Aπό την ώρα που ο Βρύζας επέλεξε να στείλει τον Μπόλονι (κι όπως έγραψα
και στο προηγούμενο blog, αν ήμουν στη θέση του, κι εγώ μάλλον το ίδιο
θα έκανα).
Προφανέστατα, ο Δώνης είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος Έλληνας προπονητής της γενιάς του (η δεξαμενή είναι μικρή βέβαια, δεν υπάρχουν και πολλοί σοβαροί, είναι η αλήθεια), η δουλειά του είχε καλό αποτέλεσμα στη Λάρισα και στον Ατρόμητο, όπου δούλευε βεβαίως με καλές συνθήκες, με σταθερές διοικήσεις και σε ένα καλά προστατευόμενο περιβάλλον, ενώ είχε και ένα αποτυχημένο πέρασμα από την ΑΕΚ, την εποχή που αυτή είχε αρχίσει να μετατρέπεται σε τρελοκομείο, πριν εξελιχτεί σ΄ ένα απερίγραπτο μπάχαλο. Εκεί χειρίστηκε καταστάσεις λανθασμένα και νομίζω ότι πήρε τα μαθήματά του.
Ο Δώνης έχει δώσει δείγματα γραφής και θεωρητικά είναι μια σχετικά ασφαλής επιλογή, ή αν θέλετε, η επιλογή με το μικρότερο ρίσκο, που θα μπορούσε να κάνει αυτή την εποχή ο ΠΑΟΚ. Ούτε μαθητευόμενος είναι, ούτε Μπερέτα είναι, που από τη μέρα που ήρθε μέχρι τη μέρα, που έφυγε, ήταν με τον χαρταετό, τη λαγάνα και τον χαλβά στο χέρι. Ο Δώνης δεν είναι μια επιλογή «τζόγου». Είναι κανονικός προπονητής, με ποδοσφαιρικές αρχές, που η αλήθεια είναι πως τις είδαμε στον Ατρόμητο.
Τον Ιούνιο του 1993, ως πιτσιρίκος στον Παναθηναϊκό, ο Δώνης ήταν η πρώτη μου συνέντευξη, ξεκινώντας τη δημοσιογραφία. Τη συνέντευξη την είχαμε κάνει στο πρώην “Petit Palais”, εκεί στη Διογένους, ένιωθε πολύ άνετα με την περιοχή και πολύς κόσμος είχε έρθει να του πάρει αυτόγραφο. Μου είχε πει πάνω στο «καφενείο» ότι ακόμα και ως παίκτης του Παύλου Μελά, πριν πάει στα Γιάννενα και μετά στον Παναθηναϊκό, πήγαινε στην Τούμπα, ήταν οπαδός του ΠΑΟΚ. Δεν το «πούλησε» αυτή την εποχή, που έρχεται να δουλέψει στον ΠΑΟΚ κι αυτό είναι στα υπέρ του. Τον Δώνη, άλλωστε, θα τον κρίνουμε ως επαγγελματία για τη δουλειά του, το γεγονός ωστόσο ότι ο ΠΑΟΚ δεν είναι κάτι ξένο προς αυτόν, είναι ένα στοιχείο, που ίσως λειτουργήσει υπέρ του, στη δουλειά που θα κάνει, σε ότι αφορά τον ίδιο, όχι σε ότι αφορά στην αντιμετώπιση που θα έχει. Έστω κι αν στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο τέτοιες προσεγγίσεις κατά κανόνα είναι από αδόκιμες ως γραφικές, άλλωστε, από ένα σημείο και μετά, όταν μπεις σ΄ αυτό το παιχνίδι, απομυθοποιείς τα πάντα και κοιτάς απλά τη δουλειά σου. Για πολύ κόσμο είναι λίγο δύσκολο να αποδεχτεί πως ένας που χτυπιέται στα κάγκελα της 4, όταν περνά στον αγωνιστικό χώρο ή στον πάγκο, το αίμα του κρυώνει.
Εν πάση περιπτώσει, ο Δώνης είναι θεωρητικά μια επιλογή χαμηλού ρίσκου, που δυστυχώς γι΄ αυτόν δεν θα δουλέψει σε συνθήκες Ατρομήτου (από κάθε άποψη) και θα κριθεί γρήγορα από τα αποτελέσματα.
Ήδη άλλωστε έχει αρχίσει να αναπτύσσεται μια πολεμική για τον νέο προπονητή του ΠΑΟΚ, που μάλλον δεν έχει να κάνει με τις προπονητικές του ικανότητες και αυτά που κουβαλά στην πλάτη του. Πολεμική, που θα δεχτεί και ο Γεωργιάδης, μόλις αναλάβει και επίσημα τον ρόλο του τεχνικού διευθυντή.
Αυτή την εποχή, όποιος θέλει να χτυπήσει τον Βρύζα, επειδή είναι δύσκολο να το κάνει ευθέως, θα το κάνει χτυπώντας (και προσπαθώντας να απαξιώσει), τις βασικές του επιλογές.
Κι αυτό το γράφει κάποιος, που είναι γνωστό πως όταν ο Βρύζας βήχει, δεν λέει «τι ωραία έβηξε ο πρόεδρος», το γράφει κάποιος που πιστεύει ότι ο Βρύζας έχει μερίδιο ευθύνης, με την τακτική που ακολούθησε, στην αποσταθεροποίηση του ΠΑΟΚ και στην «αποσυσπείρωση» και στο γεγονός ότι «διαλύθηκε» αυτή η ωραία ιστορία που πλάστηκε επί 2-3 χρόνια κι έφερε τον ΠΑΟΚ στο σημείο να διεκδικεί ακόμα και πρωτάθλημα, μέχρι να εμφανιστεί στο δρόμο του, εκείνη η πιανόλα, το αρχιλαμόγιο, που για 100.000 ευρώ θα πουλούσε και τη μάνα του την ίδια.
Αυτό το γράφει κάποιος, που το προηγούμενο καλοκαίρι πρόσαπτε τουλάχιστον αφέλεια στον σημερινό πρόεδρο του ΠΑΟΚ, που πίστευε ότι ο Σάχπα θα κάνει τον ΠΑΟΚ μεγάλο και ο κυρ Βασίλης θα βάλει τα εκατομμύρια στον ΠΑΟΚ, όταν όλος ο ντουνιάς, ήξερε (ή έστω υποψιαζόταν) τι εστί Βασίλης Φλωρίδης.
Εν πάση περιπτώσει, ο Βρύζας έκανε λάθη, τα πλήρωσε και τα πληρώνει, και η μοίρα τα έφερε έτσι σήμερα, να έχει τον ΠΑΟΚ στα χέρια του σε μια πολύ δύσκολη εποχή και να πρέπει να τον κρατήσει όρθιο και να τον βάλει σε μια τροχιά ποδοσφαιρικής ανάπτυξης, με ελάχιστα μέσα. Και να χτυπά κανείς τις επιλογές του, για να χτυπήσει τον ίδιο, δεν είναι ούτε σοφό, αλλά ούτε και έντιμο, ειδικά από κόσμο, που μασάει την καραμέλα του σαρκασμού, με μότο το «ο ΠΑΟΚ πάνω απ΄ όλα».
Ανάμεσα σ΄ αυτούς, που κατακρίνουν σήμερα τον Δώνη και τον χτυπούν, είναι ορισμένοι (σαφέστατα, όχι η πλειοψηφία) που θα ήθελαν πάλι τον Αναστασιάδη στον ΠΑΟΚ. Για κάποιους είναι αυτονόητο ότι όποτε υπάρχει θέμα προπονητή στον ΠΑΟΚ, η επιλογή θα πρέπει να είναι Αναστασιάδης. Κι αυτό θα ισχύει για πάντα, ακόμη και μετά από 20 χρόνια.
Μια βόλτα στα διάφορα fora δείχνει ότι είναι οι ίδιοι που τις τελευταίες μέρες χτυπούν και το PAOK24. Εμείς δεν θέλαμε τον Αναστασιάδη, γιατί θα έβαζε στεγανά στα αποδυτήρια, θα χάναμε τον ύπνο μας και θα μας έβαζε στη θέση μας. Εγώ θυμάμαι, πάντως, ότι στην τελευταία θητεία του τουλάχιστο, είχαμε το πιο εύκολο και ξεκούραστο ρεπορτάζ. Απευθείας.
Κάποιοι είχαν την απαίτηση να γράψουμε κι εμείς «Ζήση φέρε τον πολυνίκη Άγγελο στον ΠΑΟΚ γιατί είναι η καλύτερη λύση», λες κι αυτός είναι ο ρόλος μας. Και το φοβερό είναι πως πιστεύουν πως αν το γράφαμε, ο Βρύζας θα το έκανε! Είχαν, λοιπόν, την απαίτηση, να κάνουμε αυτό για το οποίο μας… κατηγορούν. Ότι εμείς διώξαμε τον Μπόλονι και φέραμε τον Δώνη. Εμείς απλά είχαμε σοβαρές ενδείξεις (αν όχι πληροφόρηση) ότι ο Μπόλονι ήταν για σέντρα εδώ και πολύ καιρό και τουλάχιστο εδώ κι ένα μήνα, έπαιζε το θέμα του Δώνη, που εμφανίζονταν ως επικρατέστερος.
Εμείς γραφικότητες δεν κάνουμε. Εμείς «που δεν γράψαμε καν το όνομα του Αναστασιάδη», ήμασταν οι πρώτοι που αναφέραμε ότι είναι μέσα στους υποψήφιους, μαζί με τον Δώνη και τον Γεωργιάδη. Ήμασταν επίσης οι μοναδικοί που γράψαμε κάποια στιγμή (για την ακρίβεια ο Δημήτρης Τσορμπατζόγλου) για το ραντεβού Βρύζα – Αναστασιάδη, το οποίο δεν έγινε για να συζητήσουν τις πολιτικές εξελίξεις. Απλά, ο Βρύζας εντέλει επέλεξε άλλον.
Πηγή: olapaok.gr
Προφανέστατα, ο Δώνης είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος Έλληνας προπονητής της γενιάς του (η δεξαμενή είναι μικρή βέβαια, δεν υπάρχουν και πολλοί σοβαροί, είναι η αλήθεια), η δουλειά του είχε καλό αποτέλεσμα στη Λάρισα και στον Ατρόμητο, όπου δούλευε βεβαίως με καλές συνθήκες, με σταθερές διοικήσεις και σε ένα καλά προστατευόμενο περιβάλλον, ενώ είχε και ένα αποτυχημένο πέρασμα από την ΑΕΚ, την εποχή που αυτή είχε αρχίσει να μετατρέπεται σε τρελοκομείο, πριν εξελιχτεί σ΄ ένα απερίγραπτο μπάχαλο. Εκεί χειρίστηκε καταστάσεις λανθασμένα και νομίζω ότι πήρε τα μαθήματά του.
Ο Δώνης έχει δώσει δείγματα γραφής και θεωρητικά είναι μια σχετικά ασφαλής επιλογή, ή αν θέλετε, η επιλογή με το μικρότερο ρίσκο, που θα μπορούσε να κάνει αυτή την εποχή ο ΠΑΟΚ. Ούτε μαθητευόμενος είναι, ούτε Μπερέτα είναι, που από τη μέρα που ήρθε μέχρι τη μέρα, που έφυγε, ήταν με τον χαρταετό, τη λαγάνα και τον χαλβά στο χέρι. Ο Δώνης δεν είναι μια επιλογή «τζόγου». Είναι κανονικός προπονητής, με ποδοσφαιρικές αρχές, που η αλήθεια είναι πως τις είδαμε στον Ατρόμητο.
Τον Ιούνιο του 1993, ως πιτσιρίκος στον Παναθηναϊκό, ο Δώνης ήταν η πρώτη μου συνέντευξη, ξεκινώντας τη δημοσιογραφία. Τη συνέντευξη την είχαμε κάνει στο πρώην “Petit Palais”, εκεί στη Διογένους, ένιωθε πολύ άνετα με την περιοχή και πολύς κόσμος είχε έρθει να του πάρει αυτόγραφο. Μου είχε πει πάνω στο «καφενείο» ότι ακόμα και ως παίκτης του Παύλου Μελά, πριν πάει στα Γιάννενα και μετά στον Παναθηναϊκό, πήγαινε στην Τούμπα, ήταν οπαδός του ΠΑΟΚ. Δεν το «πούλησε» αυτή την εποχή, που έρχεται να δουλέψει στον ΠΑΟΚ κι αυτό είναι στα υπέρ του. Τον Δώνη, άλλωστε, θα τον κρίνουμε ως επαγγελματία για τη δουλειά του, το γεγονός ωστόσο ότι ο ΠΑΟΚ δεν είναι κάτι ξένο προς αυτόν, είναι ένα στοιχείο, που ίσως λειτουργήσει υπέρ του, στη δουλειά που θα κάνει, σε ότι αφορά τον ίδιο, όχι σε ότι αφορά στην αντιμετώπιση που θα έχει. Έστω κι αν στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο τέτοιες προσεγγίσεις κατά κανόνα είναι από αδόκιμες ως γραφικές, άλλωστε, από ένα σημείο και μετά, όταν μπεις σ΄ αυτό το παιχνίδι, απομυθοποιείς τα πάντα και κοιτάς απλά τη δουλειά σου. Για πολύ κόσμο είναι λίγο δύσκολο να αποδεχτεί πως ένας που χτυπιέται στα κάγκελα της 4, όταν περνά στον αγωνιστικό χώρο ή στον πάγκο, το αίμα του κρυώνει.
Εν πάση περιπτώσει, ο Δώνης είναι θεωρητικά μια επιλογή χαμηλού ρίσκου, που δυστυχώς γι΄ αυτόν δεν θα δουλέψει σε συνθήκες Ατρομήτου (από κάθε άποψη) και θα κριθεί γρήγορα από τα αποτελέσματα.
Ήδη άλλωστε έχει αρχίσει να αναπτύσσεται μια πολεμική για τον νέο προπονητή του ΠΑΟΚ, που μάλλον δεν έχει να κάνει με τις προπονητικές του ικανότητες και αυτά που κουβαλά στην πλάτη του. Πολεμική, που θα δεχτεί και ο Γεωργιάδης, μόλις αναλάβει και επίσημα τον ρόλο του τεχνικού διευθυντή.
Αυτή την εποχή, όποιος θέλει να χτυπήσει τον Βρύζα, επειδή είναι δύσκολο να το κάνει ευθέως, θα το κάνει χτυπώντας (και προσπαθώντας να απαξιώσει), τις βασικές του επιλογές.
Κι αυτό το γράφει κάποιος, που είναι γνωστό πως όταν ο Βρύζας βήχει, δεν λέει «τι ωραία έβηξε ο πρόεδρος», το γράφει κάποιος που πιστεύει ότι ο Βρύζας έχει μερίδιο ευθύνης, με την τακτική που ακολούθησε, στην αποσταθεροποίηση του ΠΑΟΚ και στην «αποσυσπείρωση» και στο γεγονός ότι «διαλύθηκε» αυτή η ωραία ιστορία που πλάστηκε επί 2-3 χρόνια κι έφερε τον ΠΑΟΚ στο σημείο να διεκδικεί ακόμα και πρωτάθλημα, μέχρι να εμφανιστεί στο δρόμο του, εκείνη η πιανόλα, το αρχιλαμόγιο, που για 100.000 ευρώ θα πουλούσε και τη μάνα του την ίδια.
Αυτό το γράφει κάποιος, που το προηγούμενο καλοκαίρι πρόσαπτε τουλάχιστον αφέλεια στον σημερινό πρόεδρο του ΠΑΟΚ, που πίστευε ότι ο Σάχπα θα κάνει τον ΠΑΟΚ μεγάλο και ο κυρ Βασίλης θα βάλει τα εκατομμύρια στον ΠΑΟΚ, όταν όλος ο ντουνιάς, ήξερε (ή έστω υποψιαζόταν) τι εστί Βασίλης Φλωρίδης.
Εν πάση περιπτώσει, ο Βρύζας έκανε λάθη, τα πλήρωσε και τα πληρώνει, και η μοίρα τα έφερε έτσι σήμερα, να έχει τον ΠΑΟΚ στα χέρια του σε μια πολύ δύσκολη εποχή και να πρέπει να τον κρατήσει όρθιο και να τον βάλει σε μια τροχιά ποδοσφαιρικής ανάπτυξης, με ελάχιστα μέσα. Και να χτυπά κανείς τις επιλογές του, για να χτυπήσει τον ίδιο, δεν είναι ούτε σοφό, αλλά ούτε και έντιμο, ειδικά από κόσμο, που μασάει την καραμέλα του σαρκασμού, με μότο το «ο ΠΑΟΚ πάνω απ΄ όλα».
Ανάμεσα σ΄ αυτούς, που κατακρίνουν σήμερα τον Δώνη και τον χτυπούν, είναι ορισμένοι (σαφέστατα, όχι η πλειοψηφία) που θα ήθελαν πάλι τον Αναστασιάδη στον ΠΑΟΚ. Για κάποιους είναι αυτονόητο ότι όποτε υπάρχει θέμα προπονητή στον ΠΑΟΚ, η επιλογή θα πρέπει να είναι Αναστασιάδης. Κι αυτό θα ισχύει για πάντα, ακόμη και μετά από 20 χρόνια.
Μια βόλτα στα διάφορα fora δείχνει ότι είναι οι ίδιοι που τις τελευταίες μέρες χτυπούν και το PAOK24. Εμείς δεν θέλαμε τον Αναστασιάδη, γιατί θα έβαζε στεγανά στα αποδυτήρια, θα χάναμε τον ύπνο μας και θα μας έβαζε στη θέση μας. Εγώ θυμάμαι, πάντως, ότι στην τελευταία θητεία του τουλάχιστο, είχαμε το πιο εύκολο και ξεκούραστο ρεπορτάζ. Απευθείας.
Κάποιοι είχαν την απαίτηση να γράψουμε κι εμείς «Ζήση φέρε τον πολυνίκη Άγγελο στον ΠΑΟΚ γιατί είναι η καλύτερη λύση», λες κι αυτός είναι ο ρόλος μας. Και το φοβερό είναι πως πιστεύουν πως αν το γράφαμε, ο Βρύζας θα το έκανε! Είχαν, λοιπόν, την απαίτηση, να κάνουμε αυτό για το οποίο μας… κατηγορούν. Ότι εμείς διώξαμε τον Μπόλονι και φέραμε τον Δώνη. Εμείς απλά είχαμε σοβαρές ενδείξεις (αν όχι πληροφόρηση) ότι ο Μπόλονι ήταν για σέντρα εδώ και πολύ καιρό και τουλάχιστο εδώ κι ένα μήνα, έπαιζε το θέμα του Δώνη, που εμφανίζονταν ως επικρατέστερος.
Εμείς γραφικότητες δεν κάνουμε. Εμείς «που δεν γράψαμε καν το όνομα του Αναστασιάδη», ήμασταν οι πρώτοι που αναφέραμε ότι είναι μέσα στους υποψήφιους, μαζί με τον Δώνη και τον Γεωργιάδη. Ήμασταν επίσης οι μοναδικοί που γράψαμε κάποια στιγμή (για την ακρίβεια ο Δημήτρης Τσορμπατζόγλου) για το ραντεβού Βρύζα – Αναστασιάδη, το οποίο δεν έγινε για να συζητήσουν τις πολιτικές εξελίξεις. Απλά, ο Βρύζας εντέλει επέλεξε άλλον.
Πηγή: olapaok.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου