Για την ακρίβεια, οι Σκοτσέζοι δεν συγκαταλέγονται καν στις ομάδες της δεύτερης ταχύτητας, αυτές δηλαδή που κάθε χρόνο επιχειρούν να μπουν σφήνα στο δίδυμο Σέλτικ-Ρέιντζερς. Από το 2007-2008 είχαν να πλασάρουν στην τρίτη θέση και στο μεσοδιάστημα βρέθηκαν και στο δεύτερο μισό του βαθμολογικού πίνακα. Αλλά με μία ομάδα που ένας εκ των τερματοφυλάκων (Στέφανος Καπίνο) έχει σοβαρό πρόβλημα με τον προπονητή (Ζεσουάλδο Φερέιρα), δεν είσαι και το φαβορί.
Και σαν έδρα να το δεις, χάνοντας και τα τέσσερα εντός έδρας παιχνίδια με Ρέιντζερς και Σέλτικ, ενώ οι μοναδικές ομάδες με τις οποίες έκανε το 2/2 εντός ήταν η Χαρτς και η Αμπερντίν, σίγουρα δεν πρόκειται για φόβητρο. Αλλά με μία ομάδα που ο Αριστείδης Καμάρας τα βροντάει και φεύγει, δεν έχεις το “διπλό” στο τσεπάκι.
Ακόμη και τώρα δηλαδή, που ο υποβιβασμός της Ρέιντζερς, όσο να 'ναι δημιούργησε νέες προοπτικές για τους μέχρι χθες τριτοτέταρτους του πρωταθλήματος, αφού περισσεύει μία θέση στην προκριματική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ, η Μάδεργουελ δεν έκανε μεταγραφικά ανοίγματα για την ισχυροποιήσει τη θέση της σε αυτή την κούρσα. Αλλά με μία ομάδα που ο Πατέρας βάζει 10.000 στην “Παναθηναϊκή Συμμαχία”, η ελπίδα των Σκοτσέζων είναι ακόμη ζωντανή.
Πώς; Αντιπαραθέτουμε ανόμοια πράγματα; Την καθημερινότητα των ομάδων αντιπαραθέτουμε. Για την επικαιρότητα μιλάμε. Εκεί συζητούν για ποδόσφαιρο και σχεδιάζουν την αναμέτρηση για να διεκδικήσουν τις πιθανότητές τους και δω συζητάμε για ο,τιδήποτε άλλο εκτός από αυτό.
Και να φανταστεί κανείς ότι για την Μάδεργουελ προστρέξαμε και στο αρχείο, γυρίσαμε και μία 5ετία-6ετία πίσω. Για τον Παναθηναϊκό αξιοποιήσαμε την επικαιρότητα μιας μόλις εβδομάδας. Το άσχημο βεβαίως είναι, ότι η ελληνική θεματολογία και τα “παρ αθλητικά” του ελληνικού Τύπου δεν απασχολούν τους μπουκμέικερς κι έτσι το παιχνίδι στα δικά τους πλάνα δεν είναι καν μοιρασμένο. Φαβορί τον Παναθηναϊκό και μάλιστα με καλύτερη απόδοση γύρω στο 1.80 βρίσκουμε, όποιο κουπόνι κι αν αναζητήσουμε.
Και με το συμπάθειο, αλλά για μας που ζούμε στην Ελλάδα, με μια ομάδα με τόσα και τέτοια “προβλήματα”, δεν αξίζει να ρισκάρεις σε τέτοια απόδοση...
Υ.Γ.1: Έχω τη βεβαιότητα, ότι σύντομα θα μπει ένα τέλος στη φαιδρότητα να παραχαράσσεται η καθημερινότητα και να επιβάλλεται μια πλασματική επικαιρότητα για να μονοπωλεί το ενδιαφέρον. Ή τουλάχιστον, θα καταβληθεί σοβαρή προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση, που δεν θα έχει τα αμυντικά χαρακτηριστικά προηγουμένων χρόνων. Ωστόσο για την ώρα, όντως τα παιχνίδια με την Μάδεργουελ αποτελούν προτεραιότητα με παρωπίδες.
Και προσοχή. Δεν αναφέρομαι στα θέματα αυτά καθαυτά, αλλά στην αξιοποίηση που απολαμβάνουν. Το ρεπορτάζ ήταν, είναι και θα είναι απόλυτα σεβαστό. Μπορεί ο Πατέρας να έβαλε ή να βάλει 10.000 στη Συμμαχία, αλλά τι έχει αυτό να κάνει με το πως θα συμπεριφερθεί στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου; Γιατί ο Καπίνο να μην θέλει να παίζει βασικός και αναντικατάστατος; Αλλά τι έχει αυτό να κάνει με τον σεβασμό στο πρόσωπο του προπονητή και την αναγνώριση ότι η περσινή διαχείριση είχε έντονο το στοιχείο της προστασίας;
Υ.Γ.2: Τα περσινά παθήματα, θεωρώ ότι έγιναν μαθήματα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στον ιστορικό διασυρμό του Παναθηναϊκού, γιατί την ιστορία του συλλόγου οφείλουν να σέβονται όσοι φορούν τη φανέλα του, αλλά κανείς δεν μπορεί να τους επιβάλλει. Πιστεύω ότι αρκετούς τους πόνεσε πολύ περισσότερο η οικονομική αιμορραγία από αυτούς τους αποκλεισμούς, διότι την ένιωσαν στο πετσί τους με την ασυνέπεια στις πληρωμές.
Δεν κατηγορώ λοιπόν τον Γιάννη Αλαφούζο που αναδεικνύει σε κάθε ευκαιρία το οικονομικό σκέλος αυτών των αναμετρήσεων και υπενθυμίζει τόσο την περσινή ζημιά, όσο και τη φετινή υποχρέωση να μην επαναληφθεί. Κι αν κάποιοι δεν αισθάνονται υποχρεωμένοι να υπερασπιστούν όσα έχει πετύχει ο σύλλογος όλα αυτά τα χρόνια στα ευρωπαϊκά γήπεδα, θα αισθανθούν σίγουρα την ανάγκη να υπερασπιστούν το ψωμί τους ή εν πάση περιπτώσει, το παντεσπάνι τους ρε αδερφέ.
Πηγή: prasinanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου