Πέρασαν σχεδόν οκτώ χρόνια από την ημέρα που οι
Βρετανοί αποχαιρέτησαν εκείνον που για πολλούς θεωρείται ίσως ο
κορυφαίος προπονητής που πέρασε ποτέ από το ποδόσφαιρο. Γράφει ο
Δημήτρης Δραγώγιας.
Ο Μπράιαν Κλαφ έμεινε στην ιστορία για το μοναδικό του επίτευγμα να
κατακτήσει δύο διαδοχικά Κύπελλα Πρωταθλητριών, όχι με κάποιο μεγαθήριο
του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, αλλά καθοδηγώντας από τον πάγκο τη Νότιγχαμ
Φόρεστ.
Οι επιτυχίες του, ωστόσο, δεν περιορίστηκαν μόνο στα μέρη του... Ρομπέν των Δασών και τρανή απόδειξη είναι ότι από το 2010 η προτομή του (φωτ.), μαζί με εκείνη του alter ego του, του Πίτερ Τέιλορ, κοσμεί το γήπεδο της Ντέρμπι Κάουντι, στην οποία οι δυο τους χάρισαν το αγγλικό πρωτάθλημα του 1972.
Στο μπεστ σέλερ «Με τον όρο ότι δεν θα με φιλήσεις - 20 χρόνια με τον Μπράιαν Κλαφ», ο δημοσιογράφος Ντάνκαν Χάμιλτον διηγείται με καυστικό τρόπο πώς, αμέσως μετά την κατάκτηση του δεύτερου ευρωπαϊκού τροπαίου κόντρα στο Αμβούργο, ο Τέιλορ ονειρευόταν, σαν τον Τζέι Γκάτσμπι, τον ήρωα του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, τους μελλοντικούς θριάμβους, ενώ την ίδια στιγμή συνειδητοποιούσε ότι το όνειρο σιγά σιγά ξεγλιστρούσε.
«Στην ίδια θέση μοιάζει να είναι σήμερα και η Μπαρτσελόνα», γράφει ο «Guardian», θέτοντας το ερώτημα αν η Μπαρτσελόνα θα καταφέρει να αψηφήσει τον νόμο ενός άλλου κορυφαίου, του Ούγγρου Μπάλα Γκούτμαν, που ορίζει ρητά και κατηγορηματικά ότι «ο τρίτος χρόνος είναι μοιραίος».
Εάν ένας προπονητής παραμείνει σε έναν σύλλογο περισσότερα από τρία χρόνια, έλεγε ο Γκούτμαν και ενστερνίζεται έκτοτε μεγάλο κομμάτι της ποδοσφαιρικής αγοράς, οι παίκτες παρουσιάζουν τάσεις ανίας και αδιαφορίας, ενώ οι αντίπαλοι καταφέρνουν να τους σταματούν, αφού πια τους «διαβάζουν» καλά.
Κάθε κανόνας έχει φυσικά τις εξαιρέσεις του, όμως αυτός του Γκούτμαν φαίνεται ότι έχει απόλυτη εφαρμογή όταν πρόκειται για πραγματικά μεγάλες ομάδες. Και ίσως η πρόσφατη ισοπαλία των Μπλαουγκράνα με την Εσπανιόλ στο ντέρμπι της Βαρκελώνης να σημαίνει πολλά περισσότερα από δύο χαμένους βαθμούς. Αλλωστε, ο Πεπ Γκουαρδιόλα διανύει ήδη την τέταρτη σεζόν του στο «Καμπ Νόου».
Ο κανόνας των τριών ετών, του οποίου τη λύση ο Γκούτμαν έβλεπε σε εναλλαγές προπονητών πριν από το τέλμα ή, όπως στην περίπτωση της Γιουνάιτεντ, διαρκή εναλλαγή του ρόστερ, δυστυχώς για τη μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου ταιριάζει γάντι στις ομάδες που επιλέγουν το στιλ που εφαρμόζει ο νεαρός τεχνικός της Μπαρτσελόνα: το πρέσινγκ γκέιμ. Κι αυτό το αποδέχτηκαν πλήρως οι θρύλοι του παρελθόντος που τώρα απειλεί να κερδίσει ο Γκουαρδιόλα.
