Γράφει ο Σπύρος Καβαλιεράτος
Μετά από 20 χρόνια, ήταν η σειρά του Πρίντεζη. Εντάξει, άλλαξε το γήπεδο, όχι όμως κι ο τόπος. Και όπως το 1992 η Παρτιζάν έγραψε ιστορία κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, έτσι και τώρα ο Ολυμπιακός έφτιαξε το δικό του μύθο. Και θα μιλάμε για πολλά χρόνια γι αυτό που έγινε στις 13 Μαϊου του 2012 στην Σινάν Ερντέμ!
Ηταν ένα δώρο Θεού για τον Ολυμπιακό και το ελληνικό μπάσκετ αυτό που έγινε στην Πόλη. "Σε χώμα ελληνικό", που τραγουδούσαν και οι χιλιάδες οπαδοί του. Με τη διαφορά στους 19 πόντους μόλις 11 λεπτά πριν από τη λήξη, τίποτα δεν έδειχνε ικανό να αλλάξει τη ροή. Το τελικό σκορ περίμεναν όλοι. Να μην είναι τουλάχιστον μεγάλη η διαφορά μονολογούσαν κάποιοι άλλοι. "Δεν το αξίζει αυτή η ομάδα με την πορεία που έχει κάνει", πρόσθεταν. Ποιος να μιλήσει για νίκη εκείνη την ώρα.
Ποιος έβγαλε τελικά το κάρο από τη λάσπη; Ο Κώστας Σλούκας. Εδωσε ενέργεια, έβγαλε δυο-τρεις καλές πάσες, άλλαξε τη ροή. Μαζί με άλλον έναν 22χρονο, άρχισαν δειλά, δειλά να βάζουν τον Ολυμπιακό στο παιχνίδι. Τα τρίπονοντά τους αποδείχθηκαν το φιλί της ζωής. Πήρε μπρος και ο άφαντος ως τότε Πρίντεζης, μειώθηκε κι άλλο η διαφορά. Η ξένη βοήθεια ήρθε μόνο δια χειρός Κέσελ, έκανε το 53-48. Ολη την υπόλοιπη δουλειά, την έκαναν τα Ελληνόπουλα. Ο Κώστας Παπανικολάου νίκησε κατά κράτος τον Κιριλένκο, σε άμυνα και επίθεση. Εβαλε τρίποντο στη... μούρη του, πήρε επιθετικά ριμπάουντ, πάλεψε. Ηταν μακράν ο κορυφαίος του γηπέδου. Οταν η ΤΣΣΚΑ ξέφυγε με 7, ο 22χρονος Παπ ηγήθηκε, στη μεγαλύτερη βραδιά της ζωής του. Και έδωσε τη σκυτάλη στον Πρίντεζη. Τέσσερις συνεχόμενοι πόντοι του κράτησαν τον Ολυμπιακό, στις βολές λίγο μετά δεν λάθεψε και στο τέλος έβαλε κι αυτό το κάτι σαν σουτ... Μετά από την αστίστ του Σπανούλη.
Κάπως έτσι, ο Ολυμπιακός πήρε το δεύτερο ευρωπαϊκό του. Με τον Ιβκοβιτς και πάλι στον πάγκο. Μετά από 15 χρόνια, ήρθε ένας μεγάλος τίτλος για τον Ολυμπιακό.. Πέρασαν πολλά χρόνια. Και το δεύτερο ήρθε σε μια πόλη που η οικογένεια που διοικεί την ΚΑΕ έχει στενούς δεσμούς. Οι Αγγελόπουλοι πήραν το πρώτο μεγάλο παράσημο στην Κωνσταντινούπολη. Το άξιζαν περισσότερο απ' όλους. Εχουν δώσει πολλά λεφτά για τον Ολυμπιακό και το μπάσκετ, όμως η δικαίωση ήρθε εκεί που τελικά κανείς δεν περίμενε.
ΥΓ: Το 1994, ο Ολυμπιακός έχασε στο Τελ Αβίβ ένα δικό του Κύπελλο. Χθες το πήρε πίσω. Ηταν γραφτό να το πάρει, όπως το είχε χάσει πριν από 18 χρόνια.
ΥΓ: Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Το ελληνικό μπάσκετ ποτέ δεν πεθαίνει. Με τέτοιους 22χρονους, δεν έχει τίποτα φοβάται. Αισίως έφτασε τα 8 ευρωπαϊκά η Ελλαδάρα μας...
πηγή:Superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου