Πριν καλά – καλά κλείσει τα 12 του χρόνια, ο Μοράτα προσπάθησε να πάει στις ακαδημίες της ομάδας. Τσάμπα κόπος. Όσο κι αν το πάλεψε, δεν κατάφερε να πείσει κανέναν. Με βαριά καρδιά πήγε λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα. Άλλοι στη θέση του θα έδιναν τα πάντα για να παίξουν στην Ατλέτικο Μαδρίτης, εκείνος ποτέ του δεν το «χώνεψε». Πήγε στα 13 του και έφυγε στα 15 του. Είπαμε. «Φόλα» Ρεάλ το παιδί. Ένιωσε πως προδίδει τα συναισθήματά του και για ένα πιτσιρίκι μόλις 15 ετών είναι βαρύ το συγκεκριμένο φορτίο.
Βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια του την καριέρα, βρήκε στέγη στην Χετάφε. Εκεί τον ανακάλυψε ένας θρύλος της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο πρώην προπονητής του Ολυμπιακού, Μίτσελ, υπεύθυνος των ακαδημιών της «βασίλισσας» τότε, είδε τον Μοράτα και τον θυμήθηκε. Του είχε κάνει εντύπωση από τότε που ήταν στην Ατλέτικο, αλλά τον είχε διαγράψει απ’ τη μνήμη του. «Δεν πρόκειται να μας δώσει ποδοσφαιριστή η Ατλέτικο». Όλα έμοιαζαν… καρμικά. Η φυγή του απ’ τους «ροχιμπλάνκος», η «στέγη» της Χετάφε, ο Μίτσελ.
Το άγχος του πατέρα του και τα δίδακτρα του… ποδοσφαιρικού πατέρα
«Έχει καταπληκτικά στοιχεία αυτό το παιδί για να κάνει καριέρα. Έχει στόφα μεγάλου επιθετικού. Θέλω να μάθω τα πάντα», η απαίτηση του Μίτσελ σε άνθρωπο της Χετάφε γύρω από τον μικρό Αλβάρο. «Είναι καταπληκτικός στο γήπεδο, αλλά παιδί με προβληματικό χαρακτήρα», η απάντηση που πήρε. Σαν να μην την άκουσε. Τον πήρε στην Ρεάλ, τον στήριξε, του είπε πως μια μέρα θα φτάσει όλη να μιλάει όλη η Ευρώπη γι’ αυτόν.
Ο μικρός φούσκωνε από περηφάνια, ο μπαμπάς του από το… άγχος. Η μόρφωση του παιδιού ήταν προτεραιότητα για τον Αλφόνσο, ο οποίος ζήτησε από τους ανθρώπους της Ρεάλ να πάει ο Αλβάρο σε ιδιωτικό σχολείο προκειμένου να συναινέσει στην μεταγραφή. Ο Μίτσελ το πήρε πάνω του κι αυτό. Πλήρωσε ο ίδιος τα δίδακτρα για να έχει ο Μοράτα όλα όσα θέλει και απαιτεί η οικογένειά του και το 2008, σε ηλικία 16 ετών, ο μικρός έκανε το όνειρο του πραγματικότητα. Ήταν μέλος της αγαπημένης του Ρεάλ Μαδρίτης.
Ο νέος Μοριέντες που σκόραρε όπως ο Ραούλ
Στα παιδικά τμήματα της Ρεάλ ήταν καταιγιστικός. Σημειώνει 34 γκολ σε δύο χρόνια, κερδίζει τους πρώτους τίτλους με τους «μερένχες» και το 2010 ανεβαίνει στην δεύτερη ομάδα της Ρεάλ. Εκεί έχει επιδόσεις ανάλογες του Ραούλ και του Πορτίγιο. Την πρώτη του σεζόν πετυχαίνει 15 γκολ σε 28 συμμετοχές, την δεύτερη 18 γκολ σε 37 συμμετοχές, την τρίτη 12 γκολ σε 18 συμμετοχές και προσθέτει τα πρώτα του τέρματα στην πρώτη ομάδα της Ρεάλ.
Ο κόσμος του βγάζει το «παρατσούκλι» νέος Μοριέντες, περισσότερο για το στυλ του, παρά για την παραγωγικότητά του, αφού το σουλούπι του φέρνει πολύ στον παλαίμαχο επιθετικό της Ρεάλ. Παράλληλα, η ιστορία του και η πίστη του στην ομάδα τον κάνουν αγαπημένο παιδί της εξέδρας. Τόσο πολύ που σε γκάλοπ μεταξύ Μοράτα ή Μπενζεμά το 86% των φίλων των Μαδριλένων ψήφισαν τον νεαρό Ισπανό.
Οι επιδόσεις του με την Ρεάλ τον φέρνουν στις μικρές Εθνικές της Ισπανίας κι εκεί έρχεται η μία διάκριση πίσω από την άλλη. Τρίτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο U-17 το 2009, πρωταθλητής Ευρώπης με την U-19 το 2011, πρωταθλητής Ευρώπης με την U-21 το 2013, όσον αφορά τις ομαδικές διακρίσεις. Παράλληλα, έρχονται και οι ατομικές, αφού βγαίνει πρώτος σκόρερ στο ευρωπαϊκό του 2011 με την U-19 και σε αυτό του 2013 με την U-21.
Η χαμένη πτήση και η οδήγηση τεσσάρων ωρών
Η πρόβλεψη του Μίτσελ έχει αρχίσει να καρφώνεται στο μυαλό του. «Κάποια μέρα θα συζητά όλη η Ευρώπη για σένα». Γίνεται ακόμα πιο αληθοφανής όταν το καλοκαίρι του 2011 κι ενώ βρίσκεται σε διακοπές στην Ανδαλουσία, χτυπάει το τηλέφωνό του. «Ο Μουρίνιο θέλει να πας με την ανδρική ομάδα στο Λος Αντζελες». Ο μικρός τα παρατάει όλα και φεύγει για το αεροδρόμιο, αλλά δεν προλαβαίνει. Η πτήση για Μαδρίτη έχει αναχωρήσει.
Αναγκάζεται να οδηγήσει τέσσερις ώρες προκειμένου να είναι στην Μαδρίτη στην ώρα του και να μην δει να χάνεται η μεγαλύτερη ευκαιρία της ζωής του. Καταφέρνει να φτάσει, πετάει με την αποστολή στο Λος Άντζελες, ο Μουρίνιο ικανοποιείται από την παρουσία του, αλλά τον κρατάει στο έδαφος. «Δεν είναι έτοιμος ακόμα για την πρώτη ομάδα. Μπορεί να προπονείται μαζί μας, αλλά έχει πολλά να μάθει και πρέπει να ολοκληρώσει την θητεία του στην Καστίγια (σ.σ. δεύτερη ομάδα)».
Ο Μίτσελ δικαιώθηκε: η Ευρώπη μιλάει γι’ αυτόν
Τελικά το συμβόλαιο με την πρώτη ομάδα έρχεται το 2013, όταν ο Μοράτα είναι πλέον κανονικό μέλος της και αγωνίζεται μόνο γι’ αυτήν, έχοντας ολοκληρώσει με παράσημα και… άριστα τη θητεία του στους «μικρούς». Ο Αντσελότι τον χρησιμοποιεί ως ρεζέρβα του Μπενζεμά και ο Μοράτα δεν δείχνει να ενοχλείται. Σημειώνει 8 γκολ σε 23 συμμετοχές στο πρωτάθλημα (οι περισσότερες ως αλλαγή) και άλλο ένα σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ. Ο κόσμος τον αποθεώνει σε κάθε του συμμετοχή και οι ευρωπαϊκοί σύλλογοι έρχονται για να χτυπήσουν την πόρτα της Ρεάλ και να ρωτήσουν μια τιμή. Από το μυαλό του Μοράτα δεν είχε περάσει ποτέ η σκέψη αποχώρησης, όμως δεν συνέβη το ίδιο και από τους διοικούντες.
Η Γιουβέντους ρίχνει στο τραπέζι κάτι λιγότερο από 20 εκατομμύρια, πείθει τον μικρό για το πόσο τον έχει ανάγκη, κάνει το χατίρι της Ρεάλ για ρήτρα… επαναγοράς μέσα στα επόμενα δύο χρόνια – με το αζημίωτο φυσικά, αφού θα πρέπει να πληρώσει πάνω από 30 εκατομμύρια. Ο Μοράτα αυτή τη φορά παίζει με τους δικούς του όρους. Υπογράφει συμβόλαιο άνω των 2 εκατομμυρίων με την Γιουβέντους και βάζει κι εκείνος μια υποσημείωση στη συμφωνία: αν επιστρέψει θα αμείβεται με περισσότερα από 4 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Παράλληλα, με κάθε γκολ που πετυχαίνει με τη φανέλα της Γιουβέντους και κάθε τίτλο που κερδίζει, η Ρεάλ θα πρέπει να προσθέτει… φράγκα σε πιθανή νέα συμφωνία μαζί του στο μέλλον. Κοινώς, θα ξηλωθεί κανονικά αν θελήσει να φέρει ένα δικό της παιδί πίσω στη Μαδρίτη.
Από χθες το βράδυ είναι βέβαιο πως η σκέψη στριφογυρίζει όλο και περισσότερο στους ιθύνοντες της Ρεάλ. Ο Μπενζεμά ήταν άφαντος, ο Τσιτσαρίτο μπήκε και δεν ακούμπησε. Ο Αλβάρο Μοράτα, ένα παιδί μεγαλωμένο στις εξέδρες του Μπερναμπέου, με δικό του γκολ έκοψε τον δρόμο της «βασίλισσας» προς το back to back και σεβόμενος αυτούς που αγαπά δεν πανηγύρισε – όπως και στο πρώτο ματς – το πιο σημαντικό γκολ της ζωής του έως τώρα… Έκανε όμως έναν άνθρωπο να χαμογελά και πανηγυρίζει για ένα δικό του παιδί…
Ο Μίτσελ, εφτά χρόνια μετά, βλέπει την πρόβλεψή του να γίνεται πραγματικότητα. Από το βράδυ της Τετάρτης όλη η Ευρώπη μιλάει για τον Αλβάρο Μοράτα. Όχι γι’ αυτόν της Ρεάλ, αλλά για τον φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ με την φανέλα της Γιουβέντους… Ποιος θα το πίστευε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου