Πέρα από τη μεμψιμοιρία που μπορεί να προκαλεί ο
τρόπος που ο ΠΑΟΚ έχασε στο Καραϊσκάκη, αυτό το αποτέλεσμα έχει μια δυο
θετικές όψεις για τους "ασπρόμαυρους" -και δεν είναι αμελητέες.
Ο "Δικέφαλος" έχει πετύχει σπουδαία αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια
κόντρα στον Ολυμπιακό στον Πειραιά, όμως, από την άλλη έχει γνωρίσει και
διαφόρων ειδών ήττες. Κάποιες από αυτές με κατεβασμένα τα χέρια, που
έκαναν τον ΠΑΟΚτσή να ντρέπεται.
Η συγκεκριμένη ήττα, που γνώρισε το βράδυ της Κυριακής (2/10), από τους έχοντες πολλαπλάσιο μπάτζετ και δύο πραγματικά ισάξιες ενδεκάδες "ερυθρόλευκους" δεν είναι ήττα ντροπής. Όχι ότι ο ΠΑΟΚ αγωνίστηκε καλά, αλλά επειδή ακριβώς δεν έπαιξε καλά, αυτός ο μέτριος "Δικέφαλος" όχι μόνο κοίταξε τον Ολυμπιακό στα μάτια, αλλά στο τέλος λίγο έλειψε να πάρει αποτέλεσμα.
Αυτό είναι το πρώτο κέρδος για τους "ασπρόμαυρους". Κάνοντας μια προσεκτική ανάγνωση στο παιχνίδι αυτό η ομάδα, είναι βέβαιο ότι θα καταλάβει ότι στο επόμενο ντέρμπι μπορεί και πρέπει να ρισκάρει περισσότερο, γιατί δεν απέχει πολύ αγωνιστικά από τους συναγωνιστές για τις ψηλές θέσεις της βαθμολογίας. Φάνηκε (παραφάνηκε θα έλεγε κανείς!) και στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, φάνηκε και στο ματς με τον Ολυμπιακό.
Πίκρα που δείχνει... προοπτική
Το δεύτερο κέρδος για τον ΠΑΟΚ είναι ότι από αυτό το ντέρμπι έμεινε μια... εποικοδομητική (ας μας επιτραπεί το αδόκιμο της έκφρασης) πικρία. Μια πικρία, που δείχνει ότι αυτή η ομάδα έχει προοπτική και μέλλον, αρκεί να μην ξεστρατίσει από το... παρόν που έχει χτίσει.
Τι εννοούμε; Σε όλους τους "ασπρόμαυρους", και πρώτα από όλα στους ίδιους τους παίκτες, έμεινε η εντύπωση ότι ο ΠΑΟΚ με λίγη παραπάνω προσπάθεια και λίγες παραπάνω δυνάμεις, αυτό το ματς το είχε. Αν όχι τη νίκη, τουλάχιστον την ισοπαλία, που διόλου κακό αποτέλεσμα θα ήταν στη συγκεκριμένη έδρα.
Είναι μια αισιόδοξη πλευρά να δει κανείς την ήττα που γνώρισε ο ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη, αλλά αν το καλοσκεφτεί κάποιος, μια όχι μη ρεαλιστική πλευρά. Ο "Δικέφαλος" είναι ολοφάνερο ότι χρειάζεται την τέλεια διαχείριση του έμψυχου δυναμικού του αυτή τη σεζόν, καθώς ορισμένα βασικά ατού, όπως ο Γκαρσία, ο Λίνο, ο Σαλπιγγίδης, ο Κοντρέρας, ακόμη κι ο Ίβιτς, είναι φορτωμένοι με ένα χρόνο παραπάνω στην... καμπούρα τους από την περασμένη σεζόν και θέλουν πολλές ανάσες. Αν, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ έχει τη σωστή διαχείριση υλικού, έχει φόντα να πάει πολύ ψηλά στην Ελλάδα, γιατί δεν υστερεί πολύ από τους βασικούς αντιπάλους του.
Βεβαίως, όλα θα ήταν καλύτερα αν ο "Δικέφαλος" είχε τον πολύ καλό υψηλόσωμο κεντρικό αμυντικό που ζητούσε επίμονα ο Λάσλο Μπόλονι το περασμένο καλοκαίρι, όπως και τον καλό επιτελικό μέσο ή ακόμη καλύτερες και πιο έτοιμες λύσεις στα μπακ, ώστε να μην πέφτει όλο το βάρος μόνο σε Έτο και Λίνο. Αυτό έχει να κάνει με την οικονομική πολιτική της διοίκησης και τα ανοίγματα, που κακώς υπάρχουν, όμως, αυτό είναι συζήτηση ευρύτερη και άλλης ώρας.
Οι αλήθειες του Ίβιτς
Στα αξιοσημείωτα μετά το ντέρμπι στον Πειραιά είναι ασφαλώς οι δηλώσεις του Βλάνταν Ίβιτς. Ο Σέρβος, είτε επειδή έβγαλε πικρία καθώς δεν παίζει ενενηντάλεπτα πλέον, είτε επειδή ήθελε να πει κάποια πράγματα με τον τρόπο του για τον προπονητή του, είπε κάποιες αλήθειες, που δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητες από κανέναν στον ΠΑΟΚ.
Οι "ασπρόμαυροι" στα παιχνίδια με Πανιώνιο, Ρουμπίν και Ολυμπιακό έδειξαν ότι έχουν θέμα με το να κρατήσουν το υπέρ τους σκορ και να το διευρύνουν, έχουν κενά στον τρόπο της αμυντικής τους λειτουργίας συνολικά, καθώς δεν είναι ψέματα ότι οκτώ-εννιά φορές χρειάστηκε να βγάλουν την μπάλα πάνω από τη γραμμή, ενώ ειδικά στο Καραϊσκάκη με την κατοχή της μπάλας ήταν σαν να είχαν πάρει... διαζύγιο.
Όλα τα παραπάνω είναι θέματα που ο "Δικέφαλος" πρέπει να τα λύσει άμεσα, με πολλή δουλειά. Και, φυσικά, το τελευταίο που πρέπει στον Ίβιτς είναι να δεχτεί την μήνη των οπαδών της ομάδας. Το ποδοσφαιρικό του παρελθόν, αλλά κι αυτά που έχει προσφέρει στον ΠΑΟΚ του επιτρέπουν να εκφράσει άποψη. Άλλωστε, κι ο Μπόλονι (στην περίπτωση που ήθελε να του στείλει μήνυμα) δεν είναι... θεός. Άνθρωπος είναι και λάθη κάνει, όπως όλοι μας.
Πηγή: olapaok.gr
Η συγκεκριμένη ήττα, που γνώρισε το βράδυ της Κυριακής (2/10), από τους έχοντες πολλαπλάσιο μπάτζετ και δύο πραγματικά ισάξιες ενδεκάδες "ερυθρόλευκους" δεν είναι ήττα ντροπής. Όχι ότι ο ΠΑΟΚ αγωνίστηκε καλά, αλλά επειδή ακριβώς δεν έπαιξε καλά, αυτός ο μέτριος "Δικέφαλος" όχι μόνο κοίταξε τον Ολυμπιακό στα μάτια, αλλά στο τέλος λίγο έλειψε να πάρει αποτέλεσμα.
Αυτό είναι το πρώτο κέρδος για τους "ασπρόμαυρους". Κάνοντας μια προσεκτική ανάγνωση στο παιχνίδι αυτό η ομάδα, είναι βέβαιο ότι θα καταλάβει ότι στο επόμενο ντέρμπι μπορεί και πρέπει να ρισκάρει περισσότερο, γιατί δεν απέχει πολύ αγωνιστικά από τους συναγωνιστές για τις ψηλές θέσεις της βαθμολογίας. Φάνηκε (παραφάνηκε θα έλεγε κανείς!) και στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, φάνηκε και στο ματς με τον Ολυμπιακό.
Πίκρα που δείχνει... προοπτική
Το δεύτερο κέρδος για τον ΠΑΟΚ είναι ότι από αυτό το ντέρμπι έμεινε μια... εποικοδομητική (ας μας επιτραπεί το αδόκιμο της έκφρασης) πικρία. Μια πικρία, που δείχνει ότι αυτή η ομάδα έχει προοπτική και μέλλον, αρκεί να μην ξεστρατίσει από το... παρόν που έχει χτίσει.
Τι εννοούμε; Σε όλους τους "ασπρόμαυρους", και πρώτα από όλα στους ίδιους τους παίκτες, έμεινε η εντύπωση ότι ο ΠΑΟΚ με λίγη παραπάνω προσπάθεια και λίγες παραπάνω δυνάμεις, αυτό το ματς το είχε. Αν όχι τη νίκη, τουλάχιστον την ισοπαλία, που διόλου κακό αποτέλεσμα θα ήταν στη συγκεκριμένη έδρα.
Είναι μια αισιόδοξη πλευρά να δει κανείς την ήττα που γνώρισε ο ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη, αλλά αν το καλοσκεφτεί κάποιος, μια όχι μη ρεαλιστική πλευρά. Ο "Δικέφαλος" είναι ολοφάνερο ότι χρειάζεται την τέλεια διαχείριση του έμψυχου δυναμικού του αυτή τη σεζόν, καθώς ορισμένα βασικά ατού, όπως ο Γκαρσία, ο Λίνο, ο Σαλπιγγίδης, ο Κοντρέρας, ακόμη κι ο Ίβιτς, είναι φορτωμένοι με ένα χρόνο παραπάνω στην... καμπούρα τους από την περασμένη σεζόν και θέλουν πολλές ανάσες. Αν, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ έχει τη σωστή διαχείριση υλικού, έχει φόντα να πάει πολύ ψηλά στην Ελλάδα, γιατί δεν υστερεί πολύ από τους βασικούς αντιπάλους του.
Βεβαίως, όλα θα ήταν καλύτερα αν ο "Δικέφαλος" είχε τον πολύ καλό υψηλόσωμο κεντρικό αμυντικό που ζητούσε επίμονα ο Λάσλο Μπόλονι το περασμένο καλοκαίρι, όπως και τον καλό επιτελικό μέσο ή ακόμη καλύτερες και πιο έτοιμες λύσεις στα μπακ, ώστε να μην πέφτει όλο το βάρος μόνο σε Έτο και Λίνο. Αυτό έχει να κάνει με την οικονομική πολιτική της διοίκησης και τα ανοίγματα, που κακώς υπάρχουν, όμως, αυτό είναι συζήτηση ευρύτερη και άλλης ώρας.
Οι αλήθειες του Ίβιτς
Στα αξιοσημείωτα μετά το ντέρμπι στον Πειραιά είναι ασφαλώς οι δηλώσεις του Βλάνταν Ίβιτς. Ο Σέρβος, είτε επειδή έβγαλε πικρία καθώς δεν παίζει ενενηντάλεπτα πλέον, είτε επειδή ήθελε να πει κάποια πράγματα με τον τρόπο του για τον προπονητή του, είπε κάποιες αλήθειες, που δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητες από κανέναν στον ΠΑΟΚ.
Οι "ασπρόμαυροι" στα παιχνίδια με Πανιώνιο, Ρουμπίν και Ολυμπιακό έδειξαν ότι έχουν θέμα με το να κρατήσουν το υπέρ τους σκορ και να το διευρύνουν, έχουν κενά στον τρόπο της αμυντικής τους λειτουργίας συνολικά, καθώς δεν είναι ψέματα ότι οκτώ-εννιά φορές χρειάστηκε να βγάλουν την μπάλα πάνω από τη γραμμή, ενώ ειδικά στο Καραϊσκάκη με την κατοχή της μπάλας ήταν σαν να είχαν πάρει... διαζύγιο.
Όλα τα παραπάνω είναι θέματα που ο "Δικέφαλος" πρέπει να τα λύσει άμεσα, με πολλή δουλειά. Και, φυσικά, το τελευταίο που πρέπει στον Ίβιτς είναι να δεχτεί την μήνη των οπαδών της ομάδας. Το ποδοσφαιρικό του παρελθόν, αλλά κι αυτά που έχει προσφέρει στον ΠΑΟΚ του επιτρέπουν να εκφράσει άποψη. Άλλωστε, κι ο Μπόλονι (στην περίπτωση που ήθελε να του στείλει μήνυμα) δεν είναι... θεός. Άνθρωπος είναι και λάθη κάνει, όπως όλοι μας.
Πηγή: olapaok.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου