Ο Μιχάλης Τσόχος ξεχωρίζει από ένα ντέρμπι, γεμάτο τακτική, αυτούς που θα είχαν πάρει τη νίκη στα σημεία αν δεν ήταν ματς ποδοσφαίρου, αλλά μία παρτίδα σκάκι...

Είναι φανερό ότι ο ΠΑΟΚ σιγά σιγά μικραίνει την απόστασή του από τον Ολυμπιακό (κάτι που όπως είπε στη συνέντευξη Τύπου και ο Γιώργος Δώνης) είναι το φετινό ζητούμενο σε σχέση με τον πρωτοπόρο.

Και ο ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη έδειξε ότι αυτή την ψαλίδα την κλείνει, μετά τις προσθήκες του Ιανουαρίου. Παίκτες όπως ο Κατσουράνης (κυρίως), αλλά και οι Σίντελφελντ, Βούκιτς, κάλυψαν σημαντικά το έλλειμμα προσωπικότητας στον ΠΑΟΚ, και οι Ολίσε, Καμαρά την ποιότητα και την ταχύτητα που της έλειπε.

Αυτό όμως δεν έγινε μόνο με τις προσθήκες. Εγινε και με την δουλειά του προπονητή. Ο Δώνης εμφάνισε στο Καραϊσκάκη μία ομάδα που πειθάρχησε απολύτως στο πλάνο και το σχέδιο και όταν ξεπέρασε την συνηθισμένη φούρια, τον ενθουσιασμό των πρώτων λεπτών, του Ολυμπιακού κατάφερε πολύ εύκολα να τον μπλοκάρει.

Και το να... πειθαρχήσουν σε ένα πλάνο που ήθελε πολύ δουλειά ανασταλτικά, πέντε μεσοεπιθετικοί παίκτες (Αθανασιάδης, Σαλπιγγίδης, Καμαρά, Ολίσε και Λόρενς) δείχνει πόσο σωστά δουλεύει αυτή την ομάδα.

Και αυτό είναι ένα μεγάλο συν για τον κόουτς Δώνη που έχει μάθει να φτιάχνει σύνολα που παίζουν καλά μόνο έχοντας την μπάλα στα πόδια. Ο προπονητής του ΠΑΟΚ έδειξε όμως στο Καραϊσκάκη ότι μπορεί να παίξει τακτικά υπέροχα και χωρίς να έχει την μπάλα στα πόδια. Διότι σε αυτό το ντέρμπι, όπως και σε πολλά άλλα ματς που θα έρθουν στο μέλλον (κυρίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο), ο ΠΑΟΚ δεν θα έχει την μπάλα στα πόδια...

Μάλιστα θα έλεγα ότι ο Δώνης ήταν και λίγο άτυχος, αφού στο σενάριο που είχε φτιάξει για να πάρει το ματς, δεν θα μπορούσε να υπολογίσει ότι ο Χολέμπας θα έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του ανασταλτικά και θα ήταν ο πιο πειθαρχημένος παίκτης του Ολυμπιακού. Ηταν φανερό ότι εκεί ήθελε να χτυπήσει, άλλαξε αρκετές φορές τον Ολίσε με τον Καμαρά, αλλά την ζημιά από την πλευρά του Χολέμπας δεν μπόρεσε να την κάνει, αφού ο Ελληνογερμανός ήταν ίσως ο καλύτερος του γηπέδου.

Το ίσως, η αμφιβολία δηλαδή, για το αν ο Χολέμπας ήταν ο καλύτερος έχει να κάνει με τον Κάτσε. Υπέροχο ματς από τον μικρό, που όχι μόνο δεν έδειξε καθόλου ψαρωμένος, αλλά ήταν ο κορυφαίος παίκτης της ομάδας του. Ανασταλτικά υπέροχος αφού ήταν παντού, αλλά και με αυξημένες αρμοδιότητες στην κυκλοφορία της μπάλας, αποστολή στην οποία δεν παίρνει άριστα, αλλά σίγουρα καλό βαθμό...

Οσο για τον Μίτσελ, με το ελαφρυντικό ότι ακόμη μαθαίνει τον Ολυμπιακό, έδειξε σε ένα ακόμη ματς ότι δυσκολεύεται να αλλάξει τον ρυθμό της ομάδας του. Οταν ο Ολυμπιακός μπλοκάρεται, κολλάει, μπουκώνει, ο Μίτσελ δεν έχει βρει τον τρόπο να τον βελτιώνει. Θέλει τον χρόνο του, ορισμένες προσθήκες στο ρόστερ, αλλά και μεγαλύτερη φαντασία από την πλευρά του...

Οτι δεν κέρδισε μέσα στο γήπεδο ο Ισπανός, το πήρε και με το παραπάνω με την συμπεριφορά του έξω από αυτό. Και με την... παρέμβαση του στην αποβολή του Δώνη και με τα όσα είπε μετά το ματς. Σε αυτό θύμισε πολύ Βαλβέρδε ο Μίτσελ...

Την ίδια ώρα στο Καραϊσκάκη (ξανά), κάποια λεβεντόπαιδα χωρίς κουκούλες αυτή τη φορά, χτύπησαν πάλι δημοσιογράφο. Η επίθεση στον Νίκο Γιαννόπουλου του contra.gr φυσικά και θα... καταδικαστεί, όπως τόσες και τόσες...