Αναμφισβήτητα
όσοι βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ αλλά και όσοι παρακολούθησαν το ματς από το
σπίτι τους, ή επέλεξαν ένα καφέ στην Νέα Φιλαδέλφεια (ή την πόλη –
περιοχή που βρίσκεστε), προφανώς θα κουράστηκαν και θα βαρέθηκαν από το
πρώτο πεντάλεπτο της αναμέτρησης.
Η αλήθεια είναι πως το παιχνίδι της ΑΕΚ με αντίπαλο το Αιγάλεω θύμιζε περισσότερο φιλικό τεστ σε περίοδο καλοκαιρινής προετοιμασίας και όχι αγώνα για τη διάρκεια κανονικής σεζόν...
Εννοείται πως η επιλογή του Τραϊανού Δέλλα ήταν απόλυτα δικαιολογημένη και σωστή. Όπως και έτσι πρέπει να γίνει και έως το τέλος της σεζόν. Στις υπόλοιπες αγωνιστικές που απομένουν. Σημασία έχει ο τεχνικός της ΑΕΚ και οι υπόλοιποι στην ομάδα, να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα για την πλειονότητα των επιλογών που υπάρχουν στο ρόστερ.
Σίγουρα σε τέσσερα – πέντε ματς δεν γίνεται να υπάρξει ολοκληρωμένη άποψη για την αγωνιστική αξία του εκάστοτε ποδοσφαιριστή όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τόσο ο τεχνικός της ομάδας, όσο και οι εκτελεστικός και τεχνικός διευθυντής είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθούν κάθε έναν από αυτούς τους παίκτες σε καθημερινή βάση και σε φιλικά που έγιναν στα Σπάτα. Ταυτόχρονα η συντριπτική πλειοψηφία των επιλογών του «κιτρινόμαυρου» ρόστερ έχουν πάρει ευκαιρία.
Αν εστιάσουμε σε όσους αγωνίστηκαν στο ματς με το Αιγάλεω, με τεράστια επιείκεια απέναντι τους, ξεχώρισαν λίγοι. Το καλύτερο μαντάτο ήρθε από τη χρησιμοποίηση του Ντούνη. Ο νεαρός γκολκίπερ απέδειξε ότι όταν δουλεύεις σωστά (και ο Καμπόλης το κάνει) και έχεις αυτοπεποίθηση μπορείς να δικαιωθείς. Μπορεί να είχε μία άτυχη στιγμή με μία κακή έξοδο, όμως γενικά τα πήγε υπέροχα...
Σίγουρα (και) ο Ράμα ανήκει σ’ αυτούς που ξεχώρισα. Και όχι μόνο για το όμορφο τελείωμα στη φάση του γκολ αλλά κυρίως με τη συνολική του παρουσία. Ο Μούργκα αντίθετα μάλλον απογοήτευσε. Όπως και λόγω επιπολαιότητας ο Τσούπρος που ήταν πολύ καλός στο ματς αλλά με τις δυο (σωστές) κίτρινες και την (απόλυτα δικαιολογημένη) αποβολή του.
Το μεγάλο μαντάτο για την ΑΕΚ αφορά άλλο τμήμα της και όχι το ποδόσφαιρο... Αναφέρομαι στη μπασκετική ΑΕΚ που επέστρεψε εκεί που οφείλει να είναι εσαεί έπειτα από πολύ πόνο και πίκρα… Στην Α1 και πάλι και τώρα το πάθημα οφείλει να έχει γίνει μάθημα σε όλους...
Η ομάδα που όσο κουραστικό κι αν μοιάζει για κάποιους έμαθε στην Ελλάδα το συγκεκριμένο ομαδικό άθλημα πρέπει να στηριχθεί από όλους τους Ενωσίτες με όση δύναμη έχει ο καθένας... Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Και πρώτα απ’ όλους ο κόσμος οφείλει να βρεθεί στο πλευρό της, όχι όπως παλιά, οι κλασικοί οπαδοί που πάνε παντού (και όταν δεν τους γουστάρουμε τους κράζουμε) αλλά ΟΛΟ! Είναι υποχρέωση όλων... Και θα το θυμίζω όσο περισσότερο μπορώ. Ηταν μεγάλη ντροπή, ανάλογη με εκείνη του ποδοσφαίρου, όσα βιώσαμε στο μπάσκετ...
Εγινε το αυτονόητο για την ομάδα που πήγαινε τη δεκαετία του ’80 στο Παπαστράτειο και έπαιζε με αντίπαλο τον Ολυμπιακό και αγωνιζόταν σε τετραπλάσιο αριθμό φίλων της απ’ ότι οι γηπεδούχοι, ή στον «Τάφο του Ινδού» όπου μετά την εκάστοτε νίκη της ΑΕΚ οι οπαδοί της στο μεγάλο πέταλο έστηναν πάρτι ενώ πολλοί απ’ αυτούς έμπαιναν στον αγωνιστικό χώρο για να το γιορτάσουν σαν στο σπίτι τους...
Η ΑΕΚ όμως πρέπει να στηριχθεί κι απ’ τη διοίκησή της για να είναι ανταγωνιστική και όχι... περαστική, ή απλά να υπάρχει στην Α1. Κι όποιος (και αν) δεν μπορεί να ψάξει να βρει την καλύτερη δυνατή επόμενη μέρα.
Υγ: Για τα μεταγραφικά θα έχουμε τον χρόνο να τα αναλύσουμε όλα. Εχουμε γράψει τα περισσότερα. Να δούμε αν θα πάει η ΑΕΚ σε άλλον προπονητή (που δεν υπάρχει λόγος αφού δεν δείχνουν σοβαρά να το ψάχνουν, αλλά περισσότερο επιφανειακά και οικονομικά) και για τους παίκτες που απομένουν να έρθουν (περισσότεροι από τέσσερις – πέντε) θα τα πούμε όλα...
Υγ2: Προβατας Σερρών... Τίγκα ΑΕΚ το μέρος. Πρόκειται για το ΑΕΚοχώρι και πραγματικά υποκλίνομαι! Γενικά ο Βορράς έχει μεγάλη δύναμη η ΑΕΚ, όμως για το συγκεκριμένο μέρος δεν το ήξερα και δεν το περίμενα. Κι όμως: τίγκα ΑΕΚ...
Η αλήθεια είναι πως το παιχνίδι της ΑΕΚ με αντίπαλο το Αιγάλεω θύμιζε περισσότερο φιλικό τεστ σε περίοδο καλοκαιρινής προετοιμασίας και όχι αγώνα για τη διάρκεια κανονικής σεζόν...
Εννοείται πως η επιλογή του Τραϊανού Δέλλα ήταν απόλυτα δικαιολογημένη και σωστή. Όπως και έτσι πρέπει να γίνει και έως το τέλος της σεζόν. Στις υπόλοιπες αγωνιστικές που απομένουν. Σημασία έχει ο τεχνικός της ΑΕΚ και οι υπόλοιποι στην ομάδα, να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα για την πλειονότητα των επιλογών που υπάρχουν στο ρόστερ.
Σίγουρα σε τέσσερα – πέντε ματς δεν γίνεται να υπάρξει ολοκληρωμένη άποψη για την αγωνιστική αξία του εκάστοτε ποδοσφαιριστή όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τόσο ο τεχνικός της ομάδας, όσο και οι εκτελεστικός και τεχνικός διευθυντής είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθούν κάθε έναν από αυτούς τους παίκτες σε καθημερινή βάση και σε φιλικά που έγιναν στα Σπάτα. Ταυτόχρονα η συντριπτική πλειοψηφία των επιλογών του «κιτρινόμαυρου» ρόστερ έχουν πάρει ευκαιρία.
Αν εστιάσουμε σε όσους αγωνίστηκαν στο ματς με το Αιγάλεω, με τεράστια επιείκεια απέναντι τους, ξεχώρισαν λίγοι. Το καλύτερο μαντάτο ήρθε από τη χρησιμοποίηση του Ντούνη. Ο νεαρός γκολκίπερ απέδειξε ότι όταν δουλεύεις σωστά (και ο Καμπόλης το κάνει) και έχεις αυτοπεποίθηση μπορείς να δικαιωθείς. Μπορεί να είχε μία άτυχη στιγμή με μία κακή έξοδο, όμως γενικά τα πήγε υπέροχα...
Σίγουρα (και) ο Ράμα ανήκει σ’ αυτούς που ξεχώρισα. Και όχι μόνο για το όμορφο τελείωμα στη φάση του γκολ αλλά κυρίως με τη συνολική του παρουσία. Ο Μούργκα αντίθετα μάλλον απογοήτευσε. Όπως και λόγω επιπολαιότητας ο Τσούπρος που ήταν πολύ καλός στο ματς αλλά με τις δυο (σωστές) κίτρινες και την (απόλυτα δικαιολογημένη) αποβολή του.
Το μεγάλο μαντάτο για την ΑΕΚ αφορά άλλο τμήμα της και όχι το ποδόσφαιρο... Αναφέρομαι στη μπασκετική ΑΕΚ που επέστρεψε εκεί που οφείλει να είναι εσαεί έπειτα από πολύ πόνο και πίκρα… Στην Α1 και πάλι και τώρα το πάθημα οφείλει να έχει γίνει μάθημα σε όλους...
Η ομάδα που όσο κουραστικό κι αν μοιάζει για κάποιους έμαθε στην Ελλάδα το συγκεκριμένο ομαδικό άθλημα πρέπει να στηριχθεί από όλους τους Ενωσίτες με όση δύναμη έχει ο καθένας... Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Και πρώτα απ’ όλους ο κόσμος οφείλει να βρεθεί στο πλευρό της, όχι όπως παλιά, οι κλασικοί οπαδοί που πάνε παντού (και όταν δεν τους γουστάρουμε τους κράζουμε) αλλά ΟΛΟ! Είναι υποχρέωση όλων... Και θα το θυμίζω όσο περισσότερο μπορώ. Ηταν μεγάλη ντροπή, ανάλογη με εκείνη του ποδοσφαίρου, όσα βιώσαμε στο μπάσκετ...
Εγινε το αυτονόητο για την ομάδα που πήγαινε τη δεκαετία του ’80 στο Παπαστράτειο και έπαιζε με αντίπαλο τον Ολυμπιακό και αγωνιζόταν σε τετραπλάσιο αριθμό φίλων της απ’ ότι οι γηπεδούχοι, ή στον «Τάφο του Ινδού» όπου μετά την εκάστοτε νίκη της ΑΕΚ οι οπαδοί της στο μεγάλο πέταλο έστηναν πάρτι ενώ πολλοί απ’ αυτούς έμπαιναν στον αγωνιστικό χώρο για να το γιορτάσουν σαν στο σπίτι τους...
Η ΑΕΚ όμως πρέπει να στηριχθεί κι απ’ τη διοίκησή της για να είναι ανταγωνιστική και όχι... περαστική, ή απλά να υπάρχει στην Α1. Κι όποιος (και αν) δεν μπορεί να ψάξει να βρει την καλύτερη δυνατή επόμενη μέρα.
Υγ: Για τα μεταγραφικά θα έχουμε τον χρόνο να τα αναλύσουμε όλα. Εχουμε γράψει τα περισσότερα. Να δούμε αν θα πάει η ΑΕΚ σε άλλον προπονητή (που δεν υπάρχει λόγος αφού δεν δείχνουν σοβαρά να το ψάχνουν, αλλά περισσότερο επιφανειακά και οικονομικά) και για τους παίκτες που απομένουν να έρθουν (περισσότεροι από τέσσερις – πέντε) θα τα πούμε όλα...
Υγ2: Προβατας Σερρών... Τίγκα ΑΕΚ το μέρος. Πρόκειται για το ΑΕΚοχώρι και πραγματικά υποκλίνομαι! Γενικά ο Βορράς έχει μεγάλη δύναμη η ΑΕΚ, όμως για το συγκεκριμένο μέρος δεν το ήξερα και δεν το περίμενα. Κι όμως: τίγκα ΑΕΚ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου