Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει για τον Παναθηναϊκό που μπορούσε να
κερδίσει άνετα στο ντέρμπι και τον Ολυμπιακό ο οποίος θα πρέπει να
κάνει... τον σταυρό του που δεν έχασε.
Όσοι είδαν το ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού αναρωτιούνται ποια ήταν η
ομάδα που είναι μπροστά και ποια αυτή που είναι πίσω 16 βαθμούς. Διότι
αν ερχόταν ένας ξένος και έβλεπε το παιχνίδι χωρίς να ξέρει βαθμολογία
και του έλεγαν, ότι η διαφορά τους είναι 16 βαθμοί θα έλεγε ότι αυτός
που είναι μπροστά είναι ο Παναθηναϊκός. Φυσικά οποιοσδήποτε φίλος του
Παναθηναϊκού θα νοιώθει πίκρα διότι μετά από μία τόσο γεμάτη επιθετικά
εμφάνιση της ομάδας του δεν πήρε τη νίκη, απέναντι στον Ολυμπιακό. Ηταν
για μένα ίσως και το καλύτερο –σε ρυθμό και θέαμα-ντέρμπι της τελευταίας
10ετίας και με βάση τις ευκαιρίες το παιχνίδι θα έπρεπε να το είχε
κερδίσει άνετα ο Παναθηναϊκός. Πριν το παιχνίδι είχα γράψει, ότι ο
Παναθηναϊκός θα το κερδίσει αν είναι αποτελεσματικός στις ευκαιρίες, που
θα κάνει. Δεν ήταν αποτελεσματικός και δεν κέρδισε.
Ο Βύντρα στο 10, ο Ζέκα στο 12, ο Τοτσέ στο 24, ο Ζέκα στο 42, ο Πετρόπουλος στο 86, ο Μαυρίας στο 93 και ο Ζέκα στο 95 έχασαν μεγάλες ευκαιρίες μέσα από την περιοχή. Σε θέσεις για γκολ. Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός έχει χάσει γκολ με τον Φουστέρ στο 27, στο 74 και στο 76. Και στις ευκαιρίες του Παναθηναϊκού δεν έβαλα καν δύο πολύ καλά σουτ του Χριστοδουλόπουλου και του Βιτόλο, που δεν βρήκαν –για λίγο-στόχο. Ο Παναθηναϊκός συνολικά με την απόδοσή του στο γήπεδο «ταπείνωσε» τον αντίπαλό του, που με το 2-2 μοιάζει να έπεσε από την Ακρόπολη και να βρήκε και πορτοφόλι… Αυτή είναι η εικόνα του αγώνα.
Ο Παναθηναϊκός ακόμα και στις καθυστερήσεις έχανε ευκαιρίες αν και προερχόταν από κουραστικό παιχνίδι με την Τόττεναμ , οι παίκτες του Ολυμπιακού έπεφταν κάτω από την κούραση κερδίζοντας και χρόνο , για να διατηρήσουν ο αήττητο. Ο Ολυμπιακός ναι δεν το έχασε το παιχνίδι βάση αποτελέσματος. Αλλά σε όλα τα άλλα βγήκε χαμένος. Σε ευκαιρίες, σε εικόνα ομάδας, σε τρεξίματα, σε πλάνο, σε σχέδιο. Και όλα αυτά με δεδομένο ότι ποιοτικά σε κάποιες θέσεις ο Ολυμπιακός υπερέχει από τον Παναθηναϊκό. Σαν ομάδα, όμως, εμένα μου δείχνει ότι ο Παναθηναϊκός με τον Ρότσα κάνει άλματα προς τα μπρος, ενώ ο Ολυμπιακός η είναι στάσιμος , η πάει προς τα πίσω. Πάντως αν μία ομάδα έπρεπε να βάλει 4 γκολ στο ΟΑΚΑ ήταν αυτή με τα «πράσινα» και το λέω αυτό διότι όλη την εβδομάδα ακούγαμε από κάποιους οπαδούς του Ολυμπιακού, ότι θα έρθει και θα ρίξει τρία, τέσσερα και πέντε. Ας κάνουν το σταυρό τους στον Ολυμπιακό, που δεν έφυγαν ηττημένοι και μη το πουν ούτε του…..παππά.
Φυσικά κανείς δεν πανηγύρισε στον Παναθηναϊκό για την ισοπαλία. Ολος ο κόσμος της ομάδας, όμως, έφυγε από το γήπεδο ευχαριστημένος από το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας του και με το μυαλό στα αμυντικά κενά, που στοίχισαν δύο γκολ, αλλά και στην μη αποτελεσματικότητα με βάση τις ευκαιρίες. Ο Ρότσα έχει μεταμορφώσει τον Παναθηναϊκό και βλέπουμε παίκτες που σερνόντουσαν να πετάνε(Σπυρόπουλος π.χ). Βλέπουμε παίκτες, που ήταν μία μέσα , δύο έξω να έχουν κάνει τον Χολέμπας να βλέπει εφιάλτες και αναφέρομαι στον Μαυρία. Υπέροχο γκολ το πρώτο, πάσα πάρε-βάλε στον Τοτσέ στο δεύτερο γκολ.
*Ο Μάνδαλος χάρισε δύο κίτρινες στον Τοροσίδη και ειδικά στο τελευταίο 10λεπτο φάνηκε να προστατεύει τον Ολυμπιακό , για να μην χάσει το ματς. Όπως το περιμέναμε δηλαδή.
Ο Βύντρα στο 10, ο Ζέκα στο 12, ο Τοτσέ στο 24, ο Ζέκα στο 42, ο Πετρόπουλος στο 86, ο Μαυρίας στο 93 και ο Ζέκα στο 95 έχασαν μεγάλες ευκαιρίες μέσα από την περιοχή. Σε θέσεις για γκολ. Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός έχει χάσει γκολ με τον Φουστέρ στο 27, στο 74 και στο 76. Και στις ευκαιρίες του Παναθηναϊκού δεν έβαλα καν δύο πολύ καλά σουτ του Χριστοδουλόπουλου και του Βιτόλο, που δεν βρήκαν –για λίγο-στόχο. Ο Παναθηναϊκός συνολικά με την απόδοσή του στο γήπεδο «ταπείνωσε» τον αντίπαλό του, που με το 2-2 μοιάζει να έπεσε από την Ακρόπολη και να βρήκε και πορτοφόλι… Αυτή είναι η εικόνα του αγώνα.
Ο Παναθηναϊκός ακόμα και στις καθυστερήσεις έχανε ευκαιρίες αν και προερχόταν από κουραστικό παιχνίδι με την Τόττεναμ , οι παίκτες του Ολυμπιακού έπεφταν κάτω από την κούραση κερδίζοντας και χρόνο , για να διατηρήσουν ο αήττητο. Ο Ολυμπιακός ναι δεν το έχασε το παιχνίδι βάση αποτελέσματος. Αλλά σε όλα τα άλλα βγήκε χαμένος. Σε ευκαιρίες, σε εικόνα ομάδας, σε τρεξίματα, σε πλάνο, σε σχέδιο. Και όλα αυτά με δεδομένο ότι ποιοτικά σε κάποιες θέσεις ο Ολυμπιακός υπερέχει από τον Παναθηναϊκό. Σαν ομάδα, όμως, εμένα μου δείχνει ότι ο Παναθηναϊκός με τον Ρότσα κάνει άλματα προς τα μπρος, ενώ ο Ολυμπιακός η είναι στάσιμος , η πάει προς τα πίσω. Πάντως αν μία ομάδα έπρεπε να βάλει 4 γκολ στο ΟΑΚΑ ήταν αυτή με τα «πράσινα» και το λέω αυτό διότι όλη την εβδομάδα ακούγαμε από κάποιους οπαδούς του Ολυμπιακού, ότι θα έρθει και θα ρίξει τρία, τέσσερα και πέντε. Ας κάνουν το σταυρό τους στον Ολυμπιακό, που δεν έφυγαν ηττημένοι και μη το πουν ούτε του…..παππά.
Φυσικά κανείς δεν πανηγύρισε στον Παναθηναϊκό για την ισοπαλία. Ολος ο κόσμος της ομάδας, όμως, έφυγε από το γήπεδο ευχαριστημένος από το επιθετικό παιχνίδι της ομάδας του και με το μυαλό στα αμυντικά κενά, που στοίχισαν δύο γκολ, αλλά και στην μη αποτελεσματικότητα με βάση τις ευκαιρίες. Ο Ρότσα έχει μεταμορφώσει τον Παναθηναϊκό και βλέπουμε παίκτες που σερνόντουσαν να πετάνε(Σπυρόπουλος π.χ). Βλέπουμε παίκτες, που ήταν μία μέσα , δύο έξω να έχουν κάνει τον Χολέμπας να βλέπει εφιάλτες και αναφέρομαι στον Μαυρία. Υπέροχο γκολ το πρώτο, πάσα πάρε-βάλε στον Τοτσέ στο δεύτερο γκολ.
*Ο Μάνδαλος χάρισε δύο κίτρινες στον Τοροσίδη και ειδικά στο τελευταίο 10λεπτο φάνηκε να προστατεύει τον Ολυμπιακό , για να μην χάσει το ματς. Όπως το περιμέναμε δηλαδή.
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου