Θέλω απλώς να ρωτήσω αν όλοι εκείνοι που έκραξαν ΚΑΙ τον Φερέιρα (όχι
μόνο τους ποδοσφαιριστές) χθες στο ΟΑΚΑ είναι... αντι-Παναθηναϊκοί; Αν
όλοι αυτοί οι άνθρωποι που δικαιολογημένα ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΑΝ στο θέαμα της
ομάδας-ΕΚΤΡΩΜΑ είναι «ενταγμένοι» σε ένα συνολικό σχέδιο αποδόμησης του
Πορτογάλου τεχνικού, με απώτερο στόχο την απομάκρυνσή του από τον
Παναθηναϊκό. Αν όλοι αυτοί είναι μέλη της παράνομης οργάνωσης «ΦΑΤΕ ΤΟΝ
ΖΕΣΟΥΑΛΔΟ»!
Οσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο, το σίγουρο είναι πως μοναδική ΜΑΥΡΙΛΑ αποτελεί ο φετινός Παναθηναϊκός του Πορτογάλου κόουτς. Ενα κάτι σαν ομάδα, για την οποία πλέον δεν τίθεται καν το ερώτημα «τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;». Μια... πρώτη εύκολη απάντηση θα ήταν πως χθες «ψόφησε» ο Παναθηναϊκός, επειδή ο Κουκουλάκης δεν του έδωσε το πέναλτι στο 10ο λεπτό. Ενα πέναλτι που ήταν, καθώς ο Φούλοπ βρήκε τον Χριστοδουλόπουλο στο δεξί πόδι και ΕΠΡΕΠΕ να συνοδευτεί από κόκκινη κάρτα στον γκολκίπερ του Αστέρα.
Μάλιστα. Από εκεί και πέρα, όμως, ΠΟΥ βρισκόταν το «τριφύλλι» στο γήπεδο; Δύο σουτ του Λάζαρου (ένα στο δοκάρι) και ουσιαστικά τέλος φάσεων στο 43ο λεπτό! Ενα ολόκληρο δεύτερο ημίχρονο δίχως ούτε μία ευκαιρία. Από το 80ό λεπτό που η ομάδα του Τσιώλη έμεινε με δέκα παίκτες ο Παναθηναϊκός δεν μπήκε ούτε στην περιοχή. Πλάνο ανάπτυξης ανύπαρκτο, εξαντλήθηκε... στις όποιες μεμονωμένες εμπνεύσεις του Χριστοδουλόπουλου, στην ταλαιπωρία της μπάλας από τον Κουίνσι και πάπαλα. Αυτός ο Φορναρόλι ΞΑΝΑ ένα με το... ΤΙΠΟΤΑ. Πολυτιμότερος παίκτης του αγώνα ορθά ο Καρνέζης, ως ο άνθρωπος που κράτησε το «μηδέν» για την ομάδα του.
Επειτα από 5 αγωνιστικές ο Παναθηναϊκός όχι μόνο βλέπει την κορυφή (στο -11 ήδη!) με... περισκόπιο, αλλά αρχίζει, σαν την ΑΕΚ, να συζητάει ποιες ομάδες περνάει από την ουρά της βαθμολογίας! Τρία εντός έδρας παιχνίδια, καμία νίκη. Μια αγωνιστική αηδία που μοιάζει με κατήφορο με σπασμένα φρένα.
Τίποτα δεν αλλάζει. Ούτε με τις ομιλίες παικτών και προπονητή ούτε με την επίσκεψη των οπαδών ούτε με την... ανάληψη των καθηκόντων του νέου προέδρου. Και δεν αλλάζει γιατί στο ποδόσφαιρο υπάρχει λογική μετάφραση. Οταν μια ομάδα σέρνεται, όταν της λείπουν η έκρηξη, η φρεσκάδα, το πλάνο αλλά ΚΑΙ παίκτες-προσωπικότητες (ο Λέτο πρέπει να... έφριξε με αυτά που είδε χθες), τότε οι ομίλιες δεν μπορούν να παίξουν μπάλα.
Η ουσία είναι η γιούχα. Και η γιούχα είναι το αποτέλεσμα που δικαιολογημένα εισέπραξε αυτό το ποδοσφαιρικό έκτρωμα.
ΥΓ.: Ο Αδαμίδης και το παρεάκι του συνεχίζουν να κάνουν «κουμάντο» στην ΑΕΚ. Ετσι και πάει τελικά ο (κορυφαίος Ελληνας προπονητής) Αγγελος στην Ενωση, βλέπω κάποια στιγμή το ξεφωνητό τους να μην το γλιτώνουν.
Πηγή: Goal
Οσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο, το σίγουρο είναι πως μοναδική ΜΑΥΡΙΛΑ αποτελεί ο φετινός Παναθηναϊκός του Πορτογάλου κόουτς. Ενα κάτι σαν ομάδα, για την οποία πλέον δεν τίθεται καν το ερώτημα «τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;». Μια... πρώτη εύκολη απάντηση θα ήταν πως χθες «ψόφησε» ο Παναθηναϊκός, επειδή ο Κουκουλάκης δεν του έδωσε το πέναλτι στο 10ο λεπτό. Ενα πέναλτι που ήταν, καθώς ο Φούλοπ βρήκε τον Χριστοδουλόπουλο στο δεξί πόδι και ΕΠΡΕΠΕ να συνοδευτεί από κόκκινη κάρτα στον γκολκίπερ του Αστέρα.
Μάλιστα. Από εκεί και πέρα, όμως, ΠΟΥ βρισκόταν το «τριφύλλι» στο γήπεδο; Δύο σουτ του Λάζαρου (ένα στο δοκάρι) και ουσιαστικά τέλος φάσεων στο 43ο λεπτό! Ενα ολόκληρο δεύτερο ημίχρονο δίχως ούτε μία ευκαιρία. Από το 80ό λεπτό που η ομάδα του Τσιώλη έμεινε με δέκα παίκτες ο Παναθηναϊκός δεν μπήκε ούτε στην περιοχή. Πλάνο ανάπτυξης ανύπαρκτο, εξαντλήθηκε... στις όποιες μεμονωμένες εμπνεύσεις του Χριστοδουλόπουλου, στην ταλαιπωρία της μπάλας από τον Κουίνσι και πάπαλα. Αυτός ο Φορναρόλι ΞΑΝΑ ένα με το... ΤΙΠΟΤΑ. Πολυτιμότερος παίκτης του αγώνα ορθά ο Καρνέζης, ως ο άνθρωπος που κράτησε το «μηδέν» για την ομάδα του.
Επειτα από 5 αγωνιστικές ο Παναθηναϊκός όχι μόνο βλέπει την κορυφή (στο -11 ήδη!) με... περισκόπιο, αλλά αρχίζει, σαν την ΑΕΚ, να συζητάει ποιες ομάδες περνάει από την ουρά της βαθμολογίας! Τρία εντός έδρας παιχνίδια, καμία νίκη. Μια αγωνιστική αηδία που μοιάζει με κατήφορο με σπασμένα φρένα.
Τίποτα δεν αλλάζει. Ούτε με τις ομιλίες παικτών και προπονητή ούτε με την επίσκεψη των οπαδών ούτε με την... ανάληψη των καθηκόντων του νέου προέδρου. Και δεν αλλάζει γιατί στο ποδόσφαιρο υπάρχει λογική μετάφραση. Οταν μια ομάδα σέρνεται, όταν της λείπουν η έκρηξη, η φρεσκάδα, το πλάνο αλλά ΚΑΙ παίκτες-προσωπικότητες (ο Λέτο πρέπει να... έφριξε με αυτά που είδε χθες), τότε οι ομίλιες δεν μπορούν να παίξουν μπάλα.
Η ουσία είναι η γιούχα. Και η γιούχα είναι το αποτέλεσμα που δικαιολογημένα εισέπραξε αυτό το ποδοσφαιρικό έκτρωμα.
ΥΓ.: Ο Αδαμίδης και το παρεάκι του συνεχίζουν να κάνουν «κουμάντο» στην ΑΕΚ. Ετσι και πάει τελικά ο (κορυφαίος Ελληνας προπονητής) Αγγελος στην Ενωση, βλέπω κάποια στιγμή το ξεφωνητό τους να μην το γλιτώνουν.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου