Σήμερα, κάναν μήνα μετά, ο Ολυμπιακός έχασε εύκολα εντός από τη Σάλκε, η Άρσεναλ δείχνει να βρίσκει και πατήματα και γκολ από τους νεοφερμένους και αγωνιστικό ρυθμό και η Μονπελιέ κέρδισε εκτός έδρας με 2-0 τη Νανσί. Όσο για τον Παναθηναϊκό, αφού μάζεψε μια τριάρα ξεγυρισμένη από «κάποια Μάριμπορ» έχει ξεχάσει πώς είναι να βάζεις γκολ και πώς είναι να νικάς, αφού οι τρεις επιθετικοί του έχουν βάλει όλοι μαζί από το ξεκίνημα της χρονιάς ένα γκολ κι αυτό με πέναλτι.
Και αγχομαχάνε τώρα οι οπαδοί τους, ενόψει Άρσεναλ στην Αγγλία και Τότεναμ στο ΟΑΚΑ. Γιατί η Άρσεναλ παρόλο που έχασε από την Τσέλσι, δεν δείχνει πια τόσο του χεριού μας και η Τότεναμ νίκησε 3-2 την Γιουνάιτεντ εκτός έδρας. Τα χαμόγελα πάγωσαν στα χείλη και η αισιοδοξία έχει δώσει τη θέση της στον προβληματισμό: «είναι αυτοί τόσο καλοί ή εμείς είμαστε χάλια;» Αυτοί είναι σίγουρα καλοί, εμείς δεν είμαστε και τόσο καλοί μπροστά τους, αλλά πάντα τα πράγματα αυτά πρέπει να τα βλέπουμε συνολικά, σε ένα γενικό πλαίσιο και όχι μεμονωμένα. Με άλλα λόγια από τη μια μεριά έχουμε τη Σούπερ Λίγκα και το ελληνικό ποδόσφαιρο με όλα του τα στραβά και τα λίγα του καλά, που πλέον φέτος έγινε και επισήμως κούρσα για έναν. Πώς να γίνει καλύτερος ο Ολυμπιακός, όταν παίζει σοβαρά παιχνίδια μόνο στους ομίλους και περνάει δια περιπάτου εντός - εκτός από τα ελληνικά ματς;
Κι από την άλλη έχουμε τη Μπουντεσλίγκα, το Σαμπιονά, την Πρέμιερ... Πρωταθλήματα με υγεία, με ανταγωνισμό, με μεταγραφές, με κόσμο στις εξέδρες, με γηπεδάρες, όπου οι ομάδες δεν παρακαλάνε για μερικά κατοστάρικα παραπάνω στην αρχή της χρονιάς από χορηγούς και τηλεοπτικά, αλλά τα παίρνουν εφόσον τα φέρνουν. Εδώ ούτε τα φέρνουν, ούτε τα παίρνουν, οπότε δεν έχουν να τα δώσουν για παίκτες. Ή και να έχουν σιγά μην τα δώσουν.
πηγή: sport-fm.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου