Ο
διακεκριμένος συγγραφέας σε θέματα χουλιγκανισμού, σεναριογράφος και
πρώην σύμβουλος βρετανικών κυβερνήσεων, Ντάγκι Μπρίμσον με αφορμή τα
πρόσφατα κρούσματα βίας σε Τουρκία και Ισπανία που είχαν ως συνέπεια να
χάσουν την ζωή τους δύο οπαδοί εξηγεί μιλώντας αποκλειστικά στο gazzetta.gr πως θα παταχθεί το συγκεκριμένο φαινόμενος.
Εχοντας κυκλοφορήσει 13 βιβλία την τελευταία δεκαετία, ο πρώην λοχίας της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας με δράση στα νησιά Φόκλαντ αλλά και στον πόλεμο του Κόλπου θεωρείται ως ο πλέον ειδικός σε θέματα χουλιγκανισμού.
O Ντάγκι Μπρίμσον, έγραψε το σενάριο της κινηματογραφικής ταινίας "Green Street" με πρωταγωνιστή τον Ελάιζα Γουντ, ενώ άρθρα του κορυφαίου συγγραφέα έχουν φιλοξενηθεί σε περιοδικά, εφημερίδες και ιστοσελίδες όπως είναι οι: The Sun, The Times, New York Times, The Guardian, Loaded Magazine, FourFourTwo magazine και Football 365.
Η μάστιγα του χουλιγκανισμού σύμφωνα με τον 55χρονο συγγραφέα μπορεί φαινομενικά να έχει εξαλειφθεί στα βρετανικά γήπεδα αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει απόλυτα. Μοιάζει με ένα ηφαίστειο που δεν εκρήγνυται αλλά παραμένει ενεργό.
«Είναι λάθος να πιστεύουμε πως το πρόβλημα του χουλιγκανισμού έχει λυθεί στην Αγγλία γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Τα χρήματα ξοδεύονται στην αστυνόμευση την στιγμή που εξακολουθεί να υφίσταται ο διαχωρισμός μεταξύ οπαδών.
Αυτό που έχει συμβεί είναι να ενταθούν τα μέτρα ασφαλείας και να υπάρχει μεγαλύτερος φόβος λόγω αστυνομίας. Η κουλτούρα των χούλιγκανς έχει διαφοροποιηθεί.
Αυτό που έχουμε τώρα είναι στην πραγματικότητα ένας μη βίαιος χουλιγκανισμός που διατηρεί την επιθετικότητα του αλλά σπάνια περιλαμβάνει οποιαδήποτε πραγματική βία.
Η απειλή ωστόσο είναι σταθερή και σποραδικά εκρήγνυται προκαλώντας πραγματική αντιπαράθεση ανάμεσα σε οπαδούς και αστυνομία».
Τι άλλαξε όμως από την εποχή του “Χέιζελ” μέχρι σήμερα στο αγγλικό ποδόσφαιρο;
«Το πιο σπουδαίο όπλο της αγγλικής αστυνομίας στη μάχη έναντι στον χουλιγκανισμό ήταν το κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης που καλύπτει τη χώρα μας.
Είναι σχεδόν αδύνατο να ταξιδέψεις από τη μία άκρη της Αγγλίας στην άλλη, χωρίς να σε παρακολουθούν συνεχώς.
Αυτό που κάνει είναι να επιτρέπει στην αστυνομία να επιτηρεί τους οπαδούς ανά πάσα στιγμή κι αν εμπλέκονται σε επεισόδια να τους εντοπίσει και να τους φέρει ενώπιον των δικαστηρίων.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό θα οδηγήσει σε απαγόρευση από κάθε ποδοσφαιρική δραστηριότητα ή θα επισύρει ακόμη και ποινή φυλάκισης για ένα διάστημα.
Μέχρι οι αστυνομικές δυνάμεις σε άλλες χώρες φτάσουν σε αυτό το επίπεδο εξουσίας, δεν μπορούν να ελπίζουν πως θα επαναλάβουν το παράδειγμα της Αγγλίας, αλλά όπως είπα και προηγουμένως, εξακολουθεί να μην πρόκειται για πραγματική θεραπεία.
Αποτελεί απλά έναν αποτρεπτικό παράγοντα δίχως μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για την κουλτούρα του χουλιγκανισμού».
Κατά γενική ομολογία η κατάσταση στο αγγλικό ποδόσφαιρο βελτιώθηκε μετά τις τραγωδίες σε “Χέιζελ” και “Χίλσμπορο”. Ο Ντάγκι Μπρίμσον δίνει μία διαφορετική διάσταση στο gazzetta.gr.
«Δεν είναι απλή η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα, είναι αρκετά πολύπλοκο. Το πρώτο πράγμα είναι ότι η αστυνομία έχει πλέον τη δύναμη να αφαιρέσει τα διαβατήρια των διαβόητων χούλιγκαν που έχουν καταδικαστεί για αδικήματα που σχετίζονται με το ποδόσφαιρο, όταν η Αγγλία αγωνίζεται στο εξωτερικό. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 3000 οπαδοί σε αυτή την κατηγορία.
Το δεύτερο είναι πως μετά την τραγωδία του Hillsborough, όταν 96 άτομα έχασαν τη ζωή τους, υπήρξε μια τεράστια αλλαγή σε ότι αφορά την στάση των Άγγλων οπαδών, ειδικά εκείνων που ακολουθούσαν την Αγγλία στο εξωτερικό.
Ήταν βασικά αηδιασμένοι και κουρασμένοι με την κακή συμπεριφορά που εισέπρατταν, έτσι με την βοήθεια των αρχών άρχισαν να ανοικοδομούν οι ίδιοι την εικόνα τους, καθιστώντας σαφές ότι ήταν οπαδοί του ποδοσφαίρου, όχι χούλιγκαν. Ήταν μια μεγάλη επιτυχία».
Ο χουλιγκανισμός ανέκαθεν αναζωπυρώνονταν στα Βαλκάνια θυμίζοντας μπαρουταποθήκη
«Ο χουλιγκανισμός στα Βαλκάνια αποτελεί μία περίπλοκη περίπτωση. Όπως είδαμε στο πρόσφατο ματς ανάμεσα στη Σερβία και την Αλβανία, οι πολιτικές εντάσεις στην περιοχή μεταφέρονται και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα κάτι που είναι κατανοητό.
Αν και πάντα πίστευα πως η πολιτική και το ποδόσφαιρο θα πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους, νομίζω πως είναι σχεδόν αδύνατον να το δούμε αυτό το συγκεκριμένο μέρος του πλανήτη δεδομένου πως πρόκειται για ιστορία.
Θυμήσου, τα επεισόδια που ξέσπασαν σε ματς στην Κροατία μεταξύ Ντιναμό Ζάγκρεμπ και Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου το 1990, κάτι που θεωρήθηκε ως σημείο αναφοράς στον πόλεμο που ακολούθησε στη χώρα».
Ο Άγγλος συγγραφέας αναφέρει πως είχε περάσει δύσκολες στιγμές στο παρελθόν από αντίπαλους χούλιγκανς.
«Η χειρότερη στιγμή μου ως οπαδός μου, ήταν όταν έβλεπα την ομάδα μου (σ.σ.: Μπράιτον) να χάνει στον Κυπέλλου Αγγλίας στο Γουέμπλεϊ το 1983! Ήμουν πληγωμένος.
Ως «χούλιγκαν», δέχθηκα κάποτε επίθεση από μια ομάδα που χρησιμοποιούσε μάζες από ξύλα με καρφιά που προεξέχουν. Αυτό δεν ήταν πολύ διασκεδαστικό»!
Ο Μπρίμσον θεωρεί πως θα πρέπει να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι οι χούλιγκανς με τις αρχές αλλά και τις ομοσπονδίες των χωρών προκειμένου να συντελεστεί πρόοδος στο συγκεκριμένο θέμα. Παράλληλα τονίζει πως εάν η ελληνική κυβέρνηση ζητούσε την αρωγή του θα απείχε.
«Θα έλεγα όχι. Υπάρχουν άνθρωποι πιο καταρτισμένοι από μένα που θα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερο. Αυτό που θα ήθελα να πω είναι πως ποτέ δεν βρεις λύσεις στο πρόβλημα του χουλιγκανισμού όταν οι άνθρωποι που δημιουργούν τα προβλήματα βρίσκονται εκτός συζητήσεων.
Θα πρέπει να μιλήσουν με χούλιγκανς αγγίζοντας την καρδιά του προβλήματος. Είναι ο μόνος τρόπος».
Έχοντας εντρυφήσει σε ζητήματα που αφορούν την ψυχοσύνθεση των χούλιγκανς ξεχωρίζει μερικά από τα βιβλία του.
«Αν θέλουν να διαβάσουν για τον χουλιγκανισμό θα πρότεινα τα “Barmy Army” και “Eurotrashed” στα οποία υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες και ιστορίες.
Εάν προτιμούν μυθιστόρημα, θα έλεγα για τα “The Crew” και “Top Dog” τα οποία έχουν κάνει τις μεγαλύτερες πωλήσεις και είναι ευχάριστα στην ανάγνωση».
«Ο κίνδυνος είναι ακόμη υπαρκτός και μπορεί να γίνει ακόμη μεγαλύτερος όταν πολλαπλασιάζονται τα γκρουπ που είναι ενεργά πολιτικά σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Αυτό όμως είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα».
Εχοντας κυκλοφορήσει 13 βιβλία την τελευταία δεκαετία, ο πρώην λοχίας της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας με δράση στα νησιά Φόκλαντ αλλά και στον πόλεμο του Κόλπου θεωρείται ως ο πλέον ειδικός σε θέματα χουλιγκανισμού.
O Ντάγκι Μπρίμσον, έγραψε το σενάριο της κινηματογραφικής ταινίας "Green Street" με πρωταγωνιστή τον Ελάιζα Γουντ, ενώ άρθρα του κορυφαίου συγγραφέα έχουν φιλοξενηθεί σε περιοδικά, εφημερίδες και ιστοσελίδες όπως είναι οι: The Sun, The Times, New York Times, The Guardian, Loaded Magazine, FourFourTwo magazine και Football 365.
Η μάστιγα του χουλιγκανισμού σύμφωνα με τον 55χρονο συγγραφέα μπορεί φαινομενικά να έχει εξαλειφθεί στα βρετανικά γήπεδα αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει απόλυτα. Μοιάζει με ένα ηφαίστειο που δεν εκρήγνυται αλλά παραμένει ενεργό.
«Είναι λάθος να πιστεύουμε πως το πρόβλημα του χουλιγκανισμού έχει λυθεί στην Αγγλία γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Τα χρήματα ξοδεύονται στην αστυνόμευση την στιγμή που εξακολουθεί να υφίσταται ο διαχωρισμός μεταξύ οπαδών.
Αυτό που έχει συμβεί είναι να ενταθούν τα μέτρα ασφαλείας και να υπάρχει μεγαλύτερος φόβος λόγω αστυνομίας. Η κουλτούρα των χούλιγκανς έχει διαφοροποιηθεί.
Αυτό που έχουμε τώρα είναι στην πραγματικότητα ένας μη βίαιος χουλιγκανισμός που διατηρεί την επιθετικότητα του αλλά σπάνια περιλαμβάνει οποιαδήποτε πραγματική βία.
Η απειλή ωστόσο είναι σταθερή και σποραδικά εκρήγνυται προκαλώντας πραγματική αντιπαράθεση ανάμεσα σε οπαδούς και αστυνομία».
Τι άλλαξε όμως από την εποχή του “Χέιζελ” μέχρι σήμερα στο αγγλικό ποδόσφαιρο;
«Το πιο σπουδαίο όπλο της αγγλικής αστυνομίας στη μάχη έναντι στον χουλιγκανισμό ήταν το κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης που καλύπτει τη χώρα μας.
Είναι σχεδόν αδύνατο να ταξιδέψεις από τη μία άκρη της Αγγλίας στην άλλη, χωρίς να σε παρακολουθούν συνεχώς.
Αυτό που κάνει είναι να επιτρέπει στην αστυνομία να επιτηρεί τους οπαδούς ανά πάσα στιγμή κι αν εμπλέκονται σε επεισόδια να τους εντοπίσει και να τους φέρει ενώπιον των δικαστηρίων.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό θα οδηγήσει σε απαγόρευση από κάθε ποδοσφαιρική δραστηριότητα ή θα επισύρει ακόμη και ποινή φυλάκισης για ένα διάστημα.
Μέχρι οι αστυνομικές δυνάμεις σε άλλες χώρες φτάσουν σε αυτό το επίπεδο εξουσίας, δεν μπορούν να ελπίζουν πως θα επαναλάβουν το παράδειγμα της Αγγλίας, αλλά όπως είπα και προηγουμένως, εξακολουθεί να μην πρόκειται για πραγματική θεραπεία.
Αποτελεί απλά έναν αποτρεπτικό παράγοντα δίχως μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για την κουλτούρα του χουλιγκανισμού».
Κατά γενική ομολογία η κατάσταση στο αγγλικό ποδόσφαιρο βελτιώθηκε μετά τις τραγωδίες σε “Χέιζελ” και “Χίλσμπορο”. Ο Ντάγκι Μπρίμσον δίνει μία διαφορετική διάσταση στο gazzetta.gr.
«Δεν είναι απλή η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα, είναι αρκετά πολύπλοκο. Το πρώτο πράγμα είναι ότι η αστυνομία έχει πλέον τη δύναμη να αφαιρέσει τα διαβατήρια των διαβόητων χούλιγκαν που έχουν καταδικαστεί για αδικήματα που σχετίζονται με το ποδόσφαιρο, όταν η Αγγλία αγωνίζεται στο εξωτερικό. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 3000 οπαδοί σε αυτή την κατηγορία.
Το δεύτερο είναι πως μετά την τραγωδία του Hillsborough, όταν 96 άτομα έχασαν τη ζωή τους, υπήρξε μια τεράστια αλλαγή σε ότι αφορά την στάση των Άγγλων οπαδών, ειδικά εκείνων που ακολουθούσαν την Αγγλία στο εξωτερικό.
Ήταν βασικά αηδιασμένοι και κουρασμένοι με την κακή συμπεριφορά που εισέπρατταν, έτσι με την βοήθεια των αρχών άρχισαν να ανοικοδομούν οι ίδιοι την εικόνα τους, καθιστώντας σαφές ότι ήταν οπαδοί του ποδοσφαίρου, όχι χούλιγκαν. Ήταν μια μεγάλη επιτυχία».
Ο χουλιγκανισμός ανέκαθεν αναζωπυρώνονταν στα Βαλκάνια θυμίζοντας μπαρουταποθήκη
«Ο χουλιγκανισμός στα Βαλκάνια αποτελεί μία περίπλοκη περίπτωση. Όπως είδαμε στο πρόσφατο ματς ανάμεσα στη Σερβία και την Αλβανία, οι πολιτικές εντάσεις στην περιοχή μεταφέρονται και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα κάτι που είναι κατανοητό.
Αν και πάντα πίστευα πως η πολιτική και το ποδόσφαιρο θα πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους, νομίζω πως είναι σχεδόν αδύνατον να το δούμε αυτό το συγκεκριμένο μέρος του πλανήτη δεδομένου πως πρόκειται για ιστορία.
Θυμήσου, τα επεισόδια που ξέσπασαν σε ματς στην Κροατία μεταξύ Ντιναμό Ζάγκρεμπ και Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου το 1990, κάτι που θεωρήθηκε ως σημείο αναφοράς στον πόλεμο που ακολούθησε στη χώρα».
Ο Άγγλος συγγραφέας αναφέρει πως είχε περάσει δύσκολες στιγμές στο παρελθόν από αντίπαλους χούλιγκανς.
«Η χειρότερη στιγμή μου ως οπαδός μου, ήταν όταν έβλεπα την ομάδα μου (σ.σ.: Μπράιτον) να χάνει στον Κυπέλλου Αγγλίας στο Γουέμπλεϊ το 1983! Ήμουν πληγωμένος.
Ως «χούλιγκαν», δέχθηκα κάποτε επίθεση από μια ομάδα που χρησιμοποιούσε μάζες από ξύλα με καρφιά που προεξέχουν. Αυτό δεν ήταν πολύ διασκεδαστικό»!
Ο Μπρίμσον θεωρεί πως θα πρέπει να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι οι χούλιγκανς με τις αρχές αλλά και τις ομοσπονδίες των χωρών προκειμένου να συντελεστεί πρόοδος στο συγκεκριμένο θέμα. Παράλληλα τονίζει πως εάν η ελληνική κυβέρνηση ζητούσε την αρωγή του θα απείχε.
«Θα έλεγα όχι. Υπάρχουν άνθρωποι πιο καταρτισμένοι από μένα που θα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερο. Αυτό που θα ήθελα να πω είναι πως ποτέ δεν βρεις λύσεις στο πρόβλημα του χουλιγκανισμού όταν οι άνθρωποι που δημιουργούν τα προβλήματα βρίσκονται εκτός συζητήσεων.
Θα πρέπει να μιλήσουν με χούλιγκανς αγγίζοντας την καρδιά του προβλήματος. Είναι ο μόνος τρόπος».
Έχοντας εντρυφήσει σε ζητήματα που αφορούν την ψυχοσύνθεση των χούλιγκανς ξεχωρίζει μερικά από τα βιβλία του.
«Αν θέλουν να διαβάσουν για τον χουλιγκανισμό θα πρότεινα τα “Barmy Army” και “Eurotrashed” στα οποία υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες και ιστορίες.
Εάν προτιμούν μυθιστόρημα, θα έλεγα για τα “The Crew” και “Top Dog” τα οποία έχουν κάνει τις μεγαλύτερες πωλήσεις και είναι ευχάριστα στην ανάγνωση».
«Ο κίνδυνος είναι ακόμη υπαρκτός και μπορεί να γίνει ακόμη μεγαλύτερος όταν πολλαπλασιάζονται τα γκρουπ που είναι ενεργά πολιτικά σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Αυτό όμως είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου