Ντένις Μπέργκαμπ: Ο άνθρωπος που... πετούσε με την μπάλα! (vids)

Τα 46 του χρόνια γιορτάζει σήμερα ο σπουδαίος «μη ιπτάμενος Ολλανδός» Ντένις Μπέργκαμπ και το gazzetta.gr... σβήνει μαζί του κεράκια!

Ο Ντένις Μπέργκαμπ, ο Ολλανδός που με το νούμερο 10 στην πλάτη... έσπαγε τ΄ άλατα των αντιπάλων γίνεται σήμερα 46 ετών.
Το gazzetta.gr θυμίζει 10 χαρακτηριστικές του δηλώσεις:
- Πίσω από κάθε χτύπημα της μπάλας, πρέπει να υπάρχει μια σκέψη.
- Οι άλλοι σύλλογοι ποτέ δεν ήρθαν στο μυαλό μου, μόλις έμαθα ότι με ήθελε η Αρσεναλ.
- Πρέπει να σουτάρεις, να θες να πετυχαίνεις γκολ χωρίς να σε νοιάζει ο τρόπος. Απλά σκόραρε! Δεν μπορείς να φοβάσαι ότι θα αστοχήσεις.
- Παίζοντας ποδόσφαιρο ήταν σα να είμαι παγιδευμένος σε έναν ρυθμό και ολόκληρη η καριέρα μου ήταν κάπως έτσι.
- Δεν θέλω να χάσω τον εαυτό μου στο ποδόσφαιρο και αυτό είναι κάτι που πρέπει να κάνει ένας προπονητής για να είναι επιτυχημένος. Ποτέ δεν είδα τον εαυτό μου σαν προπονητή. Ως προπονητής, πρέπει να αφιερώσεις όλη την ώρα σου στη δουλειά και αυτό θα ήταν δύσκολο για εμένα.
- Γιατί να πετάς όταν μπορείς να περπατήσεις στο νερό;
- «Εχω αυτό το πρόβλημα και πρέπει να ζήσω μ' αυτό. Δεν μπορώ να κάνω κάτι γι' αυτό, είναι ψυχολογικό πρόβλημα και δεν μπορώ να το εξηγήσω. Η ομοσπονδία της Ολλανδίας κι η Αρσεναλ συμπάσχουν μαζί μου. Σκέφτομαι την ψυχολογική υποστήριξη. Απλά παγώνω. Ερχομαι σε πανικό. Ξεκινάει μία μέρα πριν, δεν μπορώ να κοιμηθώ», η δήλωσή του για το φόβο που έχει στα αεροπλάνα. Φόβος που «γεννήθηκε» όταν είχε μια τρομακτική πτήση με την εθνική του ομάδα το 1994 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αμερικής.
- Όταν παρουσιάστηκε το άγαλμά του στο «Emirates», δήλωσε: «Όλοι με βλέπετε σαν έναν ομαδικό παίκτη και υπάρχει μόνο ένα άγαλμα για μένα αλλά πιστεύω ότι είναι ένα μέρος όλης εκείνης της ομάδας που με έκανε να λάμπω».
- Τα κανονικά πράγματα στη ζωή μου τώρα είναι οι προπονήσεις και να παίζω σε ματς. όλα αυτά θα φύγουν μακριά. θα αφήσουν μεγάλο κενό και θα χρειαστεί να το γεμίσω.
- Όταν ξεκινάς να υποστηρίζεις έναν σύλλογο, δεν τον υποστηρίζεις λόγω των τροπαίων ή λόγω ενός παίκτη ή της ιστορίας, τον υποστηρίζεις επειδή βρίσκεις τον εαυτό σου κάπου εκεί - βρίσκεις ένα μέρος που ανήκεις.
- Μα' αρέσει να παίζω ποδόσφαιρο, το να είμαι εκτός γηπέδου με μια μπάλα και θα είναι λίγο λυπηρό όταν αυτό τελειώσει.
Και αυτό τελείωσε και είναι όντως λυπηρό. Τόσο για τον ίδιο όσο για εμάς που δεν τον απολαμβάνουμε πια. Μα ακόμη πιο λυπηρό είναι για τις επόμενες γενιές που δεν τον δουν εν δράσει. Ευτυχώς, τα κατορθώματά του υπάρχουν μέσα στα videos. Ζουν μέσα από τα τρόπαια που κατέκτησε:
Αγιαξ
Eredivisie: 1989–90
KNVB Cup (2): 1986–87, 1992–93
UEFA Cup: 1991–92
European Cup Winners' Cup: 1986–87
Ιντερ
UEFA Cup: 1993–94
Αρσεναλ
Premier League (3): 1997–98, 2001–02, 2003–04
FA Cup (4): 1997–98, 2001–02, 2002–03, 2004–05
FA Community Shield (3): 1998, 2002, 2004
Και επειδή τον Ντένις τον τρομερό του παγκόσμιου ποδοσφαίρου πρέπει να τον θαυμάζεις... καλή σας απόλαυση: 

*Πηγή: gazzetta.gr*