Η συνήθεια τελικά, είναι το εκτροφείο των σφαλμάτων. Κι ο συμβιβασμός μαζί της καθιστά τα σφάλματα δυστυχώς, τρόπο ζωής. Καθημερινότητα. Οι 3άρες κι οι 4άρες πέφτουν βροχή και στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ – όλοι ανεξαιρέτως - περί άλλων τυρβάζουν. Λέτε η ήττα να κατέστη τρόπος ζωής της; Λέτε να τη θεωρούν ρουτίνα;
Την εποχή της δόξας και της τιμής του μπάσκετ του ΠΑΟΚ, ο δημιουργός κι ηγέτης της ονειρεμένης εκείνης εποχής, ο Νίκος Βεζυρτζής τρόμαζε και μόνον στην σκέψη αυτής της αρρωστημένης συνήθειας. «Τρέμει το φυλλοκάρδι μου…», μας έλεγε Κι ανησυχούσε: «Μην τυχόν και μία ήττα εκληφθεί ως σύνηθες γεγονός»!
Τι θα λέει άραγε τώρα; Όταν στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ μετά την 4άρα από τον Παναθηναϊκό δεν κουνήθηκε φύλλο. Δεν ήρθε ο κόσμος πάνω κάτω. Η ήττα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας αντιμετωπίστηκε στην Τούμπα ως σύνηθες γεγονός. Καρφί δεν κάηκε. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Η ζωή συνεχίζεται…
Δεν είναι όμως, έτσι. Δεν ήταν έτσι στον ΠΑΟΚ. Δεν τις σήκωνε η συνείδηση του τέτοιες ήττες. Ερχόταν τα πάνω, κάτω, Κι ουχί μόνον από τα αντιδράσεις των θερμόαιμων αλλά… Κι από τις αντιδράσεις των φιλότιμων στην ΠΑΕ.
Η τρέχουσα αγωνιστική περίοδο αποκάλυψε κι αρετές κι ελαττώματα τα οποία δεν κρυβόταν στο παρελθόν. Η δυναμική του ΠΑΟΚ με ένα ρηχό ρόστερ τον εκτόξευσε στην κορυφή. Η αδυναμία του τον γκρέμισε στην 3η θέση. Και στη μία περίπτωση και στην άλλη είναι κοινός παρονομαστής: Ίδια ομάδα. Ίδιες ηγεσίες. Διοικητική και τεχνική. Με το ιδιοκτησιακό καθεστώς να επιχειρεί προσωπικά καλώς μεν, την τακτοποίηση των χρεών. Να μην επιχειρεί δε, προσωπικά και την αγωνιστική τακτοποίηση αφήνοντας την σε χέρια αλλονών. Και να δέχεται καιρό τώρα το θάψιμο των ευθυνών όσων πέταξαν και πετούν τα ωραία λεφτά του ιδιοκτησιακού καθεστώτος στη θάλασσα.
Έτσι η ΠΑΕ ΠΑΟΚ έφθασε στην κατάντια – επειδή περί κατάντιας πρόκειται – να εκλαμβάνει την 4άρα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας ως σύνηθες γεγονός. Εάν κι εφ’ όσον το εκλάμβανε διαφορετικά… Είτε αυτή την 4άρα, είτε άλλες 3άρες και 4άρες κάπως, κάπου, κάποτε θα αντιδρούσε. Δεν θα συμβιβαζόταν! Θα αναποδογύριζε το σύμπαν.
Αυτή όμως, η κακή, η κάκιστη συνήθεια του συμβιβασμού δεν είναι νέο… φρούτο. Θυμάστε, τι (εάν…) έγινε οτιδήποτε μετά την απώλεια του Κυπέλλου , την παρελθούσα αγωνιστική περίοδο; Μήπως ταράχθηκε συθέμελα η Τούμπα ; Μήπως σείστηκε η ΠΑΕ; Μήπως τρόμαξαν οι υπεύθυνοι κι υπόλογοι; Μήπως έπραξε οτιδήποτε το ιδιοκτησιακό καθεστώς προς γνώση και συμμόρφωση;
Μία τρύπα στο νερό έγινε τότε. Μία τρύπα στο νερό γίνεται και τώρα. Δεν ιδρώνει αυτί στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Δεν καίγεται καρφί. Κι εκεί που πήγαμε να πιστέψουμε πως κάτι αλλάζει; Στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ όλα τριγύρω αλλάζουν κι όλα τα ίδια μένουν…
Κατά πως έλεγε μάλιστα, ο Μαρκ Τουέιν (Σάμουελ Λάνγκχορν Κλέμενς, το πραγματικό του ονοματεπώνυμο), ο συγγραφέας των αριστουργημάτων της παιδικής (…μας) ηλικίας «Περιπέτειες του Τομ Σόγιερ και «Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν»: «Το να κόψεις το τσιγάρο είναι το ευκολότερο πράγμα. Εγώ το ‘χω κόψει τουλάχιστον δέκα φορές»!
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου