Μας κατηγορώ

Ο Περικλής Στέλλας γράφει για τις τεράστιες ευθύνες που έχει ο δημοσιογραφικός κλάδος, με αφορμή την άνανδρη επίθεση των "μπράβων" στον συνάδελφο, Αρη Ασβεστά.

Λίγη ώρα μετά το τέλος της εκπομπής που είχε στο ραδιόφωνο ο Αρης Ασβεστάς δέχθηκε άνανδρη επίθεση από δυο φουσκωτούς που τον χτύπησαν και το παράσημό του ήταν να ζήσει και να τη γλιτώσει με πέντε έξι ράμματα. Ο Αρης ενοχλούσε με τη φωνή του και τα ρεπορτάζ του. Και η γνωστή μέθοδος των ενοχλημένων εφαρμόστηκε και πάλι.
Λίγη ωρα μετά μερικά like στο Facebook και σκόρπια μηνύματα φίλων και συναδέλφων. Και αργότερα δύο ανακοινώσεις συμπαράστασης, από την Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών και τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικών Συντακτών.
Ανακοινώσεις με τις οποίες καταδίκαζαν την άνανδρη επίθεση. Την επόμενη μέρα τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων προκαλούν σοκ. Κάπου στα ψιλά η είδηση για την επίθεση που δέχθηκε ο Αρης Ασβεστάς. Δηλαδή ακόμη και το ίδιο το σινάφι του δημοσιογράφου το πέρασε στο ντούκου κατά πλειοψηφία.
Αυτό ήταν ό,τι πιο τρομακτικό θα πρέπει να ένιωσε ο Αρης, πιο σκληρό και από την επίθεση που δέχθηκε. Καμία σημασία. Σχεδόν αδιαφορία. Σχεδόν στο ντούκου. Και το ερώτημα που θα βασανίζει -είμαι βέβαιος -τον εαυτό του είναι εάν είναι βλαξ, ηλίθιος ή και άνθρωπος μιας άλλης εποχής και θεωρείται ταριχευμένος σε όλα.
Μας κατηγορώ όλους για την άθλια στάση την οποία κρατάμε όλα αυτά τα χρόνια. Υπάρχουν και δημοσιογράφοι ερπετά βέβαια. Που λένε ήδη ότι τα ήθελε και τα έπαθε, που λένε ότι καλά να πάθει διότι δεν καθόταν στα αυγά του. Είναι αυτοί που πάντα έχουν δουλειά. Διότι απλούστατα είναι τρόφιμοι του ταμείου των ερπετών και παντοτινοί οπαδικοί σαλπιγκτές.
Μας κατηγορώ όλους διότι με ανακοινώσεις, ρε μάγκες συνάδελφοι, δεν λύνονται τα προβλήματα. Με ανακοινώσεις γελάει ο κόσμος και πολύ περισσότερο εκείνοι που χτύπησαν τον Αρη και ακόμη περισσότερο εκείνοι που τους έβαλαν να τον χτυπήσουν. Αλλά αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Γενικώς είναι έτσι δομημένη αυτή η ελληνική κοινωνία. Να μη λογοδοτεί κανείς, να μην τιμωρείται κανείς και να τα περνάμε όλα στο ντούκου.
Είναι μια απέραντη ντροπή η στάση μας. Διότι ο Αρης ο Ασβεστάς δεν είναι ο μοναδικός και σίγουρα δεν είναι ο τελευταίος. Οσο λειτουργούμε έτσι, το έργο για τους αλήτες (δεν ξέρω εάν είναι παράγοντες, διαιτητές, παίκτες ή οτιδήποτε άλλο) γίνεται ακόμη πιο εύκολο. Θα το κάνουν ξανά πιο εύκολα και πιο άνετα.
Και άσπρο και μαύρο δεν μπορεί να γίνει
Για το παιχνίδι και την ήττα του ΠΑΟΚ από τον Ατρόμητο σημείωνα προχθές πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τη στήριξη σε αυτήν τη νεανική ομάδα που δημιουργεί ο Δώνης. Και η πεποίθησή μου είναι πως αυτά τα παιδιά έχουν πολύ υψηλή προοπτική. Τα μηνύματα που έλαβα από πάμπολλους φίλους του ΠΑΟΚ ήταν ειρωνικά σε ό,τι αφορά τη στήριξη. Χαρακτηριστικό το παρακάτω: «Το κόλπο με τα ταλέντα έπιανε μέχρι πριν από δύο χρόνια στον λαό του ΠΑΟΚ. Τι να το κάνω το ταλέντο, που μόλις γίνει παίκτης θα πουληθεί; Ας έχω 35άρηδες κι ας πάρω τίτλο».
Ο αναγνώστης αυτός έχει απόλυτο δίκιο. Αλλά για σταθείτε, ρε μάγκες. Οταν κάνουμε λόγο για τους εμπόρους ελπίδας και για τις πρόσφατες διοικήσεις που διέλυσαν τον ΠΑΟΚ (βλέπε πόρισμα) έβγαιναν κατά συρροή και έλεγαν ότι θα έρθει η στιγμή που θα τους αναζητάμε πίσω και πως αναγκαστικά ο ΠΑΟΚ ξεπουλάει (και μάλιστα όσο όσο και όχι πουλάει) όλα τα παιδιά του.
Αφού λοιπόν είναι έτσι, το μόνο που έχεις ως επιλογή είναι να στηρίξεις αυτό που άφησαν ο Ζαγοράκης και οι φίλοι του (και ο Βρύζας παρακαλώ) και καλείται τώρα να δημιουργήσει ο Δώνης. Αλλιώς βγαίνεις στους δρόμους και τρέχεις στα δικαστήρια για να καλέσεις να λογοδοτήσουν εκείνους που σου πουλούσαν παραμύθι και έφτασαν τον ΠΑΟΚ άλλα 12 εκατομμύρια ευρώ μέσα και άφησαν τον ΠΑΟΚ με τον Πέλκα, τον Αποστολόπουλο και τον Κάτσε. sportdog gr