ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΣ
Birdman; Ε, είναι μεγάλο το ρίσκο
Κρίνονται πολλά τούτη την εβδομάδα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, όμως τα περισσότερα έχουμε αναλύσει ήδη. Για τον Περπέρογλου, τον Καββαδά, τους δύο κοινούς στόχους δηλαδή των αιωνίων.
Ο Κρις Αντερσεν, όμως, μπήκε ξαφνικά στην μπασκετική ζωή των δύο κορυφαίων ελληνικών ομάδων.Στους λάτρεις του ΝΒΑ, ο "Birdman" είναι πολύ γνωστός. Για τα τατουάζ, για τον τρόπο που πανηγυρίζει σαν πουλί τα καρφώματα που κάνει ή τις τάπες που ρίχνει. Οπως επίσης και για τα δύο χρόνια που έμεινε εκτός λόγω ναρκωτικών, αλλά και το θέμα που προέκυψε τον περασμένο Μάιο με την παιδική πορνογραφία.
Εκτός γηπέδου ο Αντερσεν δεν έχει καλό βιογραφικό, αυτό μάλλον του κοστίζει και την έξοδο από το ΝΒΑ. Γιατί αλλιώς θα ολοκλήρωσε την καριέρα του στο κορυφαίο πρωτάθλημα, δεν τίθεται θέμα. Ακόμα και στα 34του χρόνια, τη δουλειά του ξέρει να την κάνει πολύ καλά. Σκρινάρει, κόβει γρήγορα στη ρακέτα, παίρνει ριμπάουντ, είναι φοβερός στις τάπες. Κάνει, δηλαδή, μέσα στο γήπεδο ό,τι ακριβώς θέλουν και ο Μπαρτζώκας και ο Πεδουλάκης. Είναι καλύτερος και από τον Ντόρσεϊ και από τον Λάσμε. Εντός παρκέ, μάλιστα, είναι πιο συνεπώς και πειθαρχημένος από τον Ντόρσεϊ.
Το ζητούμενο, λοιπόν, ένα για τον Αντερσεν, που έχει προταθεί και σε Ολυμπιακό και σε Παναθηναϊκό εδώ και μέρες. Και όχι απλά έχει προταθεί, αλλά το ρεπορτάζ αναφέρει ότι έχει εξεταστεί σοβαρά και από τους δύο. Να πάρουν έναν εξαιρετικό σέντερ εντός γηπέδου, αλλά προβληματικό εκτός παρκέ;
Αν το δούμε και από το εμπορικό του κομμάτι το θέμα, ο "Birdman" είναι καλό όνομα από το ΝΒΑ. Από την άλλη, το περίεργο βιογραφικό θα προκαλέσει και αντιδράσεις. Το ερώτημα είναι αν θα βοηθήσει συνολικά μια ομάδα ή αν τελικά θα προκαλέσει ζημιά.
Αν τα βάλουμε κάτω, ο Αντερσεν ταιριάζει αγωνιστικά και στους δύο, αλλά δύσκολα θα χωρέσει σε αυτό που έχει δημιουργήσει ο Ολυμπιακός. Με την έννοια ότι έχει κρατήσει 10 παίκτες από το περυσινό ρόστερ, έχει δημιουργηθεί μια καλή παρέα και η παραμονή του Ντόρσεϊ θα ικανοποιούσε τους περισσότερους. Δεν είναι τυχαίο το ότι ο Κάιλ Χάινς και ο Εϊσι Λο έχουν αναλάβει να τον... ψήσουν να μείνει στην ομάδα. Οχι ότι ο Ντόρσεϊ δεν έχει τις παραξενιές του, ειδικά στο γήπεδο είναι ατίθασος, αλλά τον έχουν αποδεχθεί όλοι. Ο Αντερσεν κουβαλά μια τρέλα που ουδείς ξέρει αν μπορεί να τη διαχειριστεί.
Στον Παναθηναϊκό που τώρα φτιάχνεται το ρόστερ και το κλίμα διαμορφώνεται, ίσως να έχει περισσότερο χώρο. Ο Πεδουλάκης είναι ειδικός στη διαχείριση περίεργων χαρακτήρων, άρα είναι πιο εύκολο να τον αποδεχθεί. Αλλά και στους πράσινους θα υπάρχουν ενστάσεις. Αλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι η συζήτηση γίνεται πιο πολύ για το παρουσιαστικό, τις κινήσεις του και τον χαρακτήρα του, παρά για τις ικανότητες στο παρκέ. Αν, πάντως, τις απομονώσουμε και ασχοληθούμε μόνο με το μπάσκετ, είναι παίκτης που θα κάνει σπουδαία δουλειά και σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Φτάνει, όμως, μόνο αυτό; Γιατί είναι σαφές πως υπάρχει μεγάλο ρίσκο για όποιον τον αποκτήσει.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ
Κρίνεται κάθε μέρα κι εκ του αποτελέσματος
Αμέσως μόλις γνωστοποιήθηκε το γεγονός ότι ο περίφημος (όχι τόσο για το σπουδαίο ταλέντο του, αλλά για τα εκτός γηπέδων ανδραγαθήματά του) Κρις Αντερσεν προτάθηκε στους δύο αιώνιους, η πρώτη φευγαλέα σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου, ήταν... "Ε, όχι κι αυτόν". Αμέσως μετά όμως, πιο ψύχραιμα σκεπτόμενος συνειδητοποίησα το μεγάλο λάθος που έκανα. Οταν ένας άνθρωπος μπαίνει στο παρκέ, δεν κρίνεται ούτε από το παρελθόν του, ούτε από το ποινικό μητρώο του, παρά μόνο για τη δουλειά που προσφέρει. Αυτή για την οποία πληρώνεται.
Υπ΄αυτή την έννοια ο Κρις Αντερσεν, ο σέντερ που αποδεσμεύτηκε προσφάτως από τους Ντένβερ Νάγκετς, έχοντας μία αξιοσημείωτη πορεία στο ΝΒΑ, θα μπορούσε να είναι μία καλή περίπτωση για τους δύο αιώνιους, από τη στιγμή που θα είχαν τα χρήματα για να καλύψουν τις απαιτήσεις του. Μιλώντας ειλικρινά, δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα με τα παιδιά που ξεφεύγουν στην προσωπική τους ζωή και κάνουν τεράστια λάθη. Μέχρι το σημείο όμως, που αυτά επηρεάζουν, ή δεν επηρεάζουν μόνο τον ίδιο και δεν έχουν αντίκτυπο στην ομάδα του, τους προπονητές, τους συμπαίκτες του. Την καθημερινότητα του, πρέπει να είναι αφελής κάποιος για να υποστηρίξει ότι την ξέρει. Για έναν παίκτη, μάλιστα, που έχει περάσει όλη τη ζωή του, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Αν είναι συνεργάσιμος, αν είναι ιδιότροπος, αν.. αν... αν.... Αυτό είναι και το ρίσκο που καλούνται να αναλάβουν ο Γιώργος Μπαρτζώκας ή ο Αργύρης Πεδουλάκης σε περίπτωση που αποφασίσουν την απόκτησή του.
Δεν έχει σημασία τι έχει κάνει στο παρελθόν του, από τη στιγμή που ο Αντερσεν, πάνω στο παρκέ, είναι ικανός να κάνει τη δουλειά. Και πολύ καλά μάλιστα. Το ρίσκο εστιάζεται περισσότερο στο χειρισμό ενός ανθρώπου που μοιάζει (και δεν μπορεί να είναι βέβαιος κανείς όμως) ιδιότροπος... Επίσης, η τελευταία φορά που έπαιξε εκτός Αμερικής ήταν το 1999, στην Κίνα, όταν ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα του. Στο ΝΒΑ έγινε ολόκληρη ιστορία με το θέμα το οποίο αντιμετώπισε με τα αναβολικά, οι παίκτες τάχθηκαν στο πλευρό του και επέστρεψε έπειτα από σχεδόν δύο χρόνια.
Από τη στιγμή που ο Αντερσεν κάνει τη δουλειά, καλώς να ορίσει. Αρκεί ο Μπαρτζώκας ή ο Πεδουλάκης να έχουν πλήρη επίγνωση του παίκτη τον οποίο αποκτούν και να είναι έτοιμοι να τον διαχειριστούν, αν προκύψει οποιοδήποτε πρόβλημα. Υποχρέωσή του είναι να είναι ευπρεπής, να σεβαστεί τους αντιπάλους και τους συμπαίκτες του, να μην προκαλέσει το κοινό. Από εκεί και πέρα, ουδείς έχει λόγο να τον κρίνει ως μπασκετμπολίστα με βάση αυτά που κάνει ως άνθρωπος.
Υ.Γ. Δυστυχώς ή ευτυχώς, κάθε άνθρωπος κουβαλάει το παρελθόν του. Το οποίο όμως, δεν πρέπει να καθορίζει και κάθε σελίδα που γράφει στην ιστορία του. Ο Αντερσεν, έχει δώσει δικαιώματα και για αυτό γίνεται τόση ανάλυση για αυτόν, σε αντίθεση με τους περισσότερους από τους συναδέλφους του που έρχονται στην Ελλάδα. Ο σχολιασμός δε γίνεται σε αυτά ΘΑ προσφέρει, αλλά σε αυτά που μπορεί να δημιουργούν προβληματισμό μέχρι σήμερα. Θα ήταν στο χέρι του, αν ποτέ ακολουθούσε την ίδια διαδρομή, να τον διαγράψει...
Υ.Γ.1 Ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια της Α1, μέχρι και πρότινος όμως, στην Α1 έχουν αγωνιστεί δεκάδες παίκτες, με ιδιαίτερο χαρακτήρα, με προβληματική προσωπικότητα, με ιδιοτροπίες. Κάποια ξεγυμνώθηκαν. Κάποιοι άλλοι, όμως, όχι μόνο αναίρεσαν την εικόνα που μπορεί να είχαμε για αυτούς πριν τους φιλοξενήσουμε, αλλά απέδειξαν ότι μπορούν να είναι κι εξαιρετικοί άνθρωποι.
πηγή: Gazzetta.gr
Birdman; Ε, είναι μεγάλο το ρίσκο
Κρίνονται πολλά τούτη την εβδομάδα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, όμως τα περισσότερα έχουμε αναλύσει ήδη. Για τον Περπέρογλου, τον Καββαδά, τους δύο κοινούς στόχους δηλαδή των αιωνίων.
Ο Κρις Αντερσεν, όμως, μπήκε ξαφνικά στην μπασκετική ζωή των δύο κορυφαίων ελληνικών ομάδων.Στους λάτρεις του ΝΒΑ, ο "Birdman" είναι πολύ γνωστός. Για τα τατουάζ, για τον τρόπο που πανηγυρίζει σαν πουλί τα καρφώματα που κάνει ή τις τάπες που ρίχνει. Οπως επίσης και για τα δύο χρόνια που έμεινε εκτός λόγω ναρκωτικών, αλλά και το θέμα που προέκυψε τον περασμένο Μάιο με την παιδική πορνογραφία.
Εκτός γηπέδου ο Αντερσεν δεν έχει καλό βιογραφικό, αυτό μάλλον του κοστίζει και την έξοδο από το ΝΒΑ. Γιατί αλλιώς θα ολοκλήρωσε την καριέρα του στο κορυφαίο πρωτάθλημα, δεν τίθεται θέμα. Ακόμα και στα 34του χρόνια, τη δουλειά του ξέρει να την κάνει πολύ καλά. Σκρινάρει, κόβει γρήγορα στη ρακέτα, παίρνει ριμπάουντ, είναι φοβερός στις τάπες. Κάνει, δηλαδή, μέσα στο γήπεδο ό,τι ακριβώς θέλουν και ο Μπαρτζώκας και ο Πεδουλάκης. Είναι καλύτερος και από τον Ντόρσεϊ και από τον Λάσμε. Εντός παρκέ, μάλιστα, είναι πιο συνεπώς και πειθαρχημένος από τον Ντόρσεϊ.
Το ζητούμενο, λοιπόν, ένα για τον Αντερσεν, που έχει προταθεί και σε Ολυμπιακό και σε Παναθηναϊκό εδώ και μέρες. Και όχι απλά έχει προταθεί, αλλά το ρεπορτάζ αναφέρει ότι έχει εξεταστεί σοβαρά και από τους δύο. Να πάρουν έναν εξαιρετικό σέντερ εντός γηπέδου, αλλά προβληματικό εκτός παρκέ;
Αν το δούμε και από το εμπορικό του κομμάτι το θέμα, ο "Birdman" είναι καλό όνομα από το ΝΒΑ. Από την άλλη, το περίεργο βιογραφικό θα προκαλέσει και αντιδράσεις. Το ερώτημα είναι αν θα βοηθήσει συνολικά μια ομάδα ή αν τελικά θα προκαλέσει ζημιά.
Αν τα βάλουμε κάτω, ο Αντερσεν ταιριάζει αγωνιστικά και στους δύο, αλλά δύσκολα θα χωρέσει σε αυτό που έχει δημιουργήσει ο Ολυμπιακός. Με την έννοια ότι έχει κρατήσει 10 παίκτες από το περυσινό ρόστερ, έχει δημιουργηθεί μια καλή παρέα και η παραμονή του Ντόρσεϊ θα ικανοποιούσε τους περισσότερους. Δεν είναι τυχαίο το ότι ο Κάιλ Χάινς και ο Εϊσι Λο έχουν αναλάβει να τον... ψήσουν να μείνει στην ομάδα. Οχι ότι ο Ντόρσεϊ δεν έχει τις παραξενιές του, ειδικά στο γήπεδο είναι ατίθασος, αλλά τον έχουν αποδεχθεί όλοι. Ο Αντερσεν κουβαλά μια τρέλα που ουδείς ξέρει αν μπορεί να τη διαχειριστεί.
Στον Παναθηναϊκό που τώρα φτιάχνεται το ρόστερ και το κλίμα διαμορφώνεται, ίσως να έχει περισσότερο χώρο. Ο Πεδουλάκης είναι ειδικός στη διαχείριση περίεργων χαρακτήρων, άρα είναι πιο εύκολο να τον αποδεχθεί. Αλλά και στους πράσινους θα υπάρχουν ενστάσεις. Αλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι η συζήτηση γίνεται πιο πολύ για το παρουσιαστικό, τις κινήσεις του και τον χαρακτήρα του, παρά για τις ικανότητες στο παρκέ. Αν, πάντως, τις απομονώσουμε και ασχοληθούμε μόνο με το μπάσκετ, είναι παίκτης που θα κάνει σπουδαία δουλειά και σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Φτάνει, όμως, μόνο αυτό; Γιατί είναι σαφές πως υπάρχει μεγάλο ρίσκο για όποιον τον αποκτήσει.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑΣ
Κρίνεται κάθε μέρα κι εκ του αποτελέσματος
Αμέσως μόλις γνωστοποιήθηκε το γεγονός ότι ο περίφημος (όχι τόσο για το σπουδαίο ταλέντο του, αλλά για τα εκτός γηπέδων ανδραγαθήματά του) Κρις Αντερσεν προτάθηκε στους δύο αιώνιους, η πρώτη φευγαλέα σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου, ήταν... "Ε, όχι κι αυτόν". Αμέσως μετά όμως, πιο ψύχραιμα σκεπτόμενος συνειδητοποίησα το μεγάλο λάθος που έκανα. Οταν ένας άνθρωπος μπαίνει στο παρκέ, δεν κρίνεται ούτε από το παρελθόν του, ούτε από το ποινικό μητρώο του, παρά μόνο για τη δουλειά που προσφέρει. Αυτή για την οποία πληρώνεται.
Υπ΄αυτή την έννοια ο Κρις Αντερσεν, ο σέντερ που αποδεσμεύτηκε προσφάτως από τους Ντένβερ Νάγκετς, έχοντας μία αξιοσημείωτη πορεία στο ΝΒΑ, θα μπορούσε να είναι μία καλή περίπτωση για τους δύο αιώνιους, από τη στιγμή που θα είχαν τα χρήματα για να καλύψουν τις απαιτήσεις του. Μιλώντας ειλικρινά, δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα με τα παιδιά που ξεφεύγουν στην προσωπική τους ζωή και κάνουν τεράστια λάθη. Μέχρι το σημείο όμως, που αυτά επηρεάζουν, ή δεν επηρεάζουν μόνο τον ίδιο και δεν έχουν αντίκτυπο στην ομάδα του, τους προπονητές, τους συμπαίκτες του. Την καθημερινότητα του, πρέπει να είναι αφελής κάποιος για να υποστηρίξει ότι την ξέρει. Για έναν παίκτη, μάλιστα, που έχει περάσει όλη τη ζωή του, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Αν είναι συνεργάσιμος, αν είναι ιδιότροπος, αν.. αν... αν.... Αυτό είναι και το ρίσκο που καλούνται να αναλάβουν ο Γιώργος Μπαρτζώκας ή ο Αργύρης Πεδουλάκης σε περίπτωση που αποφασίσουν την απόκτησή του.
Δεν έχει σημασία τι έχει κάνει στο παρελθόν του, από τη στιγμή που ο Αντερσεν, πάνω στο παρκέ, είναι ικανός να κάνει τη δουλειά. Και πολύ καλά μάλιστα. Το ρίσκο εστιάζεται περισσότερο στο χειρισμό ενός ανθρώπου που μοιάζει (και δεν μπορεί να είναι βέβαιος κανείς όμως) ιδιότροπος... Επίσης, η τελευταία φορά που έπαιξε εκτός Αμερικής ήταν το 1999, στην Κίνα, όταν ξεκίνησε την επαγγελματική καριέρα του. Στο ΝΒΑ έγινε ολόκληρη ιστορία με το θέμα το οποίο αντιμετώπισε με τα αναβολικά, οι παίκτες τάχθηκαν στο πλευρό του και επέστρεψε έπειτα από σχεδόν δύο χρόνια.
Από τη στιγμή που ο Αντερσεν κάνει τη δουλειά, καλώς να ορίσει. Αρκεί ο Μπαρτζώκας ή ο Πεδουλάκης να έχουν πλήρη επίγνωση του παίκτη τον οποίο αποκτούν και να είναι έτοιμοι να τον διαχειριστούν, αν προκύψει οποιοδήποτε πρόβλημα. Υποχρέωσή του είναι να είναι ευπρεπής, να σεβαστεί τους αντιπάλους και τους συμπαίκτες του, να μην προκαλέσει το κοινό. Από εκεί και πέρα, ουδείς έχει λόγο να τον κρίνει ως μπασκετμπολίστα με βάση αυτά που κάνει ως άνθρωπος.
Υ.Γ. Δυστυχώς ή ευτυχώς, κάθε άνθρωπος κουβαλάει το παρελθόν του. Το οποίο όμως, δεν πρέπει να καθορίζει και κάθε σελίδα που γράφει στην ιστορία του. Ο Αντερσεν, έχει δώσει δικαιώματα και για αυτό γίνεται τόση ανάλυση για αυτόν, σε αντίθεση με τους περισσότερους από τους συναδέλφους του που έρχονται στην Ελλάδα. Ο σχολιασμός δε γίνεται σε αυτά ΘΑ προσφέρει, αλλά σε αυτά που μπορεί να δημιουργούν προβληματισμό μέχρι σήμερα. Θα ήταν στο χέρι του, αν ποτέ ακολουθούσε την ίδια διαδρομή, να τον διαγράψει...
Υ.Γ.1 Ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια της Α1, μέχρι και πρότινος όμως, στην Α1 έχουν αγωνιστεί δεκάδες παίκτες, με ιδιαίτερο χαρακτήρα, με προβληματική προσωπικότητα, με ιδιοτροπίες. Κάποια ξεγυμνώθηκαν. Κάποιοι άλλοι, όμως, όχι μόνο αναίρεσαν την εικόνα που μπορεί να είχαμε για αυτούς πριν τους φιλοξενήσουμε, αλλά απέδειξαν ότι μπορούν να είναι κι εξαιρετικοί άνθρωποι.
πηγή: Gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου