Που αν δεν αναζητείται φιλότιμο, καλύτερα να έθεταν τις παραιτήσεις τους στους Αγγελόπουλους, αναγνωρίζοντας περισσότερο τσαγανό και πάθος για το σύλλογο στα αφεντικά τους, παρά στους εαυτούς τους, μολονότι πληρώνονται (και αδρά) κιόλας για να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
Δεν γίνεται να έχει προηγηθεί τόσο "χαρτομάνι", οι ανακοινώσεις-πολεμικά ανακοινωθέντα με την άλλη πλευρά του Γιαννακόπουλου, να μαίνονται τόσες μέρες πριν από το τζάμπολ του ΟΑΚΑ, με τους ιδιοκτήτες της ΚΑΕ, με ...πλήρη στρατιωτική εξάρτηση να μάχονται σκληρά στο αγωνιστικό περιθώριο και στο παρκέ να εμφανίζονται (πάλι και ...ξανά) οι ίδιες άτολμες φανέλες.
Παίκτες χωρίς "άντερα", ξένα σώματα, ψυχικά και ιστορικά, αναλογικά με τις απαιτήσεις και την παραδοσιακή φλόγα του σωματείου τους. Επαγγελματίες που δεν ξέρουν; Δεν μπορούν; Δεν το ...σηκώνουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, κάθε που περνούν την κεντρική πύλη του κλειστού των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων;
Η ουσία είναι ότι δεν πάει άλλο. Και αρκεί μια φευγαλέα ματιά στα "post" των φίλων του Ολυμπιακού στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, από την ώρα που εξελισσόταν το ματς και για πολλές ώρες μετά, προκειμένου να αντιληφεί και κάποιος εντελώς ξένος με την ομάδα, την πίκρα και την απογοήτευση τους.
Από αυτή την ομάδα που για δύο συνεχόμενα χρόνια σκαρφάλωσε στην κορυφή της Ευρώπης, αλλά - επί του απόλυτου κοντράστ - η ζωή της στον εσωτερικό χώρο εξακολουθεί να σκιάζεται από την επιβλητικότητα του ...τέρατος του μισητού αντιπάλου της!
Δεν μπορεί να παίζει ο Ολυμπιακός με τον Παναθηναϊκό - έστω και για μια υποβαθμισμένη διοργάνωση όπως είναι το Κύπελλο, που είτε το κατακτάς είτε το χάνεις ελάχιστοι το θυμούνται και το επικαλούνται ύστερα από λίγο καιρό - και να μην προασπίζεσαι το γόητρο της φανέλας που φοράς. Κι εδώ, θα περιμένει κανείς (πια) από τους αδελφούς Αγγελόπουλους να βάλουν μια τάξη σ΄ αυτό το επαναλαμβανόμενο γεγονός, το οποίο τούτη τη φορά παίρνει διαστάσεις γελοιότητας και ντροπής.
Σκληρά λόγια, όμως αυτό είναι. Και η αλήθεια τσούζει και πονάει. Μόνο που κάπως, κάποτε, επιβάλλεται να υπογραμμίζεται. Ειδικά πια όταν ...δεν πάει άλλο...
Από κάπου θα πεταγόταν ο Χατζηγιάννης για συναυλία
Η ήττα και ο αποκλεισμός του Ολυμπιακού από τη ...νοστιμιά της πρώτης κούπας της σεζόν - γιατί περί αυτού πρόκειται όπως ξέρουμε όλοι κι ας ήταν προημιτελικός ο αγώνας - ήρθε και πέρυσι. Μόνο που τώρα ήταν αλλιώς οι συνθήκες και οι καταστάσεις.
Οι Πειραιώτες δεν παίζονταν τυχαία φαβορί από τον ..."Stoiximan" που διαφημίζεται κιόλας, φόρα παρτίδα από φέτος, στις φανέλες του πρωταθλητή. Ήταν το απόλυτο φαβορί (4.65 παιζόταν ο Άσος και κάπου κοντά στο 1,50 το Διπλό!) και παρέμειναν το γνωστό, κλασικό αουτσάιντερ. Κι αυτό μονάχα ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα μπορούσε να το ...καταφερει!
Άδειες οι εξέδρες του ΟΑΚΑ, με τα τσιρίγματα των cheerleaders να κάνουν "τίμια" προσπάθεια να δώσουν στόμφο και "αντί-Ολυμπιακή" ατμόσφαιρα στο ματς, ωστόσο πιο πολύ να σου προκαλούν την εντύπωση ότι ετοιμάζεται να ...βγει μέσα από τη σκηνή ο Μιχάλης Χατζηγιάννης ή κάποιος άλλος καλλιτέχνης-σταρ για συναυλία.
Ντέρμπι σου λέει ο άλλος. Με κρύες κερκίδες, περιβάλλον αλαλούμ, μη μπασκετικό και εκτός συνθηκών "classico" 1000% και διόλου ζεστές τις αγωνιστικές μηχανές των δύο τους, καθώς αυτή η εποχή, πριν καν τα αρχικά τζάμπολ πρωταθλήματος και Euroleague, πιο πολύ σου κάνει για πρόβα τζενεράλε, παρά για μια κόντρα "αιωνίων" με φόντο έναν τίτλο, ένα τρόπαιο.
Με ελλείψεις αμφότεροι, με τον ΠΑΟ να παρουσιάζεται όμως, με εντελώς νέα ομάδα, "αμούστακα παιδιά" και καινούργιο προπονητή, ο οποίος δεν έχει ιδέα ακόμα από το τι θα πει να ...βαράει η πίεση "κόκκινα" για Αγγελόπουλους και Γιαννακόπουλους, Πράσινους και Ερυθρόλευκους οπαδούς, γι΄ αυτό το δόλιο το γόητρο.
Γι΄ αυτό ναι! Ποιος χολοσκάει τώρα για το έπαθλο του Κυπέλλου μωρέ. Η ...καζούρα και η περηφάνεια είναι το ζήτημα, η "κεντρική ιδέα" τέτοιων παιχνιδιών, στην αρχή της χρονιάς.
Σ΄ αυτό τον τομέα οι παίκτες του Ολυμπιακού εμφανίστηκαν εκ νέου κατώτεροι των συνθηκών και του "ειδικού βάρους" να νικάς τον Παναθηναϊκό - που σου έχει κάνει και τόσες πλάκες - στο σπίτι του (κι ας είναι άδειο). Τους στάθηκε αδύνατο να πάρουν ακόμα ένα ντέρμπι με την ετικέτα του φαβορί. Του μεγάλου φαβορί.
Μια έτοιμη ομάδα από την περασμένη σεζόν, με κάποιες καλές προσθήκες (ειδικά αυτή του Λαφαγιέτ όπως φάνηκε και θα φανεί ξεκάθαρα νομίζω στη συνέχεια) που τον κατέστησαν σχεδόν υπερπλήρη (αν ίσως έλυνε και την εναλλακτική στη θέση "5") ηττήθηκε (κλασικά) από τον Διαμαντίδη και μια παλιοπαρέα από "ρούκις", σαν τον Παππά που όντως μεγαλούργησε. Ή και τον Μπλουμς, που και δεν είναι κάτι σπουδαίο και πρωτοπάτησε το ποδάρι του στην Ελλάδα μόλις την περασμένη Τετάρτη!
Κοιτάζοντας την στατιστική, με τους αριθμούς να παρουσιάζουν υπεροπλία του Ολυμπιακού στον αγώνα, σε κάθε τομέα, πριν στη διάρκεια και ύστερα από τη λήξη του παιχνιδιού (γιατί στη θεωρία δεν αλλάζει κάτι), καταλήγεις αβίαστα στο συμπέρασμα ότι ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ο αγώνας.
Όπως και όταν η διαφορά και το μαξιλαράκι ασφαλείας υπήρχε για τον Ολυμπιακό στο 2ο ημίχρονο.
Όπως και όταν 2 λεπτά πριν από τη λήξη το χάντικαπ ήταν 7 πόντοι!
Δεν γίνονται αυτά στο μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός ΜΟΝΟ τα κάνει.
Και ο Ολυμπιακός ΜΟΝΟ ...τα χάνει!*Πηγή: sportdog.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου