Ο Χρύσανθος Τσαλτίδης γράφει στο blog του στο gazzetta.gr για την ισοπαλία του Άρη στην Τρίπολη, που έπρεπε να είναι νίκη για… εσωτερικούς και… διαιτητικούς λόγους!
Ο ΑΡΗΣ στην Τρίπολη έχασε μία τεράστια ευκαιρία να πάρει τους τρεις βαθμούς της νίκης και να βάλει πάγο στις όποιες κακές σκέψεις και γλώσσες. Έτσι κι αλλιώς έχει μπροστά του δυο παιχνίδια εντός έδρας (το δεύτερο μάλιστα μετά την διακοπή όπου και θα δουλέψει ο Αλκαράθ στα κακώς κείμενα) που αν τα πάρει θα νιώσει πολύ πιο άνετα για την συνέχεια.
Στην Τρίπολη για 70 λεπτά παρά τις σημαντικές απουσίες (Αγκάνθο, Πουλίδιο, Βελλίδης) έπαιξε σαν ΑΡΗΣ. Απέναντι σε μία ομάδα που είχε μόνο νίκες στην έδρα της, μία ομάδα που μετά τον Ολυμπιακό παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στην κατηγορία, στάθηκε πάρα πολύ καλά και αν ο Θάνος του έδινε ότι δικαιούταν θα είχε κατακτήσει το τρίποντο.
Θα πει κανείς, μα καλά πέναλτι δεν πήρες μέσα στην Τρίπολη; Όντως ο ΑΡΗΣ πήρε για πρώτη φορά μετά από 2,5 χρόνια (!!!) πέναλτι εκτός έδρας. Μάλιστα το πήρε στο ίδιο γήπεδο που είχε πάρει και το προηγούμενο τον Απρίλιο του 2010, όταν με Τσιώλη προπονητή είχε πάρει το διπλό με δέκα παίκτες και με τον Χουάνμα (αλά Διούδη) να πιάνει πέναλτι στο 89!
Έπρεπε όμως να δοθεί και κόκκινη κάρτα στον παίκτη της Τρίπολης (ο Γιαννιώτας είναι μισό μέτρο από τον τερματοφύλακα στην πιο προφανή θέση για γκολ… ever) που δεν δόθηκε. Το κυριότερο; Πέναλτι στο 48:06 (για την ακρίβεια για να το βρείτε στην μετάδοση) πάνω στον Τριανταφυλλάκο που «πνίγηκε» από τον Θάνο.
Κι αν ο ΑΡΗΣ κάνει το 0-2 εκεί ή παίζει από το 22 με παίκτη παραπάνω το παιχνίδι θα ήταν τελείως διαφορετικό. Όλα αυτά δεν έγιναν και ο ΑΡΗΣ είναι αλήθεια με τις χτυπητές αδυναμίες του φέτος, δύσκολα θα άντεχε στην πίεση του Αστέρα ειδικά όταν δεν έχει και τύχη.
Μετά το 72 και την φάση του Γιαννιώτα για ο 0-2 που δεν έγινε, υπήρχε μόνο Αστέρας στο γήπεδο. Πέτυχε ένα πολύ τυχερό γκολ από την καραμπόλα σε Γιαννίτση και θα μπορούσαν και να κερδίσουν αν ο Διούδης δεν έπιανε το πέναλτι (καθαρή η ανατροπή και ο Θάνος προφανώς για… ισορροπία στα λάθη του δεν έδωσε κόκκινη στον παίκτη του ΑΡΗ όπως έπρεπε. Άλλο όμως κόκκινη στο 22 και άλλο στο 85).
Στο ντεμπούτο του Αλκαράθ είδαμε πολλές αλλαγές. Καταρχήν είδαμε ένα καταπληκτικό Γιαννιώτα σε νέο ρόλο που μάλιστα θεωρώ ότι θα είναι ακόμα καλύτερος όταν δίπλα του θα έχει τον Αγκάνθο. Πολύ καλός και ο Σουνάς που και αυτός όπως και ο Γιαννιώτας βρίσκουν χώρους αφού δεν αναγκάζονται να παίζουν πάνω στην γραμμή και μόνο.
Μικρές αποστάσεις ανάμεσα στις γραμμές, αλληλοκάλυψη στην άμυνα, αλλά και στα χαφ, πίεση στον σωστό χρόνο ψηλά. Πολύ καλό παιχνίδι από τον Μαργαρίτη, αλλά και αδύναμος κρίκος στην δεξιά πλευρά με τον Ασλανίδη να ταλαιπωρείται ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο. Δεν ξέρω υπό ποια λογική οδηγήθηκε ο Αλκαράθ σε συγκεκριμένες αλλαγές. Οι περισσότερες όπως το σύστημα και η μετατροπή σε 4-4-2, το δίδυμο στην άμυνα,  η προώθηση Κανζαφέρη, η επιστροφή Μαργαρίτη στο αριστερό άκρο, η τοποθέτηση Τριανταφυλλάκου στην κορυφή (χρειάζεται παιχνίδια για να βρει πατήματα μετά την επιστροφή του).
Δεν του βγήκε όμως σε καμία των περιπτώσεων η χρησιμοποίηση του Ασλανίδη και πραγματικά απορώ πως αυτόν τον παίκτη όλοι οι προπονητές προσπαθούν να τον χωρέσουν σε μία θέση (άλλος αριστερό μπακ, άλλος αριστερό χαφ, άλλος δεξί μπακ, άλλος δεξί χαφ) που δεν είναι η φυσική του. Αθλητής που προφανώς και προσπαθεί, παλεύει και δουλεύει πολύ στις προπονήσεις για να τον επιλέγουν όλοι, αλλά είναι αμυντικό χαφ και σε τέτοιες θέσεις τον εκθέτουν.
Επιπλέον το σκαρί του Ψυχογιού ήταν ιδανικό για τους παίκτες του Αστέρα στο δεύτερο ημίχρονο. Από εκεί δέχθηκες το γκολ (από αρχικό λάθος υπολογισμό του Ασλανίδη στην πρώτη μπαλιά και το γεγονός ότι αναγκάζεται να βγει ο Γιαννίτσης πάνω στον παίκτη) και από εκεί έκανε ότι επικίνδυνο έκανε ο Αστέρας.
Σε κάθε περίπτωση ήταν το πρώτο παιχνίδι του Αλκαράθ που έχει μπροστά του πολλές προπονήσεις, αλλά και 3 παιχνίδια ως την διακοπή (δυο με Καλλιθέα για το κύπελλο και ένα με την Ξάνθη) για να μάθει την ομάδα του και τον κάθε παίκτη του. Πάνω από όλα όμως από το πρώτο παιχνίδι φάνηκε ότι ο ΑΡΗΣ θα έχει μία συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα που αν συνδυαστεί με την ίδια μαχητικότητα και προσπάθεια των παικτών σύντομα οι τελευταίες θέσεις θα είναι μακριά και η ομάδα θα μπορέσει να τελειώσει με αξιοπρέπεια το πρωτάθλημα.
Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να βελτιωθεί η φυσική κατάσταση της ομάδας. Η διακοπή βοηθάει σε τέτοιες περιπτώσεις, αλά είναι εμφανές ότι υπάρχει πρόβλημα. Αυτό φυσικά βγαίνει τώρα, αλλά η δουλειά έπρεπε να γίνει το καλοκαίρι και είναι ξεκάθαρο ότι τότε δεν έγινε ότι έπρεπε πάντα κρίνοντας εκ του αποτελέσματος. Η διαπίστωση υπήρξε και από το δίδυμο Πασιαλή-Μπουγιουκλή, αλλά βελτίωση δεν υπήρξε και αυτό φάνηκε και σήμερα.
Ο Αλκαράθ έχει πολύ δουλειά μπροστά του. Χρειάζεται στήριξη από όλους , αλλά πολύ δουλειά και μεγάλη προσπάθεια από τον ίδιο και τους παίκτες του.
ΥΓ. 1Ελπίζω να εκπέσει το σκάνδαλο της τιμωρίας με την Ξάνθη που από ότι πληροφορήθηκα είναι και νομικά διάτρητο καθώς στο κατηγορητήριο δεν υπήρχε ενημέρωση περί υποτροπής. Η έφεση την Τετάρτη μαζί με τον αγώνα στην Καλλιθέα, όπου ο ΑΡΗΣ πρέπει να παρουσιαστεί σοβαρός…
ΥΓ.2 Προσθέστε την κόκκινη του Αστέρα στο 92΄ στην… εύνοια υπέρ ΑΡΗ. Υπάρχουν ορισμένοι αστείοι που μετράνε τις κάρτες που παίρνουν οι αντίπαλοι του ΑΡΗ χωρίς να σημειώνουν αν είναι δίκαιες και το χρονικό σημείο που δίνονται. Στον βωμό της προπαγάνδας φυσικά, αλλά δεν θα τους περάσει…