Θα συμφωνήσω με αυτούς που λένε πως ο συγκεκριμένος Παναθηναϊκός, που
εμφανίζεται για πρώτη φορά στην ιστορία του τόσο αποδυναμωμένος σε τόσο
υψηλό επίπεδο στην Ευρώπη, δεν γίνεται να είναι και δυσαρεστημένος
επειδή αποκλείστηκε από την τέταρτη ομάδα της Ισπανίας. Σωστό! Πάλι καλά
που πήρε και μία ισοπαλία θα συμπλήρωνα εγώ.
Όμως δεν είναι αποδεκτό μία ομάδα, το όνομα της οποίας είναι απόλυτα συνδεδεμένο με διακρίσεις στην Ευρώπη, να συμβιβαστεί από τη μία ημέρα στην άλλη με τη μετριότητα. Η οποία δεν αφορά μονάχα στο αποτέλεσμα, αλλά -κυρίως- στην προσπάθεια που έγινε στα δύο παιχνίδια.
Για τις ελλείψεις του ρόστερ προφανώς ευθύνονται τα οικονομικά προβλήματα της ΠΑΕ. Για την έλλειψη προσπάθειας όμως, όσο άπειρη κι αν είναι η ομάδα, δεν μπορεί να φταίει κάτι άλλο εκτός από το κίνητρο που έπρεπε να δώσει κάποιους στους συγκεκριμένους παίκτες που φοράνε αυτή την ώρα την «πράσινη» φανέλα.
Εάν δεν έχανε ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο στην Ισπανία τα αυγά και τα πασχάλια, εάν πετύχαινε ένα γκολ στις τρεις μεγάλες ευκαιρίες του στο δεύτερο ημίχρονο, εάν δεν δίσταζε ο Φερέϊρα στον επαναληπτικό του ΟΑΚΑ να πάρει τα απαραίτητα ρίσκα που αναλογούσαν στις πιθανότητες για πρόκριση και εάν έπαιζε η ομάδα και στα τέσσερα ημίχρονα, όπως την έχουν συνηθίσει οι οπαδοί της στην Ευρώπη, ίσως να διεκδικούσε μέχρι το τέλος την πρόκρισή της στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Μπορεί να μην την άξιζε, παρόλα αυτά η σοβαρή κουβέντα που αφορά στους πράσινους δεν είναι αυτή και δεν έχει να κάνει σε καμία περίπτωση με τα πολλά «ΕΑΝ», (τα οποία κρύβουν πάντοτε τα σοβαρά προβλήματα) αλλά μ' ένα πολύ απλό «ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ» !
Ο Παναθηναϊκός δεν έπρεπε αυτό το καλοκαίρι να χάσει τον Γιώργο Καραγκούνη! Ο αρχηγός της Εθνικής, σε μία ομάδα χωρίς καμία εμπειρία από τη μέση και μπροστά στο ρόστερ της οποίας ο Τοτσέ κρίνεται από τον προπονητή ως χρήσιμος, ο Φορναρόλι βασικός και ο Πετρόπουλος ως τρίτη επιλογή, θα έφτανε τελικά στο σημείο να το ζητήσει ο ίδιος για να βγει από την ενδεκάδα. Ο Φερέϊρα μπορεί να μην τον ήθελε, καθώς θα έπρεπε να αποδεχτεί τους όρους του που ήταν να παίζει βασικός, αλλά στο τέλος θα κατέληγε να το χρειάζεται περισσότερο απ οποιονδήποτε άλλο μέσο.
Ο Παναθηναϊκός με την εικόνα που παρουσίασε κόντρα στη Μάλαγα τον είχε ανάγκη τον Γιώργο Καραγκούνη. Ως βασικό και αναντικατάστατο, σε μία ομάδα που δεν είχε -όχι εύκολη αλλά- ούτε με... αίτηση την πάσα προς του επιθετικούς της. Δεν είχε επίσης ίχνος αυτοπεποίθησης και τσαμπουκά (ούτε στο γήπεδο ούτε στον πάγκο) αλλά ούτε πίστη. Γι αυτό και δεν προσπάθησε να μπει και στη διαδικασία έστω για να διεκδικήσει το σκοπό του.
Το λάθος της απομάκρυνσης του Καραγκούνη και με τον τρόπο που αυτή υλοποιήθηκε, προδίδει ότι στον Παναθηναϊκό αυτή την εποχή τα πράγματα συμβαίνουν κατά λάθος! Χωρίς απαραίτητο σχεδιασμό και πρόγραμμα και εξαρτώνται από τα «φεγγάρια» και τα σωστά ή και στραβά ξυπνήματα των ανθρώπων που τον διαχειρίζονται.
Πηγή: pamesports.gr
Όμως δεν είναι αποδεκτό μία ομάδα, το όνομα της οποίας είναι απόλυτα συνδεδεμένο με διακρίσεις στην Ευρώπη, να συμβιβαστεί από τη μία ημέρα στην άλλη με τη μετριότητα. Η οποία δεν αφορά μονάχα στο αποτέλεσμα, αλλά -κυρίως- στην προσπάθεια που έγινε στα δύο παιχνίδια.
Για τις ελλείψεις του ρόστερ προφανώς ευθύνονται τα οικονομικά προβλήματα της ΠΑΕ. Για την έλλειψη προσπάθειας όμως, όσο άπειρη κι αν είναι η ομάδα, δεν μπορεί να φταίει κάτι άλλο εκτός από το κίνητρο που έπρεπε να δώσει κάποιους στους συγκεκριμένους παίκτες που φοράνε αυτή την ώρα την «πράσινη» φανέλα.
Εάν δεν έχανε ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο στην Ισπανία τα αυγά και τα πασχάλια, εάν πετύχαινε ένα γκολ στις τρεις μεγάλες ευκαιρίες του στο δεύτερο ημίχρονο, εάν δεν δίσταζε ο Φερέϊρα στον επαναληπτικό του ΟΑΚΑ να πάρει τα απαραίτητα ρίσκα που αναλογούσαν στις πιθανότητες για πρόκριση και εάν έπαιζε η ομάδα και στα τέσσερα ημίχρονα, όπως την έχουν συνηθίσει οι οπαδοί της στην Ευρώπη, ίσως να διεκδικούσε μέχρι το τέλος την πρόκρισή της στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Μπορεί να μην την άξιζε, παρόλα αυτά η σοβαρή κουβέντα που αφορά στους πράσινους δεν είναι αυτή και δεν έχει να κάνει σε καμία περίπτωση με τα πολλά «ΕΑΝ», (τα οποία κρύβουν πάντοτε τα σοβαρά προβλήματα) αλλά μ' ένα πολύ απλό «ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ» !
Ο Παναθηναϊκός δεν έπρεπε αυτό το καλοκαίρι να χάσει τον Γιώργο Καραγκούνη! Ο αρχηγός της Εθνικής, σε μία ομάδα χωρίς καμία εμπειρία από τη μέση και μπροστά στο ρόστερ της οποίας ο Τοτσέ κρίνεται από τον προπονητή ως χρήσιμος, ο Φορναρόλι βασικός και ο Πετρόπουλος ως τρίτη επιλογή, θα έφτανε τελικά στο σημείο να το ζητήσει ο ίδιος για να βγει από την ενδεκάδα. Ο Φερέϊρα μπορεί να μην τον ήθελε, καθώς θα έπρεπε να αποδεχτεί τους όρους του που ήταν να παίζει βασικός, αλλά στο τέλος θα κατέληγε να το χρειάζεται περισσότερο απ οποιονδήποτε άλλο μέσο.
Ο Παναθηναϊκός με την εικόνα που παρουσίασε κόντρα στη Μάλαγα τον είχε ανάγκη τον Γιώργο Καραγκούνη. Ως βασικό και αναντικατάστατο, σε μία ομάδα που δεν είχε -όχι εύκολη αλλά- ούτε με... αίτηση την πάσα προς του επιθετικούς της. Δεν είχε επίσης ίχνος αυτοπεποίθησης και τσαμπουκά (ούτε στο γήπεδο ούτε στον πάγκο) αλλά ούτε πίστη. Γι αυτό και δεν προσπάθησε να μπει και στη διαδικασία έστω για να διεκδικήσει το σκοπό του.
Το λάθος της απομάκρυνσης του Καραγκούνη και με τον τρόπο που αυτή υλοποιήθηκε, προδίδει ότι στον Παναθηναϊκό αυτή την εποχή τα πράγματα συμβαίνουν κατά λάθος! Χωρίς απαραίτητο σχεδιασμό και πρόγραμμα και εξαρτώνται από τα «φεγγάρια» και τα σωστά ή και στραβά ξυπνήματα των ανθρώπων που τον διαχειρίζονται.
Πηγή: pamesports.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου