Εκεί βασιλεύει ο στίβος και περί τούτου (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες
που καταβάλλουν η κολύμβηση, η ενόργανη γυμναστική, εσχάτως το τένις
και από το 1992, ελέω dream team, το μπάσκετ) δεν χωρεί αμφιβολία
Αυτός ο «βασιλιάς» έχει την τιμητική του τη δεύτερη εβδομάδα των Αγώνων, αλλά σε αντίθεση με το πρωτόκολλο των γαλαζοαίματων, εδώ δεν τίθενται διακρίσεις και (είναι μακάβριο, αλλά ταιριάζει στην περίσταση) ισχύει μια αποστροφή της νεκρώσιμης ακολουθίας!
Χωράει, δηλαδή, ο καθένας: βασιλεύς ή στρατιώτης, πλούσιος ή πένης, δίκαιος ή αμαρτωλός, (και συμπληρώνω εγώ για να μείνω στο πνεύμα του προχθεσινού τελικού των 400 μέτρων) άγευστος ή μυρωδάτος!
Το μυρίζομαι αυτό, αλλά το μυρίζεται πολύ καλύτερα ο Κιράνι Τζέιμς, που έβαλε επιτέλους τη Γρενάδα στον χάρτη των Ολυμπιακών Αγώνων: ένας πιτσιρικάς, ο οποίος θα κλείσει τα είκοσι χρόνια του την 1η Σεπτεμβρίου και προέρχεται από ένα νησί της Καραϊβικής, που ανήκει στη Βρετανική Κοινοπολιτεία, έχει έκταση μόλις 344 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό κάτι λιγότερο από 109.000 κατοίκους!
Παρεμπιπτόντως, ο τελικός των 400 μ. ήταν ο πιο multi culti στα χρονικά και συνάμα η πιο εμφατική απάντηση στον ιμπεριαλισμό, καθότι έλαμψαν διά της απουσίας τους οι (πλειοδότες στα χρυσά μετάλλια του αγωνίσματος) Αμερικανοί και οι λοιπές δημοκρατικές και μη δυνάμεις!
Πράγματι, αυτός ήταν ένας τελικός (όχι ακριβώς του τρίτου κόσμου αλλά) των κοινών θνητών: δυο φιναλίστ προέρχονταν από τις Μπαχάμες, ένας από το Τρίνινταντ και Τομπάγκο (που το έβαλε πρώτος στον χάρτη ο σπρίντερ Ατο Μπόλτον), δυο από το Βέλγιο, ένας από τη Δομινικανή Δημοκρατία, ένας -προφανώς για ξεκάρφωμα- από την Αυστραλία και ένας που θα μπορούσε κάλλιστα να ανοίξει μαγαζί με εδώδιμα και αποικιακά!
Το γράφω αυτό, διότι η (πατρίδα του εικοσάχρονου «χρυσού» ολυμπιονίκη) Γρενάδα στηρίζει την οικονομία της στην μεγάλη παραγωγή μοσχοκάρυδου και άλλων μπαχαρικών και γι' αυτό αποκαλείται «the spicy island»!
Ο Κιράνι Τζέιμς δεν έπεσε σαν κομήτης στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου: έχει ένα σωρό περγαμηνές από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, το 2010 ανακηρύχθηκε πρωταθλητής κόσμου στην κατηγορία των Νέων, πέρυσι στο Νταεγού έγραψε ιστορία ως ο νεαρότερος πρωταθλητής κόσμου σε επίπεδο Ανδρών και προχθές -ανήμερα της 67ης επετείου της ρίψης της βόμβας της Χιροσίμας- έκανε επίδειξη στο δικό του... πυρηνικό όπλο, τα σκάγια του οποίου έφτασαν μέχρι την Ατλάντα και τη Σεβίλλη!
Το γράφω αυτό, διότι ο Τζέιμς στέφθηκε «χρυσός» ολυμπιονίκης με χρόνο 43.94 που δεν αφήνει πια τον Μάικλ Τζόνσον να κοιμηθεί ήσυχος: ο περιβόητος «πάπιας», ο οποίος λόγω του τρομερού παγκοσμίου ρεκόρ του στα 200 μ. (19.32, το οποίο ο Μπολτ έχει βελτιώσει πλέον σε 19.19) επονομάστηκε «ο γρηγορότερος άνθρωπος στον πλανήτη», παραμένει Νο 1 στο τετρακοσάρι αλλά όχι για πολύ!
Προχθές ο Τζέιμς κατέβηκε από τα 44 δευτερόλεπτα και απειλεί πλέον στα ίσα το παγκόσμιο ρεκόρ (43.18) που έχει αφήσει αμανάτι από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1999 στη Σεβίλλη, ενώ τρία χρόνια νωρίτερα στην Ατλάντα πέτυχε ολυμπιακό ρεκόρ με 43.49.
Σε μια επίδειξη μεγαλοθυμίας και ιπποτισμού, ο Τζόνσον είπε χθες ότι «εάν ο Τζέιμς βελτιώσει κάποια στοιχεία της τεχνικής του, σίγουρα θα μου πάρει το ρεκόρ», και αυτή είναι όντως μια μεγάλη πρόκληση για τον εικοσάχρονο δρομέα, ο οποίος προφανώς πάσχει από διχασμό προσωπικότητας, διότι άλλοι τον λένε «νέο Τζόνσον» και άλλοι «μικρό Μπολτ»!
Ελόγου του, πάντως, προτιμά να συστήνεται απλά ως «ο Κιράνι Τζέιμς από τη Γρενάδα», ενώ αναγνωρίζει ως πρότυπό του τον (κορυφαίο μέχρι τη δική του εμφάνιση) συμπατριώτη του σπρίντερ, τον Αλέιν Φρανσίκ, και ξέρει καλά ότι ο προχθεσινός θρίαμβος του θα δώσει πολύ πιο πανηγυρικό τόνο στο αυγουστιάτικο καρναβάλι της Γρενάδας!
Ξέρει, επίσης, ότι η πατρίδα του δικαιούται πλέον να καμαρώνει όχι μόνο για τα περίφημα μοσχοκάρυδά της ή για τα υπό εξαφάνιση περιστέρια που ζουν εκεί, αλλά και για τα γκάζια της: το γράφω αυτό, διότι η Γρενάδα είναι επίσης ο τόπος (όχι γέννησης αλλά της εκ πατρός) καταγωγής του προ τετραετίας πρωταθλητή της Formula 1, Λιούις Χάμιλτον...
...Oπότε το (γρήγορο) σόι πάει βασίλειο!
Η Γρενάδα ανακαλύφθηκε το 1498 από τον Χριστόφορο Κολόμβο, ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη χώρα στις 7 Φεβρουαρίου του 1974 (αλλά παραμένει μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας), στη σημαία της εικονίζεται ένας καρπός μοσχοκάρυδου, ενώ πριν από τριάντα χρόνια βρέθηκε στη δίνη του Ψυχρού Πολέμου!
Το 1979 ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Γρενάδας (και την κατέστησε δορυφόρο της Σοβιετικής Ενωσης) ο κομμουνιστής Μόρις Μπίσοπ, ο οποίος ανετράπη και δολοφονήθηκε στις 19 Οκτωβρίου του 1983, όταν εισέβαλαν στη Γρενάδα 2.000 Αμερικανοί πεζοναύτες και επανέφεραν τη χώρα στη δυτική νομιμότητα!
Τρεις δεκαετίες αργότερα η Γρενάδα έχει ως πολίτευμα τη Βασιλευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, ανήκει στη δικαιοδοσία της βασίλισσας Ελισάβετ της Αγγλίας και προχθές το βράδυ αναγόρευσε έναν δικό της βασιλιά στον «βασιλιά των Ολυμπιακών Αγώνων», όπως αποκαλεί ο Διακογιάννης τον στίβο.
Πηγή: Goal
Αυτός ο «βασιλιάς» έχει την τιμητική του τη δεύτερη εβδομάδα των Αγώνων, αλλά σε αντίθεση με το πρωτόκολλο των γαλαζοαίματων, εδώ δεν τίθενται διακρίσεις και (είναι μακάβριο, αλλά ταιριάζει στην περίσταση) ισχύει μια αποστροφή της νεκρώσιμης ακολουθίας!
Χωράει, δηλαδή, ο καθένας: βασιλεύς ή στρατιώτης, πλούσιος ή πένης, δίκαιος ή αμαρτωλός, (και συμπληρώνω εγώ για να μείνω στο πνεύμα του προχθεσινού τελικού των 400 μέτρων) άγευστος ή μυρωδάτος!
Το μυρίζομαι αυτό, αλλά το μυρίζεται πολύ καλύτερα ο Κιράνι Τζέιμς, που έβαλε επιτέλους τη Γρενάδα στον χάρτη των Ολυμπιακών Αγώνων: ένας πιτσιρικάς, ο οποίος θα κλείσει τα είκοσι χρόνια του την 1η Σεπτεμβρίου και προέρχεται από ένα νησί της Καραϊβικής, που ανήκει στη Βρετανική Κοινοπολιτεία, έχει έκταση μόλις 344 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό κάτι λιγότερο από 109.000 κατοίκους!
Παρεμπιπτόντως, ο τελικός των 400 μ. ήταν ο πιο multi culti στα χρονικά και συνάμα η πιο εμφατική απάντηση στον ιμπεριαλισμό, καθότι έλαμψαν διά της απουσίας τους οι (πλειοδότες στα χρυσά μετάλλια του αγωνίσματος) Αμερικανοί και οι λοιπές δημοκρατικές και μη δυνάμεις!
Πράγματι, αυτός ήταν ένας τελικός (όχι ακριβώς του τρίτου κόσμου αλλά) των κοινών θνητών: δυο φιναλίστ προέρχονταν από τις Μπαχάμες, ένας από το Τρίνινταντ και Τομπάγκο (που το έβαλε πρώτος στον χάρτη ο σπρίντερ Ατο Μπόλτον), δυο από το Βέλγιο, ένας από τη Δομινικανή Δημοκρατία, ένας -προφανώς για ξεκάρφωμα- από την Αυστραλία και ένας που θα μπορούσε κάλλιστα να ανοίξει μαγαζί με εδώδιμα και αποικιακά!
Το γράφω αυτό, διότι η (πατρίδα του εικοσάχρονου «χρυσού» ολυμπιονίκη) Γρενάδα στηρίζει την οικονομία της στην μεγάλη παραγωγή μοσχοκάρυδου και άλλων μπαχαρικών και γι' αυτό αποκαλείται «the spicy island»!
Ο Κιράνι Τζέιμς δεν έπεσε σαν κομήτης στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου: έχει ένα σωρό περγαμηνές από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, το 2010 ανακηρύχθηκε πρωταθλητής κόσμου στην κατηγορία των Νέων, πέρυσι στο Νταεγού έγραψε ιστορία ως ο νεαρότερος πρωταθλητής κόσμου σε επίπεδο Ανδρών και προχθές -ανήμερα της 67ης επετείου της ρίψης της βόμβας της Χιροσίμας- έκανε επίδειξη στο δικό του... πυρηνικό όπλο, τα σκάγια του οποίου έφτασαν μέχρι την Ατλάντα και τη Σεβίλλη!
Το γράφω αυτό, διότι ο Τζέιμς στέφθηκε «χρυσός» ολυμπιονίκης με χρόνο 43.94 που δεν αφήνει πια τον Μάικλ Τζόνσον να κοιμηθεί ήσυχος: ο περιβόητος «πάπιας», ο οποίος λόγω του τρομερού παγκοσμίου ρεκόρ του στα 200 μ. (19.32, το οποίο ο Μπολτ έχει βελτιώσει πλέον σε 19.19) επονομάστηκε «ο γρηγορότερος άνθρωπος στον πλανήτη», παραμένει Νο 1 στο τετρακοσάρι αλλά όχι για πολύ!
Προχθές ο Τζέιμς κατέβηκε από τα 44 δευτερόλεπτα και απειλεί πλέον στα ίσα το παγκόσμιο ρεκόρ (43.18) που έχει αφήσει αμανάτι από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1999 στη Σεβίλλη, ενώ τρία χρόνια νωρίτερα στην Ατλάντα πέτυχε ολυμπιακό ρεκόρ με 43.49.
Σε μια επίδειξη μεγαλοθυμίας και ιπποτισμού, ο Τζόνσον είπε χθες ότι «εάν ο Τζέιμς βελτιώσει κάποια στοιχεία της τεχνικής του, σίγουρα θα μου πάρει το ρεκόρ», και αυτή είναι όντως μια μεγάλη πρόκληση για τον εικοσάχρονο δρομέα, ο οποίος προφανώς πάσχει από διχασμό προσωπικότητας, διότι άλλοι τον λένε «νέο Τζόνσον» και άλλοι «μικρό Μπολτ»!
Ελόγου του, πάντως, προτιμά να συστήνεται απλά ως «ο Κιράνι Τζέιμς από τη Γρενάδα», ενώ αναγνωρίζει ως πρότυπό του τον (κορυφαίο μέχρι τη δική του εμφάνιση) συμπατριώτη του σπρίντερ, τον Αλέιν Φρανσίκ, και ξέρει καλά ότι ο προχθεσινός θρίαμβος του θα δώσει πολύ πιο πανηγυρικό τόνο στο αυγουστιάτικο καρναβάλι της Γρενάδας!
Ξέρει, επίσης, ότι η πατρίδα του δικαιούται πλέον να καμαρώνει όχι μόνο για τα περίφημα μοσχοκάρυδά της ή για τα υπό εξαφάνιση περιστέρια που ζουν εκεί, αλλά και για τα γκάζια της: το γράφω αυτό, διότι η Γρενάδα είναι επίσης ο τόπος (όχι γέννησης αλλά της εκ πατρός) καταγωγής του προ τετραετίας πρωταθλητή της Formula 1, Λιούις Χάμιλτον...
...Oπότε το (γρήγορο) σόι πάει βασίλειο!
Η Γρενάδα ανακαλύφθηκε το 1498 από τον Χριστόφορο Κολόμβο, ανακηρύχθηκε ανεξάρτητη χώρα στις 7 Φεβρουαρίου του 1974 (αλλά παραμένει μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας), στη σημαία της εικονίζεται ένας καρπός μοσχοκάρυδου, ενώ πριν από τριάντα χρόνια βρέθηκε στη δίνη του Ψυχρού Πολέμου!
Το 1979 ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Γρενάδας (και την κατέστησε δορυφόρο της Σοβιετικής Ενωσης) ο κομμουνιστής Μόρις Μπίσοπ, ο οποίος ανετράπη και δολοφονήθηκε στις 19 Οκτωβρίου του 1983, όταν εισέβαλαν στη Γρενάδα 2.000 Αμερικανοί πεζοναύτες και επανέφεραν τη χώρα στη δυτική νομιμότητα!
Τρεις δεκαετίες αργότερα η Γρενάδα έχει ως πολίτευμα τη Βασιλευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, ανήκει στη δικαιοδοσία της βασίλισσας Ελισάβετ της Αγγλίας και προχθές το βράδυ αναγόρευσε έναν δικό της βασιλιά στον «βασιλιά των Ολυμπιακών Αγώνων», όπως αποκαλεί ο Διακογιάννης τον στίβο.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου