Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Aπό τον θρόνο στο... λεωφορείο!!

Η πτώση του πάλαι ποτέ «αυτοκράτορα» του μπάσκετ Αρη, που δίνει πλέον μάχη επιβίωσης. Γράφει ο Γιώργος Βαλαβάνης.
Aπό τον θρόνο στο... λεωφορείο
Η είδηση της μετακίνησης της αποστολής του Αρη, με λεωφορείο από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, πριν από δύο εβδομάδες για τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό, προκάλεσε έκπληξη για τον άλλοτε «αυτοκράτορα» του ελληνικού μπάσκετ. Είχε προηγηθεί η προειδοποίηση του πρώην αρχηγού της ομάδας, Νίκου Χατζηβρέττα για το «σφράγισμα» επιταγής που τελικά δεν πραγματοποιήθηκε.
Σημάδια των καιρών, λόγω της γενικευμένης, οικονομικής κρίσης που έχει πλήξει το επαγγελματικό πρωτάθλημα ή εξωτερίκευση της εσωτερικής, διοικητικής και μετοχικής διαμάχης που φαίνεται ότι μαίνεται στους «κιτρινόμαυρους»; Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει για την αγωνιστική εικόνα της φετινής ομάδας του Αρη, αλλά κυρίως για τη γενικευμένη απάθεια και αδιαφορία που επιδεικνύει η συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων της.
Με τη συμπλήρωση 20 ακριβώς χρόνων από την κατάκτηση του τελευταίου πρωταθλήματος και επτά ετών από την τελευταία στέψη του, ως Κυπελλούχος, ο Αρης είναι ένας... «ρακένδυτος αυτοκράτορας» που νιώθει μεγάλη... μοναξιά από το γύρισμα της πλάτης των οργανωμένων και μη οπαδών του. Τα εισιτήρια διαρκείας, για πρώτη φορά την τελευταία 20ετία, δεν ξεπερνούν τα χίλια, ενώ είναι εξαιρετικά αμφίβολο, αν στο πρώτο ντέρμπι της φετινής περιόδου, δεν θα «πέφτει καρφίτσα» στις εξέδρες του Αλεξάνδρειου. Ομως, το ένστικτο του κόσμου του Αρη και η εκτίμησή του για τις συνεχείς, διοικητικές παλινωδίες, έχουν οδηγήσει σ’ αυτή την απογοητευτική στάση του και την απουσία κινήτρου να βρεθεί κοντά στην ομάδα. Η ένδοξη ιστορία και οι δυνατές αναμνήσεις τρέφουν τις παλιότερες γενιές, αλλά πλέον η φανέλα με τον «θεό του πολέμου», δεν μπορεί από μόνη της να αποτελέσει «κράχτη» για τους νεότερους.
Η πρόσφατη ανακοίνωση παραίτησης των μετόχων της ΚΑΕ Αρης 2003, αλλά και αυτή της εταιρείας «Σάρισα», επιβεβαιώνουν τα «χαρακώματα» που έχουν δημιουργηθεί στον Αρη. Η «μάχη» των εντυπώσεων επισκιάζει την ομάδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν δεν υπήρχε κατακραυγή, η ομάδα του Αρη θα συνέχιζε να μετακινείται με λεωφορείο για όσα παιχνίδια του πρωταθλήματος, μπορούσε να μεταβεί οδικώς! Κι όμως, το κύριο πρόβλημα του Αρη, δεν είναι οικονομικό.
Αγωνιστικός σχεδιασμός
Τα έσοδα του φετινού προϋπολογισμού είναι παρόμοια μ’ αυτά των περισσοτέρων ομάδων στο πρωτάθλημα. Τηλεοπτικά δικαιώματα, χορηγία από τον ΟΠΑΠ και διαφήμιση φανέλας. Το κόστος των συμβολαίων των παικτών δεν ξεπερνά τις 400.000 ευρώ, ενώ ο Βαγγέλης Αλεξανδρής και οι συνεργάτες του, πληρώνονται από τα μέλη της «Σάριζα».
Η διοίκηση του Γιάννη Δαμιανίδη προχώρησε, πριν από την έναρξη της περιόδου και σε διακανονισμό για οφειλές της προς το Δημόσιο, ύψους 1,5 εκατ. ευρώ και έδωσε προκαταβολή 300.000 ευρώ. Aυτή η αναγκαστική επιλογή για τη ρύθμιση του χρέους που βεβαιώθηκε από τον έλεγχο της εφορίας, έχει προξενήσει και τη μεγαλύτερη περικοπή δαπανών στον Αρη. Η λιτότητα έχει προκαλέσει καθημερινά προβλήματα στην ομάδα, ο τεχνικός, Βαγγέλης Αλεξανδρής, διατηρεί την ψυχραιμία του και δουλεύει με άπειρους Ελληνες (εξαίρεση ο αρχηγός, Χρήστος Ταπούτος) και αμφιβόλου ποιότητας Αμερικάνους και κοινοτικούς. Η υποστήριξη των φίλων του Αρη, τουλάχιστον, στα εντός έδρας παιχνίδια, μπορεί να αποτελέσει το «φρένο» στην κατεύθυνση που έχει πάρει ο άλλοτε «αυτοκράτορας» σε πρωτόγνωρα, μίζερες καταστάσεις.
Ο κοινός παρονομαστής των διοικήσεων
Στο στόχαστρο κριτικής απ’ όλες τις πλευρές, βρίσκεται ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος, Γιάννης Δαμιανίδης. Από το 2003 μέχρι και τώρα, η ΚΑΕ Αρης έχει αλλάξει τέσσερις διοικήσεις. Η εταιρεία «Γένεσις» ήταν ο μεγαλομέτοχος μέχρι το 2007, ενώ το 2005 προσχώρησε αυτόνομα ο Βασίλης Τζιβελέκης, ο οποίος αποχώρησε τρία χρόνια αργότερα.
Τη διετία 2008-09, τριμελής επιτροπή ήταν η διοίκηση των «κιτρινόμαυρων», ενώ η εταιρεία «Σάρισα» από 20-25 επιφανείς Αρειανούς έβαλε 600.000 ευρώ στο ταμείο της ομάδας. Μοναδικό πρόσωπο που παραμένει ακλόνητο είναι ο Δαμιανίδης, ο οποίος δηλώνει ότι είναι έτοιμος να αποχωρήσει ακόμα κι αύριο, αν λάβει τις εγγυήσεις της επόμενης διοίκησης για την εξόφληση του χρέους προς το Δημόσιο, αφού έχει υπογράψει ο ίδιος και ο Τζιβελέκης. Η λύση του Πρωτοδικείου είναι απόμακρη και ακατάλληλη, αλλά πλην της δεδομένης απαξίωσης που βιώνει ο σύλλογος, η κατάληξη των διοικητικών «κοκορομαχιών» είναι απρόβλεπτη.
Πηγή: Καθημερινή

Δεν υπάρχουν σχόλια: