Ο Εμπολα και η μπάλα!

Ο Γιώργος Καραμάνος κινδυνολογεί με τους Αφρικανούς παίκτες που ταξιδεύουν στην -χτυπημένη από τον ιό- Μαύρη ήπειρο και απορεί που δεν ακυρώθηκαν τα προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών.

Ο θανατηφόρος ιός Εμπολα που θερίζει στη Δυτική Αφρική και απειλεί τον παγκόσμιο πληθυσμό, δεν θα γινόταν να μην επηρεάσει και το ποδόσφαιρο. Αυτές τις ημέρες οι Αφρικανοί διεθνείς των ευρωπαϊκών clubs ταξιδεύουν στις χώρες τους για τα προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής του 2015 και πλέον οι ανησυχίες έχουν γιγαντωθεί στα ενδότερα των συλλόγων και όχι μόνο.

ADVERTISEMENT

Σε ποια κατάσταση θα επιστρέψουν οι παίκτες των ομάδων και εάν θα έχουν μολυνθεί, πως θα το γνωρίζουν οι ίδιοι και όσοι θα τους υποδεχτούν; Με ποιον τρόπο θα προστατευθούν οι συμπαίκτες τους και αντίπαλοι; Τα ερωτήματα είναι πάρα πολλά και φυσικά δεν υπάρχει καμία απάντηση. Αλλωστε, γενικότερα η επιστημονική κοινότητα ακόμα δεν ξέρει όσα θα ήθελε για την εν λόγω κατάσταση που απειλεί να εξελιχτεί σε επιδημία και που έφτασε να απασχολεί δημόσια ακόμα και τις δηλώσεις του Μπαράκ Ομπάμα.
Σε όλες τις χώρες, όπου στα πρωταθλήματα τους υπάρχουν Αφρικανοί διεθνείς, τα ΜΜΕ κινδυνολογούν. Δικαίως! Ο κόσμος φοβάται το άγνωστο και ειδικά τους ιούς που ήταν, είναι και θα είναι οι μεγάλοι… αόρατοι εχθροί. Κάπως έτσι η Ράγιο Βαγιεκάνο απαίτησε από τον δικό της Λας Μπαγκουρά  να μην μεταβεί στα μέρη του για για την εντός έδρας αναμέτρηση της Γουινέα με τη Γκάνα. Εκείνος πήγε αρχικά, αλλά το μετάνιωσε και την επόμενη ημέρα επέστρεψε στην Ισπανία, καθώς φοβήθηκε από μόνος του.
Η περίπτωση του Λας είναι μόνο ένα μικρό παράδειγμα του τι αισθάνονται στις ομάδες, μα και οι ίδιοι οι παίκτες. Η Γουινέα π.χ. βρίσκεται στη Δυτική Αφρική, δηλαδή στην καρδιά του προβλήματος. Εκεί λοιπόν θα διεξαχθεί κανονικά αγώνας στην πρωτεύουσα Κονάκρι. Και κάπως έτσι μεγαλώνει ο φόβος. Με τον Εμπολα να υπάρχει, να είναι εκεί και την υποψία της εξέλιξης-μετάλλαξης του να γιγαντώνεται, απορείς πως, ποιοι αποφάσισαν να γίνουν οι αγώνες.
Σίγουρα είναι λεπτό το ζήτημα και έχει δύο όψεις. Από τη μία υπάρχει η πεποίθηση πως δεν θα πρέπει να επικρατήσει μία γενικευμένη υστερία και πως με τη συνέχιση κανονικά της ροής της καθημερινής ζωής, δεν θα δημιουργηθεί πανικός στους ανθρώπους. Τούτο αναμφίβολα έχει μία γερή δόση αλήθειας.
Υπάρχει ωστόσο και η λογική του ότι θα έπρεπε να αναβληθούν τα προκριματικά της διοργάνωσης έως ότου υπάρξει ύφεση. Κανείς όμως δεν πήρε τη μεγάλη απόφαση. Απαντες συμπεριφέρονται λες και όλα είναι καλά και δεν τρέχει τίποτα. Ενας όμως από τους ποδοσφαιριστές να κολλήσει, θα αρχίσει η τραγική αλυσιδωτή αντίδραση.
Τα αποδυτήρια είναι μία πολύ ευαίσθητη περιοχή για μία ασθένεια, για την οποία η πρώτη ενημέρωση είναι πως κυκλοφορεί και μεταδίδεται ακόμα και με την επαφή. Εκεί λοιπόν ο ένας μπορεί να κολλήσει τον άλλον για πλάκα. Ιδρώτας, πετσέτες, ρουχισμός, ντουζ στον ίδιο χώρο. Και πιο πριν, στο ματς, αγκαλιές και φιλιά σε πανηγυρισμούς για το γκολ. Αυτό ήταν. Ενας να το έχει, θα γίνει χαμός!
Τούτο όμως είναι το ένα σκέλος του προβλήματος. Γιατί υπάρχει και εκείνο που είναι σαφώς πιο ανησυχητικό και έχει να κάνει με το πιο ευρύ περιβάλλον του γηπέδου. Οταν φοβάσαι την έξαρση ενός ιού, το τελευταίο που κάνεις, είναι να συγκεντρώσεις μεγάλες ομάδες πληθυσμού σε μικρό χώρο: στο γήπεδο δηλαδή και ειδικά στην καρδιά του προβλήματος. Κάποιοι λοιπόν φαίνεται να μην σκέφτηκαν πως τούτη είναι μία από τις περιπτώσεις που αυτό το υπέροχο παιχνίδι με τη μπάλα δεν έχει καμία μα καμία σημασία...

*Πηγή: gazzetta.gr*