Ο πατέρας του πρέσινγκ, ο Βίκτορ Μασλόφ, οδήγησε την Ντιναμό Κιέβου σε τρεις διαδοχικούς τίτλους της Σοβιετικής Ενωσης προτού αποχωρήσει. Ο Αγιαξ της περιόδου 1971-1973 πέτυχε ευρωπαϊκό χατ τρικ και έπειτα έπεσε, ενώ τρία χρόνια κράτησε και η δαιμονιώδης φόρμα της Μίλαν επί Αρίγκο Σάκι.
Είναι μάλλον πρόωρο να μιλήσει κανείς για τη δύση της μεγάλης Μπαρτσελόνα, αν και τα σημάδια των χαμένων βαθμών με αντιπάλους συντριπτικά υποδεέστερους δεν μπορεί να αγνοηθούν. Κι όμως, ίσως ο κανόνας του Γκούτμαν που απειλεί ευθέως να εκθρονίσει την Μπαρτσελόνα λειτουργήσει υπέρ της.
Η αλλαγή τακτικής του Γκουαρδιόλα σίγουρα στοιχίζει βαθμούς και ίσως το πρωτάθλημα, όμως στην Ευρώπη φαίνεται να κάνει την Μπάρτσα ανίκητη. Η ενδεχόμενη κατάκτηση του τρίτου Τσάμπιονς Λιγκ σε τέσσερα χρόνια σίγουρα αξίζει πολλά περισσότερα από ακόμη έναν εγχώριο τίτλο, ενώ το ρίσκο του 40χρονου κόουτς θα τον εδραιώσει στην ελίτ της ιστορίας.
Η κρίση, λένε, ενέχει μεγάλους κινδύνους αλλά δίνει κι άλλες τόσες ευκαιρίες. Και είναι στα πόδια των 11 σταρ της Βαρκελώνης να εστιάσουν στο δεύτερο, ώστε να γράψουν τον δικό τους χρυσό κανόνα του ποδοσφαίρου.
Πηγή: Εξέδρα
Οι επιτυχίες του, ωστόσο, δεν περιορίστηκαν μόνο στα μέρη του... Ρομπέν των Δασών και τρανή απόδειξη είναι ότι από το 2010 η προτομή του (φωτ.), μαζί με εκείνη του alter ego του, του Πίτερ Τέιλορ, κοσμεί το γήπεδο της Ντέρμπι Κάουντι, στην οποία οι δυο τους χάρισαν το αγγλικό πρωτάθλημα του 1972.
Στο μπεστ σέλερ «Με τον όρο ότι δεν θα με φιλήσεις - 20 χρόνια με τον Μπράιαν Κλαφ», ο δημοσιογράφος Ντάνκαν Χάμιλτον διηγείται με καυστικό τρόπο πώς, αμέσως μετά την κατάκτηση του δεύτερου ευρωπαϊκού τροπαίου κόντρα στο Αμβούργο, ο Τέιλορ ονειρευόταν, σαν τον Τζέι Γκάτσμπι, τον ήρωα του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, τους μελλοντικούς θριάμβους, ενώ την ίδια στιγμή συνειδητοποιούσε ότι το όνειρο σιγά σιγά ξεγλιστρούσε.
«Στην ίδια θέση μοιάζει να είναι σήμερα και η Μπαρτσελόνα», γράφει ο «Guardian», θέτοντας το ερώτημα αν η Μπαρτσελόνα θα καταφέρει να αψηφήσει τον νόμο ενός άλλου κορυφαίου, του Ούγγρου Μπάλα Γκούτμαν, που ορίζει ρητά και κατηγορηματικά ότι «ο τρίτος χρόνος είναι μοιραίος».
Εάν ένας προπονητής παραμείνει σε έναν σύλλογο περισσότερα από τρία χρόνια, έλεγε ο Γκούτμαν και ενστερνίζεται έκτοτε μεγάλο κομμάτι της ποδοσφαιρικής αγοράς, οι παίκτες παρουσιάζουν τάσεις ανίας και αδιαφορίας, ενώ οι αντίπαλοι καταφέρνουν να τους σταματούν, αφού πια τους «διαβάζουν» καλά.
Κάθε κανόνας έχει φυσικά τις εξαιρέσεις του, όμως αυτός του Γκούτμαν φαίνεται ότι έχει απόλυτη εφαρμογή όταν πρόκειται για πραγματικά μεγάλες ομάδες. Και ίσως η πρόσφατη ισοπαλία των Μπλαουγκράνα με την Εσπανιόλ στο ντέρμπι της Βαρκελώνης να σημαίνει πολλά περισσότερα από δύο χαμένους βαθμούς. Αλλωστε, ο Πεπ Γκουαρδιόλα διανύει ήδη την τέταρτη σεζόν του στο «Καμπ Νόου».
Ο κανόνας των τριών ετών, του οποίου τη λύση ο Γκούτμαν έβλεπε σε εναλλαγές προπονητών πριν από το τέλμα ή, όπως στην περίπτωση της Γιουνάιτεντ, διαρκή εναλλαγή του ρόστερ, δυστυχώς για τη μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου ταιριάζει γάντι στις ομάδες που επιλέγουν το στιλ που εφαρμόζει ο νεαρός τεχνικός της Μπαρτσελόνα: το πρέσινγκ γκέιμ. Κι αυτό το αποδέχτηκαν πλήρως οι θρύλοι του παρελθόντος που τώρα απειλεί να κερδίσει ο Γκουαρδιόλα.
Ο πατέρας του πρέσινγκ, ο Βίκτορ Μασλόφ, οδήγησε την Ντιναμό Κιέβου σε τρεις διαδοχικούς τίτλους της Σοβιετικής Ενωσης προτού αποχωρήσει. Ο Αγιαξ της περιόδου 1971-1973 πέτυχε ευρωπαϊκό χατ τρικ και έπειτα έπεσε, ενώ τρία χρόνια κράτησε και η δαιμονιώδης φόρμα της Μίλαν επί Αρίγκο Σάκι.
Είναι μάλλον πρόωρο να μιλήσει κανείς για τη δύση της μεγάλης Μπαρτσελόνα, αν και τα σημάδια των χαμένων βαθμών με αντιπάλους συντριπτικά υποδεέστερους δεν μπορεί να αγνοηθούν. Κι όμως, ίσως ο κανόνας του Γκούτμαν που απειλεί ευθέως να εκθρονίσει την Μπαρτσελόνα λειτουργήσει υπέρ της.
Η αλλαγή τακτικής του Γκουαρδιόλα σίγουρα στοιχίζει βαθμούς και ίσως το πρωτάθλημα, όμως στην Ευρώπη φαίνεται να κάνει την Μπάρτσα ανίκητη. Η ενδεχόμενη κατάκτηση του τρίτου Τσάμπιονς Λιγκ σε τέσσερα χρόνια σίγουρα αξίζει πολλά περισσότερα από ακόμη έναν εγχώριο τίτλο, ενώ το ρίσκο του 40χρονου κόουτς θα τον εδραιώσει στην ελίτ της ιστορίας.
Η κρίση, λένε, ενέχει μεγάλους κινδύνους αλλά δίνει κι άλλες τόσες ευκαιρίες. Και είναι στα πόδια των 11 σταρ της Βαρκελώνης να εστιάσουν στο δεύτερο, ώστε να γράψουν τον δικό τους χρυσό κανόνα του ποδοσφαίρου.
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου