Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Η πίεση, ο σκόρερ και το...1-0!!

Ο Κ. Νικολακόπουλος γράφει στο blog του στο gazzetta για τις συνέπειες του διπλού στο…παράρτημα για τη μάχη του τίτλου, την επιστροφή στα γκολ του Μήτρογλου, αλλά και το ερώτημα που πάλι προέκυψε για τον Ολυμπιακό. Το πλέον σημαντικό στο χθεσινό παιχνίδι ήταν το αποτέλεσμα για τον Ολυμπιακό.
Πολύ απλά, γιατί με γκέλα, που θα μπορούσε να ήταν όχι απλά ισοπαλία αλλά και ήττα, θα έδινε πρώτον άλλη ψυχολογία σε ΠΑΟΚ και ΠΑΟ για τα σημερινά εντός έδρας παιχνίδια τους με Ατρόμητο κι ΟΦΗ και δεύτερον τη δυνατότητα με νίκες τους να του ξέφευγαν βαθμολογικά-και δη ο ΠΑΟΚ σημαντικά, έως και…υπερβολικά.
Τώρα η πίεση μεταφέρεται σε μαύρους και πράσινους κι ο Ολυμπιακός πέταξε από πάνω του τουλάχιστον και αυτή την εδώ και πολύ καιρό μεγάλη σειρά με τα άσχημα αποτελέσματα στα παιχνίδια του μακριά από το Καραϊσκάκη, φαινόμενο που σίγουρα δεν βοηθούσε ψυχολογικά την ομάδα.
Τα δύο κρίσιμα γκολ του Μήτρογλου, του μακράν πιο αξιόπιστου γκολτζή της ομάδας παρά τα γνωστά του μειονεκτήματα, είναι ένα άλλο ευχάριστο θέμα για τον Ολυμπιακό, σε συνδυασμό με την εικόνα του Ρομπέρτο. Μόνο που ακριβώς εδώ, κρύβεται και ο προβληματισμός (και) για το ματς με τον Εργοτέλη, που, παρεμπιπτόντως, αν παίξει έτσι, σαν…παράρτημα, και κόντρα σε ΠΑΟΚ και ΠΑΟ, σίγουρα θα τους κόψει βαθμούς.
Κι ο προβληματισμός έχει να κάνει με το ότι αν στο Παγκρήτιο χρειάζεται να κάνει τέσσερις καθοριστικές επεμβάσεις ο γκολκίπερ σου, είναι ξεκάθαρο ότι κάτι δεν δουλεύει σωστά στο αμυντικό σου κομμάτι. Κάτι που μπαίνει σε άλλη διάσταση, με το σκεπτικό ότι το έχεις ξαναδεί-κι όχι μόνο μία αφορά ακόμη.
Μπορεί κάποιος να προσέξει ότι ο Ολυμπιακός φέτος έχει πέντε νίκες σε πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ. Και οι πέντε είναι βάζοντας τρία γκολ σε κάθε νίκη του! Με Νίκη 3-1, με Ατλέτικο 3-2, με ΟΦΗ 3-0, με Βέροια 3-0 και με Εργοτέλη 3-2. Οκέϊ, υπάρχει και το συγκυριακό στο όλο θέμα, αλλά  και στις δύο πιο σημαντικές νίκες, τη μοναδική στο Τσάμπιονς Λιγκ και τη μοναδική εκτός έδρας στο πρωτάθλημα, έπρεπε να βάλει τρία γκολ, πολύ απλά γιατί έφαγε δύο κι άρα αν δεν έβαζε τρία, δεν θα κέρδιζε.
Κι όπως και να το κάνουμε, δεν είναι και το πιο…εύκολο πράγμα του κόσμου να πετυχαίνεις τόσο τακτικά τρία γκολ για να φτάνεις στη νίκη. Τρία γκολ έπρεπε ο Ολυμπιακός να βάλει και στη Σουηδία για να κερδίσει  τη Μάλμε, από την οποία έχασε 0-2, ενώ και στο πρωτάθλημα αν ήθελε να κάνει διπλά και στο Περιστέρι και στο Αγρίνιο έπρεπε να σκοράρει μίνιμουμ από δύο φορές, αφού κι εκεί δεν μπόρεσε να κρατήσει πίσω το μηδέν.
Θέλω να πω ότι για να επιτύχεις τους στόχους σου, θα χρειαστεί να πάρεις και κάποια ματς με 1-0, άρα να διαφυλάξεις την εστία σου. Μακάρι να βάζει ο Ολυμπιακός τρία γκολάκια ανά ματς κι ας τρώει δύο! Αλλά επειδή κάτι τέτοιο είναι απίθανο, ο Μίτσελ κι οι παίκτες πρέπει να δουλέψουν πολύ περισσότερο πάνω στην λεγόμενη αμυντική λειτουργία της ομάδας, τόσο συνολικά, όσο και ειδικότερα από τους αμυντικούς, που κακά τα ψέματα δεν βοηθάνε όσο πρέπει. Αλλά δεν είναι και οι μόνοι που δεν βοηθάνε στο συγκεκριμένο κομμάτι, όσο κι αν αποτελεί τη δική τους βασικότερη υπευθυνότητα.
Όπως κι αν έχει, κάτι πρέπει να αλλάξει και γρήγορα στον Ολυμπιακό αμυντικά. Θα βάζει συνέχεια τρία γκολ ανά ματς για να κερδίζει;...
*Πηγή: gazzetta.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: