Μίλαν – Μπαρτσελόνα: 2-0 | Κυνικός ιταλικός ρεαλισμός!

Στο παιχνίδι της Μίλαν με την Μπαρτσελόνα πολλά σλόγκαν θα μπορούσαν να είναι επίκαιρα. Το «η άμυνα φέρνει τίτλους και η επίθεση κόβει εισιτήρια» ή το « είναι βαριά η φανέλα της ομάδας» θα δικαιολογούσαν εν μέρει το τελικό αποτέλεσμα. Χωρίς να αναιρώ κανένα από τα δύο θεωρώ ότι η άψογη εφαρμογή της τακτικής των Μιλανέζων ήταν η αιτία της νίκης του, απέναντι σε μία άχρωμη, άοσμη και άγευστη Μπαρτσελόνα.
Θα πρέπει να ψάξουμε πολύ για να βρούμε πότε έπαιξε αγώνα στον οποίο δεν σκόραρε. Η εμφάνιση Μέσι , Ινιέστα πρέπει να είναι ίσως οι χειρότερες της καριέρας τους. Το θεωρητικό φαβορί πριν τον αγώνα, έμεινε από καθαρό μυαλό, κενούς χώρους, ατομικές ενέργειες. Βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο , κάτι που πιθανόν είχαν χρόνια να νιώσουν οι αστέρες της Καταλανικής ομάδας.

Ο «διαβασμένος» Αλέγκρι

Ο προπονητής της Μίλαν φάνηκε να είναι προετοιμασμένος γι’ αυτό που είχε να αντιμετωπίσει. Ήξερε ότι σε περίπτωση που η Μπαρτσελόνα βρει χώρους είναι αδύνατο να την σταματήσει. Επέλεξε λοιπόν ένα παιχνίδι αναμονής στο μισό γήπεδο, χρησιμοποίησε τρεις κόφτες στο κέντρο, κράτησε τις γραμμές του πολύ κοντά και έβαλε πολλά πόδια να πέφτουν στην μπάλα.
Σκοπός προφανώς ήταν η απομόνωση του Μέσι μέσα στην ζώνη άμυνας. Οι αλληλοκαλύψεις είχαν σκοπό την αποφυγή κάθετες πάσας αλλά ταυτόχρονα και την δημιουργία αριθμητικής αμυντικής υπεροχής στον χώρο που παιζόταν η μπάλα. Για να πετύχαινε η συνταγή θα έπρεπε να μηδενιστούν τα λάθη, κάτι που το πέτυχε σε πολύ μεγάλο βαθμό και οι παίκτες να παραμείνουν ψύχραιμοι και ήρεμοι στην συνεχή επιθετικότητα των αντιπάλων. Επιθετικά πόνταρε στην ταχύτητα των πλάγιων παικτών για γρήγορες αντεπιθέσεις. Του βγήκαν όλα όσα σχεδίασε και πέτυχε το πιο δύσκολο. Να μην απειληθεί η εστία της ομάδας του ούτε μία φορά.

• Σχηματισμός 4-3-3 αμυντικογενής.
• Άμυνα ζώνης σε 4-5-1 με προσαρμογή. Υπήρχε πάντα παίκτης πάνω στον Ινιέστα, ο Τσάβι είχε πάντα αντίπαλο μόλις περνούσε το κέντρο και ο ελεύθερος από τους τρεις κόφτες ήταν πίσω για να καλύψει τον χώρο.
• Οι πλάγιοι επιθετικοί ακολουθούσαν στα overlap τους αμυντικούς με αποτέλεσμα να μην υπάρχει εύκολη πάσα προς αυτούς αλλά ούτε και χώρος για να σπάσει η άμυνα.
• Τα δύο σέντερ μπακ ελλείψει καθαρού φορ, κάλυπταν τον χώρο της περιοχής ώστε να κόψουν πάσες που έβγαιναν στην πλάτη της άμυνας. Στις κατά μέτωπο επιθέσεις κρατούσαν την θέση τους στην γραμμή της περιοχής και σε συνδυασμό με τους κόφτες που έβγαιναν στον παίκτη δημιουργούσαν μία παγίδα γύρω του. Αποτέλεσμα αυτού να κλέβουν μπάλες ή να αλλάζει κατεύθυνση ο επιτιθέμενος και να βγάζει την μπάλα προς τα έξω.
• Οι τρεις κόφτες ήταν το πιο σημαντικό κομμάτι της τακτικής. Είχαν την ευθύνη να αμυνθούν από το κέντρο έως την περιοχή , να κλέψουν μπάλες αλλά και να προσπαθήσουν να τροφοδοτήσουν με γρήγορη πάσα τους επιθετικούς για αντεπίθεση. Σύνθετος ρόλος και για τους τρεις που όμως κατάφεραν και τον έφεραν εις πέρας και ο Μουντάρι κατάφερε να χρηστεί σκόρερ.

Για τη Μίλαν ο πρώτος αγώνας τελείωσε νικηφόρα. Αυτό το αποτέλεσμα δίνει περισσότερη αυτοπεποίθηση και ψυχολογία για τον επαναληπτικό. Αν καταφέρει να μείνει όρθια στην Ισπανία θα πρόκειται για μία μεγάλη πρόκριση που θα δημιουργήσει απαιτήσεις για την συνέχεια.

Τα στατιστικά του αγώνα από το uefa.com

H κακή μέρα κοστίζει στο Champions League

Η ομάδα που κατέβηκε στο Σαν Σίρο έμοιαζε με την Μπαρτσελόνα αλλά δεν ήταν. Είχε το σήμα της αλλά δεν φαινόταν να μπορεί να το διαχειριστεί. Είχε τους φιλάθλους από την Καταλονία αλλά πιθανόν να ήταν τουρίστες που αγόρασαν αναμνηστικά και φανέλες έξω από το γήπεδο. Δεν μπορεί κανείς να δώσει το μέγεθος της κακής εμφάνισης αυτής της ομάδας, που μας έχει συνηθίσει σε ένα τελείως διαφορετικό μοτίβο παιχνιδιού.
Άνευρη, χωρίς φαντασία, με απροσδόκητα ασύνδετες γραμμές, παίκτες που δεν μπορούσαν να συνδυαστούν μεταξύ τους, αμυντικά κενά σε όλο το παιχνίδι. Τι έκανε για να μοιάζει με την Μπαρτσελόνα που ξέρουμε; Πολλές πάσες χωρίς νόημα και τρίγωνα στο χώρο του κέντρου που δεν εξυπηρετούσαν τον σκοπό τους: να δημιουργήσουν κενούς χώρους, να βγάλουν παίκτη μόνο του, να βγει κάθετη πάσα από κίνηση παίκτη.
Η χρησιμοποίηση του Φάμπρεγκας στην θέση του Ινιέστα και η μετατόπιση του Ινιέστα πιο πλάγια δεν λειτούργησε και φάνηκε να μπερδεύει την κυκλοφορία της μπάλας. Το γνωστό 4-6-0 στον αγώνα είχε μία αρνητική εφαρμογή. Το 0 στην κορυφή της επίθεσης. Κανένας δεν ανέλαβε τον ρόλο του επιθετικού, όπως φυσικά και καμία κίνηση δεν έγινε σωστά για να βγει κάποιος «κρυφός κυνηγός». Είχαμε πολλά χρόνια να δούμε τόσο φλύαρη Μπαρτσελόνα.

• Σχηματισμός 4-6-0.
• Πίεση ψηλά και άμυνα ανεβασμένη στο κέντρο του γηπέδου.
• Οι πλάγιοι αμυντικοί ανέβαιναν συνεχώς στην επίθεση.
• Παιχνίδι σε όλο το πλάτος του γηπέδου.
• Η απομόνωση του Μέσι από την άμυνα της Μίλαν ανάγκασε τον προπονητή να του αλλάξει θέση σε έξω δεξιά. Αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχει παίκτης στην κορυφή της επίθεσης , μιας και ο Πέντρο δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σ’ αυτόν τον ρόλο και από την άλλη οι ατομικές ενέργειες του Αργεντίνου γινόταν με τρεις και τέσσερις αντιπάλους που τον ακολουθούσαν στην πορεία του προς την περιοχή. Επιπρόσθετα δεν γυρνούσε στην άμυνα και έδινα κενούς χώρους στον Ελ Σααράουι να παίζει ένας με έναν τον Άλβεζ.
• Ινιέστα και Φάμπρεγκας εναλλάσσονταν στις θέσεις έξω αριστερά και κέντρο χωρίς να καταφέρουν να σπάσουν την ζώνη.

Η Μπαρτσελόνα έμπλεξε και τώρα πρέπει να κάνει μία ανατροπή απέναντι σε ιταλική άμυνα. Συνεχίζει να είναι το φαβορί αρκεί να το αποδείξει στον επαναληπτικό.


πηγή: overlap.gr