Γράφει ο Αλέξης Τσαρούχας....
Με το Γιάννη Ζαχουδάνη, μεταγραφικά. Με το Νίκο Τσαρούχα και το Σωτήρη Καραμπέρη, μεταγραφικά και σε προσπάθεια επίλυσης του ιδιοκτησιακού. Με το Λάμπρο Σκόρδα, μεταγραφικά, στο σχεδιασμό της ομάδας και σε μια προσπάθεια απόκτησης του μάνατζμεντ της ΠΑΕ. Με το Θανάση Αθανασιάδη στο σχεδιασμό της ομάδας και σε μια, επιτυχημένη αυτή τη φορά προσπάθεια απόκτησης του μάνατζμεντ της ΠΑΕ Άρης.
Ομολογώ ότι η είδηση της επικείμενης εισόδου του στη διοίκηση, μου προκάλεσε καλή εντύπωση. Ο Κόντης… διέβη το Ρουβίκωνα. Δεν θα είναι πια, τυπικά, ένας άνθρωπος με ισχύ στην ΠΑΕ Άρης. Θα είναι, ουσιαστικά, ένας άνθρωπος με ισχύ και ευθύνες στην εταιρία. Κι αυτό το κατώφλι, μέχρι σήμερα για κανέναν στον Άρη δεν είχε επιστροφή. Μπαίνοντας στη βιτρίνα, κανείς, τίθεται σε κρίση. Εκθέτει πράξεις, ιδέες και το «προϊόν» που παρουσιάζει στον κόσμο της ομάδας και τη φίλαθλη κοινή γνώμη γενικότερα.
Δεν ξέρω τι θέση θα πάρει στη διοίκηση ο μέχρι σήμερα εκτελεστικός διευθυντής, αν δηλαδή επιλεγεί ακόμη και το να δεσμεύει με την υπογραφή του την εταιρία για το διάστημα της θητείας της «αναβαπτισμένης» διοίκησης, έως και την 30η Ιουνίου 2014. Μπορώ να καταλάβω όμως ότι για να φτάσει στην απόφαση αυτή, ένας πολύ προσεκτικός άνθρωπος όπως είναι ο Κόντης, τότε σίγουρα το στοίχημα που μπήκε είναι μεγάλο και ενδεχομένως και προσωπικό.
Θα δούμε το επόμενο διάστημα κινήσεις και θα κρίνουμε. Μπορώ για την ώρα, με βάση τη μικρή εμπειρία στο ρεπορτάζ, πάντως, να επιχειρήσω μια πρόβλεψη. Στο αγωνιστικό μέρος, ο Άρης από το καλοκαίρι και μετά θα προχωρήσει σε τέτοιες κινήσεις που θα θυμίζουν το χτίσιμο της ομάδας το 2006 και 2007, αλλά με μεγαλύτερη εμπειρία από την ίδια την πράξη πια, θα επιχειρήσει να είναι πιο εύστοχος και αποτελεσματικός, ώστε να φτάσει στο τέλος της πορείας που ξεκίνησε, κάνοντας την υπέρβαση που επιχείρησε με τους τέσσερις τελικούς της τελευταίας δεκαετίας, σ’ έναν τίτλο που θα αλλάξει τη ροή των πραγμάτων σε όλα τα επίπεδα. Σημειολογικά, τότε ο Άρης μόλις θα έχει κλείσει έναν αιώνα ζωής.
Για την ώρα και σε πρώτη ανάγνωση, νομίζω ότι στην προσπάθεια αυτή, το «ένα κρατούμενο» είναι ο προπονητής. Ο Μασάδο είναι επιλογή του Κόντη και είναι καλή επιλογή. Το «δεύτερο» είναι ότι ο κορμός παικτών με συμβόλαια σε ισχύ, είναι δομημένος έτσι που σ’ αυτόν δεν απαιτούνται μεγάλες αλλαγές, αλλά μικρές παρεμβάσεις και μάλιστα ανάμεσα τους υπάρχουν και καλοί νεαροί, έτοιμοι να κάνουν το άλμα τους. Το «τρίτο» είναι ότι μπορεί να δούμε και πάλι ανθρώπους που στο παρελθόν από το ρόλο τους βοήθησαν, με δικές του ενέργειες, να το πράττουν ξανά και πιο έντονα, αφού η εμπλοκή είναι πλέον προσωπική.
Περιμένω λοιπόν ότι ο Μανέλ Φερέρ θα είναι και πάλι ένα διαβατήριο για καλούς παίκτες από το κομμάτι της αγοράς στο οποίο έχει διείσδυση. Ενδεχομένως να περάσουν και εισηγήσεις του Αντόνιο Καλθάδο. Τελικά θα επιχειρηθεί η διοικητική και προπονητική φιλοσοφία να ταιριάξουν απόλυτα με τις επιλογές ενίσχυσης της νέας ομάδας. Ίσως να μην είναι και τυχαίο ακόμη, ότι στο συμβόλαιο του Σέρχιο Κόκε στην Μπακού fc, υπάρχει όρος που του επιτρέπει να το σπάσει το καλοκαίρι. Και καθώς όλα τα παραπάνω θα μπορούσε να είναι και «προβλέψιμα», αναμένουμε και στοιχεία άγνωστα για την ώρα, εφόσον όσοι βρίσκονται πίσω από την «δανειοδότηση» που θα ξεκινήσει, έχουν εμπλοκή με ποδοσφαιρικά πράγματα στην Ευρώπη, όπως έχει υπονοηθεί.
Για όλους όσοι παρακολουθούν τα πράγματα στον Άρη, πάντως, είτε αναγνωρίζουν ικανότητες στο Γιάννη Κόντη, είτε είναι κάθετα αντίθετοι με την εμπλοκή και την παρουσία του, η προοπτική ένταξης του στη διοίκηση, βάζει τα πράγματα σε κοινό παρονομαστή και τελειώνει μια, μεγάλη είναι αλήθεια, συζήτηση για το αν, πότε και γιατί, θα έμπαινε (ή δεν θα έμπαινε) μπροστάρης σε μια προσπάθεια στην οποία συμμετέχει από την πρώτη της ημέρα, τα τελευταία σχεδόν έξι χρόνια. Μοιάζει να βάζει ένα χρονοδιάγραμμα για να κλείσει έναν κύκλο και να κριθεί πια, μέρα με τη μέρα, σεζόν με τη σεζόν αλλά και επί συνόλω πράξεων, παραλείψεων, αποτελεσμάτων και απωλειών, ως διοικητικός παράγοντας, το καλοκαίρι του 2014.
Πηγή: pamesports.gr
Με το Γιάννη Ζαχουδάνη, μεταγραφικά. Με το Νίκο Τσαρούχα και το Σωτήρη Καραμπέρη, μεταγραφικά και σε προσπάθεια επίλυσης του ιδιοκτησιακού. Με το Λάμπρο Σκόρδα, μεταγραφικά, στο σχεδιασμό της ομάδας και σε μια προσπάθεια απόκτησης του μάνατζμεντ της ΠΑΕ. Με το Θανάση Αθανασιάδη στο σχεδιασμό της ομάδας και σε μια, επιτυχημένη αυτή τη φορά προσπάθεια απόκτησης του μάνατζμεντ της ΠΑΕ Άρης.
Ομολογώ ότι η είδηση της επικείμενης εισόδου του στη διοίκηση, μου προκάλεσε καλή εντύπωση. Ο Κόντης… διέβη το Ρουβίκωνα. Δεν θα είναι πια, τυπικά, ένας άνθρωπος με ισχύ στην ΠΑΕ Άρης. Θα είναι, ουσιαστικά, ένας άνθρωπος με ισχύ και ευθύνες στην εταιρία. Κι αυτό το κατώφλι, μέχρι σήμερα για κανέναν στον Άρη δεν είχε επιστροφή. Μπαίνοντας στη βιτρίνα, κανείς, τίθεται σε κρίση. Εκθέτει πράξεις, ιδέες και το «προϊόν» που παρουσιάζει στον κόσμο της ομάδας και τη φίλαθλη κοινή γνώμη γενικότερα.
Δεν ξέρω τι θέση θα πάρει στη διοίκηση ο μέχρι σήμερα εκτελεστικός διευθυντής, αν δηλαδή επιλεγεί ακόμη και το να δεσμεύει με την υπογραφή του την εταιρία για το διάστημα της θητείας της «αναβαπτισμένης» διοίκησης, έως και την 30η Ιουνίου 2014. Μπορώ να καταλάβω όμως ότι για να φτάσει στην απόφαση αυτή, ένας πολύ προσεκτικός άνθρωπος όπως είναι ο Κόντης, τότε σίγουρα το στοίχημα που μπήκε είναι μεγάλο και ενδεχομένως και προσωπικό.
Θα δούμε το επόμενο διάστημα κινήσεις και θα κρίνουμε. Μπορώ για την ώρα, με βάση τη μικρή εμπειρία στο ρεπορτάζ, πάντως, να επιχειρήσω μια πρόβλεψη. Στο αγωνιστικό μέρος, ο Άρης από το καλοκαίρι και μετά θα προχωρήσει σε τέτοιες κινήσεις που θα θυμίζουν το χτίσιμο της ομάδας το 2006 και 2007, αλλά με μεγαλύτερη εμπειρία από την ίδια την πράξη πια, θα επιχειρήσει να είναι πιο εύστοχος και αποτελεσματικός, ώστε να φτάσει στο τέλος της πορείας που ξεκίνησε, κάνοντας την υπέρβαση που επιχείρησε με τους τέσσερις τελικούς της τελευταίας δεκαετίας, σ’ έναν τίτλο που θα αλλάξει τη ροή των πραγμάτων σε όλα τα επίπεδα. Σημειολογικά, τότε ο Άρης μόλις θα έχει κλείσει έναν αιώνα ζωής.
Για την ώρα και σε πρώτη ανάγνωση, νομίζω ότι στην προσπάθεια αυτή, το «ένα κρατούμενο» είναι ο προπονητής. Ο Μασάδο είναι επιλογή του Κόντη και είναι καλή επιλογή. Το «δεύτερο» είναι ότι ο κορμός παικτών με συμβόλαια σε ισχύ, είναι δομημένος έτσι που σ’ αυτόν δεν απαιτούνται μεγάλες αλλαγές, αλλά μικρές παρεμβάσεις και μάλιστα ανάμεσα τους υπάρχουν και καλοί νεαροί, έτοιμοι να κάνουν το άλμα τους. Το «τρίτο» είναι ότι μπορεί να δούμε και πάλι ανθρώπους που στο παρελθόν από το ρόλο τους βοήθησαν, με δικές του ενέργειες, να το πράττουν ξανά και πιο έντονα, αφού η εμπλοκή είναι πλέον προσωπική.
Περιμένω λοιπόν ότι ο Μανέλ Φερέρ θα είναι και πάλι ένα διαβατήριο για καλούς παίκτες από το κομμάτι της αγοράς στο οποίο έχει διείσδυση. Ενδεχομένως να περάσουν και εισηγήσεις του Αντόνιο Καλθάδο. Τελικά θα επιχειρηθεί η διοικητική και προπονητική φιλοσοφία να ταιριάξουν απόλυτα με τις επιλογές ενίσχυσης της νέας ομάδας. Ίσως να μην είναι και τυχαίο ακόμη, ότι στο συμβόλαιο του Σέρχιο Κόκε στην Μπακού fc, υπάρχει όρος που του επιτρέπει να το σπάσει το καλοκαίρι. Και καθώς όλα τα παραπάνω θα μπορούσε να είναι και «προβλέψιμα», αναμένουμε και στοιχεία άγνωστα για την ώρα, εφόσον όσοι βρίσκονται πίσω από την «δανειοδότηση» που θα ξεκινήσει, έχουν εμπλοκή με ποδοσφαιρικά πράγματα στην Ευρώπη, όπως έχει υπονοηθεί.
Για όλους όσοι παρακολουθούν τα πράγματα στον Άρη, πάντως, είτε αναγνωρίζουν ικανότητες στο Γιάννη Κόντη, είτε είναι κάθετα αντίθετοι με την εμπλοκή και την παρουσία του, η προοπτική ένταξης του στη διοίκηση, βάζει τα πράγματα σε κοινό παρονομαστή και τελειώνει μια, μεγάλη είναι αλήθεια, συζήτηση για το αν, πότε και γιατί, θα έμπαινε (ή δεν θα έμπαινε) μπροστάρης σε μια προσπάθεια στην οποία συμμετέχει από την πρώτη της ημέρα, τα τελευταία σχεδόν έξι χρόνια. Μοιάζει να βάζει ένα χρονοδιάγραμμα για να κλείσει έναν κύκλο και να κριθεί πια, μέρα με τη μέρα, σεζόν με τη σεζόν αλλά και επί συνόλω πράξεων, παραλείψεων, αποτελεσμάτων και απωλειών, ως διοικητικός παράγοντας, το καλοκαίρι του 2014.
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου