Ουφ! Επιτέλους... χάσαμε. Το σερί των δεκαεπτά
νικών πέρασε στην ιστορία κι αφού κάποτε θα γινόταν, καλύτερα που συνέβη
χθες σε αυτό το άχρωμο και... άγευστο φιλικό με τη Ρουμανία. Γράφει ο
Νίκος Κατσαρός.
Το οποίο απ' ό,τι φάνηκε μέσα στο γήπεδο το τελευταίο που μας ενδιέφερε
ήταν η διατήρηση του σερί, που κόντευε να μας γίνει άγχος.
Με έντεκα παίκτες που δεν είχαν παίξει ποτέ ως τώρα μαζί, η Εθνική μας παρουσίασε μία κακή εικόνα. Δεν ξέρω αν περίμενε τίποτα καλύτερο ο Σάντος από αυτό το σχήμα, σίγουρα πάντως θα έχει πολλά να πει στους παίκτες. Βασικά τα παράπονά του θα έχουν να κάνουν με την έλλειψη της απαιτούμενης συγκέντρωσης που τους οδήγησε σε πολλά αβίαστα λάθη, αλλά και κάποια χαλαρότητα που διέκρινε την προσπάθειά τους.
Ηταν ολοφάνερο ότι οι Ρουμάνοι, με πολλές αλλαγές κι αυτοί στην ομάδα τους, είχαν πάρει το ματς πιο... φανατικά. Βέβαια δεν έπιασαν κι αυτοί καμιά σπουδαία απόδοση, αλλά οπωσδήποτε είχαν τον έλεγχο του αγώνα στη μεγαλύτερη διάρκειά του κι εν πάση περιπτώσει έκαναν και τέσσερα πέντε σουτ, σε αντίθεση με τους δικούς μας που δεν έκαναν ούτε ένα!
Η πίεση των Ρουμάνων, κυρίως στο κέντρο του γηπέδου, τους απέφερε μεγαλύτερη κατοχή μπάλας, ενώ η Εθνική μας ήταν ανίκανη να περάσει οργανωμένα στην αντίπαλη περιοχή. Απόδειξη ότι και το γκολ της ισοφάρισης ήρθε από αριστουργηματικό χτύπημα φάουλ του Καραγκούνη. Ο Σάντος θέλησε να μοιράσει όσο ήταν δυνατόν το χρόνο συμμετοχής εν όψει και των υποχρεώσεων των παικτών στο εθνικό πρωτάθλημα κι έτσι εξάντλησε όλες τις αλλαγές.
Μόνο που η εικόνα της ομάδας δεν άλλαξε και στο β' ημίχρονο, με τους έξι παίκτες που μπήκαν ως αλλαγές. Αντίθετα θα έλεγα ότι οι Ρουμάνοι έγιναν πιο επιθετικοί και δίκαια πέτυχαν ακόμα δύο γκολ. Το τρίτο βέβαια ήταν δώρο από διπλό λάθος των αμυντικών μας, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Νομίζω ότι το ματς δεν αντέχει σε ιδιαίτερη κριτική, ακόμα και σε ό,τι αφορά τους τρεις παίκτες που έγιναν για πρώτη φορά διεθνείς. Ο Σάντος γνωρίζει την αξία τους και δεν περίμενε να τους δει χθες. Απλά τους έδωσε την ευκαιρία να μπουν στο κλίμα της ομάδας. Πιο σίγουρος πάντως για τον εαυτό του έδειξε ο Γιαννούλης.
Πηγή: Goal
Με έντεκα παίκτες που δεν είχαν παίξει ποτέ ως τώρα μαζί, η Εθνική μας παρουσίασε μία κακή εικόνα. Δεν ξέρω αν περίμενε τίποτα καλύτερο ο Σάντος από αυτό το σχήμα, σίγουρα πάντως θα έχει πολλά να πει στους παίκτες. Βασικά τα παράπονά του θα έχουν να κάνουν με την έλλειψη της απαιτούμενης συγκέντρωσης που τους οδήγησε σε πολλά αβίαστα λάθη, αλλά και κάποια χαλαρότητα που διέκρινε την προσπάθειά τους.
Ηταν ολοφάνερο ότι οι Ρουμάνοι, με πολλές αλλαγές κι αυτοί στην ομάδα τους, είχαν πάρει το ματς πιο... φανατικά. Βέβαια δεν έπιασαν κι αυτοί καμιά σπουδαία απόδοση, αλλά οπωσδήποτε είχαν τον έλεγχο του αγώνα στη μεγαλύτερη διάρκειά του κι εν πάση περιπτώσει έκαναν και τέσσερα πέντε σουτ, σε αντίθεση με τους δικούς μας που δεν έκαναν ούτε ένα!
Η πίεση των Ρουμάνων, κυρίως στο κέντρο του γηπέδου, τους απέφερε μεγαλύτερη κατοχή μπάλας, ενώ η Εθνική μας ήταν ανίκανη να περάσει οργανωμένα στην αντίπαλη περιοχή. Απόδειξη ότι και το γκολ της ισοφάρισης ήρθε από αριστουργηματικό χτύπημα φάουλ του Καραγκούνη. Ο Σάντος θέλησε να μοιράσει όσο ήταν δυνατόν το χρόνο συμμετοχής εν όψει και των υποχρεώσεων των παικτών στο εθνικό πρωτάθλημα κι έτσι εξάντλησε όλες τις αλλαγές.
Μόνο που η εικόνα της ομάδας δεν άλλαξε και στο β' ημίχρονο, με τους έξι παίκτες που μπήκαν ως αλλαγές. Αντίθετα θα έλεγα ότι οι Ρουμάνοι έγιναν πιο επιθετικοί και δίκαια πέτυχαν ακόμα δύο γκολ. Το τρίτο βέβαια ήταν δώρο από διπλό λάθος των αμυντικών μας, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει. Νομίζω ότι το ματς δεν αντέχει σε ιδιαίτερη κριτική, ακόμα και σε ό,τι αφορά τους τρεις παίκτες που έγιναν για πρώτη φορά διεθνείς. Ο Σάντος γνωρίζει την αξία τους και δεν περίμενε να τους δει χθες. Απλά τους έδωσε την ευκαιρία να μπουν στο κλίμα της ομάδας. Πιο σίγουρος πάντως για τον εαυτό του έδειξε ο Γιαννούλης.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου