Τον περασμένο Ιούλιο, όταν έγραφα για το Guinness International Champions Cup,
δηλαδή την πρώτη σοβαρή απόπειρα των Αμερικάνων να τραβήξουν το
ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο στα χώματά τους προκειμένου να μετρήσουν την
απήχησή του και να εξερευνήσουν τις πιθανότητες να κάνουν μπίζνες με
αυτό, δεν περίμενα ότι στη δεύτερη φορά αυτού του τουρνουά θα συναντούσα
ως συμμετέχουσα μια ελληνική ομάδα. Κανείς αντιλαμβάνεται ως αυτονόητο
ότι πρόκειται για επιτυχία του Ολυμπιακού που μπαίνει σε ένα τουρνουά
μαζί με Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ρεάλ, Ιντερ, Μίλαν, Ρόμα, Λίβερπουλ και
Μάντσεστερ Σίτι, δηλαδή με ομάδες της ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου,
αλλά τα οφέλη του Ολυμπιακού δεν περιορίζονται στην προβολή της οποίας
θα τύχει το brand name του στην αμερικανική αγορά μέσα από την παρουσία
του στο τουρνουά του ερχόμενου καλοκαιριού. Το όφελός του είναι πολύ
βαθύτερο και κρύβεται στην προοπτική που δημιουργεί να αποτελεί έναν εκ
των βασικών παικτών σε αυτή τη νέα μπίζνα που ανοίγει το ευρωπαϊκό
ποδόσφαιρο στην αμερικανική αγορά.
Η πρώτη φορά έδειξε στους Αμερικάνους διοργανωτές ότι ένα τέτοιο τουρνουά, με τις πιο αναγνωρίσιμες ομάδες της Ευρώπης, εφόσον αυτές βάζουν στο αμερικανικό τερέν τα κορυφαία τους αστέρια, όπως έκανε τον περασμένο Ιούλιο η Ρεάλ με τον Ρονάλντο, έχει μεγάλη απήχηση. Με μέσο όρο εισιτηρίων μεγαλύτερο των 44 χιλιάδων και – κυρίως – με πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων σε ένα σωρό αμερικανικά, ευρωπαϊκά και ασιατικά κανάλια, η διοργάνωση έδειξε ότι έχει την προσδοκώμενη δυναμική. Και κάπως έτσι ήρθε το δεύτερο βήμα, που είναι μεγαλύτερο. Από τις “περσινές” προσκεκλημένες αφαιρέθηκαν οι “ντόπιοι” LA Galaxy, η Εβερτον, η Τσέλσι, η Γιουβέντους και η Βαλένθια και μπήκαν η Γιουνάιτεντ, η Σίτι, η Ρόμα, η Λίβερπουλ και ο Ολυμπιακός.
Για να καταλάβεις πόσο σημαντική, σχετικά με την προοπτική που ανοίγεται για τον σύλλογο, θεωρεί η Γιουνάιτεντ την συμμετοχή της, μπορείς να διαβάσεις τα ρεπορτάζ που καταγράφουν τον “πανικό” της διοίκησης για την πιθανότητα να αναγκαστεί να μη δώσει το παρών η πρώτη ομάδα αν τυχόν υποχρεωθεί να παίξει από νωρίς στο Europa League.
Οι Αμερικάνοι σκοπεύουν να αναπτύξουν πολύ αυτή την επιχείρηση, όπως θα καταλάβεις αν παρακολουθήσεις την ομιλία του Ντέιβιντ Μπέκαμ στο Μαΐάμι, κατά την αποκάλυψη της απόφασής του να φτιάξει ποδοσφαιρική ομάδα εκεί για το MLS. Και δεν το κάνουν μόνο για το εμπορικό όφελος μέσα από την παρουσία των κορυφαίων ευρωπαϊκών ομάδων στην Αμερική αλλά και – κυρίως – για το ρεύμα του ποδοσφαίρου στις ΗΠΑ, το οποίο προσπαθούν μεθοδικά τα τελευταία χρόνια να αυξήσουν ώστε να το αναγάγουν σε νέο προϊόν προς εκμετάλλευση μέσα από τη διάδοση και εξάπλωσή του.
Κανείς μπορεί να μετρήσει μια σειρά από οφέλη που θα έχει ο Ολυμπιακός από αυτή την παρουσία. Γυαλίζει το έμβλημά του, που τοποθετείται πλάι σε ορισμένα από τα πιο αναγνωρίσιμα στον πλανήτη, βάζει τους παίκτες του να αγωνιστούν κόντρα στις κορυφαίες ομάδες σε μια περίοδο που θα είναι ανοικτή η ποδοσφαιρική αγορά, εισπράττει έσοδα από την παρουσία του, έρχεται κοντά στους ομογενείς οπαδούς του, τα στελέχη του, διοικητικά και ποδοσφαιρικά, συναναστρέφονται ορισμένα εκ των κορυφαίων ποδοσφαιρικών στελεχών του πλανήτη. Μεγαλύτερο από όλα αυτά όμως είναι η επένδυση που κάνει, επιχειρηματικά, για τον εαυτό του ο σύλλογος. Διότι μπαίνει από νωρίς σε μια νέα μεγάλη αγορά που πάει να ανοίξει για το ποδόσφαιρο, την μεγαλύτερη αγορά που έχει μείνει ανεκμετάλλευτη. Μια ελληνική ομάδα καταφέρνει να δημιουργεί την προοπτική να ανοίξει μια νέα πηγή εσόδων για να χρηματοδοτεί την ομολογουμένως ακριβή ζωή που κάνει προκειμένου να βρίσκεται στην κεντρική διεθνή σκηνή, στο Champions League. Επιχειρηματικά είναι μεγαλύτερη επιτυχία από όσο αγωνιστικά. Κι αυτό, αν το πείραμα των Αμερικανών επιτύχει, ο Ολυμπιακός θα ζει για να το απολαμβάνει.
Η πρώτη φορά έδειξε στους Αμερικάνους διοργανωτές ότι ένα τέτοιο τουρνουά, με τις πιο αναγνωρίσιμες ομάδες της Ευρώπης, εφόσον αυτές βάζουν στο αμερικανικό τερέν τα κορυφαία τους αστέρια, όπως έκανε τον περασμένο Ιούλιο η Ρεάλ με τον Ρονάλντο, έχει μεγάλη απήχηση. Με μέσο όρο εισιτηρίων μεγαλύτερο των 44 χιλιάδων και – κυρίως – με πώληση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων σε ένα σωρό αμερικανικά, ευρωπαϊκά και ασιατικά κανάλια, η διοργάνωση έδειξε ότι έχει την προσδοκώμενη δυναμική. Και κάπως έτσι ήρθε το δεύτερο βήμα, που είναι μεγαλύτερο. Από τις “περσινές” προσκεκλημένες αφαιρέθηκαν οι “ντόπιοι” LA Galaxy, η Εβερτον, η Τσέλσι, η Γιουβέντους και η Βαλένθια και μπήκαν η Γιουνάιτεντ, η Σίτι, η Ρόμα, η Λίβερπουλ και ο Ολυμπιακός.
Για να καταλάβεις πόσο σημαντική, σχετικά με την προοπτική που ανοίγεται για τον σύλλογο, θεωρεί η Γιουνάιτεντ την συμμετοχή της, μπορείς να διαβάσεις τα ρεπορτάζ που καταγράφουν τον “πανικό” της διοίκησης για την πιθανότητα να αναγκαστεί να μη δώσει το παρών η πρώτη ομάδα αν τυχόν υποχρεωθεί να παίξει από νωρίς στο Europa League.
Οι Αμερικάνοι σκοπεύουν να αναπτύξουν πολύ αυτή την επιχείρηση, όπως θα καταλάβεις αν παρακολουθήσεις την ομιλία του Ντέιβιντ Μπέκαμ στο Μαΐάμι, κατά την αποκάλυψη της απόφασής του να φτιάξει ποδοσφαιρική ομάδα εκεί για το MLS. Και δεν το κάνουν μόνο για το εμπορικό όφελος μέσα από την παρουσία των κορυφαίων ευρωπαϊκών ομάδων στην Αμερική αλλά και – κυρίως – για το ρεύμα του ποδοσφαίρου στις ΗΠΑ, το οποίο προσπαθούν μεθοδικά τα τελευταία χρόνια να αυξήσουν ώστε να το αναγάγουν σε νέο προϊόν προς εκμετάλλευση μέσα από τη διάδοση και εξάπλωσή του.
Κανείς μπορεί να μετρήσει μια σειρά από οφέλη που θα έχει ο Ολυμπιακός από αυτή την παρουσία. Γυαλίζει το έμβλημά του, που τοποθετείται πλάι σε ορισμένα από τα πιο αναγνωρίσιμα στον πλανήτη, βάζει τους παίκτες του να αγωνιστούν κόντρα στις κορυφαίες ομάδες σε μια περίοδο που θα είναι ανοικτή η ποδοσφαιρική αγορά, εισπράττει έσοδα από την παρουσία του, έρχεται κοντά στους ομογενείς οπαδούς του, τα στελέχη του, διοικητικά και ποδοσφαιρικά, συναναστρέφονται ορισμένα εκ των κορυφαίων ποδοσφαιρικών στελεχών του πλανήτη. Μεγαλύτερο από όλα αυτά όμως είναι η επένδυση που κάνει, επιχειρηματικά, για τον εαυτό του ο σύλλογος. Διότι μπαίνει από νωρίς σε μια νέα μεγάλη αγορά που πάει να ανοίξει για το ποδόσφαιρο, την μεγαλύτερη αγορά που έχει μείνει ανεκμετάλλευτη. Μια ελληνική ομάδα καταφέρνει να δημιουργεί την προοπτική να ανοίξει μια νέα πηγή εσόδων για να χρηματοδοτεί την ομολογουμένως ακριβή ζωή που κάνει προκειμένου να βρίσκεται στην κεντρική διεθνή σκηνή, στο Champions League. Επιχειρηματικά είναι μεγαλύτερη επιτυχία από όσο αγωνιστικά. Κι αυτό, αν το πείραμα των Αμερικανών επιτύχει, ο Ολυμπιακός θα ζει για να το απολαμβάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου