Σε λοιδορούν, σε απολύουν, σε δέρνουν...!!

Δεν έμεινε χώρα της δυτικής Ευρώπης, στην κατηγορία των προηγμένων ποδοσφαιρικά, που να μην πληροφορηθεί αναλυτικά -με αφορμή τη δολοφονική επίθεση τα ξημερώματα της Δευτέρας εναντίον του Αρη Ασβεστά- ότι εδώ στην Ελλάδα εκτός όλων των άλλων ζοφερών, κάποιοι στήνουν ακόμα «παγίδες θανάτου» ή «συμμόρφωσης» σε αθλητικούς συντάκτες. Γράφει ο Βαγγέλης Μπραουδάκης.

Από το Eurosport και το France Football μέχρι ολλανδικά, πορτογαλικά και ισπανικά ΜΜΕ έφτασε η χάρη μας
Ο Αρης, για όσους δεν ξέρετε, ειδικεύεται στο λεγόμενο «κυβερνητικό» ρεπορτάζ. Ητοι, τι συμβαίνει στην ΕΠΟ (αθλητική Δικαιοσύνη, διαιτησία), στη Super League, στη γγΑ και στους υπόλοιπους φορείς που εμπλέκονται με το «αυτοδιοίκητο» ποδόσφαιρο. Και συχνά πυκνά ενοχλεί σφόδρα τους παράγοντες, βάσει της κριτικής που ασκεί μέσα από την παρουσίαση του ρεπορτάζ. Θυμάμαι κιόλας που το λέγαμε και καλαμπουρίζαμε έξω από στούντιο πριν από την έναρξη του Euro σ' εκείνη τη συνύπαρξή μας στην τηλεοπτική συνέντευξη του -απερχόμενου- «πρωθυπουργού», του Σοφοκλή Πιλάβιου.
Επιπλέον, ο Αρης, όντας «μάχιμος» και «δημοσιογράφος» με τις κυριολεκτικές έννοιες των λέξεων, όπως τις έχω στο κεφάλι μου, εκλέχτηκε πρόσφατα και στο ΔΣ του ΠΣΑΤ, του Πανελλήνιου Συνδέσμου των Αθλητικών Συντακτών που αριθμεί λίγο περισσότερους από 1.000 επαγγελματίες στην Ελλάδα. Μη συνδικαλιστικό όργανο, εντούτοις «γέφυρα» σ' αυτό το ιδιαίτερο κομμάτι του κλάδου της δημοσιογραφίας, ώστε συντεταγμένα ορισμένα από τα προβλήματα της δουλειάς να αντιμετωπίζονται
Ποιος έδωσε την εντολή στους «μπράβους» να του στήσουν καρτέρι τα ξημερώματα έξω από το σπίτι του «για να μάθει να σέβεται» και ποιοι «χτιστοί» εκτέλεσαν το συμβόλαιο δεν ξέρω. Περνάνε από το μυαλό μου πέντε έξι ηθικοί αυτουργοί, βάσει όσων ενοχλούνταν με τα λεγόμενά του, θα 'χει κι αυτός άλλους τόσους και πάει λέγοντας. Η συγκεκριμένη εξιχνίαση, ωστόσο, είναι αποκλειστικό ζήτημα των οργάνων της ευνομούμενης πολιτείας (αν μπορούν, αν θέλουν, αν υπάρχει ευνομούμενη πολιτεία πια και η συζήτηση βαίνει ατέρμονη)
Αυτό που δεν είναι, όμως, αποκλειστικό ζήτημα της ΕΛΑΣ ή/και της Δικαιοσύνης, αλλά γενικότερο και μας αφορά όλους (εμάς που εργαζόμαστε κι εσάς που είστε οι δέκτες της πληροφόρησης) είναι το φαινόμενο αυτό καθαυτό. Αν τους ενοχλείς πρώτα σε λοιδορούν, μετά φροντίζουν να μην έχεις δουλειά, κατόπιν σε δέρνουν κ.ο.κ
Από τότε που μπήκα στο χώρο, πριν από 22 χρόνια, θυμάμαι να χτυπάνε, να μαχαιρώνουν, να απειλούν με συχνότητα ένα δυο θύματα κάθε χρόνο. Και διαιτητές γίνονται στόχοι. Και παράγοντες. Ως και ποδοσφαιριστές! Αν είναι ίδιες ή διαφορετικές οι εκάστοτε συμμορίες λίγο απασχολεί. Παρασιτούν κι αυτές στο ίδιο περιβάλλον, στον ίδιο περίγυρο που «σαπίζει» το προϊόν ποδόσφαιρο δεκαετίες τώρα. Κι όσο διά της ανοχής ή της συνενοχής επιτρέπουμε να διαιωνίζονται, τόσο οι «Ασβεστάδες» θα πληθαίνουν (ανυπάκουοι όντας) και ταυτόχρονα θα λιγοστεύουν (στη λογική «βλέπε, άκου, σιώπα»).
Πηγή: Goal