Ο προπονητής του Τσάρλι Φράνσις το παραδέχτηκε δημοσίως (σε δίκη στον
Καναδά) έναν χρόνο αργότερα: «Ο Μπεν έπαιρνε στεροειδή από το 1981!» Το
κορμί του ήταν αντίστοιχο μπόντιμπίλντερ και το σπριντ που έκανε στον
τελικό των 100 μ. στη Σεούλ εξωγήινο. Ο Μπεν Τζόνσον ήταν ο νικητής σε
εκείνον τον αγώνα που αργότερα ονομάστηκε και ως «Η κούρσα της ντροπής!»
Δεν ήταν μόνο ο Καναδός σπρίντερ που πιάστηκε ντοπέ. Συνολικά πέντε από τους οκτώ εκείνου του τελικού εντοπίστηκαν τότε ή κάποια στιγμή στην καριέρα τους να έχουν κάνει χρήση αναβολικών. Εκείνη όμως ήταν η μέρα του Μπεν Τζόνσον και της μεγαλύτερης απάτης-απογοήτευσης στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Βλέπετε οι περισσότεροι ήταν τότε μαζί του στην κόντρα που είχε με τον Καρλ Λιούις, ο οποίος ως δεύτερος κατέκτησε τελικά το Χρυσό μετάλλιο, μιας και ο Τζόνσον ακυρώθηκε, αφού βρέθηκε στα ούρα του στανοζολόλη (η ουσία για τα άλογα που βρέθηκε και στον δικό μας Χονδοκούκη πριν το Λονδίνο). «Εκείνη την περίοδο έκανα αυτό που νόμιζα σωστό, καθότι άπαντες έπαιρναν φάρμακα» υποστήριξε πρόσφατα σε συνέντευξη του ο γεννημένος στην Τζαμάικα αθλητής που φάνηκε να μην έχει μετανιώσει παρά το αρνητικό στίγμα που άφησε στα ιστορικά κιτάπια το όνομα του.
Τζόνσον και Λιούις κοντραρίζονταν από τους Αγώνες του Λος Αντζελες (1984), με τον Λιούς να νικάει και τον Καναδό να είναι δεύτερος στα 100 μ. και στα 4x100 μ. Στο παγκόσμιο κλειστού το 1985 στο Παρίσι ο Τζόνσον πήρε το Χρυσό, με τον Λιούις να δηλώνει θυμωμένος: «Δεν θα με νικήσει ποτέ ξανά». Τελικά έτσι συνέβη, μιας και στη Σεούλ ως νικητής καταγράφηκε ο Αμερικανός. Ασχέτως εάν και εκείνος, όπως όλοι δηλαδή, κάτι είχε πάρει, ασχέτως εάν δεν επιβεβαιώθηκε.
Δεν ήταν μόνο ο Καναδός σπρίντερ που πιάστηκε ντοπέ. Συνολικά πέντε από τους οκτώ εκείνου του τελικού εντοπίστηκαν τότε ή κάποια στιγμή στην καριέρα τους να έχουν κάνει χρήση αναβολικών. Εκείνη όμως ήταν η μέρα του Μπεν Τζόνσον και της μεγαλύτερης απάτης-απογοήτευσης στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Βλέπετε οι περισσότεροι ήταν τότε μαζί του στην κόντρα που είχε με τον Καρλ Λιούις, ο οποίος ως δεύτερος κατέκτησε τελικά το Χρυσό μετάλλιο, μιας και ο Τζόνσον ακυρώθηκε, αφού βρέθηκε στα ούρα του στανοζολόλη (η ουσία για τα άλογα που βρέθηκε και στον δικό μας Χονδοκούκη πριν το Λονδίνο). «Εκείνη την περίοδο έκανα αυτό που νόμιζα σωστό, καθότι άπαντες έπαιρναν φάρμακα» υποστήριξε πρόσφατα σε συνέντευξη του ο γεννημένος στην Τζαμάικα αθλητής που φάνηκε να μην έχει μετανιώσει παρά το αρνητικό στίγμα που άφησε στα ιστορικά κιτάπια το όνομα του.
Τζόνσον και Λιούις κοντραρίζονταν από τους Αγώνες του Λος Αντζελες (1984), με τον Λιούς να νικάει και τον Καναδό να είναι δεύτερος στα 100 μ. και στα 4x100 μ. Στο παγκόσμιο κλειστού το 1985 στο Παρίσι ο Τζόνσον πήρε το Χρυσό, με τον Λιούις να δηλώνει θυμωμένος: «Δεν θα με νικήσει ποτέ ξανά». Τελικά έτσι συνέβη, μιας και στη Σεούλ ως νικητής καταγράφηκε ο Αμερικανός. Ασχέτως εάν και εκείνος, όπως όλοι δηλαδή, κάτι είχε πάρει, ασχέτως εάν δεν επιβεβαιώθηκε.
πηγή: Gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου