η Φενέρ που έχασε στην Πόλη από την Μπαρτσελόνα. Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στο Μιλάνο, σε ένα γήπεδο βέβαια που άλλες ομάδες ίσως να μην στραβοπατήσουν. Όμως από κάθε άποψη είναι ήττα που μπορεί να διορθωθεί στην πορεία.
Η ήττα, λοιπόν, ως ήττα δεν είναι καταδικαστική. Ίσως και η 30αρα να μην κοστίσει. Άλλο αυτό, όμως και άλλο ό,τι δεν έγινε και τίποτα στο Μιλάνο...
Έγιναν όλα τα άσχημα μαζί και αν ο Ολυμπιακός δεν τα διορθώσει, κινδυνεύει όχι μόνο να μην πάρει αβαντάζ έδρας στα πλέι οφ της Ευρωλίγκα, αλλά να μην μπει καν στη διαδικασία ν α κυνηγήσει την είσοδο στο φάιναλ φορ.
Ναι, υπάρχει δικαιολογία... Ο Ολυμπιακός έχει χάσει τον Λο, ο Κόλινς δεν έχει προσαρμοστεί, ο Πέτγουεϊ δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα. Γιατί και μία εβδομάδα πριν, πάλι δεν έπαιζε ο Λο, πάλι απουσίαζε ο Πέτγουεϊ. Παρ' όλα αυτά ο Ολυμπιακός είχε και ενέργεια, είχε και κίνηση, έπαιξε μπάσκετ.
Τι δεν είχαν οι ερυθρόλευκοι στο ματς με τη Μιλάνο; Κίνητρο... Ναι, κίνητρο. Την προηγούμενη εβδομάδα ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε με την Φενέρ, είχε απέναντι τον Ομπράντοβιτς. Και έκανε τα πάντα για τον ρίξει στο καναβάτσο. Τώρα είχε μια ομάδα που κόντρα στον Παναθηναϊκό είχε τραγική εικόνα. Δεν της έδωσε σημασία, ειδικά όταν προηγήθηκε στις αρχές του δευτέρου δεκαλέπτου... Και ξαφνικά το ένα κακό, έφερε το άλλο. Πήρε τα ηνία η Αρμάνι, ο Ολυμπιακός παρέμεινε χαλαρός. Πίστεψε πως θα το γυρίσει για άλλη μια φορά το ματς, όπως έκανε σε πολλές περιπτώσεις στην πρώτη φάση. Ε, κάπου στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου συνειδητοποίησαν όλοι τι ακριβώς συμβαίνει. Αλλά ήταν πολύ αργά. Πάρα πολύ αργά. Η Μιλάνο έτρωγε σίδερα, ο Ολυμπιακός έκανε τρίποντα... Οι Ιταλοί έκαναν βουτιές για την μπάλα, ο Ολυμπιακός δεν πήγαινε καν στην μπάλα... Δεν ήταν, λοιπόν, μπασκετικό το θέμα, ήταν το κίνητρο και η επιθυμία.
Και ξέρετε ποιος έκανε τη διαφορά; Ο πιο άσημος παίκτης της Μιλάνο... Αυτός όμως που έγειρε την πλάστιγγα. Ο άγνωστος Τσερέλα, ο οποίος έπαιξε 24 λεπτά, κυνήγησε σαν λυσσασμένος στην άμυνα, έβαλε και 5 πόντους. Αν ήταν στο παρκέ ο Τζεντίλε, ίσως η εικόνα του ματς να ήταν διαφορετική... Γιατί ο Ολυμπιακός είχε μόνο... Τζεντίλε στο παρκέ. Δεν είχε κανέναν Τσερέλα, για να παίξει άμυνα, να σπρώξει, να βουτήξει.
Αν, λοιπόν, στον Ολυμπιακό δεν αλλάξουν νοοτροπία και αντίληψη, μόνο κακό στον εαυτό τους θα κάνουν... Αν η καριέρα τους βρίσκεται στο σημείο να μην υπάρχει, πείνα, δίψα ή όπως αλλιώς μπορούμε να ονομάσουμε το κίνητρο, τα συστήματα και οι τακτικές θα πάνε περίπατο... Αν στο μυαλό υπάρχουν μόνο οι δικαιολογίες σε κάθε στραβή και σε κάθε ήττα, ο Ολυμπιακός θα τρέχει και δεν θα φτάνει...
Επί του παρόντος και να τρέξει μπορεί και να προφτάσει το στόχο του. Όπως φάνηκε και την περασμένη σεζόν, κανείς δεν πανηγύρισε ή κανείς δεν καταστράφηκε από τη 2η αγωνιστική του Top 16. Το ταμείο γίνεται κάπου στα μέσα Απρίλη και μέχρι τότε πολλά θα αλλάξουν. Και στην ψυχολογία και στην εικόνα των ομάδων... Αυτό που δεν θα αλλάξει, είναι ότι τον στόχο τους θα πετύχουν μόνο όσοι το θέλουν πραγματικά. Οι χορτασμένοι, δεν έχουν θέση στα πλέι οφ της Ευρωλίγκα...
Το παιχνίδι της επόμενης εβδομάδας είναι κομβικό και αν δεν έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα, οι πρωταθλητές Ευρώπης θα μπουν από νωρίς σε περιπέτειες.
Κάτι που στην ουσία δεν συμβαίνει τώρα. Αν υπάρχει ομάδα που βρίσκεται σε δυσχερή θέση, είναι η Φενέρ που έχασε στην Πόλη από την Μπαρτσελόνα. Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στο Μιλάνο, σε ένα γήπεδο βέβαια που άλλες ομάδες ίσως να μην στραβοπατήσουν. Όμως από κάθε άποψη είναι ήττα που μπορεί να διορθωθεί στην πορεία.
Η ήττα, λοιπόν, ως ήττα δεν είναι καταδικαστική. Ίσως και η 30αρα να μην κοστίσει. Άλλο αυτό, όμως και άλλο ό,τι δεν έγινε και τίποτα στο Μιλάνο...
Έγιναν όλα τα άσχημα μαζί και αν ο Ολυμπιακός δεν τα διορθώσει, κινδυνεύει όχι μόνο να μην πάρει αβαντάζ έδρας στα πλέι οφ της Ευρωλίγκα, αλλά να μην μπει καν στη διαδικασία ν α κυνηγήσει την είσοδο στο φάιναλ φορ.
Ναι, υπάρχει δικαιολογία... Ο Ολυμπιακός έχει χάσει τον Λο, ο Κόλινς δεν έχει προσαρμοστεί, ο Πέτγουεϊ δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα. Γιατί και μία εβδομάδα πριν, πάλι δεν έπαιζε ο Λο, πάλι απουσίαζε ο Πέτγουεϊ. Παρ' όλα αυτά ο Ολυμπιακός είχε και ενέργεια, είχε και κίνηση, έπαιξε μπάσκετ.
Τι δεν είχαν οι ερυθρόλευκοι στο ματς με τη Μιλάνο; Κίνητρο... Ναι, κίνητρο. Την προηγούμενη εβδομάδα ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε με την Φενέρ, είχε απέναντι τον Ομπράντοβιτς. Και έκανε τα πάντα για τον ρίξει στο καναβάτσο. Τώρα είχε μια ομάδα που κόντρα στον Παναθηναϊκό είχε τραγική εικόνα. Δεν της έδωσε σημασία, ειδικά όταν προηγήθηκε στις αρχές του δευτέρου δεκαλέπτου... Και ξαφνικά το ένα κακό, έφερε το άλλο. Πήρε τα ηνία η Αρμάνι, ο Ολυμπιακός παρέμεινε χαλαρός. Πίστεψε πως θα το γυρίσει για άλλη μια φορά το ματς, όπως έκανε σε πολλές περιπτώσεις στην πρώτη φάση. Ε, κάπου στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου συνειδητοποίησαν όλοι τι ακριβώς συμβαίνει. Αλλά ήταν πολύ αργά. Πάρα πολύ αργά. Η Μιλάνο έτρωγε σίδερα, ο Ολυμπιακός έκανε τρίποντα... Οι Ιταλοί έκαναν βουτιές για την μπάλα, ο Ολυμπιακός δεν πήγαινε καν στην μπάλα... Δεν ήταν, λοιπόν, μπασκετικό το θέμα, ήταν το κίνητρο και η επιθυμία.
Και ξέρετε ποιος έκανε τη διαφορά; Ο πιο άσημος παίκτης της Μιλάνο... Αυτός όμως που έγειρε την πλάστιγγα. Ο άγνωστος Τσερέλα, ο οποίος έπαιξε 24 λεπτά, κυνήγησε σαν λυσσασμένος στην άμυνα, έβαλε και 5 πόντους. Αν ήταν στο παρκέ ο Τζεντίλε, ίσως η εικόνα του ματς να ήταν διαφορετική... Γιατί ο Ολυμπιακός είχε μόνο... Τζεντίλε στο παρκέ. Δεν είχε κανέναν Τσερέλα, για να παίξει άμυνα, να σπρώξει, να βουτήξει.
Αν, λοιπόν, στον Ολυμπιακό δεν αλλάξουν νοοτροπία και αντίληψη, μόνο κακό στον εαυτό τους θα κάνουν... Αν η καριέρα τους βρίσκεται στο σημείο να μην υπάρχει, πείνα, δίψα ή όπως αλλιώς μπορούμε να ονομάσουμε το κίνητρο, τα συστήματα και οι τακτικές θα πάνε περίπατο... Αν στο μυαλό υπάρχουν μόνο οι δικαιολογίες σε κάθε στραβή και σε κάθε ήττα, ο Ολυμπιακός θα τρέχει και δεν θα φτάνει...
Επί του παρόντος και να τρέξει μπορεί και να προφτάσει το στόχο του. Όπως φάνηκε και την περασμένη σεζόν, κανείς δεν πανηγύρισε ή κανείς δεν καταστράφηκε από τη 2η αγωνιστική του Top 16. Το ταμείο γίνεται κάπου στα μέσα Απρίλη και μέχρι τότε πολλά θα αλλάξουν. Και στην ψυχολογία και στην εικόνα των ομάδων... Αυτό που δεν θα αλλάξει, είναι ότι τον στόχο τους θα πετύχουν μόνο όσοι το θέλουν πραγματικά. Οι χορτασμένοι, δεν έχουν θέση στα πλέι οφ της Ευρωλίγκα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου