-Ο Παναθηναϊκός είναι η 15η ομάδα σου σε 14 σεζόν. Είναι ένα καλό μέρος να βρεις επιτέλους την σταθερότητα; «Αυτή τη στιγμή νιώθω υπέροχα. Είμαι μέλος μιας ιστορικής ομάδας. Ο Παναθηναϊκός έχει κατακτήσει περισσότερους από 50 τίτλους, συμπεριλαμβανομένων 6 τροπαίων στην Ευρωλίγκα. Όλοι τον ξέρουν... Είμαι υπερήφανος για την καριέρα μου, γιατί έπαιξε σε πολύ καλές ομάδες και σε πολλές διαφορετικές χώρες».
-Το καλοκαίρι που πέρασε, έπειτα από μια καλή σεζόν με την τουρκική Πίναρ, επέλεξες τον Παναθηναϊκός. Γιατί; «Όταν σε καλεί μια τέτοια ομάδα δεν το σκέφτεσαι πολύ. Υπογράφεις και τέλος. Επίσης, ήξερα τον Ιβάνοβιτς και αυτό ήταν ένας ακόμα σημαντικός λόγος».
-Πολλοί παίκτες λένε πως ο Ιβάνοβιτς είναι πολύ σκληρός. Εσύ τι λες; «Απαιτεί το 100% από κάθε παίκτη και αυτό είναι κάτι που πρέπει να κάνει σε μια ομάδα υψηλού επιπέδου. Είναι επαγγελματίας και πήρε τίτλους σε όλες τις ομάδες στις οποίες εργάστηκε. Επίσης, πολλοί από τους παίκτες του είχαν εξαιρετικές και μεγάλες σε διάρκεια καριέρες στην Ευρωλίγκα αλλά και στο ΝΒΑ. Και αν ο προπονητής σου σε κάνει να θες να δουλέψεις σκληρά και να δίνεις στο 100% σε κάθε προπόνηση και σε κάθε παιχνίδι, είναι σίγουρο πως βελτιώνεται και η ομάδα. Είναι ειλικρινής και ευθύς, κάτι που σε αυτό το επίπεδο είναι αρκετά δύσκολο να βρεις. Προσπαθεί πάντα να βοηθήσει τους παίκτες».
-Και οι δύο έχετε ισχυρή προσωπικότητα. Πώς έρχεστε κοντά; «Θα πρέπει να ρωτήσετε τον ίδιο. Εγώ είμαι παίκτης του και προσπαθώ να κάνω ό,τι μου ζητήσει».
-Ο Ιβάνοβιτς ήταν εκτός πάγκων τις δυο τελευταίες σεζόν. Έχει αλλάξει κάτι από τότε που συνεργαστήκατε στη Βιτόρια; «Το γεγονός ότι δεν είχε ομάδα την τελευταία διετία, δεν σημαίνει κάτι. Είναι μεταξύ των κορυφαίων και ζυγίζει κάθε πρόταση που του έρχεται. Και τώρα είναι σε έναν γίγαντα της Ευρώπης. Γιατί να αλλάξει; Όταν κάποιος είναι επιτυχημένος και έχει ξεκάθαρη φιλοσοφία, είναι σαφές πως δεν πρέπει να αλλάξει τίποτα. Αυτό πιστεύω εγώ».
-Εσύ, ο Παππάς, ο Γιάνκοβιτς και ο Κόνιαρης είστε οι μόνοι που δεν έχετε τραυματιστεί ως τώρα. Δεν «χτίστηκε» καλά η ομάδα; «Οι τραυματισμοί είναι κάτι που συμβαίνουν σε μια ομάδα, κάθε χρόνο. Και ο Παναθηναϊκός δεν διαφέρει. Απλά περάσαμε μια άτυχη περίοδο».
-Έγιναν πολλές αλλαγές στο ρόστερ (έφυγαν Μπατίστ, Ματσιούλις και Λάσμε). Στην Ευρωλίγκα στόχος παραμένει η πρόκριση στο Final Four; «Ο Παναθηναϊκός είναι από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Τον σέβονται όλοι. Θα σας πω κάτι, ξέρουμε πως πρέπει να παλεύουμε σε κάθε ματς, σε κάθε προπόνηση. Στόχος μας πάντα είναι η επόμενη προπόνηση. Θέλουμε να βελτιωνόμαστε σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο, κάθε μέρα. Αυτός είναι ο στόχος, να είμαστε πολεμιστές. Εφόσον το κάνουμε αυτό, μπορούμε να επιτύχουμε πολλά. Επίσης, έχω να σας πω ότι ο Παναθηναϊκός δουλεύει με καλό πλάνο, με ταλαντούχους νέους παίκτες και πολύ σύντομα θα δείτε τα αποτελέσματα».
-Αυτή τη στιγμή είσαι στη δεύτερη θέση των σκόρερ και στην πρώτη των ριμπάουντ, σε ό,τι αφορά την ομάδα στην Ευρωλίγκα. Νιώθεις πως είσαι σημαντικός παίκτης; «Ποτέ δεν κοιτάω τα στατιστικά μου. Είμαι παίκτης ομάδας και αυτό το ξέρουν όλοι. Δεν φοβάμαι τίποτα. Αγαπώ τους συμπαίκτες μου και πιστεύω σε αυτούς. Δεν είναι σημαντικό ποιος θα πάρει την μπάλα όταν αυτή καίει. Ο προπονητής αποφασίζει κι εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι».
-Πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε ο Διαμαντίδης για να προσαρμοστείς γρήγορα στη νέα σου ομάδα; «Είναι ο παίκτης-κλειδί του Παναθηναϊκού την τελευταία δεκαετία. Είναι ο αρχηγός μας και ένας από τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία της Ευρωλίγκας. Κάνει όλους τους παίκτες να φαίνονται καλύτεροι, την ομάδα να είναι καλύτερη».
-Έζησες ήδη ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Ήταν ματς Κυπέλλου χωρίς κόσμο στις εξέδρες και νικήσατε με δικό σου καλάθι στο φινάλε. Πώς ένιωσες; «Είχαμε πολλά προβλήματα τραυματισμού, αλλά δεν τα χρησιμοποιήσαμε ως δικαιολογία, παρότι μας έλειπαν σημαντικοί και έμπειροι παίκτες. Στη διάρκεια της προετοιμασίας ενός αγώνα σκεφτόμαστε όλοι πως κάθε παίκτης είναι σημαντικός. Και κάθε παίκτης πρέπει να είναι έτοιμος να προσφέρει όταν του το ζητήσει ο προπονητής. Είτε είναι για 40 λεπτά είτε για ένα δευτερόλεπτο».
-Πέρυσι κατέκτησες τον πρώτο σου τίτλο. Είσαι ακόμα διψασμένος; «Αν δεν ήμουν θα είχα ήδη αποσυρθεί. Όταν ξεκινάς μια σεζόν, μοναδικός στόχος είναι οι επιτυχίες. Νομίζω πως αυτό σκέφτονται όλοι».
-Ξεκίνησες να παίζεις μπάσκετ το 2000. Είναι αλήθεια πως ένας οπαδός της Ατλέτικο στο Μοντεβίδεο σε είδε σε μια στάση λεωφορείου και σου πρότεινε να ασχοληθείς με το άθλημα; «Ναι είναι αλήθεια. Με ρώτησε αν παίζω ή αν θέλω να παίξω. Και πήγα στην ομάδα».
-Τη σεζόν 2004/05 ήσουν στην δεύτερη κατηγορία της Ισπανίας και την επομένη στο ΝΒΑ. Ήταν έκπληξη για σένα; «Μπορεί να μοιάζει με έκπληξη, αλλά δεν πιστεύω στις εκπλήξεις. Πιστεύω μόνο στη σκληρή δουλειά και τη συνέπεια».
-Οι δυο σεζόν στην Εφές δεν ήταν καλές. Ήταν οι χειρότερες στην καριέρα σου; «Δεν είναι ακριβώς έτσι. Την πρώτη σεζόν έπαιξα, αλλά τη δεύτερη, όταν ήρθε νέος προπονητής, αποφάσισε να με βγάλει από το rotation. Όταν δεν παίζεις, δεν νιώθεις καλά. Αλλά πρέπει να παραμείνεις δυνατός και να κοιτάξεις μπροστά».
-Στα 31 σου και με τόση εμπειρία νιώθεις πως είσαι στα καλύτερά σου; «Νιώθω πάντα έτοιμος να βοηθώ την ομάδα μου. Δεν θέλω να μιλάω για τον εαυτό μου, γιατί η ομάδα είναι πάντα πιο σημαντική. Για εμένα θα μιλήσω όταν θα αποσυρθώ». *Πηγή: sport-fm.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου